Skagablaðið - 10.01.1991, Qupperneq 4

4
Skaqablaðið
Skagablaðið
5
Tíu bæjarbúar rifja upp minnisstæðustu atburði ársins 1990 - Tíu bæjarbúar rifja upp minnisstæðustu atburði ársins 1990
Um svipað leyti og menn bjuggu sig
undir að fara að fagna nýju ári hér á
Akranesi bárust þau tíðindi að Skaga-
mönnum hefði fækkað hlutfallslega
mest allra landsmanna á síðasta ári.
Fréttin um fólksfækkunina var e.t.v.
ekki það jákvæðasta sem við gátum
hugsað okkur um bæinn okkar en
engu að síður byggði hún á tölulegum
staðreyndum.
Það er landlægt hér á Akranesi
sem víða annars staðar að fjargviðr-
ast út í fjölmiðlana fyrir „sunnan".
Nær væri að láta þá óánægju lönd og
leið en leggja þess í stað kapp á að
koma á framfæri fréttum, sem við Ak-
urnesingar teljum geta bætt ímynd
bæjarins. Með því getum við sjálfir
e.t.v. að einhverju leyti haft áhrif á það
hvað er birt í fjölmiðlum um okkur.
Bætt ímynd bæjarins er einmitt það
sem þarf nú á þessum upphafsdögum
nýs áratugar í lok 20. aldarinnar. Það
er orðin staðreynd, að neikvæður
fréttaflutningur um Akranes síðustu
misserin hefur náð að grafa svo um
sig í hugum fólks, að þegar nafn
bæjarins ber á góma dettur því ekkert
annað í hug en atvinnuleysi, upp-
lausn og fólksflótti.
Auðvitað þýðir ekki að berja höfð-
inu við steininn með þá staðreynd að
hér ríkir enn talsvert atvinnuleysi og
fólki hefur fækkað óæskilega mikið á
skömmum tíma. Frá þessu skýra fjöl-
miðlar skilmerkilega. En það er allt
hitt, sem hér er að gerast, sem við
vildum svo gjarnan að þeir skýrðu frá
líka.
„En það gerist ekkert sjálfkrafa.
Menn geta ekki setið og beðið. Þeir
verða að taka til hendinni sjálfir, sýna
frumkvæði." Eitthvað á þessa leið fór-
ust Dr. Sigmundi Guðbjarnarsyni, há-
skólarektor, orð í „Útvarpi Akraness"
fyrir skömmu. Höfum þessi orð
hugföst. Gerum eitthvað sjálf, sýnum
frumkvæði!
Ragnheiður Runólfsdóttir var um
síðustu helgi kjörin íþróttamaður
Akraness 1990. Varla blandast nokkr-
um hugur um að hún er vel að þeirri
nafnbót komin. Árangur hennar í
sundíþróttinni síðustu árin er frábær
og ekki leikur vafi á að hún er okkar
fremsti íþróttamaður.
Leiðinlegt hefur hins vegar verið að
heyra úrtöluraddir á borð við þær að
henni beri ekki titilinn þar sem hún búi
ekki á Akranesi. Þrátt fyrir að dvelja í
Bandaríkjunum hefur Ragnheiður
ekki talið eftir sér að koma hingað til
lands til að keppa fyrir hönd Akraness
þegar því hefur verið við komið.
Ragnheiður er ekki aðeins frábær
íþróttamaður heldur er allt fas hennar
og framkoma henni til mikils sóma.
Betri fulltrúa geta íþróttirnar varla átt.
Sigurður Sverrisson
Gisli Gíslason, bæjarstjón:
Vemrn bjartsýn og framtakssom
Gísli Gíslason, bœjarstjóri.
Það verður að segjast eins og
er að í byrjun árs er hugurinn
meira bundinn við framtíðina en
fortíðina. Sjálfsagt er það eðli-
legt þegar litið er til þess að
bæjarmálin, sem fylgja mér frá
morgni til kvölds, snúast fyrst og
fremst um nútíð og framtíð en
minnst um fortíð.
En ef reynt er að draga fram
það, sem merkilegast gerðist
að mínu viti á liðnu ári og snertir
okkur Skagamenn, þá er það
samþykkt laganna um Hvalfjarð-
argöngin og sú vinna sem ég fékk
Ema Kristjánsdóttir, nuddari:
Yndislegar ömmustúlkur
Það eru mér margir atburðir
minnisstæðir frá síðasta ári. Ég
fékk tvær yndislegar ömmustúlk-
ur. Síðan fór ég í eftirminnilega
ferð með Grundartangakórnum í
Vaglaskóg enda góðir gítar-
leikarar með í ferðinni.
