Fréttir - Eyjafréttir - 05.10.2016, Blaðsíða 10

10 Eyjafréttir / Miðvikudagur 5. október 2016
geta þess að Malla var móðuramma
Guðrúnar Ögmundsdóttur fyrr-
verandi alþingismanns. Guðrún
sagði einu sinni við mig: „Við
Malla amma erum með sömu
röddina en ég var hausnum hærri en
hún,“ og er Guðrún ekki hávaxin
kona.
Malla var ráðskona hjá Jónasi
Bjarnasyni á Boðaslóð 5 og kærasta
frá gamalli tíð. Hún spáði í bolla og
þótti „saligramm“ mjög gott. Það
var eins og hún fyndi á sér ef
lampaspritt var til á heimilinu.
Flestir notuðu það útvortis en Malla
var ein af þeim sem gerði það alls
ekki heldur fékk sér góðan slurk í
kaffið. Tilsvör Möllu eru enn þann
dag í dag notuð af fjölskyldunni.
Búdda átti það til að spyrja Möllu
nærgöngulla spurninga um samband
hennar við Jónas. Sú gamla lét ekki
hanka sig en svaraði: „Nú getur
Rúnki ekki reiknað“.
Einhverju sinni kom Búdda heim
til Möllu og sá bleikan náttkjól í
rúmi Jónasar og vildi fá nánari
skýringar á því. „Giskaðu á stúlka,“
var svarið sem hún fékk og þar með
var málið útrætt.
Malla kom einu sinni sem oftar
heim. Þá voru þær mamma og
Búdda í eldhúsinu. Búdda sat með
lappirnar uppi á stól og var að
stoppa í sokka sem var að eigin
sögn ekki hennar sterkasta hlið. Og
ef hana vantaði eitthvað kallaði hún
á mömmu í stað þess að hreyfa sig.
Malla leit á mæðgurnar til skiptis
og sagði: „Hún getur gróft ef vel fer
um hana“.
Eins og áður kom fram spáði
Malla í bolla. Þegar sá gállinn var á
henni varð hún mjög spekingsleg á
svipinn og fór alveg upp í andlitið á
viðkomandi því hún bæði sá og
heyrði illa. Hún spáði einu sinni
fyrir mér. Það var þegar ég gekk
með mitt fyrra barn. „Þetta er
stelpa“, sagði hún, „eða kannske
tvíburar“. Barnið var síðar skýrt
Leifur Geir.
Eftirminnilegir atburðir
Við flestar götur í Eyjum fundu
krakkarnir sér einhvern til að atast í.
Svo var líka í okkar götu. Ingi-
mundur 111, sem bjó í húsinu á
móti varð oft fyrir barðinu á okkur
krökkunum. Á veturna létum við
snjókúlur dynja á eldhúsglugganum
hjá honum. Þóttumst við vera að
reyna að hitta ljósastaurinn fyrir
framan húsið. Hann kom oftar en
ekki öskuillur út og reyndi að ná
okkur. Einu sinni náði hann mér og
tuskaði mig til. Ég grenjaði eins og
ljón, skíthrædd og sprændi í
buxurnar. Allt fólkið í húsunum í
kring var komið út á stétt þegar
Ingimundur skilaði mér heim.
Nokkru seinna kom Óli Kristins til
mín og sagði: „Hildur mín, næst
þegar þú ætlar að stríða honum
Ingimundi komdu þá bara til mín,
kallinn þorir ekkert í mig.“
Ekki stóð nú til af minni hálfu að
endurtaka leikinn því ég var enn
svo skelkuð. En skjótt skipast veður
í lofti. Nokkru seinna stóðum við
krakkarnir úti á götu og sáum að
það kviknar ljós í ganginum hjá
Ingimundi og var hann á leið niður
stigann.
Einhver í hópnum segir: „Skyldi
hann vera að fara á klósettið?“ Við
hlupum út á brunn hjá Helgu Jó og
Kidda og viti menn við sáum ljós
kvikna á klóinu. Hluti af glugg-
anum var klæddur með vírneti og
sjálft salernið var staðsett undir
glugganum. Þetta hentaði mjög vel.
