Fréttablaðið - 01.12.2018, Qupperneq 116

ópera
Hans og Gréta
HHHHH
engelbert Humperdinck
Íslenska óperan
Hljómsveitarstjóri: Bjarni Frímann
Bjarnason. Leikstjóri: Þórunn Sig-
þórsdóttir. Einsöngvarar: Arnheiður
Eiríksdóttir, Jóna G. Kolbrúnardótt-
ir, Hildigunnur Einarsdóttir, Oddur
A. Jónsson, Dóra S. Ármannsdóttir
og Kristín E. Mäntylä. Gradualekór
Langholtskirkju söng og Hljóm-
sveit Íslensku óperunnar lék.
Norðurljós í Hörpu
Sunnudaginn 25. nóvember
Í hléinu á sýningu Íslensku óperunn-
ar á Hans og Grétu á sunnudaginn
var spurði kona mig á hvaða tungu-
máli hefði verið sungið. Ég sagði
henni að það hefði verið íslenska.
Hún kvað það ekki geta verið, því
hún hefði ekki skilið orð. Nokkuð
var til í þessu hjá henni. Söngvar-
arnir sungu vissulega á móður-
málinu og ég sat frekar framarlega,
en orðin hljómuðu samt svona: Í
hlinnu á sýglu Ímlmske óbromkiu
á Hans og Gremiklu e semminede …
Auðvitað þekkja allir söguna af
Hans og Grétu, þau eru bláfátæk
börn sem villast í skóginum og rek-
ast á hús nornarinnar úr sætabrauði.
Nornin ætlar að éta þau en þau sjá
við henni með klækjum og allt fer
vel að lokum. Þrátt fyrir kunnug-
leikann var leiðinlegt að skilja ekki
söngvarana, því textinn var heil-
mikill. Það að honum hafi ekki verið
varpað fyrir ofan sviðið eins og gert
er á sýningum í Eldborg var miður.
Tónlistin er eftir Engelbert Hump-
erdinck. Lítil kammersveit spilaði
undir stjórn Bjarna Frímanns
Bjarnasonar, sem skapaði hlýlegt
andrúmsloft. Sama ópera var flutt
í Salnum í Kópavogi fyrir fjórum
árum en þá var eingöngu leikið á
píanó. Það var mun kuldalegra.
Söngvararnir vorau hins vegar
misöflugir. Arnheiður Eiríksdóttir
var í hlutverki Hans og gervið sem
hún klæddist var sannfærandi. Rödd
hennar var notalega ávöl og jöfn á
öllum sviðum, hún var þétt og fók-
useruð og hitti beint í mark. Jóna G.
Kolbrúnardóttir var Gréta og fersk
sviðsframkoma hennar hæfði hlut-
verkinu fullkomlega. Hún söng líka
fallega, röddin var björt og tær, en
hún á samt enn eftir að mótast og
þroskast. Ákveðna fyllingu vantaði
í röddina, sem á örugglega eftir að
koma með tíð og tíma, því Jóna er
ung að árum.
Oddur Arnþór Jónsson var glæsi-
legur sem faðirinn og sömu sögu er
að segja um Hildigunni Einarsdóttur
sem var móðirin. Söngur beggja var
snarpur og tilfinningaríkur. Dóra
Steinunn Ármannsdóttir var aftur
á móti ekki eins trúverðug sem
nornin. Röddin, þó hún hafi verið
prýðileg í sjálfri sér, var ekki nægi-
lega kröftug til að skapa áhrifamikla
mynd af illgjarnri mannætu. Hún
var krútt, ekki kríp.
Loks ber að nefna Kristínu Ein-
arsdóttur Mäntylä, en hún lék Óla
lokbrá. Rödd hennar var fín og bar
góðum hæfileikum vitni, en frammi-
staðan nú var engu að síður fremur
feimnisleg og hikandi.
Þessi misspennandi söngur og
vöntun á texta gerði að verkum
að það var aldrei neitt sérstaklega
gaman á sýningunni. Og það þrátt
fyrir smekklega leikstjórn Þórunnar
Sigþórsdóttur sem einkenndist af
sannfærandi flæði. Leikmynd Evu
Signýjar Berger og búningar Maríu
Th. Ólafsdóttur voru líka mikil
listaverk, og söngur Gradualekórs
Langholtskirkju var ánægjulegur.
Það dugði bara ekki til. Verður því
seint sagt að þetta sé með bestu
uppfærslum Íslensku óperunnar í
gegnum tíðina. Jónas Sen
Niðurstaða: Falleg tónlist og
flott umgjörð, en sjálfur söngurinn
var illskiljanlegur og misáhrifaríkur.