Og síðast en ekki síst er mér
minnisstætt þegar ég mætti
of seint með Mözduna mína í
hina árlegu bifreiðaskoðun. Ég
er búin að lofa sjálfri mér því að
gera það aldrei aftur. Erna Kristjánsdóttir, nuddari.
að taka þátt í við að ýta þessu
hagsmunamáli áfram.
Þá eru mér vitanlega minnis-
stæðar kosningar til bæjarstjórn-
ar á liðnu vori en tfminn fyrir
slíkar kosningar er alltaf á vissan
hátt spennandi og líflegur. Ekki
verður komist hjá því að muna
eftir afleitu gengi okkar manna í
boltanum á liðnu sumri en þar
dugir ekki annað en að líta björt-
um augum til framtíðar. Loks
skal af merkilegum viðburðum á
heimavelli nefna þá grósku, sem
var í menningarlífi bæjarins í
kringum M-hátíðina, sem tókst
afbragðsvel.
Þegar litið er til atburða er-
lendis á liðnu ári þá ber vitanlega
hæst þær miklu sviptingar sem
hafa orðið í Evrópu allri, Sovét-
ríkjunum og við Persaflóa. Breyt
ingunum í Evrópu og Sovétríkj-
unum fögnuðu allflestir í upphafi
en óneitanlega hafa hlutirnir
gerst með svo miklum hraða að
óttinn um hið óvænta gerir vart
við sig og ekki bætir Persa-
flóadeilan þar úr. Framtíð okkar
allra skiptir miklu að farsællega
spilist úr þessum málum liðins
árs. Hver þarínast ófriðar þegar
farsæld manna er fólgin í
friðsemd?
Ég get ekki látið hjá líða að
snúa mér stuttlega að framtíðinni
því hún er jú enn fyrir mestu.
Þeir sem nú um jólin fóru í
gönguferð upp í Akrafjall, röltu
um bæinn eða fóru upp í
skógrækt, hljóta sem fyrr að hafa
leitt hugann að því hvað fallegt
er hér á Akranesi og hve bæjar-
búar hafa gert bæinn sinn að fal-
legum bæ. Þeir, sem hugsað hafa
á þessum nótum, hljóta að vera
mér sammála um að umhverfi
okkar eigi að vera hvatning til
frekari framtakssemi, hvort held-
ur er í umhverfismálum, atvinnu-
lífi eða öðrum gildum þáttum
bæjarlífsins. Kjörorð okkar þetta
árið ættu því að vera bjartsýni og
framtakssemi.
Að lokum vil ég þakka Skaga-
mönnum öllum fyrir góð sam-
skipti á liðnu ári og óska bæjar-
búum gæfu og góðs gengis á
þessu nýja ári.
hgityörg Páhnadóttir, forseti bæjarstjóman
M-hátíðin vel heppnuð
Ingibjörg Pálmadóttir, forseti
bœjarstjórnar.
Gísli Enarsson, bæjarfulHnii:
Stórsigur AJþýðuflokksins
Þegar spurt er um það sem efst
er í huga frá liðnu ári birtast
margar myndir frá liðnum tíma.
IVfér er sérstaklega í fersku minni
stórsigur Alþýðuflokksins í sveit-
arstjórnarkosningunum hér á
Akranesi. Sá sigur er viljayfirlýs-
ing íbúa Akraness til handa jafn-
aðarstefnunni. Við munum gera
allt sem í okkar valdi til þess að
reynast traustsverð.
Okkar markmið er að breyta
þeirri ímynd að hér sé allt í
upplausn til þess, að hér á Akra-
Jóham Arsælsson, skipasmiðun
SjáKdæmi um stríðsrekstur
nesi verði bjartsýni, næg atvinna
og fólksfjölgun það sem verður í
umræðunni.
Mér er einnig ofarlega í huga
mikill stuðningur í prófkjöri Al-
þýðufokksins nú í nóvember og
þakkæti til þeirra sem studdu
mig-
Ef vitna skal til þess sem er
ofarlega í huga af erlendum vett-
vangi þá er sameining Þýskalans
og hrun kommúnismans það sem
vekur ánægju en ástandið í
Kúvæt, sultur og barnadauði það
sem veldur ófögnuði.
