Morgunblaðið - 17.07.2018, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚLÍ 2018
snemma vors 1967 vorum á
námskeiði hjá Flugfélagi Íslands
til að öðlast réttindi til að fljúga
Fokker-vélum félagsins. Unnum
við báðir hjá því ágæta félagi og
Flugleiðum í áratugi. Otto var
mjög hugmyndaríkur og fram-
takssamur og í maí 1987 hringdi
hann til mín, kom sér beint að
efninu og sagði: „Hæ Palli, ertu
ekki til í að kaupa hlut í Piper-
Cub-flugvél?“ Eftir að hafa
spjallað við Otto nokkra stund
og hlustað á hugmyndir eldhug-
ans gat ég ekki annað en hrifist
af þeim og ákvað að vera með í
ævintýrinu. Otto safnaði saman
15 manna hópi flugmanna og
Flugklúbburinn Þytur var svo
stofnaður á heimili Ottos og
Bryndísar konu hans 3. júní
1987 á 50 ára afmæli atvinnu-
flugs á Íslandi. Það má segja að
frumkvöðullinn og hugmynda-
smiðurinn Otto hafi einn gegnt
starfi formanns, gjaldkera og
ritara fyrstu þrjú árin. Eftir að
Piper-Cubbinn varð flugfær
síðla ágústmánaðar 1987 var
sótt um byggingarleyfi fyrir
flugskýli í Reykjavík en engin
svör bárust frá byggingaryfir-
völdum svo á miðju sumri 1989
gengu allir félagar Þyts í Flug-
klúbb Mosfellsbæjar og sóttu
um leyfi til að byggja flugskýli í
Mosfellsbæ. Við fengum jákvætt
svar og skýlið var svo vígt með
viðhöfn 3. nóvember sama ár.
Snemma árs 1990 kom svo já-
kvætt svar frá Reykjavíkurborg
og þrátt fyrir að skýlið í Mos-
fellsbæ væri risið var ákveðið að
byggja einnig í Reykjavík. Um
mitt sumar 1992 var svo komið
að flugvélar Þyts voru orðnar
fjórar og flugskýlin tvö. Aðeins
hraðari uppbygging en ætlað
var í upphafi. Eldhuginn Otto og
félagar hans leystu með aðstoð
góðra manna öll vandamál sem
upp komu og félagsstarfið í Þyt
blómstraði. Ævistarf Ottos var
flugmannsstarfið, en hann hóf
þann feril sem siglingarfræðing-
ur hjá Loftleiðum og varð síðan
flugmaður og flugstjóri hjá
Flugfélagi Íslands, Sterling,
Flugleiðum og Bláfugli auk þess
sem hann kenndi áratugum
saman bókleg fræði flugsins.
Hann var mjög farsæll í starfi
og flaug þar til hann hætti at-
vinnuflugi er hann náði 65 ára
aldursmarki árið 2002. Eftir það
flaug hann í mörg ár sem einka-
flugmaður. Við hjónin höfum átt
mjög ánægjulegar samveru-
stundir með Otto og Bryndísi
bæði í leik og starfi í meira en
hálfa öld og aldrei borið nokk-
urn skugga þar á. Í byrjun vors
2016 komu þau í heimsókn til
okkar og dvöldu hjá okkur í Ari-
zona í tvær vikur. Við áttum þar
yndislegan tíma með þeim þrátt
fyrir að heilsu Ottos hafi þá ver-
ið farið að hraka. Ég er innilega
þakklátur fyrir að hafa átt Otto
sem vin og okkur gekk frábær-
lega að vinna saman og ég
minnist þess ekki að Otto hafi
nokkurn tíma skipt skapi á þeim
langa ferli. Ég votta Bryndísi og
afkomendum Ottos innilegar
samúðarkveðjur frá okkur hjón-
um og minnist hans með mikilli
virðingu.
Páll Stefánsson.
Í dag kveðjum við hinstu
kveðju Otto David Tynes, með
honum er genginn mikill og
sterkur persónuleiki sem setti
mark á samtíð sína með léttleika
og einstaklega ljúfri framkomu.
Ég kynntist Otto þegar hann
hóf störf hjá Flugfélagi Íslands,
síðar Flugleiðum, þann 1. apríl
1967. Hann varð strax hvers
manns hugljúfi, hann flaug flest-
um gerðum félagsins en einnig
fór hann um tíma til starfa hjá
danska flugfélaginu Sterling.
Otto sneri aftur heim og flaug
hér þar til hann lét af störfum
sakir aldurs. Otto átti sinn þátt í
að mennta íslenska flugmenn,
þar var hans hlutur stór og var
hann afar farsæll kennari og
leiðbeinandi. Margir flugmenn
nutu leiðsagnar hans, bæði
verklega og bóklega, þar var
Otto eins og vænta mátti á
heimavelli og minnast margir
flugmenn hans með mikilli virð-
ingu. Ég þakka Otto einstaklega
góða viðkynningu í gegnum ára-
tugina og votta Bryndísi og ást-
vinum hans mína dýpstu samúð.
