Morgunblaðið - 03.04.2019, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. APRÍL 2019
✝ SigríðurFlygenring
fæddist í Hafnar-
firði 27. mars 1926.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu á
Droplaugarstöðum
12. mars 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Ásta Þór-
dís Tómasdóttir
húsmóðir, f. 23.9.
1900, d. 25.5. 1972,
og Sigurður Flygenring tækni-
fræðingur, f. 28.7. 1898 d. 2.10.
1977. Sigríður var elst þriggja
systkina. Systkini hennar, sem
bæði eru látin, voru Anna
Kjartans eru Unnur Björt Frið-
þjófsdóttir og Skarphéðinn
Smith. 3) Gunnar Sigurður, f.
6.7. 1949; hans dóttir með Vikt-
oríu S. Hannesdóttur, f. 17.4.
1953, d. 16.2. 2013, er Hera Brá.
Stjúpsonur Gunnars er Ólafur
Guttormsson. 4) Bryndís Sess-
elja, f. 24.1. 1955; hennar dóttir
með Ingvari G. Guðnasyni, f.
6.3. 1951, d. 19.7. 2014, er Védís
Sigríður, og stjúpdóttir er Anna
Ragnheiður Ingvarsdóttir.
Barnabarnabörn Sigríðar eru
12 samtals og eitt barnabarna-
barnabarn. Sigríður vann mest-
an sinn starfsaldur á Land-
símanum og var þar varðstjóri
um árabil. Hún stundaði golf af
miklu kappi og var meðlimur í
Golfklúbbi Reykjavíkur fram á
níræðisaldur.
Útför fer fram frá Neskirkju í
Reykjavík í dag, 3. apríl 2019,
klukkan 13.
Þórunn og Einar
Ágúst.
Eiginmaður Sig-
ríðar var Guð-
mundur Á. Björns-
son f. 26.05. 1919, d.
14.10. 1990. Börn
þeirra eru: 1) Ásta,
f. 28.1. 1948; hennar
dætur með Krist-
jáni Jóhanni Agn-
arssyni, f. 4.7. 1946,
d. 20.11. 2002, eru
Unnur Helga og Sigríður. 2)
Kjartan Björn f. 6.7. 1949; hans
dóttir með Rósu Matthíasdóttur
er Elín Ösp og Rakel Eva með
Rós Ingadóttur. Stjúpbörn
Þá er mamma búin að ljúka
sínu jarðneska hlutverki, að
minnsta kosti í bili. Vonandi birt-
ist hún sem fyrst aftur einhvers
staðar á nýjum stað, þar sem hún
getur haldið áfram að láta gott af
sér leiða, eins og henni tókst svo
vel meðan hennar naut við.
Mamma var afar hlý og nærgætin
án þess að vera á nokkurn hátt
væmin eða yfirdrifin. Hún var
smekkleg og alltaf vel tilhöfð,
myndarleg og bauð af sér góðan
þokka, hún var bara flott. Ekki
rekur okkur minni til að hún hafi
nokkurn tíma talað illa um annað
fólk. Allt fram í andlátið hélt hún
sínum létta húmor og var afar vel
liðin af starfsfólki Foldabæjar og
Droplaugarstaða sem annaðist
hana síðustu árin af kostgæfni.
Börnum og barnabörnum þótti
alltaf ánægjulegt að heimsækja
og gjarnan að fá að gista hjá
ömmu enda gaf hún sig að öllum
sínum gestum jafnt smáum sem
stórum. Það var spilað, púslað eða
bara mátuð föt úr fataskápnum
með ungviðinu og allir fengu að
njóta sín. Hún var raunsæ og úr-
ræðagóð, hvort sem það sneri að
huglægum eða praktískum úr-
lausnarefnum – ávallt var gott að
leita til hennar. Mamma var
handlagin og atorkusöm og vílaði
ekki fyrir sér að prófa eitthvað
nýtt.
Þegar hún nálgaðist sextugt
fékk hún áhuga á að spila golf.
