Skessuhorn - 25.03.1999, Side 5
SggSSUHÖBKl
FIMMTUDAGUR 25. MARS 1999
5
Sjónarmib
Fermingar
F 1 o s a
Það þarf ekkert endilega að vera tiltakan-
lega dýrt að gera sér dagamun á íslandi.
Það setur til dæmis engan á hausinn að fara
í réttir á haustin, njóta leikhúsviðburðar í Lundar-
reykjadalnum í svartasta skammdeginu, ríða til
messu hjá Geir um helgar eða njóta óperuflutnings
sex ára krakkanna sem um þessar mundir eru að
flytja óperuna Litlu gulu hænuna á vegum Klepp-
járnsreykjaskóla.
Það kostar líka skít á priki að bregða undir
sig betri fætinum og fá sér snúning hjá Samtökum
aldraðra og flétta tágar eða prjóna leppa ef allar
neita að dansa við mann og engin býður manni
upp.
Og jarðarfarir eru auðvitað einhver ódýrasta
upplyfting sem um getur, vegna þess að ekki er
ætlast til þess að maður leysi líkið út með gjöfum.
Öðru máli gegnir með fermingarnar.
Að sjálfsögðu er það mikil fullnæging fyrir
skemmtanasjúkan mann að vera boðinn í margar
fermingarveislur á ári hverju.
En gallinn er bara sá að maður sem boðinn
er í fleiri en eina fermingarveislu á ári stendur and-
spænis þeirri staðreynd að hann hefur ekki ráð á
að gera sér annan dagamun það árið.
Vertíðin er semsagt hafin. Fermingavertíðin.
Vertíðin sem stuðlar að því að ríkir verði fátækari
og fátækir komist í þrot en börn milli tektar og tví-
tugs geri góðan bísness.
Ég var að fá í hendur fylgirit Morgunblaðs-
ins, veglegan fimmtíu - blöðung aðallega guði til
dýrðar og kannski einhverjum hjáguðum svona í
forbífarten, einsog amma sagði stundum.
Þarna eru viðtöl við fermingarbörn um það
hvað þeim finnist um ferminguna og ein segir:
Gjafirnar eru alveg ógeðslega flottar og svo
má ekki gleyma guði.
Guð er svona í aukahlutverki en Mammon
fær Óskarinn.
Mikill kvíði grípur um sig þegar fermingaver-
tíðin gengur í garð. Geigvænleg fjárútlát blasa við
fólkinu í landinu. Þeir sem eiga stóran frændgarð
eru verst settir. Tvær þrjár fermingar um hverja
helgi með tilheyrandi gjöfum. Og auðvitað er
frændgarðurinn stærstur hjá þeim snauðustu, því
dæmin sanna að blankir menn hafa alla tíð verið sí
barnandi allt sem þeir koma nálægt.
Margir flýja land, þegar fermingafárið ríður
yfir, undir því yfirskyni að verið sé að leita hressing-
ar og heilsubótar, en það góða fólk er einfaldlega
að reyna að sleppa við umtalsverð ferminga fjárút-
lát, því sannarlega er ætlast til að veislugestir séu
örlátir svo unglingarnir geri sæmilegan bísness um
leið og þeir í drottins nafni fá, með fermingunni,
staðfestingu á skírninni sem barnið tekur venjulega
áður en vitsmuna- og þroskaferill þess hefst.
Stundun er einsog manni finnist að við ferm-
inguna sé ekki verið að staðfesta skírnina, heldur
sé einfaldlega verið að konfirmera efnishyggjuna
sem blessað barnið hefur drukkið í sig með móð-
urmjólkinni frá blautu barnsbeini.
Og jafnvel einsog það sé talið sjálfsagt mál
að guðs blessað orð, guðspjöllin og kenning heil-
agrar ritningar sé sérhönnuð fyrir verslunarstéttina
að græða á, hvort sem það nú er á jólum, páskum
eða aðra tyllidaga.
