Breiðfirðingur - 01.04.1999, Síða 78

76
BREIÐFIRÐINGUR
ekið lengra. Þá var lagt á stað gangandi. Ekki man eg hvort
brú var þá komin á ána, en á bakkanum var rútubíll, sem ekki
hafði einhverra hluta vegna komist yfir. Þegar við litum inn í
bæinn á Fossá lá fólk þar unr öll gólf. Nú var samið við bíl-
stjórann sem þarna var að flytja okkur til Reykjavíkur. Sá bíll
var mikið minni en sá sem við komum í að vestan.
Þegar við fórum að tínast inn í bílinn kallaði bílstjórinn:
“Fari karlmenn í aftasta sætið. Þið verðið að sitja undir stúlk-
um.” Við fórum fjórir karlmenn í aftasta sætið, við vorum ekki
fyrr sestir en við fengum stúlkur á hnén.
Það er nokkuð löng leið frá Fossá til Reykjavíkur. Marga
bílferðina hef eg farið um dagana en ekki man eg til þess, að
mér hafi liðið jafnilla og í þetta sinn, og leiðinlegt að segja að
eg skyldi sitja undir stúlku. Eg var löngu orðinn rennblautur í
fæturna, fann varla fyrir þeim, þeir voru dofnir og kaldir.
Klukkan 7 um morguninn komum við til Reykjavíkur, höfðum
þá verið sólarhring á leiðinni úr Búðardal. Þá var gott að hátta
og sofa til kvölds.
7.10.1999.