Hún náði ágætum árangri í golf-
inu og vann til fjölda verðlauna á
því sviði, meðal annars fór hún
holu í höggi tvisvar sinnum, sem
fæstum tekst yfir höfuð og annað
skiptið meira að segja á afmælis-
degi okkar tvíburanna. Þá var
hún um árabil meðal þeirra
fremstu í árlegum púttmótum
kvenna í GR og náði fyrsta sæti
einn veturinn. Mamma var hand-
lagin og saumaði mikið fyrr á
árum, t.d. sparijakka og þver-
slaufur á okkur bræðurna þegar
við vorum í barnaskóla, allt alveg
eins útlits og, að okkar bræðr-
anna mati, aðeins of mikið eins, en
það er nú önnur saga. Þá var hún
listagóð við prjónana og prjónaði
á allt og alla. Ef eitthvað þurfti að
gera við eða laga á stóru heimili
var mamma gjarnan komin með
skrúfjárnið til að redda málunum,
þá stakk hún upp kartöflugarð-
inn, reytti arfa úr trjábeðum, fór í
berjamó og gerði sultu.
Þannig var hún okkur börnun-
um góð fyrirmynd og eðlilega tók-
um við krakkarnir síðan mikinn
þátt í heimilishaldinu um leið og
aldur og geta stóðu til. Mamma
var bjartsýn og jákvæð að eðlis-
fari og lagin að breyta sorglegum
atburðum í eitthvað sem var óum-
flýjanlegt og ekkert við því að
gera, úr því sem komið var. Þann-
ig var hún æðrulaus og áhyggju-
laus og ætlaðist aldrei til neins af
öðrum. Mamma, þú útskrifast
með fullnaðareinkunn, takk fyrir
allt og blessuð sé minning þín.
Það er viðeigandi að láta fylgja
hér ljóð sem Sigurður Flygenring
móðurafi orti árið 1965, einmitt
um sólarlagið á Faxaflóa sem
mamma naut mikið að horfa á af
svölunum sínum í Espigerði.
Sjá sólin glitar Faxaflóa,
sígur um hafflöt geislaflóð,
og gullrautt belti lýsir og logar
lágt við himin, í mjúkum boga
Kjartan B. Guðmundsson,
Gunnar S. Guðmundsson.
Mamma ólst upp við gott atlæti
hjá foreldrum og yngri systkinum.
Lengst af æskunnar áttu þau
heima að Tjörn á Seltjarnarnesi
þar sem þau byggðu sér hús. Hún
hlaut grunnmenntun þess tíma í
barnaskóla og fór síðan í Kvenna-
skólann. Eftir Kvennaskólann fór
hún að vinna á símstöðinni að
Borðeyri við Hrútafjörð. Um tví-
tugt fór mamma til náms á hús-
mæðraskóla í Kaupmannahöfn.
Hún naut sín vel í Kaupmannahöfn
en okkur skildist að hún hefði ekki
tekið námið mjög alvarlega. Hún
sagðist þó hafa lært að brúna kart-
öflur. Mömmu fannst aldrei gaman
í eldhúsinu. Rúmlega tvítug gekk
hún svo í hjónaband með föður
okkar. Á einu og hálfu ári eignuð-
ust þau þrjú börn; Ástu og tví-
burana Gunnar og Kjartan.
Mamma fékk danska barnapíu til
að hjálpa sér og sagði alltaf að
þessi ár hefðu verið auðveld og
börnin sérlega þæg. Sex árum
seinna kom svo Bryndís og þegar
hún var um fimm ára fór mamma
að vinna á Landsímanum og vann
þar alveg þangað til hún var 67
ára. Hún naut þess að vinna á Sím-
anum innan um allar þessar
skemmtilegu konur sem urðu
margar hverjar vinkonur hennar
til æviloka. Mamma varð eins og
lifandi símaskrá sem við hin gátum
flett í þegar við þurftum að ná
sambandi við hin og þessi fyrir-
tæki eða jafnvel einstaklinga.
Mamma var alla tíð einstaklega
heilsuhraust nema á árunum 1963-
65. Þá var hún meira eða minna
inni á spítölum og var um tíma í al-
varlegri lífshættu. Þetta endaði
með því að hún var send til New
York í umfangsmikla aðgerð
vegna ristillömunar. Hún var einn
fyrsti stómasjúklingur landsins og
var virk í samtökum þeirra alla tíð,
m.a. með því að heimsækja vænt-
anlega stómaþega til að hug-
hreysta þá og hvetja. Hún var
örugglega góð fyrirmynd og kvart-
aði aldrei. Eftir að mamma var
orðin ekkja kom Sverrir Þórðar-
son inn í líf hennar og áttu þau fal-
legt og innihaldsríkt samband til
20 ára allt þar til Sverrir lést árið
2013. Þau kunnu sannarlega að
leika sér saman á eftirlaunaárum
sínum, sóttu menningu, fóru í
ferðalög hérlendis sem erlendis og
stunduðu golf af miklu kappi.
Mamma var alla tíð glaðvær og
einstaklega létt á fæti og liðug.
Hún lék sér við afmælisblöðrur og
fór í fótbolta inni og úti og keyrði
krakka á íþróttaæfingar alveg
fram yfir áttrætt. Hún passaði líka
gæludýrin okkar – hamstra, ketti,
hunda – og hún fór á hestbak án
þess að hika. Hún var alltaf til
staðar fyrir aðra en gerði aldrei
kröfur á móti. Hún var sjálfri sér
nóg og var aldrei einmana. Það
þurfti ekki að hafa áhyggjur af
henni. Hún var líka frábær bíl-
stjóri, snögg og fór hratt yfir, al-
veg þar til hún hætti að keyra 86
ára þegar henni fannst erfitt að
rata um bæinn vegna minnisleys-
is. Þá fyrst má segja að hún hafi
farið að finna fyrir vanmætti sín-
um sem ágerðist svo með árunum.
Árið 2015 flutti hún í Foldabæ,
sem var sambýli átta kvenna í
svipaðri stöðu og hún. Árið 2017
flutti hún svo á Droplaugarstaði.
Hún missti aldrei sitt góða skap
og jákvæðni þrátt fyrir heilabilun.
Hún hlaut hina bestu umönnun á
báðum þessum stöðum og fann
fyrir velvild og væntumþykju.
Fyrir þetta ber að þakka. Með
þessum orðum kveðjum við
mömmu. Við vorum heppin að fá
að njóta hennar svo lengi. Við
heiðrum minningu hennar með
því að sýna æðruleysi og nota
skynsemi til að takast á við verk-
efni lífsins eins og hún gerði.
Ásta Guðmundsdóttir, Bryn-
dís S. Guðmundsdóttir.
Sigríður Flygenring, Sigga
amma, var amma okkar í móður-
ætt. Það er gott til þess að vita að
nú er amma komin á bjartan og
góðan stað þar sem hugur hennar
og mál er aftur orðið óheft, hún
hefur fengið langþráða hvíld frá
því fangelsi sem heilabilun er.
Það sem Sigga amma gaf okkur
systrunum í æsku var dýrmætt,
tvær litlar stelpur sem fengu
óskilyrta og takmarkalausa at-
hygli og umhyggju, samt á svo
áreynslulausan en fallegan hátt.
Hún á alveg sérstakan stað í hjört-
um okkar.
Við systurnar fórum til Siggu
ömmu og Gúnda afa reglulega,
nánast aðra hverja helgi í nokkur
ár. Þar leið okkur alltaf vel. Þá gaf
amma sér alltaf tíma til að gera
hluti með okkur, leika sér með
okkur, púsla, spila, taka af okkur
myndir, kenna okkur að labba
með bók á höfðinu og margt annað
skemmtilegt að ógleymdum
sunnudagsbíltúrum með afa út í
Gróttu og um Seltjarnarnesið að
skoða bíla og hús. Ferðir í Eden,
þar sem við fengum ís og sáum ap-
ann fræga og amma að klípa af-
leggjara af blómum og við skít-
hræddar um að hún yrði
handtekin.
Hún greiddi okkur, baðaði okk-
ur og rabbaði við okkur fyrir svefn-
inn.
Þegar mamma var í Noregi og
Danmörku þá settumst við alltaf
við borðstofuborðið og hún hjálpaði
okkur að skrifa bréf sem við svo
sendum til mömmu.
Amma var ekki mikið að gefa
okkur sælgæti en gaman var þegar
hún átti Bugles snakkið og kandís.
Fengum stundum að fara út í
sjoppu og kaupa lakkrís, helst
gamlan og harðan, þannig vildi
amma hafa hann. Eigum líka minn-
ingar um samloku með rúgbrauði
og franskbrauði saman og súr-
mjólk með niðursoðnum berjum út
í sem hún stundum mataði okkur á
á morgnana. Þetta fannst okkur
rosalega gott.