Við hinkruðum í smástund meðan
hann var að koma sér fyrir en létum
þá snjóboltana dynja á glugganum
þar sem vírnetið var og um leið
heyrðum við öskrin í kallinum. Ég
notaði tækifærið og hljóp inn til Óla
en hvað varð um hina krakkana
vissi ég ekki.
Lítil eyru hlusta
Þeir spiluðu oft lomber heima hjá
Gunnu í Verkó, pabbi hennar Kiddi,
Stebbi Pól og Krata Páll. Gunna var
látin standa við hliðina á Stebba Pól
og fylgjast með honum því hann
átti það til að svindla. Kallarnir
gleymdu fljótt stelpunni og ræddu
hin ýmsu mál. Einu sinni heyrir
Gunna að þeir fara að tala um
Marý, konu Óla frænda. Hún sé
orðin svo drykkfelld að það horfi til
vandræða. Eyrun á Gunnu stækk-
uðu.
Hún læddist út og hitti þar fyrir
Brúsa, Gulla í Bæ. Gunna segir
honum tíðindin. Brúsi bregst hinn
versti við og segir að það geti bara
ekki verið því hún Marý sé svo góð
kona. Þau ræða málin góða stund
og ákváðu svo að fara bara og
spyrja hana. Þau tromma inn
stéttina, hringja dyrabjöllunni og
Brúsi hefur orðið: „Er það satt
Marý, drekkur þú brennivín?“
„Hver segir það,“ segir Marý og er
mjög hvöss. „Gunna sagði mér það
og Krata Páll sagði henni.“
Eftirmálann ætla ég ekki að útlista
hér en það fór allt á annan endann í
götunni.

Andlát pabba
Þegar ég var á fimmtánda ári lést
pabbi skyndilega, 54 ára gamall.
Var það okkur mikið áfall, svo
mikið áfall að ég fyrir mitt leyti sá
ekki lengur tilgang með lífinu. Ég
breyttist úr lífsglöðum unglingi í
ábyrgðarfulla unga konu. Mamma
átti mjög bágt og vorum við um
tíma hrædd um að missa hana líka.
Heimilislífið breyttist mikið.
Eins og þeir vita sem hafa misst
heldur lífið áfram og með tíð og
tíma eru það allar góðu minn-
ingarnar sem hjálpa á erfiðum
stundum.
Þegar við stelpurnar eignuðumst
heimili og börn hélt mamma áfram
að leggja okkur lið. Átti það bæði
við um börnin mín og langömmu-
börn hennar. Þau elskuðu hana öll.
Lokaorð
Ég ætla í lokin að venda mínu
kvæði í kross.
Í dag er 28. ágúst og það vill svo til
að við Hafsteinn eigum 45 ára
brúðkaupsafmæli. Í tilefni af því
fáið þið að sjá mynd þegar amma
og afi voru ung.
Takk fyrir.
Rúllaðu inn í veturinn
á nýjum dekkjum
www.n1.is facebook.com/enneinn
Hluti af vetrinum
Verslun N1
Básaskersbryggju, Vestmannaeyjar, 481 1127
Opið
mánudaga til föstudaga kl. 08-18
Cooper Weather-Master WSC
Öflugt og gott grip við erfiðar aðstæður
Mikið skorið og stefnuvirkt munstur
fyrir jeppa og jepplinga
Flott dekk fyrir íslenskt veðurfar
Cooper Discoverer M+S
Frábært neglanleg vetrardekk
fyrir jeppa
Einstaklega endingargóð með
mikið skorið snjómunstur
Nákvæm röðun nagla eykur
grip á ísilögðum vegum
Cooper WM SA2+
Míkróskorið óneglanleg
vetrardekk
Afburða veggrip og stutt
hemlunarvegarlengd
Mjúk í akstri með góða
vatnslosun
Gunna í Verkó.
Hildur og Hafsteinn.