Veri hann að eilífu Guði fal-
inn,
Aðalsteinn Dalmann
Októsson.
Mig langar að minnst glæsi-
mannsins Otto Tynes með örfá-
um orðum. Honum kynntist ég
fyrir langalöngu þegar ég og
sonur hans, Sverrir, urðum vinir
í Verslunarskólanum. Mér
fannst mikið til hans koma, hann
var sjarmerandi og flottur mað-
ur, flugmaður þar að auki, með
húmorinn í lagi og alltaf var
gaman að vera í kringum hann.
Öllum vinahópnum var vel tekið
í hans húsum og alltaf var gam-
an að koma í heimsókn, aldrei
var maður bara leiðindatáningur
sem sonur hans dró með heim
heldur fannst mér að ég væri
alltaf velkomin. Og þetta entist í
tugi ára og Otto tók vel á móti
mínum dætrum líka, löngu síðar.
Það segir margt um þennan eð-
almann. Ég þakka fyrir að hafa
fengið að kynnast honum og
hans yndislegu konu Bryndísi,
ég þakka fyrir allar fallegu
minningarnar sem ég á yfir 40
ára tímabil, Otto er maður sem
skilur eftir sig djúp spor í lífinu
og þeir sem þekktu hann eru
lánsamir. Farinn er góður mað-
ur en hans minning lifir. Kæra
Bryndís, börn og barnabörn, ég
votta mína innilegu samúð, megi
allt gott í þessum heimi styrkja
ykkur á þessum sorgartímum.
Með virðingu og söknuði,
Ragnheiður Hanson.
Ottó Tynes var maður lífs-
glaður sem var alltaf jákvæður.
Svo var hann með þetta
skemmtilega bros sem sagði
manni hvers lags mann hann
hafði að geyma. Kynni mín af
Ottó hófust í innanlandsflugi
Flugleiða þar sem ég starfaði
sem hlaðmaður og hann sem
flugstjóri á F50-vélum félagsins.
Það má segja að hann hafi tekið
mig upp á arma sína og fyllt mig
bjartsýni og sjálfstrausti varð-
andi flugnámið. Hann bauð mér
stundum með í flug og þá sat
maður í flugstjórnarklefanum og
reyndi að meðtaka allt sem
þessir snillingar voru að fram-
kvæma. Ég veit að fleiri fengu
notið þessarar velvildar Ottós.
Seinna meir var ég ráðinn
sem flugmaður hjá innanlands-
flugi Flugleiða og mitt fyrsta
þjálfunarflug var með Ottó sem
var þá orðinn þjálfunarflugmað-
ur hjá félaginu. Þessum degi
gleymi ég aldrei þar sem með
þessu var fjarlægur draumur nú
orðinn að veruleika og ég ekki
lengur áhorfandi heldur orðinn
þátttakandi og flugmaður við
hlið Ottós. Það var alltaf til-
hlökkun að sjá á vinnuskránni
að fram undan væri flug með
Ottó. Það sem einkenndi vinnu-
dagana með Ottó var fyrst og
fremst fagmennska en ekki síst
þessi ótrúlega starfsgleði sem
hann reyndar hélt allt til starfs-
loka.
Ottó var alla tíð mjög áhuga-
samur um allt sem tengdist
flugi, hvort sem það laut að flug-
klúbbnum í Mosó, kennslu eða
miðlun á reynslu sinni til yngri
og eldri manna. Hann sinnti
grasrótinni einstaklega vel. Mik-
ill öðlingur er fallinn frá, sem
þrátt fyrir annríki gaf sér tíma
til að miðla reynslu sinni og
þekkingu til annarra, til að gefa
af sér til yngri flugmanna,
byggja þá upp og styrkja sjálfs-
traust þeirra.
Elsku Bryndís og fjölskylda.
Mínar dýpstu samúðarkveðjur
til ykkar allra. Hvíl í friði vinur.
Jóhann Lapas.
✝ Guðbjörn Hall-grímsson
fæddist á Siglufirði
4. apríl 1934. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 6. júlí 2018.
Foreldrar hans
voru Hallgrímur
Georg Björnsson, f.
26. október 1908, d.
2. desember 1992,
og Herdís Lárus-
dóttir, f. 13. desember 1911, d.
23. október 1980. Guðbjörn átti
fimm systkini, alsystir: Ósk Pál-
ína Anna, f. 1931, d. 1990, sam-
mæðra: Jóhanna Guðlaug
Viggósdóttir, f. 1941, d. 2001,
Guðfinna Gunnarsdóttir, f.
