Mosfellingur - 28.04.2006, Blaðsíða 16

Mosfellingur - Unga fólkið16
Gísli
Jæja, elsku kútarnir mínir, hvað
segið þið nú gott. Ég veit allavegana
að ég segi allt ljómandi gott. Ég ætla
rétt að vona að allir hafi haft það eins
fínt og ég um páskana, því ef svo er
þá ættu allir að vera mjög sáttir. Nú
er maður búinn að vera nánast hinu-
megin á hnettinum, nánar tiltekið
í Kína, í tæpar þrjár vikur. Þetta er
alveg ótrulegt, ég tók ekkert eftir því
á meðan ég var úti en þegar ég kom
heim sá ég hversu skáeygður og
gulleitur ég var orðinn. Ekki
nóg með það heldur er ég
orðin tæpum tuttugu senti-
metrum minni. Það er alveg
rosalegt hvað þetta hunda-,
rottu- og hrísgrjónaát getur
haft í för með sér, þannig að
nú er maður bara að rétta sig af
með stífu pítsu- og börgeráti. Ég er
nú samt orðinn svo fl inkur á prjónana
að ég er farinn að geta gripið fl ugur á
fl ugi með prjónunum einum. Tjong ar-
ar eru yndislegt fólk. Þeir eru skugga-
lega hressir, vinalegir og fl est allir
mjög heiðarlegir. Hvar sem maður
kem ur inn á skemmtistað eða eitt hvað
þ e s s h á t t a r
er manni
b o ð i ð
upp á
d r y k k
og ef
ma ð u r
er ekki
með nein
leið indi þá eru þeir bara topp náungar.
Gull af mönnum. Þeir vinna 18 tíma á
sólahring og sofa í fi mm. Svo þvertaka
þeir fyrir það að maður borgi nokkuð
aukalega fyrir hluti eins og leigara og
þjórfé er ekki til í kínveskri orðabók.
Það hættulegasta sem ég hef gert
um ævina er líklega að setjast upp í
kínverskan leigubíl. Í fyrsta lagi skilja
þeir hvorki upp né niður hvert
maður vill fara, jafnvel þó
að maður sé bara að fara
á Mc. Donalds (MG-
BOnalds eins og þeir
kalla það) og í öru lagi
eru engar umferðar-
eglur í Kína. Það eina
sem gildir er að hik er
sama og tap/dauði. Þeir
standa bílana eins og druslan
dregur, á móti umferð, yfi r á rauðu,
þrír á tveimur akreinum og hvað eina.
Engin belti og ekki neitt. Svona 80%
bílanna þarna fengi ekki skoðun á
Íslandi.
Þessi ferð var dúndrandi tveggja
vikna skrall með öllu sem því fylgir.
Það var rallað svo rosalega að við
komumst ekki einu sinni til þess að
kíkja á Kínamúrinn. Við náðum þó
að kaupa okkur jakkaföt sem var
mjög gott. Við fórum sjö strákar og
pöntuðum 15 jakkaföt, létum taka af
okkur mál og svona, og viku seinna
var skraddaraskíturinn búinn að
sauma 15 jakkaföt úr fínustu efnum.
Hversu hratt getur einn maður saum-
að? Og þetta kostaði ekki nema átta
þúsund ISK settið. Sem er ekki neitt.
Sem er minna en alls ekki neitt.
Ef ykkur fi nnst gaman að ferðast
mæli ég eindregið með að þið skellið
ykkur til Kína. Það er toppurinn.
En þangað til næst ”Sjúsjú púng”
eins og þeir segja í kína.
Þrándur grjónapungur
BLAÐAMANNAKLÚBBUR BÓLSINS
Fomaður: Gísli Már Guðjónsson
Tvær hliðar Allt í fína frá KínaÞað hefur varla farið framhjá
neinum þetta blessaða grunn-
skólaball Flash 104,5 sem haldið
var á miðvikudagskvöldið síðasta.