Og er þá ekki orðið umhugsunarefni hvort
kirkjan sé farin að gegna sama hlutverki og helgi-
dómurinn í Jerúsalem forðum; að skjóta skjólshúsi
yfir mangara og búðarlokur.
Er kannske kominn tími til að endurlausnar-
inn fari að láta sjá sig aftur til að velta um borðum
víxlaranna í helgidómnum?
Kannske ættu þjónar kirkjunnar að fara að
kenna það sem frelsarinn kenndi í musterinu forð-
um:
-Og hann kenndi og sagði við þá: Er ekki rit-
að: Hús mitt á að nefnast bænahús fyrir allar þjóð-
ir. En þér hafið gert það að ræningjabæli.
(Mark.H.kapítuli 17.-18.vers).
Hvað sjálfan mig áhrærir langar mig mest til
að hætta að taka þátt í þessum skemmtilegu fjár-
plógsuppákomum verslunar- stéttarinnar í nafni
kristindómsins, sleppa jólum, páskum, skírnum,
fermingum giftingum o.s.frv. og gera mér í staðinn
dagamun í kristilegum gleðskap þar sem gestirnir
eru ekki sligaðir af óbærilegum fjárútlátum.
Fara að stunda jarðarfarirnar.
í erfidrykkjum er oftast glatt á hjalla og með-
lætið ekki síðra en í fermingarveislum. Þar fæst allt
sem fermingin hefur uppá að bjóða og án endur-
gjalds.
Þar má samgleðjast hinum framliðna - guði
til dýrðar.
Mér er semsagt næst skapi að fara að
stunda jarðarfarir af kappi þar til yfir lýkur, svo
framarlega sem mangarar og búðarlokur setja ekki
klærnar í þær líka.
Flosi Ólafsson Bergi
Abalfundur Eflingar
Aðalfundur Eflingar r Stykkis- og Svanborg Siggeirsdóttir. kynningarátak fyrir ferðaþjónustu á
hólmi var haldinn 22. febrúar sl. Á í skýrslu fráfarandi stjómar kom Snæfellsnesi.
fundinum var kosin ný stjóm. For- fram að stærstu verkefni síðasta árs Framkvæmdastjóri Eflingar er
maður var kjörin Ingibjörg H. Bene- voru rekstur upplýsingamiðstöðvar Jóhanna Guðmundsdóttir.
diktsdóttir en aðrir í stjóm em Guð- fyrir ferðamenn, fjölskylduhátíðin G.E.
mundur Benjamínsson, María Guð- Danskir dagar, sumartónleikar í
mundsdóttir, Rrkharður Hrafnkelsson Stykkishólmskirkju og samstarf um
Samanburöur á afslætti til elli og örorkulífeyrisþega
Mikill munur á afslætti
fasteignagjalda
Mikið hefur verið rætt og ritað að
undanfömu um kjör elli- og örorku-
lífeyrisþega. Margir em óánægðir
með þau gjöld sem þessir hópar þurfa
að greiða en þó er ljóst að í því sem
lýtur að ríkinu sitja allir við sama
borð. Annað er þó upp á teningnum
þegar kemur að sveitarfélögum.
Þórður Þórðarson í Olafsvík hefur
tekið saman afslætti á fasteignagjöld-
um til elli og örorkulífeyrisþega eftir
sveitarfélögum á Vesturlandi. f sam-
antekt hans kemur í ljós að mikill
mismunur er á afsláttarkjörum eftir
því hvar í kjördæminu menn búa eins
og línuritið hér til hliðar ber með sér:
Upplýsingar:
Þórður Þórðarson, Ólafsvík.
íDömu-strets 6ómuCCar6u?(ur
í 5 Citum.
-‘bl&tt
'C^riítt
VERZLUNIN
SIMI 431 2007 æ j m'rn
STILLHOLTI l|4
AKRANESIv J
Áskriftasími Skessuhorns 437 2262
:
í síma 437-1000 eða œ
________________