Morgunblaðið - 28.03.2019, Síða 49

MINNINGAR 49
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. MARS 2019
✝ Sigrún BjörkGunnarsdóttir
var fædd í Hænuvík
við Patreksfjörð 1.
ágúst 1944. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Höfða á
Akranesi 14. mars
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Anna Ein-
arsdóttir, f. 2.9.
1927, d. 25.4. 2003,
og Gunnar Þ. Þorsteinsson, f.
11.5. 1918, d. 11.10. 2008. Fóst-
urfaðir Sigrúnar var Kristján
Kristjánsson, f. 20.8. 1925, d. 4.5.
1999. Stjúpmóðir Sigrúnar er
Ásta Sigurrós Sigmundsdóttir, f.
22.8. 1917.
Systkini hennar sammæðra
eru Einar Kristjánsson, f. 15.12.
1950, d. 12.11. 2012, Kristján Júl-
íus Kristjánsson, f. 27.10. 1955.
Systkini hennar samfeðra eru
er Egill Örn Arnarson Hansen.
Dætur hennar eru Ásrún Telma
Hannesdóttir og Iðunn Silfa
Hannesdóttir. 3) Gunnar Reynir
Þorsteinsson, f. 27.3. 1973. Maki
hans er Renqing Zhuoma. Sonur
hans er Halldór Ásgeir Gunn-
arsson.
Hinn 8.7. 1978 gekk Sigrún í
hjónaband með Ásgeiri Indr-
iðasyni, f. 27.6. 1945, og eign-
uðust þau eina dóttur 4) Svava
Björk Ásgeirsdóttir, f. 1.10.
1980. Eiginmaður hennar er
Kristmundur Anton Jónasson.
Börn þeirra eru: Bríet Björk
Kristmundsdóttir, Ásgeir Anton
Kristmundsson og Emma Björk
Kristmundsdóttir.
Sigrún Björk ólst upp á Pat-
reksfirði. Hún lauk námi í hjúkr-
un árið 1967 og starfaði sem
hjúkrunarfræðingur alla sína
starfsævi. Hún vann lengst af á
Heilsugæslustöð Mosfellsbæjar
eða frá árinu 1975 og gegndi þar
starfi hjúkrunarforstjóra frá
árinu 1984 og þar til hún ákvað
að láta af störfum árið 2004.
Útför hennar fer fram frá Bú-
staðakirkju í Reykjavík í dag, 28.
mars 2019, klukkan 15.
Júlíana Signý
Gunnarsdóttir, f.
23.8. 1947, Óðinn
Gunnarsson, f. 27.9.
1948, og Anna Mar-
grét Gunnarsdóttir,
f. 20.4. 1950.
Sigrún Björk
eignaðist soninn 1)
Hjört Eiríksson, f.
13.6. 1963. Eigin-
kona hans er Sólrún
Inga Ólafsdóttir.
Börn þeirra eru: Helga Rún
Hjartardóttir, Harpa Hjartar-
dóttir, Björg Steinunn Gunn-
arsdóttir, Sigrún Björk Hjart-
ardóttir og Kristrún Eir Hjartar-
dóttir. Barnabörnin eru tvö
talsins.
Sigrún Björk giftist Þorsteini
Pálssyni, f. 23.8. 1943, d. 26.8.
1975, og eignuðust þau tvö börn.
2) Anna Silfa Þorsteinsdóttir, f.
14.9. 1968. Eiginmaður hennar
Það er undarleg tilfinning að
hripa niður nokkur minningarorð
um sína eigin móður. Dýrmætar
minningar koma upp í kollinn. Ég
var lánsöm að fá að eiga einmitt
þessa móður. Vissulega er ég sár
yfir því að fá ekki lengri tíma en
þakklát fyrir þessi næstum 39 ár
sem við fengum.
Alla tíð stoð mín og stytta, hefur
sýnt mér ást, umhyggju og hvatn-
ingu. Hún kenndi mér að mennt er
máttur og hvatti mig til náms. Hún
vildi ekki hafa áhrif á námsvalið en
ég yrði að minnsta kosti að vinna
eitthvað með fólki eða dýrum, það
eitt vissi hún.
Hún kom mér upp á lagið sem
barn að elska hunda og síðan þá
hafa alltaf verið hundar í kringum
okkur.
