Stjarnan - 01.02.1921, Síða 3

STJARNAN
19
Tvö nöfn og tveir söfnuðir.
“Mínir elskanlegir, þar eð mér er rikt í huga að skrifa yður um,
sameiginleg sáluhjálparefni, þá áleit eg nauðsynlegt að uppörva yður
til að terjast fyrir þá trú, sem heilögum hefir einu sinni verið kend,”
—Júd. 3.
“Varizt, að nokkur hertaki (blindi) yður með heimspeki og hé-
gómlegri villu, eftir manna setningum, eftir siafrófi heimsins, en
ekki eftir Kristi.”—Kól. 2: 8.
'Þó aS trúarflokkarnir séu margir í
heiminum, þá eru i GuSs augum aö eins
tveir söfnuSir. Allir menn tilheyra
öSrum hvorum. Kristur segir: “Sá, sem
ekki er meS mér, er á móti mér” Matt.
12: 30. MeS öSrum orSum, hann vildi
láta alla skilja, aS annaS hvort tilheyra
þéir söfnuSi hans eSa söfnuSi andstæS-
ingjans. Þess vegna mun Kristur skifta
mönnum aS eins í tvo flokka, þegar
hann kemur í dýrS sinni. Honum til
hægri handar mun söfnuSur hans standa
og honum til vinstri handar söfnuSur
uppreistarforingjans mikla. Þetta er
mjög svo einfalt og skiljanlegt. ÞaS
sem vér verSum aS gjöra oss grein fyrir
er þetta: Höfum vér fullvissu í sálum
vorum fyrir því, aS vér 'tilheyrum söfn-
uSi Krists, berjumst meS honum og
munum eftir aS sigurinn er fenginn,
taka viS arfi meS honum, eSa
erum vér efablandnir, byggjum á sandi
og fylgjum þeim foringja, sem neitaSi
aS beygja háls sinn undir hiS inndæla
ok Krists?
ÞaS er enginn vandi aS vita hvorum
vér fylgjum, þvi aSalkenningar þessara
tveggja safnaSa eru fólgnar í nöfnum
leiStoganna. Hin biblíulegu nöfn tákna
ætíS hugarfar, skaplyndi og lunderni
þeirra, sem nöfnin bera. Krá hinum
gjörólíku skapeinkennum Krists og Sat-
ans, eru hinar gagnstæSu kenningar
þeirra sprottnar.
Nafn Krists.
Hve yndislega hljómar ekki orSiS
“KRISTUR” í eyrum hins kristna ÞaS
þýSir “hinn smurSa”, því hann var
smurSur eSa vígSur til aS leysa af hendi
endurlausnarverkiS. Postulas. 10: 38.
OrSiS “Kristur” kemur fyrir yfir fimm
hundruS sinnum í biblíunni. Þetta
nafn hefir sjö stafi bæSi í frumtextanum
og á íslenzku. í bibliunni táknar æfin-
lega talan sjö þaS, sem er fullkomiS eSa
fullkomnaS. Hver stafur i nafni Krists
er vígi eSa kastali, sem vemdar um eina
af hinum sjö aSalkenningum í söfnuSi
hans. ’
K stendur fyrir Krists endurkomu,
þegar hann kemur sem konungur kon-
unganna og Drottinn drotnanna til þess
aS sækja þegna sina, einmitt þá, sem
hafa tilheyrt söfnuSi hans.
Endurkoma Krists er nefnd yfir 300
sinnum í nýja testamentinu. Postularn-
ir og hinir fyrstu kristnu lögSu mikla á-
herzlu á aS kunngjöra hina dýrSlegu
endurkomu frelsarans. Allir hinir miklu
spádómar i Daníels bók og Op-inberunar-
bókinni leggja leiS sína til þessa atburS-
ar. Allir GuSs þjónar á öllum öldum og
í öllum löndum liafa fagnaS yfir kenn-
ingunni um endurkomu frelsarans.
Kenningin um þessa sigurför Krists og
hiS dýrSlega friSarriki, sem hann innan
skamms mun stofnsetja, mun á örstutt-
um tíma um gjörvallan heim boSuS
verSa til yitnisburSar fyrir öllum þjóS-
um og þá, aS því búnu, mun Kristur
koma. Sjá Matt. 24: 14. Róm. 9: 28.
R táknar réttlæting af trú. Syndin
hefir gjört skilnaS milli GuSs og mann-
anna. Es. 59:2. Synd er lagabrot. 1.
Jóh. 3: 4. Kristur syndgaSi aldrei. MeS
öSrum orSum, hann braut aldrei GuSs
lögmál. Þegar vér í trúnni á Krist fet-
um í bans fótspor, mun hann skrýSa oss
sinni réttlætisskykkju og eins lengi og
vér erum í Kristi, mun GuS líta á oss
eins og hann lítur á son sinn, því vér