 Mannætan krútt, ekki kríp
„Auðvitað þekkja allir söguna af Hans og Grétu, þau eru bláfátæk börn sem
villast í skóginum, og rekast á hús nornarinnar sem er úr sætabrauði.“
Kr i st já n Jó h a n n s -son heldur sína árlegu stórtónleika í Hörpu sunnudaginn 2. desember. Þetta er tíunda árið í röð sem
hann heldur tónleika eins og þessa,
með fjölda gestasöngvara. Alltaf
hefur rokselst á tónleikana og Krist-
ján segir enga undantekningu frá
því núna. Tónleika eins og þessa er
ekki hægt að halda án styrktaraðila
og Kristján fékk nokkra slíka til liðs
við sig. „Það kostaði nokkuð bras
en er nauðsynlegt því tónleikahald
eins og þetta er gríðarlega kostn-
aðarsamt, leigan í Hörpu er til
dæmis afar dýr,“ segir Kristján. „Ég
hef unnið 30 ár í Bandaríkjunum
og þar styðja bandarískir efnamenn
rausnarlega við klassískt tónlistarlíf,
hér á landi eru þeir fáir en traustir
og ég er þakklátur fyrir það.“
Gott fyrir sálartetrið
Um efnisskrána á tónleikunum segir
Kristján: „Ég er að reyna að vera trúr
klassíkinni og á efnisskránni eru
óperuverk og klassísk kirkjuverk,
tengd við almættið og sum bein-
tengd jólum. Allir ættu því að fá
eitthvað gott fyrir sálartetrið.
Efnisskráin er fjölbreytt, nokkur
lög eru ætíð á efnisskránni eins og
Helga nótt og Heims um ból. Heims
um ból hefur verið síðast á efnis-
skránni og þá fáum við tónleikagesti
til að standa á fætur og hver syngur
lagið með sínu nefi. Í fyrra var þrýst
á mig að sleppa Heims um ból vegna
þess að of langt væri til jóla og því
ekki tímabært að syngja það. Ég tók
mark á þessu, við slepptum Heims
um ból og það kom holskefla af
Frábært að vera í góðu formi
Árlegir stórtón-
leikar Kristjáns Jó-
hannssonar. Er trúr
klassíkinni. Ein-
valalið söngvara og
leyninúmer.
kvörtunum. Þannig að Heims um
ból verður sannarlega á efnisskránni
núna.“
Leyninúmer og dúett
Hljómsveitarstjóri á tónleikunum
er Bjarni Frímann Bjarnason og
fjörutíu manna hljómsveit kemur
fram ásamt Óperukórnum og
Karlakór Kópavogs. „Þarna verður
einvalalið söngvara,“ segir Kristján.
„Sú frábæra Herdís Anna Jónasdótt-
ir, minn góði vinur og flotti tenór
Gissur Páll Gissurarson, Sigríður
Ósk Kristjánsdóttir sem er senni-
lega flottasti lýríski mezzósópran
sem við eigum og framtíðarbarítón
okkar, Aðalsteinn Ólafsson. Aðal-
steinn er sérstakur af því að hann er
með stóra og mikla rödd og getur til
dæmis slegist við Verdi og Wagner.
Svo er ég með leyninúmer, eins og
ég hef alltaf verið með og þá kalla
ég til leiks efnilegt yngra fólk. Núna
er ég með tvo unga menn sem ég get
ekki sagt hverjir eru, en ég held að
þeir eigi eftir að vekja mikla athygli.
Þeir, tenór og barítón, syngja fal-
legan heimsþekktan dúett.
Svo er auðvitað drengurinn okkar
sem er svo frábær, að mínu mati
ekki bara okkar framtíðarstjórn-
andi heldur einn af þeim bestu í
sögu íslenskrar tónlistar. Þetta er
Bjarni Frímann Bjarnason. Það er
mikilvægt fyrir okkur söngvarana að
finna elsku og velvilja í okkar garð
frá hljómsveitarstjóranum. Margir
frábærir stjórnendur, heimsnöfn,
leggja ekki mikið upp úr sambandi
við söngvarana heldur einbeita sér
að hljómsveitinni. Í tilviki Bjarna
elskar hann söngvarana sína og þá
gengur þetta líka betur hjá okkur.“
Líður óskaplega vel
Kristján, sem varð sjötugur á árinu,
var valinn söngvari ársins á Grímu-
verðlaununum fyrr á árinu fyrir
hlutverk sitt sem Cavaradossi í upp-
færslu Íslensku óperunnar á Toscu
eftir Puccini. „Mér fannst það stór-
kostlegt og það er frábært að vera í
góðu formi. Ég er sprækur, heilsan
er mjög góð og röddin virkilega fín.
Mér líður óskaplega vel,“ segir stór-
söngvarinn.
Ég er sprækur, heilsan er mjög góð og röddin virkilega fín, segir Kristján Jóhannsson sem undirbýr stórtónleika í Hörpu. FrÉttAbLAðið/SteFáN
Kolbrún
Bergþórsdóttir
kolbrun@frettabladid.is
Í tilviKi BJarna
ElsKar hann
söngvarana sÍna og þÁ
gEngur þEtta lÍKa BEtur hJÁ
oKKur.
1 . d e s e m b e r 2 0 1 8 L a u G a r d a G u r76 m e N N i N G ∙ F r É t t a b L a ð i ð
0
1
-1
2
-2
0
1
8
0
4
:4
8
F
B
1
3
6
s
_
P
1
1
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
0
9
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
0
2
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
3
6
s
_
P
0
4
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
1
9
B
-7
7
E
8
2
1
9
B
-7
6
A
C
2
1
9
B
-7
5
7
0
2
1
9
B
-7
4
3
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
A

F
B
1
3
6
s
_
3
0
_
1
1
_
2
0
1
C
M
Y
K