Mamma kenndi mér þraut-
seigju, vinnusemi og að stjórna
óþolinmæðinni sem stundum var
að þvælast fyrir mér. Síðast en
ekki síst að fylgja hjartanu. Um-
hyggjusemin og hlýjan er til eft-
irbreytni og ófáir sem hún sinnti í
starfi sínu sem hjúkrunarfræðing-
ur. Mamma var alltaf til staðar,
leiðbeindi og kenndi manni að
skoða hlutina út frá mörgum sjón-
arhornum. Mamma fékk sinn
skerf af áföllum í lífinu sem hún
tæklaði með þrautseigju og dugn-
aði. Hún var fylgin sér, staðföst og
ákveðin sem kom henni oft vel.
Mamma varð ung amma, síðan
hafa nokkur barnabörn og lang-
ömmubörn bæst í hópinn hennar
og pabba og verið elskuð og dáð.
Dýrmætt var fyrir börnin okkar að
eiga hana að þó að tíminn hefði
ekki verið langur. Ófáar stundir
sem við mamma höfum átt saman
á meðan karlarnir fóru í reiðtúr
eða að stússa eitthvað. Við fengum
okkur cappuccino og Earl Grey
sem reyndar er alltaf kallað „Ölli
greyið“ eins og þær Helga sögðu
alltaf. Við getum ekki lýst hversu
ómetanlegt það hefur verið að
finna stuðning þeirra og stolt í
okkar garð alla tíð. Við reynum að
taka þessi yndislegu hjón okkur til
fyrirmyndar. Ástarsaga þeirra er
ein sú fallegasta og sú virðing sem
þau báru alltaf fyrir hvort öðru var
aðdáunarverð. Þau áttu gæfuríkt
hjónaband fullt af ást og gleði.
Mamma greindist með alzheim-
er-sjúkdóminn fyrir fimm árum.
Hún átti góðan tíma á dagdeild
Eirar og fáum við starfsfólkinu
þar seint þakkað fyrir sín ómet-
anlegu störf. Í lok árs 2018 var
ljóst að sjúkdómurinn var að ná yf-
irhöndinni og mamma var lögð inn
á B4 í Fossvogi. Við tók bið eftir
hjúkrunarrými í Mosfellsbæ og
dvaldi mamma á Höfða á Akranesi
þar til hún lést. Þeim sem komu að
umönnun hennar færum við okkar
hjartans þakkir, það var sérstak-
lega eftirtektarverð sú hlýja og
virðing sem starfsfólk á Höfða
sýndi henni. Það var ómetanlegt.
Ég kveð þig, elsku mamma mín,
og veit að þú hefur fengið góðar
móttökur í draumalandinu hjá
Steina þínum, Önnu ömmu og afa
Kristjáni, Gunnari afa, ömmu
Svövu, Emmu, Dóra og öllu okkar
góða fólki.
Ó, leyf mér þig að leiða
til landsins fjalla heiða
með sælu sumrin löng.
Þar angar blóma breiða
við blíðan fuglasöng.
Þar aðeins yndi fann ég
þar aðeins við mig kann ég
þar batt mig tryggða band
því þar er allt sem ann ég,
það er mitt draumaland.
(Jón Trausti)
Við pössum upp á kallinn og
hvert annað.
Þar til næst, elsku besta.
Svava Björk og
Kristmundur Anton.
Kveðja frá barnabörnunum
í Víðigerði
Hvíldu í friði, elsku amma mín.
Ég elska þig óendanlega mikið.
Takk fyrir allar góðu stundirnar.
Ég sakna þín svo mikið.
Elsku besta amma mín,
þú ert svo sæt og fín.
Og ég mun alltaf sakna þín,
elsku amma mín.
(Bríet Björk, 1. janúar 2019.)
Bríet Björk.
Elsku besta amma mín ég
elska þig svo mikið. Ég mun
sakna þín hvert sem þú ferð. Þú
varst alltaf svo góð við mig og
varst alltaf til staðar, við munum
sakna þín svo mikið og alltaf þeg-
ar eitthvað gerðist og ég var leið
þá komst þú og huggaðir mig. Þú
ert svo hjálpsöm, amma, og frá-
bær og skemmtileg og samvisku-
söm.
Elsku besta amma mín, þú ert
svo sæt og fín, ég elska þig mjög
mikið.
Þín Emma Björk.
