Morgunblaðið - 23.05.2018, Síða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. MAÍ 2018
✝ GuðmundurAlbert
Guðjónsson fæddist
í Efri-Miðbæ í
Norðfjarðarhreppi
15. október 1937.
Hann lést 27. apríl
2018.
Foreldrar hans
voru Guðjón Guð-
mundsson, fæddur
13.10. 1904, dáinn
22.4. 1987, og móð-
ir hans Sigurbjörg Bjarnadóttir,
fædd 13.6. 1909, dáin 13.9. 2006.
Guðmundur átti fjórar systur
sem eru: Sigríður Sveina, fædd
9.2 1933, Bjargey, fædd 23.2.
1934, dáin 8.6. 1998, Guðlaug,
fædd 29.12. 1944, og Inga Rósa,
fædd 13.3. 1948. Guðmundur
fluttist ungur suður eða aðeins
15 ára gamall.
Fljótlega kynntist
hann eftirlifandi
eiginkonu sinni Ás-
rúnu Sigurbjarts-
dóttur, þau giftu
sig 29.6. 1957 og
eignuðust þau
fimm börn: 1) Sig-
urbjörg Ester, f.
3.6. 1956, 2) Sig-
urbjartur Ágúst, f.
30.11. 1957, 3) Guð-
jón, f. 19.4. 1960, 4) Aldís, f.
17.1. 1963, og 4) Hanna Andrea,
f. 27.7. 1964. Áttu þau orðið 19
barnabörn og enn fleiri langafa-
og langömmubörn, sem ekki
verða talin upp hér núna.
Útför Guðmundar fór fram 4.
maí 2018 í kyrrþey að ósk hins
látna.
Guðmundur tengdafaðir minn
hefur kvatt þetta líf eftir ör-
stutta en erfiða baráttu við
krabbamein.
Um síðustu páska benti ekk-
ert til þess að þetta væri í
vændum en aðeins þremur vik-
um eftir að hann leitaði til lækn-
is vegna smávægilegs krank-
leika er hann farinn frá okkur
og enginn tilbúinn að taka því
og sorgin er mikil í fjölskyld-
unni okkar.
Ég kynntist Guðmundi fyrir
35 árum síðan þegar ég og Aldís
hans fórum að skjóta okkur
saman og ég man hversu ung-
legur mér fannst hann þar sem
hann sat við eldhúsborðið á
Álfaskeiðinu og var að vinna við
húsateikningu og hélt ég frekar
að þetta væri bróðir Aldísar
heldur en tilvonandi tengdafaðir
minn.
Ég hafði reyndar hitt Guð-
mund einu sinni áður þegar
hann vann sem lögreglumaður í
Hafnarfirði og þurfti að hafa af-
skipti af mér og félaga mínum
þar sem við vorum að tvímenna
á skellinöðru og þeir félagar
gáfust ekki upp fyrr en þeir
náðu okkur á göngustíg í Norð-
urbænum og fengum við nokkur
föðurleg orð frá Guðmundi
vegna uppátækisins þar sem
þetta væri bæði ólöglegt og
stórhættulegt, við félagarnir
skömmuðumst okkar mátulega
en um leið og þeir óku í burtu
héldum við uppteknum hætti en
félagi minn sagði eftir á að
þetta hefði verið pabbi hans
Gaua Guðmundssonar, þá
þekktu flestir unglingar hver
annan, Hafnarfjörður aðeins fá-
mennari.
Guðmundur var menntaður
húsasmiður og með meistara-
réttindi í faginu og starfaði sem
smiður, þar til hann hóf störf í
lögreglunni í Hafnarfirði, sem
hann starfaði í nokkur ár eða
þar til hann flutti með fjölskyld-
una til Jönköping í Svíþjóð og
hóf að læra tæknifræði. Þar
undi fjölskyldan sér vel.
En þau fluttu aftur heim og
fór Guðmundur að vinna hjá
fasteignafélagi Hafnarfjarðar-
bæjar sem tæknimaður og hafði
umsjón og eftirlit með fasteign-
um bæjarins,. Þar vann hann í
um 25 ár eða þar til hann komst
á aldur.
Guðmundur og Ása höfðu
gaman af því að ferðast og
gerðu það í miklum mæli og eru
þau ansi mörg löndin sem þau
hafa sótt heim. Við Aldís fórum
með þeim í nokkrar ferðir og
má með sanni segja að þau hafi
verið góðir ferðafélagar í alla
staði.
