Morgunblaðið - 26.06.2018, Blaðsíða 6

Askalind 4 | Kópavogi | Sími 564 1864 | vetrarsol.is
Einstök gæði frá
40 ár
á Íslandi
Sterkir og
notendavænir
sláttutraktorar
Reykjavík „Ég spái því að Ís-
land vinni leikinn. Ég held að
við náum markmiði okkar og
komumst áfram í 16-liða úr-
slitin.“
Axel Tauong
Spurt í Reykjavík og Rostov: Tekst Íslandi að sigra Króatíu í dag og tryggja sæti sitt í 16-liða úrslitunum?
Rostov „Ég spái því að Ís-
land vinni 2:0 og við förum
að sjálfsögðu áfram. Raggi
Sig. gerir fyrra markið og
Gylfi það seinna.“
Ævar Pálmi Eyjólfsson
Reykjavík „Ég hef mikla trú
á strákunum og held að þeir
vinni þennan leik 2-1. Von-
andi mun það skila okkur
upp úr riðlinum.“
Sigríður Þorgeirsdóttir
Rostov „Ég spái 1:0 fyrir Ís-
land og að Alfreð Finnboga-
son skori á 93. mínútu! Arg-
entína vinnur Nígeríu 1:0 og
Ísland fer áfram.“
Unnar Geir Þorsteinsson
Reykjavík „Ég held að við
töpum leiknum 2-1. Það er
engin skömm að því enda lið-
ið staðið sig frábærlega á
mótinu hingað til.“
Geir Eðvaldsson
Rostov „Ég spái 2:1 fyrir Ís-
land og að Gylfi geri bæði
mörkin. Hinn leikurinn í riðl-
inum fer 1:0 fyrir Argentínu
og Ísland fer áfram.“
Alexander Breki Jónsson
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. JÚNÍ 2018
6
Í ROSTOV
Skapti Hallgrímsson
skapti@mbl.is
Sennilega eru engir stuðningsmenn
Íslands á HM lengra að komnir en
feðgarnir Vilhjálmur Waage og Al-
exander Vilhjálmsson. Þeir eru bú-
settir í Sydney í suðausturhluta
Ástralíu og ferðalagið til Moskvu tók
þá 36 klukkutíma. Þeir segja það þó
hafa verið vel þess virði um leið og
Alfreð Finnbogason gerði markið
gegn Argentínu!
Feðgarnir flugu frá Sydney til
Bangkok og þaðan til Dubai, þar
sem þeir biðu í níu klukkutíma áður
en haldið var áfram til Moskvu.
„Þótt ferðalagið sé langt kom aldrei
annað til greina en að fara til Rúss-
lands. Við ákváðum það reyndar fyr-
ir tveimur árum, í EM-stemningunni
á Íslandi, að við færum til Rússlands
ef Ísland kæmist þangað,“ sagði Vil-
hjálmur þegar Morgunblaðið settist
niður með feðgunum í Rostov í gær.
Ánægðir í Rússlandi
Þeir voru heima á Íslandi meðan
Evrópumótið fór fram í Frakklandi.
„Alex var búinn að ákveða að fara
með konuna og krakkana til Íslands
svo ég ákvað að slá til og fara með
þeim. Ég sé ekki eftir því vegna þess
að stemningin var alveg frábær.
Flesta leikina horfðum við á í stof-
unni heima hjá frænda hans Alex en
leikinn á móti Englandi sáum við á
Akureyri, heima hjá Braga Berg-
mann, hálfbróður mínum.“
Bragi er raunar með þeim í för í
Rússlandi en hafði brugðið sér í
göngutúr þegar blaðamaður hitti
feðgana í veitingastað við ána Don
sem borgin er kennd við.
Vilhjálmur og Alexander eru sér-
lega ánægðir með dvölina í Rúss-
landi. „Það var mikill áróður í Ástr-
alíu um að það gæti verið hættulegt
að fara til Rússlands og mikil hætta
á að fólk lenti í alls konar svindli.
Ferðin hefur hins vegar verið mjög
vel heppnuð, Moskva fannst okkur
alveg frábær og við skoðuðum okkur
mikið um þar. Við gengum 26 kíló-
metra um borgina 17. júní,“ segir
Alex og hlær.
„Konan mín spurði strákinn hvort
hann ætlaði sér að drepa gamla
manninn!“ segir Vilhjálmur hlæj-
andi og sonurinn botnar: „Þú varst
fljótur að sofna það kvöld …“
Feðgarnir nefna atriði sem marg-
ir fleiri landar hafa talað um síðustu
daga. „Það er mjög gaman að hér
virðast allir elska Íslendinga. Alex-
ander ætlaði að kaupa minjagripi
handa krökkunum í Volgograd, HM-
húfur eða boli merkta Íslandi en það
var allt uppselt. Ég er nokkuð viss
um að flestir Íslendingar sem eru
hér voru með komnir með treyjuna
áður en þeir fóru að heiman en við
sáum fullt af Japönum, Kínverjum
og fleirum í Íslandstreyjum. Þeir
virtust hafa keypt allt upp sem til
var!“
Vilhjálmur og eiginkona hans, Al-
dís Tryggvadóttir úr Vestmanna-
eyjum, hafa búið í Ástralíu í áratugi.
