Stjarnan - 01.06.1921, Page 7

STJAKNAN
87
þess að dætur Síonsborgar eru dramb-
látar, ganga meS reigða hálsa, depla
ftildraj augunum, tifa í göngunni og
hafa látgæðisfullan fótaburð, þá mun
f. hinn Alvaldi hárlausan gjöra hvirfil Sí-
onsborgardætra, og Drottinn mun gjöra,
blygðun þeirra opinbera. Á sama degi
mun hinn Alvaldi í burt taka þær hinar
fógru öklaspennur, húfurnar, hálstingl-
in, eyrnaspennurnar, armfestarnar, and-
litsskýrurnar, motrana, öklafestarnar,
lindana, ilmbaukana, töfraþingin, fingur-
gullin, nasanistin, glitklæðin, kápurnar,
skikkjurnar, pyngjurnar, blæjurnar, lín-
serkina, ennidúkana og yfirhafnirnar.
Þær skulu hafa illan daun fyrir sætan
ilm, fetil fyrir beltislinda, sköllótt höfuð
fyrir sveipað hár, hæruband fyrir brjóst-
gjörð, dapran yfrlit í staðinn fyrir feg-
urð. Menn þínir munu fyrir sverði
falla, og kappar þínir í orustu.'’ ýEs,
3: 16—25).
Ætli iþað borgi sig betur að leggja
peninga á hinn himneska banka, í stað-
inn fýrir að eyða þeim til að vera drambs
fullir, og fremja svívirðingar með?
Hlustið á orð Drottins þessu viðvíkj-
andi:
“Nei, þetta er sú fasta, sem mér lík-
ar, að þú leysir fjötra rangsleitninnar,
látir rakna bönd oksins, gefir frjálsa
hina kúguðu, sundur brjótir sérhvert ok,
deilir brauð þitt með hinum hungraða,
hýsir bágstadda, ofsótta ýhælislausa)
menn. Ef þú sér mann klæðlausan. og
klæðir þú hann, og firrist hann eigi, af
því hann sé maður eins og þú, þá skal
hamingja þín upprenna, sem morgun-
- roði, og heill þín bráðlega framspretta;
þá mun þitt réttlæti fara fyrir þér, og
dýrð Drottins fylgja á eftir þér; þá
muntu ákalla Drottin, óg hann mun bæn-
heyra; þú munt kalla og hann mun
svara: “Sjá,hér em eg.” Ef þú heldur
þér frá allskonar undirokun, spotti og
syndsamleguin orðum, ef þú réttir hin-
um hungruöu bitann frá munni þínum,
og seður þann, sem bágt á, þá mun ljós
upprenna fyrir þér í myrkrinu, og dimma
verða þér sem hádegi dags.” (Es. 58:
6—ioj.
Fyrir nokkrum árum var sagt: Helm-
ingur heimsins veit ekkert um, hvernig
hinn helmingurinn lifir. En nú er það:
Helmingur heimsins kærir sig ekkert uni
hvernig hinn helmingurinn devr.
“Heyrið nú, þér riku, grátið og kvein-
ið yfir þeim eymdum,' sem yfir yður
munu koma. Yðar auður er þegar fún-
aður, og yðar klæði orðin mölétin. Yðar
gull og silfur er orðið ryðbrunnið, og
ryðið af því mun verða vitni gegn yður
og eta yðar hold; þér hafið fjársjóðum
safnað, sem eldsneyti, á síðustu dögun-
um. Sjá, launin, sem þér hafið dregið
af verkamönnunum, sem hafa slegið yð-
ar lönd, hrópa, og köll kornskerumann-
anna eru komin til eyrna Drottins alls-
herjar. Þér hafið lifað i sællífi og óhófi
á jörðinni; þér hafið alið hjörtu yðar eins
og til skurðardags. Þér hafið dæmt til
dauða og drepið hinn réttláta, hann
stendur ekki á móti vður. Þreyið því,
bræður mínir, þangað til Drottinn kem-
ur. Sjáið, akuryrkjumaðurinn væntir
jarðarinnar dýrmæta ávaxtar, og þreyir
þar til hann fengið hefir haustregnið og
vorregnið. Þreyið og þér, styrkið yðar
hjörtu, þvi tilkoma Drottins nálgæist.”
(Jak. 5: 1—8).
D. G.