Elsku besta amma mín. Takk
fyrir að vera svona góð við okkur.
Þú varst besta amma í heimi. Ég
elska þig svo mikið að það er ekki
hægt að útskýra það. Megir þú
hvíla í friði. Ég skal vera góður.
Ég sakna þín mjög mikið. Hund-
arnir skila kveðju, Bruno, Gucci,
Kilja og Kara. Takk fyrir að vera
besta amma í heimi. Líka takk
fyrir að vera svona skemmtileg
við okkur og við elskum þig öll
mjög mikið.
Sunnan yfir sæinn breiða
sumarylinn vinda leiða.
Draumalandið himinheiða
hlær og opnar skautið sitt.
Vorið kemur, heimur hlýnar,
hjartað mitt!
Gakk þú út í græna lundinn,
gáðu fram á bláu sundin.
Mundu, að það er stutt hver stundin,
stopult jarðneskt yndi þitt.
Vorið kemur, heimur hlýnar,
hjartað mitt!
Allt hið liðna er ljúft að geyma,
– láta sig í vöku dreyma.
Sólskinsdögum síst má gleyma,
– segðu engum manni hitt!
Vorið kemur heimur hlýnar,
hjartað mitt!
(Jóhannes úr Kötlum)
Hjartans kveðja,
Ásgeir Anton.
Bríet Björk, Emma Björk,
Ásgeir Anton.
Fyrstu kynni af fólki reynast
oftar en ekki fyrirboði að því sem
koma skal og gefa gjarnan tóninn
fyrir samskipti framtíðar. Þessi
staðreynd kemur sterkt upp í hug-
ann þegar ég minnist elskulegrar
mágkonu minnar, hennar Sigrún-
ar, sem kvödd er í dag. Frá okkar
fyrsta fundi streymdi alla tíð frá
henni hlýja og notalegheit til mín
og míns fólks og síðan eru liðnir
rúmir fjórir áratugir. Hún hafði
einhvern veginn einstakt lag á að
láta fólki líða vel í návist sinni með
sterkri og hlýrri nærveru og til
þess þurfti ekkert orðaflóð eða há-
vaða.
Heimsóknir í Arkarholtið urðu
fljótt fastur liður í lífsmunstrinu
allt fram undir það síðasta þar
sem gjarnan var setið í borð-
króknum í eldhúsinu og málin
krufin til mergjar með þeim hjón-
um og oft bættust afkomendur,
skyldmenni og vinir í hópinn. Fyr-
ir okkur ungu hjónin að byrja okk-
ar vegferð, var ekki ónýtt að eiga
hjúkrunarfræðinginn og reynslu-
boltann Sigrúnu að. Lífið hafði þá
þegar farið um hana ómjúkum
höndum og aðeins rúmlega þrítug
stóð hún ein uppi með þrjú ung
börn eftir sviplegt fráfall Þor-
steins, eiginmanns síns en þegar
hér var komið sögu var ljúfmennið
Ásgeir kominn til sögunnar og líf-
ið brosti við henni á ný.
Skömmu eftir að elsta dóttir
okkar fæddist komu upp alvarleg
heilsufarsleg vandamál sem
leiddu til þess að við urðum að fara
í skyndi af landinu til að leita
lækninga. Litla telpan okkar var
þá enn „munaðarlaus“ á fæðing-
ardeildinni og einhvern veginn var
það bara sjálfsagt að það skyldi
vera Sigrún sem sótti hana og
hafði hjá sér, þar til við komum til
baka. Slíkt vinarbragð gleymist
seint og varð til að styrkja enn
frekar samskipti og samband, sem
þó var einstaklega gott fyrir.
Síðustu árin urðu Sigrúnu erfið
þar sem illur vágestur sem engu
eirir tók að hreiðra um sig í líkama
hennar og óminnishegrinn tók
smátt og smátt völdin. Áður höfðu
þau Ásgeir náð að ferðast talsvert,
einkum um Evrópulönd og það
var ævinlega áhugavert að heyra
þau segja frá þeim ferðum og upp-
lifunum í tengslum þar við.
Kveðjustund er runnin upp. Að
leiðarlokum er okkur Önnu og
dætrunum ljúft að minnast allra
góðu stundanna og þakka fyrir allt
og allt. Fjölskyldunni allri eru
færðar innilegar samúðarkveðjur.