Mig langaði að segja ykkur frá hlið
unglinganna og hlið forleldranna.
Okkar hlið
Frá okkar bæjardyrum séð var
þetta ósköp góður miðvikudags-
glaðningur og fannst okkur ekkert
sérstaklega bog ið við þetta og
þótti þetta bara ágætis skemmt un.
Raggi Bjarna og
Þorgeir Ástvalds
stóðu fyrir sínu
og hljómsveitin
Touch þótti góð.
U n d i r r i t a ð u r
varð ekki mikið
var við drykkju
né ann að ósæmi-
legt. En undir-
rituðum ofbauð
nú eitt sem
hann langar að segja ykkur og það
er verðlagningin á pizzunum og
gosinu en ein pizzusneið kostaði
350 kr og lítið kókglas 250 kr. En
engu að síður fínasta skemmtun
Hlið foreldranna
En foreldrunum þótti nú
eitthvað bogið við þetta og var
mikil umfjöllun um þetta og
litu ekk allir á þetta sem mið-
vikudagsskemmtun held ur
illa skipulagðan dansleik á
hrikalegum tímapunkti og
allt óljóst. Engin unglingaráð
né önnur samtök með hags-
muni unglinga að leiðarljósi
stóðu fyrir þessu heldur bara
einhver útvarpsstöð og ein-
hverjir einkaaðilar sem
áttu að vera að plokka pen-
inga af börnum. (með fullri
virðingu fyrir Flashinu).
Ef það er eitthvað sem er sann-
leikurinn samankominn þá er það
málshátturinn „Maður er manns
gaman”. Hvað væru bestu og verstu
stundir lífs manns ef að maður hefði
engan til að deila þeim með? Þær
væru ekki þær sömu það er alveg
ljóst...!
Ég meina hversu skemmtilegt
hefði verið að fara einn til Spánar
í útskriftarferð? Eða fara einn á
Þjóðhátíð í Eyjum? Eða fara sóló
í Kolaportið á sunnudögum til að
fi nna skrýtnu lyktina og skoða stytt-
una sem er alveg eins og Reynir Pétur
og kostar 350.000 krónur? Ég meina
þetta væri ekki neitt.
Ég hef alltaf verið virkilega hepp-
inn með vini. Ég er svo fáránlega
lánsamur að það er bara rugl. Ég get
ekki einu sinni talið hversu mikið að
góðum vinum ég á. Og ekki bara það
heldur marga mismunandi vini úr
öllum áttum.
Sem færir mig að svokölluðu
fellum/bloggvinum mínum sem eru
með mér í svokölluðum blogghóp.
Þetta blogg er ekki neitt í rauninni.
Bara síða þar sem við strákarnir látum
vægast sagt bældan og oft á tíðum
algjörlega óskiljanlegan einkahú-
mor okkar njóta sín. Það er efl aust
mannskemmandi fyrir marga að lesa
þvaðrið sem þarna birtist en hverjum
er ekki sama. Eins og ég sagði þá er
þetta blogg bara auka atriði. En það
býr til svona ramma í rauninni utan
um nokkra félaga og heldur þeim þétt-
ar saman. Til dæmis hittumst við oft í
nafni hópsins og lát um illa saman og
það er bara góður kostur.
Það sem ég er kannski
líka að reyna segja er
að ekki gleyma félögunum... og
vinkonunum. Það eru margir sem
detta í þá gryfju að fara í samband
og salta bara félagana eða vinkonurn-
ar. Það er alveg off . Hvað gerist svo
þegar sambandið er búið? Ég held að
það sé öllum hollt að halda áfram að
feta meðalveginn. Auðvitað verður
maður að sinna þess ari ást, en ekki
til að fórna fífl alátun um, hlátrinum
og ruglinu sem þú getur bara lennt í
með strákunum/stelpunum.
Ásgeir „Slææ”Jónsson – Fínn gaur.
