Stjarnan - 01.06.1921, Page 3

STJARNAN
83
“Vökumaður, hvað líður nóttinni?”
“í sannleika er ySar Guð yfirguð guð-
anna, yfirkonungur konunganna og op-
inberari leyndra hluta.” (Dan. 2: 47J.
Þessi orö eru vitnisburður Nebúkadnes-
a.rs, Ba'belskonungs, eftir að hafa hlust-
að á Daníel spámann, sem, eftir opinber-
un frá hinum sanna Guði, lýsir allri
rnannkynssögunni fyrirfram fyrir kon-
unginum. En hlustið nú á Guðs eigin
vitnisburð viðvíkjandi þeim spádómum,
sem þjónar hans skrásettu í fornöld:
“Eg kunngjöri hið ókomna frá öndverðu
og segi fyrirfram það, sem eigi er enn
fram komiö; eg segi: Mín ráðstöfun
stendur stöðug, og eg framkvæmi alt
hvað mér vel líkar.” YEs. 46: 10).
Þegar biblían sýnir manni muninn á
hinum sanna Guði og öllum falsguðum,
er það tvent, sem hún leggur sérstaka
áherzlu á. Fyrst og fremst sýnir hún
fram á, að Ihann er sá Guð, sem hefir
skapað alla hluti, frá hinni minstu ögn
til hins stærsta hnattar, með öðrum orð-
um: alheiminn. Og þar næst, að hann
getur kunngjört hið ókomna og opinber-
að hvað framtíðin beri í skauti sínu.
Engir aðrir geta það. Þess vegna er
hann “yfirguð guðanna” og “yfirkonung-
ur konunganna.”
Spádómar ritningarinnar eru allir á-
reiðanlegir; “því aldrei hefir nokkur
spádómur framfluttur verið eftir manns-
ins vild, heldur töluðu hiflir helgu Guðs
menn til knúðir af Heilögum Anda.”—
(2. Pét. 1: 21).
Hve stuttur og þýðingarlitill sem ein-
hver spadómur kunni að lita út i augum
mannanna, þá man samt Drottinn eftir
honum- Heyrið hvað hann segir þessu
viðvíkjandi: “Eg vaki yfir mínu orði að
eg framkvæmi það.” (Jer. i; 12).
Það var Krists andi, sem opinberaði
spámönnunum alt, sem mundi fram koma
á þessari jörðu og lyfti jafnvel blæjunni
svo hátt, að þeir gátu horft inn í eilífðina
og lýst henni. Meðan Kristur var hér
á jörðinni, opinheraði hann sjálfur læri-
sveinum sínum margt vðvíkjandi fram-
tiðinni. Hann gaf þeim mörg tákn, sem
mundu sýna þeim, að endurkoma hans
væri í nánd og fyrir dyrum. Látum oss
í félagi athuga fáein af þeim táknum og
sjá, hvort það er rétt að heimfæra þau
upp á þennan tíma, sem vér lifum á.
Spegill tímans.
“Því eins og gekk til á dögum Nóa,
eins mun til ganga við komu Mannsins
Sonar” (Lúk. 17: 26L H'vað var það,
sem var rangt við daga Nóa ? Svar:
"Drottinn sá, að ilska mannanna var
mikil á jörðinni, og að öll hugsun manns-
ins hjarta var vond alla daga.” “Guð
leit á jörðina, og sjá, hún var spilt; þvi
alt hold hafði spilt vegum sínum á jörð-
inni’ (1. Mós. 6: 5, 12). Og hin tvö
fyrstu vers þessa kapítula bera ljósan
'' ott um að hið siðferðislega ástand heims-
ns hafi verið hræðilegt. En hvernig er
það á þessum tímum? Er það nokkuð
líkt þvi, sem var á dögum Nóa? Hvernig
er heimilislífið í hinum svo kölluðu menn-
ingarlöndum nútimans? ,
Heimilið er undirstaða mannfélags-
ins. Eins lengi og öll heimili ríkisins
standa eins og rambygður hafnargarð-
ur til að blrjóta hinar æstu spillingar-
öldur og svifta þær aflinu, mun rikið
dafna og blómgast; en undir eins og