1942, d. 2012, Sigrún Lárus-
dóttir, f. 1945, d. 1945, sam-
feðra: Þorvaldur Stefán Hall-
grímsson, f. 1946. Fyrstu tvö
árin ólst Guðbjörn upp á heimili
foreldra sinn en sökum heilsu-
brests móður sinnar fór hann í
fóstur til hjónanna Jóns G. Jóns-
sonar og Sigurlínu I. Hjálmars-
dóttur að Tungu í Stíflu, Skaga-
firði. Foreldrar hans slitu síðar
samvistir. Guðbjörn flutti síðar
með fósturforeldrum sínum til
Siglufjarðar þegar Tungujörðin
fór undir vatn vegna Skeiðfoss-
virkjunar. Þegar hann var 16
ára flutti hann svo til Hafnar-
fjarðar til föður síns og seinni
konu hans, Margrétar Þorvalds-
dóttur, og fjögurra ára sonar
þeirra, Þorvaldar Stefáns. Guð-
björn lauk námi í vélvirkjun hjá
Vélsmiðjunni Kletti og Iðnskóla
Hafnarfjarðar og öðlaðist síðar
skipstjórnarrétt-
indi frá Stýri-
mannaskólanum í
Reykjavík. Guð-
björn eignaðist
soninn Hallgrím
Georg Guðbjörns-
son, f. 1953, d.
1975, móðir Hall-
gríms var Elín Frí-
mannsdóttir, f.
1935, d. 2002. Guð-
björn kvæntist 29.
september 1962 Kristínu Jónu
Guðmundsdóttur, f. 14 janúar
1943, d. 14 október 1995, og
1981 slitu þau samvistir. Þau
eignuðust fjögur börn: 1) Guð-
mundur, f. 30. júlí 1964, kvænt-
ur Margréti Benediktsdóttur, f.
12. mars 1964, börn þeirra eru
Kristín, f. 1988, börn hennar
eru Elísabet Ýr og Alexandra
Margrét. Marta Rut, f. 1990,
börn hennar eru Natalía Kristín
og Frosti Leó. Benedikt Fannar,
f. 1996. 2) Sigurlína Herdís, f.
18. október 1965, sambýlis-
maður hennar Hjörtur Sigurðs-
son, f. 30. október 1962 , börn
Sigurlínu eru Guðbjörn Már, f.
1991, d. 2010, Sylvía Svava, f.
1995, Vignir Vatnar, f. 2003. 3)
Guðrún Fjóla, f. 27. mars 1972,
börn hennar eru Arnar Snær, f
.1995, og Inga Lilja, f. 2001. 4)
Hallur Örn, f. 13. maí 1981,
sambýliskona hans er Sara
Pálsdóttir, f. 13. september
1986, sonur þeirra er Hilmar
Páll, f. 2016. Útför Guðbjörns
fer fram frá Hafnarfjarð-
arkirkju í dag, 17. júlí 2018, og
hefst athöfnin klukkan 15.
Elsku afi minn.
Mig langar að segja nokkur
orð. Fyrsta minning mín sem
kemur upp í hugann er þú ert far-
inn er þegar ég og Marta vorum
litlar á Suðurvanginum með risa-
stóru dótafarsímana okkar sem
þú, Bjössi afi okkar, gafst okkur
og ekki má nú gleyma Bjössa afa
sjoppunni góðu sem við vildum
alltaf fara í (já, við skírðum
sjoppu eftir þér, enda sælkeri
mikill). Þú hafðir alltaf mjög
mikla þörf fyrir að gleðja börn,
hvort sem það vorum við eða
barnabörnin þá var aldrei farið til
Bjössa afa nema að fá nammi eða
dót. Alla páska var mikil hefð að
þú gæfir öllum börnunum páska-
egg og því fylgdi mikil spenna.
Þegar ég var lítil varstu alltaf afi í
Danmörku fyrir mér og ég hugs-
aði mjög mikið til þín því mér
fannst mjög merkilegt að eiga
eitt stykki afa sem átti heima í út-
löndum. Svo beið maður spennt-
ur eftir pakka frá þér, hvort sem
það voru föt eða t.d. fyrstu súkku-
laðidagatölin okkar Mörtu, sem
við kláruðum á einum degi, for-
eldrum okkar til mikillar lukku.