Guðmundur var einn sá vand-
virkasti maður sem ég hef á æv-
inni kynnst, alveg sama hvað
hann var að gera gaf hann sér
tíma til að verkið væri 100 pró-
sent, því fúsk var ekki til í hans
orðabókum. Þess fengu fjöl-
skyldumeðlimir að njóta því ef
einhver stóð í flutningum og það
þurfti að standsetja, var hann
alltaf fyrstur til að bjóða fram
hjálp sína og núna aðeins fyrir
nokkrum vikum, rétt áður en
hann veiktist, var hann friðlaus
að fá að hjálpa Þórdísi dóttur
minni að mála nýju íbúðina sína:
Hvenær á ég að koma að
rúlla? spurði hann. Svona var
Guðmundur, það þurfti ekki
ekki að biðja hann heldur var
hann alltaf tilbúinn að bjóða
fram hjálp sína. Takk fyrir það
allt, Guðmundur.
Guðmundur var mikið snyrti-
menni og til dæmis sá maður
bílinn hans ekki oft óhreinan
enda var hann með töluverða
bíladellu, það leyndi sér ekki,
enda skipt um bíl reglulega og
sjaldnast keypt sama tegund
aftur enda fannst honum gaman
að fara á bílasölur og skoða nýja
bíla.
Guðmundur og Ása áttu sum-
arbústað í Eyraskógi í Svínadal
í mörg ár og þau vissu fátt
betra en að fara í sveitina enda
gerðu þau Ásmundarbæ að
sannkölluðum unaðsreit og
þangað var alltaf gott að koma.
En kæri tengdapabbi, nú er
komið að leiðarlokum og þín er
sárt saknað og það eru erfiðir
tímar hjá Aldísi minni og okkur
öllum og vona ég að Guð gefi
okkur styrk til að takast á við
sorgina en söknuðurinn verður
sá sami.
Ég bið Guð að gefa Ásu,
börnum þeirra, tengdabörnum,
barnabörnum og barnabarna-
börnum styrk til að takast á við
þessa erfiðu tíma.
Að lokum langar mig til að
segja: Takk fyrir að hafa verið
mér góður tengdafaðir.
Pétur Þór Brynjarsson.
Hvernig kveður maður bróð-
ur sinn? Eina bróður, sem fór
svo alltof fljótt, svo margt sem
ég hefði viljað segja honum. Til
dæmis, hvað ég leit alltaf upp til
hans, hvað mér þykir mikið
vænt um hann.
Hvað ég dáðist að dugnaði
hans og afrekum. Hvað ég hefði
viljað þakka honum betur fyrir
alla hjálpina. Hvað ég hefði vilj-
að þakka fyrir að eiga hann að
bróður.
Þess í stað bið ég góðan Guð
að varðveita hann og blessa og
umvefja í ást og umhyggju.
Við andlátsfregn þína,
allt stöðvast í tímans ranni.
Og sorgin mig grípur,
en segja ég vil með sanni,
að ósk mín um bata þinn,
tjáð var í bænunum mínum,
en Guð vildi fá þig,
og hafa með englunum sínum.
Við getum ei breytt því
Guðmundur Albert
Guðjónsson
✝ BryndísStefánsdóttir
fæddist á Húsavík
4. júlí 1930. Hún
andaðist á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 12. maí 2018.
Foreldrar Bryn-
dísar voru Stefán
Halldórsson sjó-
maður á Húsavík, f.
25. september 1899
á Hallbjarnarstöð-
um á Tjörnesi, d. 9. nóvember
1940, og Jónína Brynjólfsdóttir,
f. 12. september 1906 í Aust-
urkoti, Vatnsleysuströnd, d. 31.
Loftsson, f. 11. febrúar 1952,
börn þeirra Bryndís, f. 9. janúar
1979, Guðrún Ragna, f. 22. apríl
1982, og Þorsteinn, f. 23. júlí
1984. Stefán Ingi, f. 30. október
1954, maki Guðrún Snæbjörns-
dóttir, f. 5. mars 1954, börn
þeirra Hörður Ingi, f 4. febr.
1975, Þórdís Yrsa, f. 27. okt
1978, Jón Ingi, f. 9.mars 1989.
Bernharð Smári, f. 3. nóvember
1960, d. 1. janúar 2018. Bryndís
Þóra, f. 13. ágúst 1960, maki Sö-
ren Sigurðsson f. 14. júlí 1956,
dætur þeirra Helga, f. 25. júní
1983, og Ingibjörg, f. 12. maí
1992. Guðrún Katrín, f. 26. júní
1970, maki Arnar Guðmunds-
son, f. 3. okt 1965, dætur þeirra
Agla, f. 11. maí 2004, og Embla,
f. 11. september 2007.
Útför hennar fer fram frá
Dómkirkjunni í dag, 23. maí
2018, klukkan 13.
desember 2000.