Megi góður Guð blessa minn-
ingu Sigrúnar Bjarkar Gunnars-
dóttur.
Guðmundur Jóelsson.
Sigrún, elskuleg vinkona og
hollsystir, er látin. Hugurinn reik-
ar aftur til ársins 1964 þegar við
hittumst fyrst. Það var í ágúst-
mánuði í anddyri Hjúkrunarskóla
Íslands þar sem við nýnemarnir
biðum eftir að vera kallaðar sam-
an á sal hjá fröken Þorbjörgu
skólastjóra. Við vorum fljótlega
upplýstar um húsreglur heima-
vistar og hvernig fyrirmyndar
hjúkrunarnemi ætti að vera. Okk-
ur til halds og trausts fengum við
prentaðan bækling um boð og
bönn skólans. Þar má lesa mörg
gullkornin sem hlýja manni um
hjartaræturnar:
- Nemendur búi þar sem skóla-
stjóri ákveður.
- Einkennisbúninginn beri
nemendur aðeins í skólanum og
við verklegt nám og vinnu þar sem
búningurinn er borinn í nafni skól-
ans.
- Sídd á búningnum breytist
ekki eftir tísku.
- Ekki er leyfilegt að nota kjól-
inn sem morgunslopp í heimavist-
inni.
- Kappinn skal vera vel stífaður,
hreinn og vandlega brotinn, festur
með ljósum hárspennum, sem
smeygt er bak við barðið til hlið-
anna, má næla stuttum hattprjóni
undir barðið.
- Hárið skal tekið frá andlitinu
og má ekki ná lengra niður en að
kjólkraganum.
- Þess skal gætt að kappinn
hallist ekki.
- Nemendur skulu vera í ljósum
sokkum við einkennisbúninginn,
en mega þó á sumrin nota hvíta
leista.
Siðareglurnar voru að sjálf-
sögðu lesnar af mikilli samvisku-
semi. Strangur agi kom ekki í veg
fyrir að við nytum lífsins og eða
sveigðum reglur skólans lítið eitt.
Ekki var þorandi að ögra yfirvald-
inu, sem hafði auga á hverjum
fingri!
Í dag kveðjum við hollsystur
okkar Sigrúnu Björk Gunnars-
dóttur. Sigrún hafði forskot fram
yfir okkur hinar að hafa tekið áður
eina önn í skólanum en varð frá að
hverfa þegar hún eignaðist frum-
burðinn, þannig voru reglur skól-
ans. Inn í ágústholl 6́4 var Sigrún
mætt til leiks galvösk, uppfull af
fróðleik. Heilsteyptur persónu-
leiki og tryggur vinur, sem gott
var að leita til og okkur fannst hún
kunna hreinlega allt í verklegri
hjúkrun.
Sigrún bjó alla tíð í Mosfells-
sveitinni ásamt Ásgeiri sínum og
börnunum fjórum. Hún var mjög
farsæl og fær hjúkrunarkona sem
vann á Reykjalundi og var síðan
ráðin sem hjúkrunarforstjóri
heilsugæslunnar í Mosfellsbæ.
Skólaárin og heimavistin
spunnu þræði samheldni og vin-
áttu okkar hollsystra sem hafa
haldist í rúm fimmtíu ár. Síðan þá
höfum við átt hlutdeild í lífi hver
annarrar jafnt í sorg sem og í
gleði. Í gegnum áratugina hitt-
umst við á hollkvöldum og fórum í
margar sumarbústaða- og utan-
landsferðir. Í afmælisferð holl-
systra- og bræðra, fyrir tveimur
árum, fórum við til Ítalíu. Síðasta
kvöldið okkar þar var yndislegt,
góður matur á borðum, ræður
haldnar, mikið skálað og hlegið.
Sungið var úr söngbókinni Holl-
systur syngja saman. Angurværir
tónar hljómuðu í kvöldkyrrðinni
við undirleik harmónikunnar Hin
gömlu kynni gleymast ei og Hvað
er svo glatt sem góðra vina fund-
ur. Sigrún naut augnabliksins eins
og við öll, þannig munum við hana,
káta og glaða.
Kæra fjölskylda, Ásgeir okkar,
Hjörtur, Anna, Gunnar, Svava,
barnabörn og aðrir aðstandendur.
Innilegar samúðarkveðjur.