Ur einkalífi minnist ég sælust-
unda með fjölskyldunni og er
þakklátur fyrir gott heilsufar. Þó
mætti aukakílóunum fækka og
um áramótin strengdi ég þess
lieit að losa mig við a.m.k. fimm
þeirra.
Það að sjá ljós í komandi
framtíð er mín lífsskoðun. Með
þessum orðum, minnugur þess
að það er heilmikið mál að vera
manneskja lýk ég þessu með ósk-
um til Skagablaðsins og lesenda
þess um heillaríkt komandi ár.
Árið 1990 skilur eftir sig djúp
spor í veraldarsögunni. En þar
sem Skagablaðið vill fá minnis-
stæða atburði frá liðnu ári í fáum
línum rifjast það fyrst upp sem nær
mér stendur hér á Akranesi þrátt
fyrir að þeir atburðir verði ef til
vill ekki skráðir á spjöld sögunnar.
Atvinnumálin voru þau mál
sem efst voru á baugi og
ekki allt eins og best verður á
kosið í þeim efnum. Á árinu sem
var að líða hefur mikið verið
horft til bæjarsjóðs Akraness
hvað varðar fyrirgreiðslu til at-
vinnuveganna.
Eðlilegt er að bæjarsjóður
styðji við bakið á fyrirtækjum og
leiti leiða til úrbóta og nýrra
tækifæra. En nú sem ávallt fyrr
verður frumkvæðið og aðalslag-
krafturinn að koma frá einstakl-
ingum og félögum.
Á sl. ári varð viss vakning í
þessa átt. Ýmsir aðilar hafa kom-
ið fram með nýjar hugmyndir og
sumir ekki látið þar við sitja eins
og sést hér í nýjum veitinga- og
verslunarrekstri og framleiðslu
ýmiss konar sem vakið hefur
verðskuldaða athygli. Þetta er
allt ungt fólk, sem fyrir þessu
Guðjón Guðmundsson, skrifstofustjóri:
Fráfall foreldra
Jóhann Ársœlsson, skipasmiður.
Við höfum verið minnt
óþyrmilega á það að undanförnu
að heimsfriðurinn er í höndum
þeirra sem vopnin eiga. Eftir
hina svívirðilegu innrás Iraka inn
í Kúvæt gerðu hinar Sameinuðu
þjóðir einhver mestu mistök sín á
hinum síðari árum. Þau afhentu
raunverulcga hverjum sem er
sjálfdæmi um það að hefja stríð
gegn Irak í nafni þeirra.
V;
Ema Haraldsdóttir, skrifstofumaðun
Fall múrsins og san>
eining Þýskalands
Þegar litið er til baka og mað-
ur veltir fyrir sér hvað er minni-
stæðast á árinu sem nýliðið er,
kemur ýmislegt upp í hugann.
Sumt persónulegt og annað ekki.
Það sem er minnisstæðast er
sameining Þýskalands og fall
múrsins, sem og þær breytingar
sem eru að eiga sér stað í Austur
- Evrópuríkjunum.
Þá er ástandið í atvinnumál-
um á Akranesi ofarlega í
huga og vissulega mætti það vera
betra, það getur varla annað en
batnað.
Mér er einnig mjög minnis-
stæður svipurinn á dóttur minni
þegar hún gat lesið sína fyrstu
setningu. Það er ógleymanlegt.
Ég var að vona að ég gæti
minnst á að bæjarstjórn hefði lát-
ið lagfæra Jaðarsbrautina en það
verður vonandi einn af minnis-
stæðustu atburðum ársins 1991.
Erna Haraldsdóttir, skrifstofu-
maður.
Tonandi tekst þeim sem nú
reyna af öllum mætti að
koma vitinu fyrir deiluaðilana að
hafa nægjanleg áhrif áður en vit-
firtri útrýmingarstyrjöld verður
hrundið af stað.
Eftir hina jákvæðu þróun (
Austur - Evrópu á fyrri hluta
ársins ásamt óhugnanlegum
fréttum um afleiðingar einræðis-
ins virðast hin umbótasinnuðu
öfl komin í alvarlega kreppu sem
gæti stöðvað þróunina.
Þó eru þeir atburðir sem þegar
hafa gerst þar það stórkostlegir
að sjálfri undirstöðunni undir
hernaðargróðastefnu stórveld-
anna tveggja Bandaríkjanna og
Sovétríkjanna hefur verið svipt í
burt.