Svo kom að því að heimsækja afa
í Danmörku. Það var mjög
skemmtilegt að koma til þín í
Helsingør í íbúðina og sumarhús-
ið fallega. Við áttum góðar stund-
ir saman, fórum með sundbussen
yfir til Svíþjóðar og þú kynntir
okkur fyrir nokkrum vinum þín-
um sem þú áttir í sumarbústaða-
hverfinu. Þarna féll ég fyrir Dan-
mörku líkt og þú hefur gert á
sínum tíma. Ég er mjög þakklát
fyrir dönsku hefðirnar sem þú
komst með heim, eins og t.d
flæskesteg sem klikkaði aldrei og
þú matreiddir með mikilli ástríðu
og varð að hefð í jólaboðunum
góðu eftir að þú fluttir heim. Við
áttum þó nokkur góð spjöll þegar
ég kom til þín og klippti þig og
alltaf varstu tilbúinn með gotterí
fyrir stelpurnar mínar hvort sem
þær komu með eða ekki. Eitt sem
ég hef líka verið að hugsa eftir að
þú fórst er að þú dæmdir engan.
Það áttu allir jafnmikinn séns í
þínum augum og það tel ég vera
mjög mikinn mannkost. Ég fann
líka alltaf að þú varst svo stoltur
af mér að þú þurftir ekki einu
sinni að segja það. Nýlega mættir
þú í veislu í hvíta jakkanum með
blómabindi og ég man að ég
hugsaði „þvílíkur snillingur“ því
þér var svo slétt sama hvað öðr-
um fannst um þig. Þú hafðir alltaf
svo gaman af því að dansa og sé
ég þig fyrir mér dansandi glaðan,
verkjalausan, eins og ég get
ímyndað mér þig í gamla daga á
böllunum. Eins og ég sagði við
þig afi minn þegar ég kvaddi þig á
spítalanum, við sjáumst.
Þitt barnabarn,
Kristín Guðmundsdóttir.
Guðbjörn
Hallgrímsson Ástkær systir okkar, mágkona og frænka,
LAUFEY BJÖRG AGNARSDÓTTIR,
Hraunbæ 26,
Reykjavík,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans
föstudaginn 6. júlí.
Útför hennar fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn
19. júlí klukkan 15.
Bragi Agnarsson Bjarney Runólfsdóttir
Vigdís Björk Agnarsdóttir
Finnbogi Jóhann Jónsson Bettina Wunsch
og fjölskyldur
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
ÁSA GUÐLAUG STEFÁNSDÓTTIR,
Mýrum II, Hrútafirði,
andaðist á Heilbrigðisstofnuninni á
Hvammstanga mánudaginn 9. júlí.
Útförin fer fram frá Melstaðarkirkju
föstudaginn 20. júlí klukkan 14.
Böðvar Sigvaldi Böðvarsson
Ólöf Þorsteinsdóttir
Ása Berglind Böðvarsdóttir
Inga Rósa Böðvarsdóttir
Stefán Páll Böðvarsson
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SÓLVEIG EINARSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði sunnudaginn
15. júlí. Útför verður auglýst síðar.
Ásmundur Hilmarsson Ragnheiður Hulda Bjarnad.
Guðmundur Hilmarsson Gróa Guðbjörg Ágústsdóttir
Pétur Ingi Hilmarsson Jóhanna Sigmundsdóttir
Gunnar Hilmarsson Rósa Ólafsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
REYNIR SIGURSTEINSSON,
bóndi og fyrrverandi ráðunautur,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjólgarði
föstudaginn 6. júlí. Útförin hefur farið fram
í kyrrþey að ósk hins látna. Þeim sem vilja minnast hans er bent
á Gjafa- og minningarsjóð Skjólgarðs eða Krabbameinsfélag
Suðausturlands.
Katrín Lilja Haraldsdóttir
börn, tengdabörn og barnabörn
Ástkær sambýlismaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN ALFREÐSSON,
Klapparhlíð 1, Mosfellsbæ,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
föstudaginn 13. júlí. Jarðsungið verður
frá Guðríðarkirkju, Grafarholti, fimmtudaginn 19. júlí klukkan 13.
Jóhanna Jóhannesdóttir
Sonja H. Jónsdóttir Sverrir Garðarsson
Alfreð Jónsson Andrés Gruszka
Gunnar Þ. Jónsson Steina Ó. Gísladóttir
Vilhelmína Jónsdóttir John B. Jensen
afa- og langafabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HREINN EIRÍKSSON,
Víkurbraut 28, Hornafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjólgarði
þriðjudaginn 10. júlí.
Útförin fer fram frá Hafnarkirkju fimmtudaginn 19. júlí
klukkan 14.
Kristín Gísladóttir
Eiríkur, Sigrún, Regína, Steingerður og Pálmar
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
fyrrverandi maki, amma og systir,
ÓLÖF VERA BENJAMÍNSDÓTTIR
sjúkraliði,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 4. júlí.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu. Þökkum ættingjum og vinum hlýhug á þessum
erfiða tíma.
Thelma Kristjánsdóttir Haukur Már Hergeirsson
Bjarni Jósep Steindórsson
Svanur Hólm Steindórsson Kristín Sara Georgsdóttir
Auðunn Steindórsson
Steindór Stefánsson
barnabörn og systkini hinnar látnu