Morgunblaðið - 28.07.2018, Síða 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. JÚLÍ 2018
Yndisleg, skemmtileg,
trygg, hjartahlý, hress, áræð-
in, hugrökk, forvitin, gjafmild,
falleg, sterk réttlætiskennd og
einlægur vinur vina sinna.
Það var ekki erfitt að hrí-
fast með eins sterkum karakt-
er og Gerður var og með henni
var lífið ekki nein lognmolla.
Hún var til í allt og lentum við
í gegnum tíðina í hinum ýmsu
ævintýrum og uppákomum,
misjafnlega sniðugum og
margt af því er alls ekki
prenthæft en mikið svakalega
var gaman að vera vinkona
hennar. Fyrst á æsku- og ung-
lingsárum með Mekku og svo
Gerður Björg
Guðfinnsdóttir
✝ Gerður fæddistí Keflavík 3.
ágúst 1955. Hún
lést 21. júlí 2017.
Foreldrar henn-
ar voru Birna Vil-
borg Jakobsdóttir
og Guðfinnur Kr.
Gíslason.
Æsku- og ung-
lingsárin bjó hún í
Keflavík fór, til út-
landa á vit ævin-
týranna og ílengdist í Kaup-
mannahöfn og bjó þar þar til
hún lést.
Aska hennar er jarðsett í
Højby kirkjugarði í Danmörku.
aðeins eldri með
Gullu og síðan
fullorðnar allar
saman og auðvit-
að héldum við að
við yrðum gamlar
saman í fullu
fjöri.
Gerður ólst upp
í Keflavík, stafa-
skóli, barnaskóli,
gaggó og svo lífs-
ins skóli, vann á
mörgum stöðum t.d. H.F, Ís-
stöðinni, Pósthúsinu, Brautar-
nesti, Nautinu, Bíói, Pussycat,
Bonaparte. „Prinsessan“,
ílengdist í Kaupmannahöfn og
giftist Peter sínum. Þau
keyptu og ráku saman Skip-
per hytten, síðan pulsuvagn-
inn góða. Hún var sannarlega
hamhleypa til vinnu og sló
hvergi af.
Þau áttu fallega íbúð í mið-
borginni, uppáhaldsstaðurinn
var sumarbústaðurinn Kefla-
vík og stóru fallegu rakkarnir,
Hassó og svo Hassó seinni
voru þeirra uppáhald.
Hennar besta vinkona í
seinni tíð, að öðrum ólöstuð-
um, var Gunilla.
Gunilla og Peter létust með
þriggja mánaða millibili árið
2014 og var það nokkurskonar
vendipunktur í lífi Gerðar.
Segja má að veikindi hennar
hafi læðst aftan að okkur öll-
um þó að grunur hafi verið um
að eitthvað væri að hrjá hana,
gigt? sorg? eitthvað … sú
spurning er áleitin. Hvort við
hefðum getað gert eitthvað,
breytt einhverju, en svo fór
sem fór. Heidi, dóttir Peters,
var hennar stoð og stytta eftir
andlát hans og þótti okkur
vænt um og erum þakklátar
fyrir það. Mikill kærleikur var
milli þeirra.
Aska Gerðar var jarðsett í
óþekktri gröf á yndislega fal-
legum og friðsælum stað við
lítið fallegt stöðuvatn í Højby.
Nú er liðið ár síðan Gerður
lést og hversu oft hef ég ekki
gripið símann til að heyra í
henni, sérstaklega í sumar til
að kvarta yfir veðrinu hérna
og bara tala saman um daginn
og veginn og rifja upp gömlu
dagana, allar minningarnar
sem við áttum saman, hvað
verður um þær núna? Sökn-
uðurinn verður þarna alltaf,
enda svo mikils að sakna.
Öllum ástvinum Gerðar
vottum við okkar dýpstu sam-
úð.
„En veistu að í augum Guðs ert þú
svo miklu meira en það (sandkorn).
Í hans augum ertu eitthvað, og ekki
bara eitthvað heldur eins og óend-
anlega dýrmæt og falleg perla.“
(Sigurbjörn Þorkelsson.)
Elskum þig og söknum þín
endalaust Gerður mín,
Mekkín og
Guðlaug (Gulla).
Elsku Ragna er
dáin. Hún var orðin
mjög veik og þrekið
þrotið eftir langa
baráttu við illvígan
sjúkdóm.
Ég minnist Rögnu alltaf fyrir
hláturinn; það sem hún hló dill-
andi hlátri og var óspör á hann!
Þegar ég var stelpa var Ragna ein
af mínum uppáhaldsmanneskjum
fullorðnum – sérstaklega vegna
hlátursins og svo fann maður vel-
vildina sem streymdi frá henni.
Maður sótti í návist hennar og
þannig var það nú bara.
Margs er að minnast og þakka
fyrir.
Ragna var alltaf svo góð og ljúf
við mig og mér þótti vænt um
hana.
Ragnheiður
Stefánsdóttir
✝ RagnheiðurStefánsdóttir
fæddist 27. apríl
1930. Hún lést 3.
júlí 2018.
Útför Ragnheið-
ar var 20. júlí 2018.