Þjóðarsáttin svokallaða og öll
þau átök sem hafa fylgt því að
standa við þær skuldbindingar
sem henni eru tengdar eru ofar-
lega í huga og sú samstaða með
þjóðinni að sætta sig ekki lengur
við efnahagslegan óstöðuleika.
Árangurinn við stjórn efna-
hagsmála var staðfestur á árinu
með því að verðlag hélst í betra
jafnvægi en við höfum þekkt í
mörg ár.
Erfiðleikar í atvinnulífinu hér
á Akranesi eru eftirminnilegir og
fækkun íbúa vekur ugg. Þeirri
þróun verður varla snúið við til
frambúðar nema málefnum sjá-
varútvegsins og þar með lands-
byggðar verði komið í farsælli
farveg.
Úr mínu lífi er sá atburður
þegar félagar mínir í Alþýðu-
bandalaginu óskuðu eftir því að
ég yrði í framboði til alþingis
ofarlega í huga og sú góða sam-
staða sem náðist um framboðið
hér á Vesturlandi.
Ég óska lesendum Skagablaðs-
ins gleðilegs nýárs.
Gísli Einarsson, bœjarfulltrúi.
Þegar ég rifja upp atburði liðis
árs er efst í huga mér að þá létust
foreldrar mínir sem voru mér
mjög kærir.
■iklir erfiðleikar voru hjá
því fyrirtæki sem ég starfa
hjá, sem leiddi til þess að starfs-
mönum fækkaði um 40. Mun það
vera í fyrsta skipti í 62 ára sögu
fyrirtækisins sem starfsmönnum
er sagt upp í stórum stíl.
Erfitt atvinnuástand og mikkil
fækkun íbúa á Akranesi annað
árið í röð er verulegt áhyggju-
efni. Þeirri þróun verður að snúa
við.
Þá er mér auðvitað minnisstætt
að ég hætti í bæjarstjórn eftir að
Ragnheiður Olafsdóttir, kennari:
Lýsi, söngur og gönguferðir
Ég setti mér þrjú markmið um
áramótin 1989 - 1990; að iðka
Ragnheiður Ólafsdóttir, kennari.
tónlist, gönguferðir og taka lýsi.
Lýsistaka og gönguferðir hófust
þegar á fyrsta degi og þann
þriðja stofnaði ég ásamt góðu
fólki Sönghópinn Sólarmegin.
Vetur og vor liðu við óvenju-
mikla tónlistariðkun af ýmsu
tagi; kórsöng, einsöng og söng-
nám — auk þess sem ég sótti
fjölda tónleika hér á Skaga.
Gönguferðir helst til strjálar en
lýsið tekið einu sinni á dag. Þetta
hefur þó, trúi ég, allt hangið
saman.
—Hátíð á Vesturlandi var
ein af orsökum fjörugs tón-
listar— og listalífs um allt héraðið
í vor og haust. Þetta framtak
sýndi, svo ekki verður um villst,
að á Vesturlandi er fjöldi fólks
að fást við áhugaverða hluti og
menningin blómstrar. Við Is-
lendingar virðumst vera einhvers
konar „skorpumanneskjur", það
er við vindum okkur í að fram-
kvæma hluti á skömmum tíma en
erum skelfing róleg á milli. Það
væri kannski ráð að fastsetja
Listahátíð á Akranesi (eða Vest-
urlandi) annaö hvert ár, svona til
að halda okkur við efnið. Akra-
nes er alveg tilvalinn staður fyrir
þess háttar framkvæmdir.
P.S. Hef enn ekki fundið betri
markmið, svo ég held mig við
þau gömlu.
stendur, sem miklar vonir eru
bundnar við.
M-hátíð stóð yfir á sl. ári og
verður minnst fyrir það hversu
vel tókst til. Mikill fjöldi tók þátt
í fjölbreyttum samkomum.
Sundfélagið hélt sínu striki og
kom heim með bikarinn þriðja
árið í röð. Skólahljómsveit
Akraness gerði garðinn frægan
heima og heiman, knattspyrnu-
menn okkar duttu að vísu niður í
2. deild en síðast er það gerðist,
árið 1967, var það upphaf nýs
velgengnistímabils, sem við von-
um að sé nú þegar hafið. Því sag-
an endurtekur sig í sífellu með
sínum björtu og dökku hliðum.
Sturiaugur Sturiaugsson, framleiðslustjóri HB & Co:
Fæðing sonarins
hafa verið þar viðloðandi í 20 ár.