Nú er að koma að þeim tíma punkti
í lífi mínu sem kemur nákvæmlega
einu sinni á ári. Jú, mikið rétt þann
30. maí næstkomandi á ég afmæli, ég
verð einu ári eldri enn ég er í dag en
samt bara deginum eldri en deginum
áður en ég lagðist í beddann kvöldinu
áður, þá árinu yngri. Hér áður fyrr
var þessa dags beðið með mikilli til-
hlökkun en nú í dag er þetta tilgangs-
laus áminning um að ég sé að verða
gamall. Stórir blómvendir og gamlar
viskífl öskur eru afþakkaðar en ég
minni á bankareikninginn minn... -
þar sem yfi rdráttarheimildin er orðin
ansi svæsin.
Ég verð á þessu herrans ári 2006
26 ára gamall, ykkur þykir það efl aust
engin tímamót en þau eru það svo
sannarlega fyrir mér. Maður er ekki
kominn á þrítugsaldur fyrr en maður
er röngu megin við 25 ára.
Því fylgir mikil ábyrgð að vera
kominn á þennan aldur, maður þarf
að fara að haga sér einsog maður,
hætta allri vitleysu og reyna eftir besta
megni að haga sér einsog meðlimur í
vísitölufjölskyldu eins og maður les
um í blöðunum.
Hvernig veit ég að ég er að verða
gamall???
Bumban er fyrir löngu orðin út-
stæð, hárið farið að þynnast hrotta-
lega mikið, svo
mikið að ég varð
að grípa til sköf-
unnar góðu,
maður er orðinn
mýkri maður
og háskælir yfi r
Opruh-þáttunum
á Stöð 2, ég skipti út
vodkanu og landasull-
inu fyrir kaldan mjöð eða
rauðvínsglas, þegar maður sér krakka
út í búð þá er maður nefndur í laumi
„kallinn” eða „maðurinn”, maður má
ekki taka kork inn úr rauðvínsfl ösk-
unni því þá er maður þunnur í tvo til
þrjá daga - sem sagt ekki 19 ára lengur
(því að þá var þynnka bara trölla sögur
og sögusagnir). Þegar ég var svona sex
ára þá voru menn á þrítugsaldri bara
gamlir kallar í mínum augum, bara
komnir með aðra löppina í gröfi na.
Þann 30. maí verð ég opinberlega
kominn á þrítugsaldurinn samkvæmt
mínum bókum og ef ég væri ekki
búinn að missa mest allt hárið myndi
það verða grásprengt þegar ég vakna
þennan þriðjudagsmorgun.
Já, ég verð breyttur maður, eldri og
reyndari. Maður getur sagt við ung l-
inga nútímans að maður hafi verið
uppi á þeim tímum þegar Bubbi hafði
hár, Michael Jackson var ekki bara
barnaperri, Ísland
komst á verðlauna-
pall í handbolta og
Davíð Oddsson var
bara borgarstjóri en
ekki þessi mafíufor-
ingi sem hann er í dag.
Boy Georg þótti mikill
töff ari, Coventry voru að
berjast um titilinn og Sil-
vester Stall one fannst mönnum
vera nokkuð góður leikari.
Þetta voru gömlu
góðu dagarnir.
Dagarnir þegar mað-
ur var ungur, óreynd-
ur og vitlaus, nú er ég
bara vitlaus.
Ég tala bara eins
og afi heitinn þegar
hann talaði um
seinni heim-
styrjöldina og
skömmtun arár-
in. Já, ég er strax
farinn að tala eins og ég sé orðinn
gamall.
En maður verður bara að sætta sig
við það sem maður getur ekki breytt
og taka þessu eins og maður. Því það
eru bjartir tímar framundan jafnvel
þótt hárið sé farið og vömbin sé enn
útstæð.
...eldist eins og aðrir
HÖGNI SNÆR
Ásgeir „Slææ" Jónsson
kann að meta sanna vináttur
asgeir@mosfellingur.is
Tímamót
Vinirnir
eru allt