Elsku Óli frændi,
Guðrún, Óli og
Togga og allt ykkar
fólk.
Ég votta ykkur
samúð mína á þess-
ari erfiðu stund. Það
er alltaf erfitt að
kveðja í hinsta sinn.
Við sjáum að dýrð á
djúpið slær,
þó degi sé tekið að
halla.
Það er eins og festingin færist nær,
og faðmi jörðina alla.
Svo djúp er þögnin við þína sæng,
að þar heyrast englar tala,
og einn þeirra blakar bleikum væng,
svo brjóst þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt
og hljótt,
svo blaktir síðasti loginn.
En svo kemur dagur og sumarnótt,
og svanur á bláan voginn.
(Davíð Stefánsson.)
Guðrún Garðarsdóttir.
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Lára Árnadóttir,
umsjón útfara
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Kristín IngólfsdóttirSverrir Einarsson Margrét Á. Guðjónsd. Hannes Ó. Sampsted
Þökkum auðsýndan hlýhug og samúð
vegna andláts og útfarar ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
HREINS EIRÍKSSONAR,
Víkurbraut 28,
Höfn í Hornafirði.
Kristín Gísladóttir
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn
✝ Alda Bjarna-dóttir hár-
greiðslumeistari
fæddist í Reykja-
vík 16. desember
1936. Hún andaðist
á heimili sínu 27.
júní 2018.
Foreldrar Öldu
voru Bjarni Andr-
ésson, skipstjóri og
útgerðarmaður frá
Dagverðarnesi, f.
4. maí 1897, d. 1. febrúar 1996,
og Karen Andrésson, fædd
Sörensen, húsmóðir, frá Árós-
um í Danmörku, f. 18. júní
1902, d. 7. nóvember 1998.
Alda var eldri tveggja systra
en yngri systir hennar var
Hulda Astrid, f. 14. nóvember
1942, d. 9. desember 1995.
Alda giftist eftirlifandi eig-
inmanni sínum, Kára Ævari Jó-
ardóttur, f. 30. nóvember 2000.
2) Guðbjörgu Lind Jóhanns-
dóttur, f. 22. september 2004,
og Viktor Kára Jóhannsson, f.
21. febrúar 2007.
Alda sá sér og Kára lengi
farborða sem hárgreiðslumeist-
ari á Seyðisfirði, í Reykjavík og
í Noregi þegar Kári stundaði
þar nám í rafeindatæknifræði
og áður en starfsferill hans gat
hafist. Alda ferðaðist mikið um
heiminn, fyrst með foreldrum
sínum en síðar með fjölskyldu
sinni til staða sem hún bjó oft
langdvölum á erlendis sökum
vinnu eiginmanns síns. Hún
hafði einstakt dálæti á því að
koma til nýrra staða og lifði
ævintýraþráin í henni allt til
hinsta dags. Alda hafði mikinn
áhuga á saumaskap alla sína
tíð og kom fólk sjaldnast að
tómum kofunum hjá henni í
þeim efnum.
Útför Öldu fór fram í Dóm-
kirkjunni í kyrrþey 10. júlí
2018.
hannessyni, fyrr-
verandi
sérfræðingi í fisk-
rannsóknum hjá
matvæla- og land-
búnaðardeild Sam-
einuðu þjóðanna
(e. UNDP FAO) 2.
september 1961 og
eignuðust þau tvo
syni: 1) Bjarna
Breiðfjörð innan-
hússarkitekt starf-
andi og búsettan í Frakklandi,
f. 28. mars 1967, giftan James
Pouliot ljósmyndara, f. 23. jan-
úar 1987. 2) Jóhann Önfjörð,
starfandi við flugiðnað í
Bandaríkjunum, f. 28. sept-
ember 1972, giftan Soffíu El-
ísabetu Pálsdóttur, doktor í sál-
fræði, f. 19. september 1975.
Þau eiga á milli sín börnin; 1)
Þórdísi Halldóru Sigurð-
Elsku amma mín, ég trúi
ekki að þú sért farin. Ég vissi
að þú værir ekki með góða
heilsu, en ég átti ekki von á því
að þetta myndi gerast svona
hratt. Þegar ég var yngri fór ég
alltaf annan hvern laugardag til
ykkar afa og það var svo gaman
af því að þið afi voruð alltaf
með dagskrá fyrir mig svo mér
leiddist ekki. Við fórum á söfn,
sýningar og margar ferðir í ís-
búðina. Ég er þakklát fyrir að
þú gast komið og verið með
mér á fermingardaginn minn í
mars sl. Þú varst rosalega
minnug og nákvæm og ég hef
fengið það frá þér amma mín.
Þú fylgdist mjög vel með öllum
nýjungum og mér fannst spenn-
andi að segja frá því að þú
varst með Facebook, Instag-
ram, Twitter og Snap-
chat-aðgang. Þú hafðir mjög
gaman af að lesa bækur og
breyta flíkum og laga þær til
sem þú gerðir alveg ótrúlega
vel því þú varst svo vandvirk.
Nú kveð ég þig, elsku amma
mín, ég mun sakna þín mjög.
Hvíldu í friði.
Þín ömmustelpa,
Guðbjörg Lind.
Það var gaman að taka á
móti Öldu og Kára í París fyrir
hálfu öðru ári. Þau voru hingað
komin til að halda upp á átt-
ræðisafmæli ættmóðurinnar og
henni líkt að vilja minnast þess
á viðeigandi hátt. Kári alltaf
sami heimsmaðurinn og Alda
sjálfri sér lík. Það lá vel á þeim
báðum og Alda lék á als oddi
þegar við rifjuðum upp gamla
takta frá fyrri tíð.
Ég kynntist Öldu þegar ég á
unglingsaldri fór að venja kom-
ur mínar á heimilið sem hún
hafði búið sér og sonum sínum
á ættaróðalinu að Vesturgötu
12, reisulegu þrílyftu húsi við
enda Garðastrætis sem foreldr-
ar hennar, Bjarni skipstjóri og
eiginkona hans Karen, höfðu
byggt og bjuggu þar einnig
sjálf. Sannkallað fjölskylduhús
að ítölskum hætti þar sem afi
og amma voru alltaf nálæg og
viðeigandi veitingar aldrei langt
undan. Þar var þó aðeins áð til
skamms tíma því fyrr en varði
voru höfuðstöðvarnar fluttar í
einbýlishús, sem Alda hafði þá
byggt sér og sínum á Seltjarn-
arnesi, nokkurn veginn án þess
að unglingspiltar tækju eftir
því, enda voru þeir sjálfsagt
uppteknastir af að spóka sig í
miðbænum á þessum tíma. Það
þekkja þó allir sem reynt hafa
hvílíkt þrekvirki það er að reisa
sér þak yfir höfuðið, ekki síst
þegar það á við í bókstaflegri
merkingu. En Alda hélt fast í
alla þræði og stýrði fram-
kvæmdum af festu nokkurn
veginn ein síns liðs, enda var
Kári langdvölum erlendis á
þessum tíma í þágu starfa sinna
fyrir Matvæla- og landbúnaðar-
stofnun Sameinuðu þjóðanna.
Hörkutól kemur manni í hug,
og víst gat hún verið föst fyrir
og skapstór jafnvel, en um leið
eitt blíðasta hörkutól sem ég
hef kynnst, ákveðin í að koma
drengjunum sínum á legg og
sjálfbjarga út í lífið.
Heimilið á Látraströnd stóð
alltaf opið þeim sem þangað
vildu sækja. Smekklega búið
fallegum munum sem þau hjón
höfðu viðað að sér á framandi
starfsstöðvum Kára, jafnvel svo
að dulúðugur blær hvíldi yfir.
Munirnir komu enda víða að og
gátu hvort heldur verið frá
Fílabeinsströndinni, Perú eða
Indónesíu, bara svo nokkur
dæmi séu nefnd. Fyrr en varði
bættist líka tíkin Táta í hóp
heimilismanna og tók á sinn
hátt glaðlega á móti hverjum
þeim sem þar bar að garði.
Tryggðatröllið, varð henni á
orði þegar ég birtist aftur á
tröppunum heima hjá henni eft-
ir nokkurt hlé og þótti aug-
ljóslega vænt um að sjá mig.
Mannþekkjari, hugsaði ég
löngu síðar þegar ég skildi hvað
hún átti við og hefur alltaf þótt
vænt um þessa einkunn síðan.
Hún lét ekki uppi hvort hún
mundi eftir þessu atviki þegar
fundum okkar bar síðast saman
í París, en mótmælti því þó
ekki. Á hinn bóginn rifjaði hún
upp fyrir okkur að fátt kemur í
staðinn fyrir bönd sem bundin
eru á yngri árum og brýndi fyr-
ir okkur hlúa að þeim og
treysta í stað þess að láta
trosna.
Við Davíð vottum Kára og
fjölskyldunni allri hluttekningu
okkar og dýpstu samúð. Minn-
ingin um mæta manneskju mun
lifa í hugum okkar allra.
Kristján Andri Stefánsson.
Kær vinkona er farin yfir
móðuna miklu. Hún Alda vin-
kona mín hafði átt erfitt á und-
anförnum árum en lifði alltaf í
voninni um að fá heilsuna aftur.
Alda var lífsglöð og skemmtileg
og áttum við margar ánægju-
stundir. Við urðum vinkonur á
unglingsárum og bar aldrei
skugga á vináttu okkar. Hennar
verður sárt saknað og finnst
mér þessar vísur segja allt sem
segja þarf.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna og góða,
og djúpa hjartahlýju og ást
þú hafðir fram að bjóða.
Og hjá þér oft var heillastund,
við hryggð varst aldrei kennd.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst mér báðar hendur.
Svo, vina kæra, vertu sæl
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan vin
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Þín kæra vinkona,
Helga Snæbjörnsdóttir.
Alda Bjarnadóttir
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er
unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og
hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og klukkan
hvað útförin fer fram. Þar mega
einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og
börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Minningargreinar
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar ver-
ið sent er ráðlegt að senda myndina á netfangið minning@mbl.is og
láta umsjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar