Skagablaðið - 30.10.1985, Blaðsíða 10

- Gísli hættir og Garoar Jónsson tekur vió
Hinn geðþekki, vel greiddi,
ágætlega tennti héraðsdómslög-
maður, bæjarritari, ritari banda-
lagsstjórnar íA, fyrrum KR-ingur
og MR-ingur, eitt sinn markvörð-
ur en nú heimilisfaðir og uppal-
andi, Gísli Gíslason, hefur ákveð-
ið að hætta að þjálfa meistara-
flokk Skagamanna í körfuknatt-
leik að vandlega íhuguðu máli.
Astæðan? Tímaskortur (kemur
einhverjum það á óvart eftir lesn-
inguna hér að framan).
Auglýsendur
á Akranesi
Látið ekki
spila með
ykkur. Aug-
lýsið í Skaga-
blaðinu, eina
vikulega frétta-
blaði bæjarins.
Skagablaðið
„Ég hef bara ekki tíma til þess
að undirbúa æfingarnar eins og ég
vil og það gengur ekki,“ sagði
Gísli við Skagablaðið.
Við starfi hans tekur Garðar
Jónsson, sem bæði hefur leikið
með og þjálfað Skallagrím auk
þess sem hann er öllum hnútum
kunnugur hjá Skagamönnum.
Hefur bæði leikið með ÍA og
þjálfað liðið. Gísli mun hins vegar
leika með ÍA-liðinu sem fyrr.
Haraldur
markheppni
Haraldur Ingólfsson heitir
einn af efnilegri knattspyrnu-
mönnum bæjarins og mun án
efa banka á dyr meistara-
flokks ÍA áður en langt um
líður. Haraldur hefur verið
einn burðarása 3. flokks í
sumar og þá ekki síður
drengja landsliðsins og hann
hefur verið iðinn við að
skora. Haraldur hefur skorað
7 mörk í 8 leikjum með
drengjalandsliðinu og slíkt er
ekki á færi hvers sem er. Við
vekjum hér með athygli á
þessum árangri Haraldar og
sendum honum kveðjur um
gott gengi um ókomin ár.
„Skagamenn skornóu möridn“ - framhald úr síóasta blaói:
Þegar 2000 manns fögn-
uðu bikarmeisturunum
En snúum okkur aftur að
Skagamönnum og gleði þeirra
eftir leikinn. Að lokinni verð-
launaafhendingu var hlaupinn
heiðurshringur, en síðan haldið
til búningsherbergja. Þar var
bikarinn fylltur af kampavíni,
skálað hressilega, rekin upp sigur-
óp og sungið. Allir voru í sigur-
vímu og var gjaldkeri knatt-
spyrnuráðsins, Asgeir Kristjáns-
son, þar ekki undanskilinn, að
sjálfsögðu. Asgeir kom inn í klef-
ann veifandi 2,3 milljón króna
ávísun, ágóðahlut ÍA af leiknum,
og einhverra hluta vegna missti
hann ávísunina ofan í bikarinn,
fullan af kampavíni. Ekki voru
menn að kippa sér upp við þetta,
gjaldkeri KSÍ skrifaði bara nýja
ávísun og síðan var skálað í
kampavíni með blekbragði!
Leikmennirnir héldu áleiðis til
Akraness með rútu, en stuðnings-
menn þeirra, sem fjölmenntu að
venju og veittu góðan stuðning,
fóru með Akraborginni, er sigldi
fánum prýdd í Akraneshöfn og
með eimpípurnar flautandi. Mót-
tökuathöfn var á Akratorgi og
þar var meira fjölmenni saman-
komið en á 17. júní, eða um 2000
manns. Ríkti þar mikil gleði og
lagið kunna „Kátir voru karlar“,
glumdi um bæinn. Mest voru þó
fagnaðarlætin þegar leikmenn
hömpuðu bikarnum fyrir framan
fjöldann. Magnús Oddsson,
bæjarstjóri, og Valdimar Indriða-
son, forseti bæjarstjórnar, fluttu
stutt ávörp. Minnti þessi athöfn
mjög á heimkomu Skagamanna
1951, er þeir komu með íslands-
bikarinn upp á Skaga í fyrsta
skipti.
En hvað sögðu leikmenn
beggja liða og forystumenn eftir
leikinn: — Ég er auðvitað afskap-
lega ánægður. Það var stórkost-
legt að vinna bikarinn eftir þessa
löngu bið og gaman að vinna jafn
sannfærandi sigur á íslandsmeist-
urum Vals. Það lagðist nú ein-
hvern veginn þannig í mig strax í
vor, að við myndum vinna bikar-
inn og ég var búinn að segja það
við strákana. Þetta var fimmti
úrslitaleikurinn minn, fjórirfyrstu
leikirnir töpuðust, svo fáir eru
jafn glaðir og ég (Jón Alfreðs-
son).
— Það var vissulega skemmti-
legt að vera fyrirliði í þessum leik
og ná því langþráða takmarki að
sigra í keppninni. Við urðunt að
vinna þennan leik, við gátum ekki
gert fólkinu á Akranesi það einu
sinni enn að bregaðst í úrslitaleik.
Akurnesingar standa allir sem
einn að baki okkur og ekki er
hægt að hugsa sér tryggari stuðn-
ingsmenn. Þá höfum við frábæran
þjálfara og gátum ekki burgðist
honum í þessum leik. George
hefði aldrei fyrirgefið okkur það
(Jóhannes Guðjónsson).
— Betra liðið vann. Þetta geng-
ur svona í knattspyrnunni og
auðvitað hlaut að koma að því að
þeir ynnu bikarinn (Atli Eðvalds-
son, Val).
— Ég er að sjálfsögðu mjög
ánægður. Þetta var fyrsti heili
leikurinn minn með ÍA og ég get
ekki sagt annað, en sigurinn hafi
verið kærkominn. Það fór um
mann mikil og þægileg tilfinning,
er dómarinn flautaði til leiksloka
(Sveinbjörn Hákonarson).
— Betra liðið vann, það fór
ekki milli mála. Mark Péturs var
gott. Hann má ekki fá færi dreng-
urinn sá, þá liggur knötturinn í
markinu (Ellert B. Schram, for-
maður KSÍ).
— Betra liðið sigraði og ég
samgleðst Akurnesingum inni-
lega. Þeir eru komnir á blað í
bikarkeppninni (Pétur Svein-
bjarnarson, formaður knatt-
spyrnudeildar Vals).
— Þetta var stórkostlegt, hreint
frábært. Allir mínir menn léku
vel í dag og við vorum miklu betri
en Valsmenn (George Kirby).
— Ég er að vonum ánægður,
sjálfur var ég þátttakandi í sex
úrslitaleikjum, sem töpuðust.
Skagamenn hefðu átt að vinna
stærra, þeir voru mun betri. Þessi
sigur verður lyftistöng fyrir allt
okkar starf — hann markar tíma-
mót (Þröstur Stefánsson, formað-
ur I'A).
— Þetta er stærsti dagur minn
með Akranesliðinu. Það var aldr-
ei vafi hvort liðið hlyti bikarinn og
Kirby hefur stigið enn eitt þýðing-
armikið skref með liðið (Gunnar
Sigurðsson, formaður knatt-
spyrnuráðs Akraness).
— Auðvitað er þessi ieikur
ógleymanlegur, ég kom svo óvænt
inn í hann. Ég man sælutilfinning-
una, þegar flautað var til leiks-
loka, ég leit á bekkinn og hver
kemur þá ekki hlaupandi til að
fagna mér fystur annar en Jón
Gunnlaugsson, maðurinn, sem ég
tók af stöðuna. Móttökurnar á
Akranesi voru líka ógleymanleg-
ar, ég held að helmingur bæjarbúa
hafi verið á Akratorgi til þess að
taka á móti okkur. Þótt leikurinn
hafi verið frábær og eftirminnileg-
ur, held ég samt, að þessi stund á
Akranesi hafi verið hápunkturinn
(Sigurður Halldórsson).

IMTi
& Sl ■ Os «
10