„Ég flutti 1972, Aldís var með mér
en fór heim eftir að hún varð ólétt.
Vildi fæða á íslenskum spítala og
vera nálægt mömmu sinni. Alexand-
er kom til Ástralíu þegar hann var
fimm vikna.“
Hann segir son sinn alltaf hafa
verið mikinn Íslending í sér þótt
hann hafi aldrei haft fasta búsetu á
Íslandi. „Kúltúrinn passar vel við
hans persónuleika og svo fór hann
oft með mömmu sinni heim, um það
bil á þriggja ára fresti.“
Íslenska hefur bersýnilega alltaf
verið töluð á heimilinu því Alexander
talar íslensku eins og innfæddur.
„Já, við höfum alltaf talað íslensku
og það var mjög sniðugt að jafnvel
sem smákrakki hætti Alexander að
tala ensku um leið og hann fór upp í
flugvél á leið til Íslands. Krakkarnir
heima báðu hann oft að segja eitt-
hvað á útlensku en hann vildi það
aldrei. Afi hans og amma töluðu
enga ensku og hann skynjaði
snemma að íslenska væri málið sem
við töluðum þegar við værum þar.“
Báðir eru miklir áhugamenn um
fótbolta, spila sjálfir og Vilhjálmur
hefur lengi fengist við þjálfun.
„Ég byrjaði að þjálfa þegar Alex
var sex ára; fór þá til að skrásetja
hann en það virtist eitthvað lítið að
ske svo ég fékk bolta og fór að láta
strákana spila. Þá byrjaði ég að
þjálfa og hafði gaman af, fékk mér
réttindi og er nú búinn að þjálfa í 34
ár!“
Gaman að þjálfa
Fyrst þjálfaði hann krakka en um
tíma þjálfaði hann lið fullorðinna
sem hann kallar hálfatvinnumenn.
„Þeir fengu borgað fyrir að vinna og
þegar þeir gerðu jafntefli, en ekki
þegar þeir töpuðu. Alex spilaði ein-
mitt hjá mér í yngra liðinu hjá þessu
félagi.“
Frá árinu 2000 hefur Vilhjálmur
þjálfað knattspyrnulið einkarekins
kvennaskóla og segir að sér líki það
mjög vel. „Þetta eru 10 til 12 tímar á
viku, ég fæ vel borgað fyrir það og
nýt þess vel. Standardinn er reyndar
ekki sérstaklega hár og stundum
getur það verið pirrandi fyrir mig að
þjálfa en það er ekkert við því að
gera.“
Þeir stunda báðir fótbolta sem
fyrr segir, hjá sama klúbbnum. Alex
í liði 35 ára og eldri en faðir hans
með liði sem skipað er leikmönnum
45 ára og eldri. „Nokkrir eru komnir
yfir fimmtugt, nokkrir orðnir 60 ára
og ég er sjötugur. Nú viljum við
reyna að koma á laggirnar liði 55 ára
og eldri.“
Liðið hans keppir reglulega og ár-
ið 2009 komust liðsmenn á bragðið í
alþjóðlegri keppni þegar það tók
þátt í World Masters Games,
íþróttaleikum þar sem keppt er í
fjölmörgum greinum. „Þá voru þess-
ir leikar haldnir í Sydney og menn
höfðu svo gaman af að þeir fóru
strax að skipuleggja ferð á þá næstu
fjórum árum síðar. Þá fórum við til
Tórínó á Ítalíu, í fyrra fórum við til
Auckland á Nýja-Sjálandi og næstu
leikar eru í Japan. Ætli það verði
ekki mínir síðustu.“
Þegar talið berst að íslenska
landsliðinu segjast feðgarnir býsna
ánægðir og bjartsýnir á framhaldið.
„Mér fannst strákarnir standa sig
mjög vel á móti Argentínu og fyrri
hálfleikurinn á móti Nígeríu var líka
mjög góður. Ég vildi hins vegar
gjarnan fá að vita hvað var sagt í
búningsklefa Nígeríumanna í hálf-
leik. Þeir komu út eins og allt annað
lið í seinni hálfleiknum,“ segir Vil-
hjálmur og Alex hefur ákveðna skoð-
un á því hvers vegna íslenska liðið
lék ekki betur: „Mér finnst áberandi
að Aron og Gylfi eru ekki í topp-
formi. Þeir hafa verið meiddir svo
það er eðlilegt og svo skipti líka
mjög miklu máli að Jóhann Berg var
ekki með. Það munar rosalega um
það þegar lykilmenn eru annaðhvort
ekki í toppformi eða ekki með.“
En þeir eru bjartsýnir sem fyrr
segir: „Nú verðum við bara að taka
Króatana. Við höfum gert það áður
og gerum það bara aftur,“ segir
Alex.
„Tökum bara Króatana aftur“
 Ákváðu í EM-stemningunni fyrir tveimur árum að fara á HM ef Ísland kæmist  Ferðalagið frá
Sydney til Moskvu tók 36 klukkutíma  Ferðin vel þess virði um leið og Alfreð skoraði fyrsta markið
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Langferð Feðgarnir Vilhjálmur Waage og Alex Vilhjálmsson við Don í miðborg Rostov í gær. Völlurinn glæsilegi þar sem keppt verður í kvöld er í fjarska.