Skessuhorn - 11.10.2001, Blaðsíða 7

ssiessiísiööjí
FIMMTUDAGUR 11. OKTOBER 2001
7
Spama
Nú hef ég fundið nýtt „hobby“ íyr-
ir alla fjölskylduna. Við sameinumst
öll við þá skemmtilegu iðju að spara.
Þetta byrjaði allt saman nú á haust-
dögum þegar ég var að drukkna í aug-
lýsingabæklingum og bleðlum sem
flæddu inn um blaðalúguna frá hinum
og þessum samtökum sem voru boðin
og búin að taka virkan þátt í uppeldi
barnanna minna íyrir örlitla greiðslu.
Þetta voru íþróttafélög, skátarnir,
tónlistarskólar, jassballetskólar,
enskuskólar, tölvuskólar og svo mætti
lengi telja. Börnin háðu hetjuleg
slagsmál í forstofunni um þessa bæk-
linga og allt virtist þetta eitthvað
sem þau máttu alls ekki missa af.
Mér var tjáð að vinir þeirra væru í
minnst þremur tómstundagreinum
utan skóla og það væri algjör móðgun
við þau, ef að enn einn veturinn liði
við einungis eina tómstund per barn.
Eg var greinilega á þessari stundu að
bregðast hlutverki sem móðir þessara
barna sem greinilega lifðu við aðhald
og meinlæti miðað við jafnaldra
þeirra. Hvers á maður að gjalda sem
foreldri? Kröfur barnanna verða
meiri og meiri með árunurn og ég
reyni auðvitað eftir fremsta megni
sem fýrirmyndar harðstjóri að kæfa
allar fyrirferðarmiklar og dýrar óskir í
fæðingu. En börnin mín eru á því
stigi að þau vilja gleypa allan heiminn
og vera akkúrat spegilmynd vina
sinna. Stærsta vandamálið þeirra er
bara að þau eiga mig sem móður og
ég er alveg ákveðin í að sýna gott for-
dæmi og ala börnin mín upp við þá
vitneskju að peningarnir vaxi ekki á
trjánum. Stundum finnst mér eins
og ég sé eini núlifandi íslendingurinn
sem hafi áhyggjur af komandi tíð
hvað efnahagsmál landsins snertir.
Vinkonum mínum í saumaklúbbnum
finnst þetta ógurleg „histería“ í mér
og segja mér að slaka á, því það séu
aðrir sem eigi að taka þessar byrðar á
herðar sér. En það er nefnilega
meinið, ég er haldin þeirri firru að
þetta geti engin nema ég. Þær segja
mér að njóta lífsins og samkvæmt
uppskriftum vinkvenna minna felst
lífsnautnin í að rjúka út í búð og
kaupa það sem hugurinn girnist,
borga svo með Visa og hafa ekki á-
hyggjur af skuldadögum. Þeir koma
og fara.
En nú voru góð ráð dýr og þess
vegna boðaði ég til fjölskyldufundar.
Eg hengdi virðulega auglýsingu upp í
anddyri hússins þar sem ég bað alla
fjölskyldumeðlimi um að mæta á
þennan fund og vera þá með á hreinu
óskir sínar um tómstundaiðkanir
vetrarins. Ég að sjálfsögðu undirbjó
mig mjög vel fyrir þennan fund og
gerði ýmsa kostnaðarútreikninga sem
ég ætlaði svo að leggja fýrir fundinn.
Eg jafnframt lagði á mig mikla
rannsóknarvinnu og fór í vettvangs-
ferð til nágranna míns, sem ég tel að
hafi gífurlega reynslu í þessum efnum
þ.e.a.s. um gildi tómstunda í uppeldi
barnanna og kostnaðinn í kringum
hann. Og viti menn það var ná-
granni minn sem kom mér á sporið.
Hann benti mér á að það væri töff að
spara. Öll mín vandamál voru leyst.
Nú þyrfti ég bara að koma krökkun-
um í skilning um að efnahagsstefna
heimilisins okkar væri töff.
Svo kom að fundinum. Hátíðlegri
stund höfðum við ekki átt í stofunni
síðan á jólunum. Eg bað börnin og
eiginmanninn um að sitja hljóð og
hlusta á mig. Eg þrumaði yfir þeim
um gildi fjölskyldunnar, mikilvægi
þess að þau ástunduðu skólann, um
hvaðan peningarnir koma, hvert þeir
færu, ég talaði við þau um ástandið í
efnahagsmálum þjóðarinnar, útskýrði
fyrir þeim hugtökin verðbólga,
kreppa og viðskiptahalli og svo mætti
lengi telja. Eg var ekkert smá ánægð
með sjálfa mig. Ef ráðamenn þjóðar-
innar næðu þessum tökum sem ég
greinilega hafði þetta kvöld inni í
stofu hjá mér þá væru hlutirnir í land-
inu örugglega í betra horfi. Ég benti
þeim á að það kostaði að lifa og á
harðnandi tímum yrði maður að
draga saman í útgjöldum og þar lagði
ég fram þessa líka frábæru kostnaðar-
verðútreikninga á einum Cheerios
disk „versus“ einum disk af hafra-
graut. Munurinn var að minnsta
kosti sjáanlegur hvað hafragrauturinn
var ódýrari. Eg sagði þeim að ég
væri alveg tilbúin í að gefa eftir þetta
með tómstundirnar ef þau gæfu eitt-
hvað eftir á móti. Svona yrði maður
bara að hugsa á þeim tímum þegar
hertist á sultarólinni. Eg leit yfir
hópinn sigri hrósandi, börnin voru
óttaslegin með augu á stærð við und-
irskálar en eiginmaðurinn sat drjúgur
með sig og glotti.
Eg gaf orðið laust. Sonurinn elst-
ur og frumkvöðullinn leit á mig með
óttablandinni virðingu og spurði mig
hvað hefði komið fyrir inig? Erum
við fátæk? Þurfum við að spara? Af-
hverju ertu orðin svona ömurlega
nísk? Eldri dóttirin spurði hvað hún
ætti að borða í staðinn fyrir
súkkulaðikex, ef hún ætti að fara að
borða hafragraut í staðinn fyrir
Cheerios og hvort við myndum aldrei
versla í Smáralindinni. Yngri dóttir-
in spurði hvort við gætum ekki bara
búið sjálf til Cheeriosið.
Ég útskýrði fyrir englunum þremur
að við værum alls ekki fátæk en ég
hefði ákveðið að spara og þar með
yrði ég nísk í leiðinni á hluti sem mér
fyndist ekki vera nauðsynlegir.
Við myndum örugglega heiðra
Smáralindina með nærveru okkar og
þetta væru nú ekki endalokin og lífið
héldi áfram. Eg útskýrði fyrir þeirri
yngstu að þó ég væri öll af vilja gerð
með landbúnaðarframleiðslu þá ætl-
aði ég að láta mér nægja að hafa
rabbarbara úti í garði. Þar með hafði
fjölskyldan sameinast í einu áhuga-
máli að spara.
Nokkrum dögum seinna kom ég að
eiginmanninum inni á baði þar sem
hann stóð með flösku af naglalakki í
höndunum sem ég var nýbúin að
kaupa mér. Hann leit á mig og
spurði mig sposkur hvernig mér
gengi að spara. Eg fór í vörn, vissi
upp á mig sökina en sagði honum að
ég ætlaði ekki að hætta að vera kona
þó ég væri að spara og ég keypti nú
sjaldan naglalakk. Hann lagði frá sér
lakkið og sagðist síður en svo vera að
ásaka mig fýrir að vilja halda kven-
leikanum á þessum óhræsis sparnað-
artímum en hann vildi bara benda
mér á að lítraverðið á þessu lakki væri
rúmar 60.000 krónur.
Við fögnum vetri, viku fyrr, laugardaginn 20. október 2001
meö hljómsveit Geirmundar á Hótel Borgarnesi frá kl 23.00 - 03.00
Matur og ball kr. 4.400,-
Miöaverö kr. 1.800,-
Snyrtilegur klæönaöur
Aldurstakmark 18 ár

ðUV.

FORÍSel^arSC>Pa
9"saWySum^öf'un'
>asósu
fyWtur
ratiner
Dragiö nú fram tangótútturnar og
styrkið gott málefni
Allur ágóbi rennur til líknarmála
og 9r
Van'"°'S ^lhindben
W\uís ^^^^pnaterta
et>a
ibisósu

Tilkynnib þátttöku á Hótel Borgarnesi í síma:
437-1119 fyrir fimmtudaginn 18. október 2001
Lionsklúbburinn
(Agia