Það má ekki gleyma að nefna að
amma var mikil prjónakona, prjón-
aði þá helst lopapeysur sem hún
var snillingur í. Við systurnar átt-
um alltaf fallega lopapeysu til að
fara í og svo seinna meir börnin
okkar líka.
Þrátt fyrir skilnað mömmu og
pabba þá átti hún alltaf hlýjan stað
í huga pabba og hún sýndi vænt-
umþykju sína á móti t.d. með því
að hekla barnateppi handa bræðr-
um okkar Krissa og Dodda við
fæðingu þeirra. Krissi fékk líka
stundum að koma með til ömmu
og afa og kallaði hann hana líka
Siggu ömmu.
Þegar amma fór að eldast kom
barnið sterkara fram hjá henni, í
barnaafmælum skemmti hún sér
best með krökkunum í leik og
gleði frekar en að sitja og sötra
kaffi. Amma var svo heilsteypt og
hlý kona. Hún bjó yfir miklu
æðruleysi og jákvæðni gagnvart
lífinu, var sjálfri sér næg og gerði
ekki kröfur um athygli annarra.
Hún var frekar lokuð með sínar
tilfinningar og kvartaði ekki yfir
öðrum eða sínu hlutskipti.
Hún hafði sterk áhrif inn í okk-
ar líf sem börn og hefur verið ein
af fyrirmyndum í okkar lífi og er-
um við þakklátar.
Unnur Helga og Sigríður.
Sigríður
Flygenring
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
HANNA KARÍTAS BÁRÐARDÓTTIR,
Víðigrund 47, Kópavogi,
lést á Landspítalanum föstudaginn 29.
mars. Útför hennar fer fram frá
Kópavogskirkju föstudaginn 5. apríl klukkan 13.
Ingvar Ingólfsson
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri
EINAR M. NIKULÁSSON,
Ásenda 3,
108 Reykjavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 31. mars.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju
mánudaginn 8. apríl klukkan 13.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á að láta líknardeild LSH. í Kópavogi njóta
þess.
Herdís Jóhannsdóttir
Á. Nikulás Einarsson Olivia Einarsson
Daníel Már Einarsson Sædís Jónasdóttir
Atli Jóhann Einarsson
Nikulás Sveinsson
Sveinn Arnar Nikulásson
og fjölskyldur
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÁRNI GUÐMUNDSSON,
Fífuseli 2, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
sunnudaginn 24. mars.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík, fimmtudaginn
4. apríl klukkan 15.
Margrét Anna Þórðardóttir
Margrét Árnadóttir Jón Ingi Ríkharðsson
Anna Kristín Árnadóttir
Sara Patricie Jónsdóttir
Elsku bróðir, mágur og frændi,
ADOLF EINARSSON
bóndi,
Eystri-Leirárgörðum,
lést á dvalarheimilinu Höfða 31. mars.
Guðríður Einarsdóttir
Ólöf Friðjónsdóttir
Pálmi Þór Hannesson
Magnús Ingi Hannesson
Susanne Kastenholz
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
INGUNN GUÐBRANDSDÓTTIR,
Álfhólsvegi 21, Kópavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Droplaugarstöðum
sunnudaginn 31. mars.
Útför hennar fer fram frá Kópavogskirkju mánudaginn 8. apríl
klukkan 13. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á að leyfa
líknarfélögum að njóta þess.
Ingunn S. Þorsteinsdóttir Þórhallur Ólafsson
Tryggvi Þorsteinsson Erla Dögg Ingjaldsdóttir
Alexandra Sif Carmen Inga
og Andrea Reyn Tryggvadætur
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
NIKULÁS ÞÓRIR SIGFÚSSON
læknir,
Tjarnarstíg 26,
lést sunnudaginn 31. mars.
Guðrún Þórarinsdóttir
Sigfús Þór Nikulásson
Hjálmfríður Lilja Nikulásdóttir, Ari Harðarson
Sigríður Anna Elísabet Nikulásdóttir, Jón Hörður Jónsson
Sigrún Nikulásdóttir
Sólveig Nikulásdóttir Arnar Arnarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
VIGDÍS EIRÍKSDÓTTIR,
Hvítárvöllum,
lést á dvalarheimilinu Brákarhlíð í
Borgarnesi 14. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Ólafur Davíðsson Þóra Stefánsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn