Skessuhorn - 26.10.2000, Síða 6

6
FIMMTUDAGUR 26. OKTOBER 2000
SgESSUHÖBKI
Smábáta-
félagið
Snæfell
Aðalfundur Smábátafélagsins
Snæfells var haldinn í Grundarfirði
í síðustu viku. Félagið er samstarfs-
vettvangur og hagsmunafélag smá-
bátaeigenda á Snæfellsnesi. Um 40
manns sátu fundinn. I skýrslu
Bergs Garðarssonar formanns kom
fram að félagið hafi eflst talsvert og
áorkað mörgu í hagmunamálum fé-
lagsmanna. Um stöðu smábátaút-
gerðarinnar sagði Bergur: “Enn eru
það róðradagabátarnir sem eru
milli skerja og tími kominn til að
fara að afgreiða þeirra mál varan-
lega svo þessi óvissa hætti. Það er
ekki vinnandi undir fiskveiðistjórn-
un þar sem þarf að vera að breyta á
hverju ári og menn vita aldrei hvað
er framundan. Þess vegna þarf að
tryggja rekstrargrundvöll þessara
báta. Eg er vongóður um að það
takist að ná fram þeim breytingum
að stytta sólarhringinn í tólf tíma
og fjölga dögum um helming og
opna aðgang að sjálfvirku tilkynn-
ingarskyldunni í staðinn.” Síðan
vék Bergur að aflamarksbátunum.
“Aflamarksbátarnir voru farnir að
síga upp á við með aukningu úr
jöfnunarsjóði, en þá kom enn ein
skerðinginn þegar allir áttu von á
aukningu efdr sextán ára stjórnun.
Leita þarf nýrra leiða fyrir afla-
marksbáta svo heilsársrekstur þeirra
sé mögulegur. Bergur vék svo að
aflahámarksbátunum sem hann
taldi best setta í dag og sagði: “Ekki
gengur að öfundast út í aflahá-
marksbáta þó þeir megi veiða ffjálst
í aukategundum, heldur skulum við
sækja um það fyrir aflamarksbáta
líka”. Orn Pálsson ffamkvæmda-
stjóri Landssambands smábátaeig-
enda var á fundinum og skýrði
stöðu mála hjá smábátaútgerðinni.
I máli Arnar kom m.a. fram að þrátt
fyrir að bátum hafi fækkað hafi afli
smábáta aldrei verið meiri en á síð-
asta fiskveiðiári. Síðan sagði Orn:
“Það verður aldrei sátt um kvóta-
Öm Pálsson ræðir við Lúðvík Smárason gjaldkera. Mynd IH
Akraneskaupstabur
Bcejar- og hérabsbókasafnib
Samkeppni um nafn
Stjórn Bæjar- oq héraðsbókasafnsins á Akranesi
hefur ákvebið ab efna til samkeppni um
sérstakt nafn á bókasafninu. Stefnt er ab því
ab nafnib höfbi annars vegar til stabhátta og
örnefna á Akranesi eba sé þjált nafn úr
bókmenntum jDjóbarinnar og sagnahefb.
Þessi skilyrbi eru þó ekki bindandi.
Verðlaun verða veitt kr. 25.000 fyrir besta nafnið.
í dómnefnd eru:
Gísli Gíslason, bæjarstjóri, formaöur,
Jósef H. Þorgeirsson og Halldóra Jónsdóttir.
Dómnefndin áskilur sér rétt til ab taka hvaba
tillögu sem er eba hafna öllum.
Tillögum skal skilað í Bókhlöbuna, Heibarbraut
40 fyrir 3. nóvember 2000, merkt dulnefni.
Rétt nafn höfundar skal fylgja meb í lokubu
umslagi.
Akranesi, 19. október, 2000.
Menninqarmála- og safnanefnd
Akraneskaupstabar.
fí
Um 40 trillukarlar sóttu aóalfund smábátafélagsins Smefells.
MyndlH
setningu aukategunda og þó stórút-
gerðirnar saki trillukarla um að
stela kvótanum hvað þessar tegund-
ir varðar þá verða menn að líta á þá
staðreynd að verðmæti þessara teg-
unda frá dagróðrabátum er allt að
40% meira en hjá öðrum”.
I stjórn Snæfells voru kosnir
Bergur Garðarsson formaður, Lúð-
vík Smárason gjaldkeri, Símon
Sturluson, Jóhann R Kristinsson og
Valur Gunnarsson. IH
Fegurri sveitir
Á Álftavatni í Staðarsveit býr
Ragnhildur Sigurðardóttir M.Sc í
umhverfisfræði. Ragnhildur er
verkefnisstjóri í átakinu “Fegurri
sveitir”. Guðni Agústsson land-
búnaðarráðherra á hugmyndina að
átaksverkefiúnu. Það er áhugamál
hans og annarra forustumanna
landbúnaðarins að sveitir landsins
verði hvarvetna til íyrirmyndar.
Verkefhið er á vegum landbúnaðar-
ráðuneytisins í umboði ríkisstjórn-
arinnar. Ragnhildur hefur annast
daglega framkvæmdastjóm og innri
og ytri kynningu á verkefhinu. Að-
setur hennar er á heimaskrifstofu í
Staðarsveit og í landbúnaðarráðu-
neytinu.
Víða farið
Ragnhildur hefur í sumar verið á
ferð um landið og heimsótt þátt-
takendur sem nú em orðnir 108 að
tölu. Þátttökusveitarfélögin em 46
og þar af vom 38 heimsótt í sumar.
I Svínavatnshreppi, Skeggjastaða-
hreppi og Helgafellssveit var hver
einasti bær heimsóttur og bændur
fengu einstaklingsráðgjöf auk upp-
lýsinga um þjónustu sveitarfélags-
ins, sem síðar var fýlgt efdr með
bréfi. Annars staðar var fundað með
sveitarstjóra, hreppsnefnd, um-
hverfisnefnd eða öðmm tengilið-
um, talað á opnum fundum eða
boðið upp á heimsóknir til íbúa.
“Þó að víða megi ferðast um falleg-
ar sveitir og horfa heim að vel hirt-
um bæjum er það of algengt að um-
gengni sé áfátt til sveita. Asýnd
sveitabæja skiptir miklu máli fýrir
markaðssetningu landbúnaðaraf-
urða og hefur án efa áhrif á sjálfs-
virðingu og líðan ábúenda”.
Bílakirkjugarðar
“Á nokkrum stöðum má sjá
brotajám, jafnvel heilu bílakirkju-
garðana, blasa við og að spilliefhum
s.s. rafgeymum hafi ekki verið kom-
ið fýrir á forsvaranlegan hátt. Oft er
um að ræða “gamlar syndir”, bílhræ
ffá þeim tímum þegar erfiðara var
að nálgast varahluti en nú er og
hugsanahátturinn var annar. Plast-
drasl hangir víða á girðingum og
fjörur þurfa hreinsun. Nokkuð er
um útihús í niðurníðslu og eðlilegt
viðhald hefur sums staðar sedð á
hakanum vegna lélegrar afkomu.
Á mörgum eyðijörðum þarf að taka
til hendinni og það sama gildir um
eignir ýmissa opinberra aðila, fýrir-
tækja og félagasamtaka. Verkefhið
er fólgið í því að hvetja til, samstilla
og jafnvel skipuleggja, alhliða tiltekt
og fegrun. Að vekja hvem einstakan
landeiganda og eða vörslumann
lands til meðvitundar um mikilvægi
þess að ganga vel um og að það sé
ekki einkamál hvers og eins hvemig
umgengnin er”.
Athyglisverð skýrsla
Ragnhildur hefur nú sent ffá sér
skýrslu um verkefhið og koma þar
ffam margar athyglisverðar upplýs-
ingar sem vert væri þeim sem áhuga
hafa að kynna sér. I skýrslunni er
fjallað um vandamál tengd brota-
járni en álittið er að allt að 9 tonn séu
að meðaltali á bæ. Árlega falla til
um eitt þúsund tonn af landbúnað-
arplasti hér á landi og er meirihluti
þess urðað þrátt fýrir að til sé fýrir-
tæki sem getur endurunnið það. I
báðum tilvikum vegur flumings-
kosmaður meira en þau verðmæti
sem í húfi em. “Lélegar girðingar
em verri en engar girðingar og af
þeim stafar slysahætta fýrir menn
og dýr. Mikið starf er óunnið við að
rífa gamlar girðingar. Ef gagn á að
vera af girðingum þá þurfa þær
stöðugt viðhald. Þá standa víða
gömul ónýt hús og örmur mann-
virki, sem em til lýta og af stafar
slysahætta. Vissulega gemr verið
um menningarverðmæti að ræða en
þá ber að gera þeim hátt undir
höfði. Annars vex mörgum í augum
kosmaðurinn og vinnan við að rífa
mannvirki”.
Þáttur annarra
Sveitarfélög hafa flest tekið vel
við sér við söfhun spilliefha eftir
gildistöku spilliefnalaganna. Og
með álagningu spilliefnagjalds á ol-
íuvörur þann 15. mars 1999 kom til
framkvæmda þjónustusamningur
milli Spilliefhanefndar og íslenskra
olíufélaga. Olíufélögin sækja úr-
gangsolíuna til allra sem hafa olíuna
í tönkum, í það minnsta 4001 hverju
sinni. Þá er gaman að geta þess að
allar málningaverksmiðjumar veittu
milli 30 - 35 % afslátt til þátttak-
enda í þessu verkefni. “Þetta verk-
efni er gott dæmi um hverju skipu-
lögð átök geta áorkað”.
IH