Breiðfirðingur - 01.04.1992, Side 138

136
BREIÐFIRÐINGUR
inga.“ Jóni dæmdu þeir tylftareið innan sex vikna særra daga
að dómi heyrðum, með sama orðalagi og ákveðið var á Ball-
ará, en annars væri hann rétt tekinn og fangaður.
Tveir prestar voru viðstaddir og samþykktu þetta, en
fjórir dómsmenn vildu að Jón „væri strax rétt tekinn undir
dóm.“ Ágreiningurinn varð til þess að málinu var skotið til
úrskurðar Gísla lögmanns „með því hann er þessarar sýslu
helst ráðandi og eftir þeirri lögmáls ávísan, ef þeim semur
eigi sem í dómi sitja leggi til lögmanns.“ Um samvistir Jóns
og konu hans voru dómsmenn á einu máli um að þeim væru
þær heimilar ef þau hittust, en aðeins þangað til hann ynni
eiðinn. Sama átti við um eignir þeirra og ekkert mátti gera
fyrr en að lokinni rannsókn og dómi.
Jón kom ekki fram og litlu síðar hvarf Sigríður líka. Enn
nefndi Jón sýslumaður tólf menn í dóm 11. desember, að
þessu sinni að Hvammi í Hvammssveit.1’ Sem fyrr átti „að
skoða og rannsaka og löglega til lykta að leiða það óviður-
kvæmilega rikti um Jón Oddsson og Sigríði Halldórsdóttur.“
Sá var þó munur að nú þótti sýslumanni þau hafa sannað sök
sína. Þau væru flúin og þar af leiðandi „skyldug að líða verð-
ugt straff sem þeir menn sem augljósir kunna að verða að
slíkum eftir skrifuðum ókvæðum og óbótamálum.“ Sakar-
giftir fylgdu:
Fyrst hann að þriðja hórdómsbroti. Par næsta hann hafi
barn átt við systur konu sinnar. Þriðja hann hafi átt að
fyrirfara því þeirra barni. Fjórða hann hafi nú í burtu
hlaupið með greinda Sigríði.
Item hún að fyrsta hórdómsbroti. Þar næst hún hafi átt
samráða að verða með Jóni að þetta þeirra barn skyldi
fyrirfarast. Það þriðja hún hafi burt hlaupið með títt-
nefndum Jóni. Það fjórða hún hafi með honum blóð-
skömm framið.
Samkvæmt þessu var Jón þrefalt dauðasekur. Líflát lá við
blóðskömm og þriðja hórdómsbroti eftir Stóradómi.
Dulsmál voru dauðasök miðað við danska venju. Dauðasök
Sigríðar var aftur á móti tvöföld, blóðskömm og dulsmál.