Bræður Bryndísar,
Geir, f. 12. mars
1932, d. 7.júní 1997,
Hörður, f. 9. mars
1936, d. 26. janúar
1984, og Stefán Örn
Stefánsson, f. 15.
febrúar 1938.
Bryndís giftist
Jóni Guðmundi
Bernharðssyni frá
Akureyri, f. 21.
september 1930, þau slitu sam-
vistum, Jón lést 20. ágúst 1998.
Börn Bryndísar, Jóna Björg,
f. 11. mars 1952, maki Yngvi Þór
Hefur þú heyrt í lóunni og séð
svanina á Mýrunum? Já, mamma
mín, lóan er komin og svanirnir
eru á tjörninni. Þetta voru al-
gengar spurningar að vorlagi,
spurningar sem auðvelt var að
svara.
Á uppvaxtarárum sínum á
Húsavík bjó hún í nánum
tengslum við náttúruna, dýralífið
og fuglana. Allt frá æsku var hún
mikill blómaunnandi og hafði alla
tíð mikið af þeim í kringum sig.
Um tíu ára aldur missti hún föð-
ur sinn í sjóslysi langt fyrir aldur
fram. Eftir stóð bústólpi fjöl-
skyldunnar, ung ekkja með fjög-
ur börn. Mamma var elst
barnanna og þurfti því að leggja
sitt af mörkum þrátt fyrir ungan
aldur. Á leið sinni í barnaskólann
bar hún oft með sér mjólkur-
brúsa sem amma seldi á spítal-
ann. Þetta var hluti af því að
bera björg í bú.
Á stríðsárunum komu Færey-
ingar á skútum til Húsavíkur að
sækja fisk og flytja til Bretlands.
Amma fékk þá viðskiptahug-
mynd að ef til vill mætti selja
þessum færeysku skipverjum
mjólk. Hún setti mjólk á flöskur
og lét síðan mömmu bera þær á
bakinu niður á höfn og bjóða
skipverjunum til sölu. Salan
gekk vel hjá litlu stúlkunni. Það
leið þó ekki á löngu þar til sam-
keppnisaðili sá sér leik á borði og
mætti með mjólkurflöskur í hjól-
börum og reyndi að selja. Það
var fjölskyldunni í Traðargerði
til mikillar gleði að sjómennirnir
kusu að versla við ungu stúlkuna
sem bar söluvöru sína á bakinu.
Þetta gekk eftir í heilt sumar og
var góð búbót fyrir fjölskylduna.
Þegar mamma var fimmtán
ára sá amma auglýsingu þar sem
óskað var eftir starfskrafti í apó-
tekið á Húsavík. Helgi Hálfdán-
arson rak apótekið og mamma
fékk vinnu hjá honum. Það varð
því ekki mikið úr skólagöngu hjá
þessari vel gefnu konu. Hún
hefði án efa orðið góður náms-
maður ef tækifæri til frekari
skólagöngu hefði gefist.
Mestur dýrðarljómi var þó
alltaf yfir frásögum hennar af
vinnunni á Kristneshæli í Eyja-
firði, þar naut hún þess að vinna í
nálægð Guðmundar Karls lækn-
is. Margar sögur voru sagðar frá
þeim árum, allar sveipaðar sama
ljómanum þrátt fyrir að aðstæð-
ur hafi oft verið mjög erfiðar á
sjúkrahúsinu. Eftir flutning suð-
ur yfir heiðar var hún að mestu
heimavinnandi, en sinnti annað
veifið ýmsum störfum úti á
vinnumarkaðinum. Hún var
mjög góð í íslensku, hafði mikla
máltilfinningu og góðan orða-
forða.
Takk fyrir að hafa alltaf verið
tilbúin að hlusta þegar ég þurfti
að setja eitthvað á blað og leið-
rétta það sem betur mátti fara.
Mamma hélt alltaf mjög mikið
í Norðlendinginn í sér, og spurði
hvern mann hvort hann væri
ekki að norðan. Ef svo ólíklega
vildi til að viðkomandi væri úr
Svarfaðardal, þá var sá hinn
sami sannkallað eðalmenni í
hennar augum.
Síðustu æviárin bjó hún í
Garðabæ. Hún fékk ósk sína
uppfyllta, að fá að vera heima
þrátt fyrir erfiðar aðstæður.
Margir komu þar við sögu og
gerðu henni kleift að dvelja svo
lengi heima sem raun bar vitni.
Öllum þeim ber að þakka. Ég
mun sakna okkar nánast daglegu
samskipta um ókominn tíma.
Þín dóttir,
Jóna Björg.
Mamma var engri lík.
Hún var stærsti karakter sem
ég veit um.
Húmorinn, kaldhæðnin, alveg
ótrúleg.
Hún var heimspekingur mikill
og við gátum talað endalaust
saman og um allt milli himins og
jarðar.
Hún hjálpaði mér mikið með
dætur mínar þegar þær voru
ungar og það er ekki síst henni
að þakka hversu vel þær eru máli
farnar. Hún mamma lagði ætíð
mikla áherslu á að þær töluðu
fallegt mál og skýrt. Alltaf
heyrðist vel að mamma væri að
norðan.
Þegar ég var yngri ætlaði ég
að verða flugfreyja og fljúga með
mömmu um heiminn en af því
varð því miður aldrei.
Óháð því þá er alveg sama
hvar ég er stödd í heiminum og
sé fallega hluti í umhverfinu eða
tilverunni þá vildi ég óska þess
að mamma væri með mér til að
sjá fegurðina og núna veit ég að
hún verður hjá mér um ókomnar
óskastundir. Rauðar Hawaii rós-
ir, þá hugsa ég til hennar.
Ég er ótrúlega þakklát fyrir
tímann okkar í haust þegar ég
kom til landsins og átti með
henni yndislega og ógleymanlega
viku. Við nýttum að sjálfsögðu
tímann vel í heimspekilegar um-
ræður.
Takk, elsku mamma.
Takk fyrir fylgdina og að
halda í hönd mína í gegnum lífið.
Sakna þín endalaust.
Sjáumst í Sumarlandinu.
Þín dóttir,
Ingibjörg (Issa).
Bryndís
Stefánsdóttir
Ástkær dóttir okkar og móðir mín,
KATRÍN ÓLAFSDÓTTIR
læknir,
sem lést fimmtudaginn 10. maí, verður
jarðsungin frá Neskirkju fimmtudaginn
24. maí klukkan 13.
Ólafur Haraldsson Inga Lára Bachmann
Kormákur Hólmsteinn Friðriksson
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir og
amma,
MARTA BÍBÍ GUÐMUNDSDÓTTIR
póstmeistari og skíðadrottning,
lést sunnudaginn 13. maí á heimili sínu.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
styrktarsjóð í hennar nafni hjá Zontaklúbbi Reykjavíkur,
513-26-401717, kt. 610174-1839.
Hjördís, Andrea og Jakob
Johanna og Sigurður
Tómas, Hjálmar og Ida, Marteinn,
Geirný Ósk og Erik, Friðrikka og Nichlas
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og systir,
ODDNÝ MAGNÚSDÓTTIR,
Efstaleiti 67,
Keflavík,
sem lést fimmtudaginn 17. maí, verður
jarðsungin frá Keflavíkurkirkju föstudaginn
25. maí klukkan 13.
Þórhallur Steinar Steinarsson
Hildur Þóra Stefánsdóttir Sigurður Björgvinsson
Hulda Rósa Stefánsdóttir Guðni Lárusson
Gunnar Hafsteinn Stefáns. Guðrún Freyja Agnarsdóttir
Magnús Margeir Stefánsson Karitas Heimisdóttir
Karitas Heimisdóttir Magnús Ingi Oddsson
barnabörn, barnabarnabarn og systkini
Elskulegur mágur minn og föðurbróðir
okkar,
SIGURÐUR BJÖRGVIN
BJÖRGVINSSON,
Eyravegi 5, Selfossi,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, laugardaginn
19. maí.
Friðsemd Eiríksdóttir
Þórður Þórkelsson
Sigurvin Þórkelsson
Sveinbjörn Þórkelsson
Eiríkur Þórkelsson
Kristrún Þórkelsdóttir
Helga Þórkelsdóttir
Móðir okkar, amma og langamma,
RAGNHEIÐUR KATRÍN ÓLAFSDÓTTIR,
Skálanesi, Reykhólahreppi,
lést þriðjudaginn 15. maí á hjúkrunar- og
dvalarheimilinu Barmahlíð, Reykhólum.
Útför hennar fer fram frá Reykhólakirkju
sunnudaginn 27. maí klukkan 14.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Parkinsonsamtökin.
Ólafur Arnar Hallgrímsson Sigrún Halldóra Arngrímsd.
Sveinn Berg Hallgrímsson Andrea Björnsdóttir
Elías Már Hallgrímsson Arna Vala Róbertsdóttir
Guðrún Þuríður Hallgrímsd. Oddur Hannes Magnússon
Ingibjörg Jóna Hallgrímsd. Helgi Ingvarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur sonur okkar,
SINDRI EINARSSON,
Stóragerði 24,
andaðist á heimili sínu laugardaginn
12. maí.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Kristín Árnadóttir Einar Sindrason