Fyrir hönd hollsystra,
Guðrún Sverrisdóttir.
Enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur. Fyrir um 40 árum
fluttist ég með fjölskyldu minni úr
Reykjavík og upp í Mosfellssveit.
Fyrir valinu varð hús við Arkar-
holt 18. Um leið eignuðumst við
fullt af nýjum nágrönnum, sem
áttu eftir að reynast okkur vel.
Þar á meðal voru sómahjónin á
númer 14, þau Sigrún og Ásgeir. Á
milli okkar fjölskyldna mynduðust
strax sterk vináttutengsl, enda
gengu börnin okkar í sama skóla,
voru saman í skólalúðrasveitinni
og voru auk þess vinir.
Þetta þróaðist auðvitað í alls
kyns samvinnu með krakkana og
gagnkvæma aðstoð. Við hjálpuð-
umst að með svo margt. Samvinna
með stórafmæli og veislur lá beint
við. Kökur voru bakaðar og
skreyttar, eldaðir allskyns réttir
o.fl. Oft var náttúrulega mjög
gaman í þessu sameiginlega brasi.
Fræg eru orð Sigrúnar, þegar ein-
hverjum þótti fullmikið af veiting-
unum, er hún afgreiddi málið með
því að segja „o … þetta verður allt
saman étið“.
Sigrún var hjúkrunarfræðing-
ur og nutum við oft góðs af því,
þegar veikindi komu upp, eða búa
þurfti um og græða sár. Á okkar
heimili gekk hún því undir nafninu
„Doktor alvís“ enda bjargaði hún
öllu slíku og ekki amalegt að eiga
slíkan sérfræðing að.
Við vinkonurnar kíktum oft í
„kaffi“ til hvor annarrar og feng-
um okkur þá te og meðlæti og
spjölluðum saman. Það voru
ómetanlegar stundir.
Þegar veikindin bönkuðu svo
upp á einn daginn, reyndum við að
halda sama hætti og standa sam-
an.
Nú hefur hún Sigrún mín loks
verið leyst frá þrautum. Við eigum
eflaust eftir að fá okkur te og með-
læti og rifja upp góðu stundirnar
þegar við hittumst síðar hjá þeim
sem öllu ræður.
Kæri Ásgeir, við Ölli, Alli,
Rannsa og fjölskyldur sendum
þér og allri fjölskyldunni samúð-
arkveðjur á þessum erfiðu tímum.
Minningin um góða konu mun
lifa.
Helga Richter.
Sigrún Björk
Gunnarsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN ÓLAFUR BJARNASON,
fv. fjármálastjóri
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, 14. mars.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
fimmtudaginn 28. mars klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hans er bent á að leyfa Fríkirkjunni í Hafnarfirði að njóta
þess.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þorgerður María Gísladóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SOFÍA JÓNA THORARENSEN,
Bakkavör 11,
lést á Landspítalanum, Fossvogi, 17. mars.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju 1. apríl
klukkan 15.
Eiður Th. Gunnlaugsson Eva Maria Zwitser
Örn Gunnlaugsson Heiðrún Gróa Bjarnadóttir
Sunna Gunnlaugsdóttir Scott Ashley McLemore
barnabörn og barnabarnabörn
Móðir okkar, tengdamóðir, systir, amma og
langamma,
ERLA HERMÍNA ÞORSTEINSDÓTTIR,
Lambastekk 1, Reykjavík,
lést þriðjudaginn 26 mars. Hún verður jarðsungin frá
Bústaðakirkju föstudaginn 5. apríl kl. 13.
Sara Bertha Þorsteinsdóttir Kristinn Hilmarsson
Sigríður Halldóra
Þorsteinsdóttir
Páll Ásgeir Pálsson
Sigurður Þorsteinsson Caroline Tayar
Lilja Þorsteinsdóttir Sverrir Ágústsson
Margrét Þorsteinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
BERGLJÓT LOFTSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Dalbæ
föstudaginn 15. mars.
Útförin fer fram frá Dalvíkurkirkju
laugardaginn 30. mars klukkan 11.
Loftur Gunnar Sigvaldason Guðrún Sigurðardóttir
Helga Björk Sigvaldadóttir Sigurður Ásgeirsson
Sveinn Haukur Sigvaldason Ágústa Markrún Óskarsdóttir
og fjölskyldur