Einnig þátttaka mín í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins á Vestur-
landi þar sem ég hlaut mjög góða
kosningu í 2. sæti á framboðslista
flokksins í komandi Alþingis-
kosningum.
Skemmtilegasta minning árs-
ins er sumarfríið, en þá dvöldum
við hjónin með börnin í hjólhýsi
á Suður - Englandi í 2 vikur og
höfðum mikla ánægju af.
í heimsmálum er hrun komm-
únismans sérstakt fagnaðarefni
og raunar ótrúlegt hvað þessi
kúgunarstefna hefur haldið velli
lengi.
í íþróttunum fannst mér
ánægjulegastur glæsilegur bikar-
sigur sundfólksins okkar þriðja
árið í röð, en dapurlegast að falla
í 2. deild í fótboltanum. Ég er
reyndar viss um að við höfum
ekki langa dvöl þar.
Ég vil að lokum óska lesend-
um Skagablaðsins farsældar á
nýbyrjuðu ári og þakka það
liðna.
Það sem er mér efst í huga frá
árinu 1990 er sú upplifun að
verða vitni að fæðingu sonar
míns, Kára Víkings. Ég á erfitt
með að lýsa tilfinningum mínum
með orðum. Þetta var krafta-
verki líkast, a.m.k. fyrir mig
reynslulausan manninn.
Guðmundur Páll, félagi minn,
eignaðist einnig sitt fyrsta
barn en því miður fékk ég ekki
að vera viðstaddur við það tæki-
færi. Við vorum báðir skemmti-
lega barnalegir á árinu, réttar
sagt óþolandi.
En fleira er minnisstætt frá ár-
inu 1990. M.a. eftirfarandi atriði:
Glíman við verðbólguna og
aukinn skilningur okkar á efna-
hagsmálum og umræðan um
sameiginlegan markað Evrópu
og tengsl íslands við þann
markað.
Sá góði árangur Sundfélags
Akraness að öðlast sæmdarheitið
besta sundlið íslands þriðja árið í
röð.
Af erlendum vettvangi er það
auðvitað árás íraka á Kúvæt.
Saddam stríðsglæpamaður sýndi
sitt rétta andlit.
Ekki má gleyma hruni komm-
únismans og viðleitni Gorbasjofs
við að koma á friði í Sovétríkjun-
um.
Ferðalag mitt til Nýfundna-
lands (sjávarútvegur Kanada) og
kynni mín af litlu 700 manna
byggðarlagi, sem var að berjast
Sturlaugur Sturlaugsson, fram-
leiðslustjóri HB & Co.
fyrir lífi sínu. Um það bil 80%
bæjarbúa voru atvinnulausir.
Fólk gerði ótrúlega litlar kröfur
til lífsins og það í landi eins og
Kanada.
Þá eru ofarlega í huga mér þær
breytingar sem urðu á vinnslufyr-
irkomulagi HB & Co á árinu og
svo ný kvótalög.
Vandamál atvinnulífsins hér á
Skaga eru sömuleiðis ofarlega í
huga en þrátt fyrir þau eigum við
hugvitsmenn og mjög hæfan
starfskraft sem á eftir að láta Ijós
sitt skína og leiða ýmislegt gott af
sér. Ég vil vera bjartsýnn fyrir
hönd Akraness.
Ég held að ég tíni ekki fleira til
að sinni en án efa hef ég gleymt
ýmsu, sem vært væri að minnast
á.
Halldór Jónsson, læknin
Gott sumarieyfi
Guðjón Guðmundsson, skrif-
stofustjóri.
Þegar ég horfi um öxl á síðasta
ár er óncitanlega margt sem
kemur upp í hugann bæði innlent
og erlent. Helst á erlendum vett-
vangi er sameining Þýskalands
en einnig þróunin í Austur-
Evrópu og ófriðurinn við Persa-
flóa, sem enn sér ekki fyrir end-
an á.
Af innlendum vettvangi og
meira persónulegt er eftir-
minnilegast fyrsta afslöppunar
sumarfríið í 5 - 6 ár með fjöl-
skyldunni, sem bar okkur meðal
annars á skíði í Kerlingarfjöll,
Fjallabaksleið nyrðri og síðast en
ekki síst ferð á Snæfellsnes undir
leiðsögn föður míns cn hann
þekkir Nesið eins og handarbak-
ið á sér.
Halldór Jónsson, lœknir.