Skessuhorn - 15.04.2003, Síða 10

10
ÞRIÐTUDAGUR 15. APRIL 2003
uintssmiu^
(^enníti+i-^
Hugleiðingar um heyplast ogfleira
Heill og sæll, Gísli ritstjóri!
Hafðu þakkir íyrir mjög svo
skemmtilegar ritstjórnar-
greinar fyrr og síðar.
En nú langar mig til að
leggja orð í belg. Fyrir það
fyrsta eru það þankar þínir um
áhyggjur Manneldisráðs á
vænleika dreifbýlismanna og
hugmynda þinna hverju valdi
þetta almenna hor á höfuð-
borgarbúum. Þar er ég nefni-
lega alls ekki sammála þér. Eg
held að þessi mismunur stafi af
því að höfuðborgarbúar eru að
deyja úr sulti þar sem allir
þeirra peningar fara í alls kon-
ar niðurgreiðslur út á lands-
byggðina og þar sé, sem sagt,
fólkið sem hafi efni á að éta
feitt rolluket með rjóma.
Hvað hreyfinguna áhrærir
finnst mér ég oft hafa heyrt þá
þarna fyrir „sunnan“ tala um
að ekkert sé betra fyrir sál og
líkama en að fara út á lands-
byggðina til að hreyfa sig.
Fara í lengri eða skemmri
göngutúra og þá helst til fjalla,
svona til að losna við sjón-
mengunina í byggð. Og er ég
þá komin að næsta efni þessa
bréfs, nefnilega áhyggjum
íbúa Snæfellsbæjar yfir ó-
merktum sveitabæjum. Ég get
nú bara alveg ráðlagt þeim að
vera rólegir í þeim efhum, ef
ástandið hjá þeim er eitthvað í
líkingu við ástand bæja frá
Akranesi til Skagafjarðar, því
þar þekkir maður bæina eftir
umgengni um „SJON-
MENGUN ALDARINN-
AR“, nefnilega hvítu risabagg-
ana, sem liggja oftast á víð og
dreif, megnið af árinu, nú, eða
þá í misjafnlega skelfilega ljót-
um haugum, ýmist við stofu-
gluggana, eða sem göng við
þjóðveg eitt. Einn bærinn hér
sunnan Skessuhorns er t.d.
nefndur manna á milli, vegna
ótrúlegs úrvals af heyrúllum,
áburðarpokum og fleiru;
„Ruslabærinn". Lengra upp í
Borgarfirði er einn bærinn
nefndur eftir skógræktinni,
því þar hafa bændur „gróður-
sett“ þetta hvíta plast við skóg-
ræktargirðinguna! I Norður-
árdal er bær nefndur eftir
engjunum við Norðurá, því
þar liggja rúllurnar gjarnan úti
allt árið. Einn er nefdur
„Plastgirðingabærinn“, annar
„Gamli guli Landróverinn“.
Svona inætti lengi telja, við
þekkjum þá alla. Látum þessa
nægja að sinni. Vegagerðin
þarf ekkert að merkja þá á
okkar kostnað. Okkar kostn-
að? Og er ég nú komin að síð-
asta atriði þessa bréfs, nefni-
lega kostnaði okkar við að
ffamfleyta bændum landsins.
Mikið varð ég glöð á dögun-
um þegar ég „misskildi" Jó-
hann Arsælsson, þar sem ég
hélt að hann vildi fara að fella
niður beingreiðslur til bænda.
Og mikið varð ég hrygg í gær-
kvöldi er ég las Skessuhornið
og sá þá svart á hvítu að það
vildi hann alls ekki. Heldur
borga líka með ÖLLUM hin-
um. Þar fór mín einasta von
um að stjórnmálaflokkur þyrði
að taka á þessum málum fyrir
þessar kosningar. Hvað á
þetta lengi yfir okkur að
ganga, að borga með atvinnu-
greinum? Guð, hvað ég
hlakka til þegar við verðum
aðilar að alþjóðasamningum
þar sem atvinnutengdir styrkir
eru BANNAÐIR. Og ég veit
líka, að þótt þéttbýlisbúar láti
lítið í sér heyra, eru þeir flest-
ir sama sinnis. Afhema alla at-
vinntengda styrki. Hverju
nafni sem þeir nefhast. Þetta
er þvílíkt óréttlæti. Það mætti
nú aldeilis lækka skattana með
þeirri einu aðgerð. Og megn-
ið af þeirri upphæð færi aftur
til föðurhúsanaa, á höfuð-
borgarsvæðið. Gætu þá íbúar
þar tekið upp gleði sína og
hefðu nú efhi á að kaupa sér
sykur og sælgæti og tekið að
fitna til jafns við dreifbýlisfólk.
Hið margumtalaða jafnvægi
kæmist á í byggðum landsins.
Bestu kveðjur héðan úr
blessaðri vorblíðunni á Akra-
nesi,
Margrét Jónsdóttir
melteigur@simnet.is
Eg veit aó þió hafió öll heyrt eóa
lesió um þessifræói áóur, en éghef
ekki séó neinn útskýra þetta eivs
vel og hinn alvísa Clijf Calvin í
Staupasteini.
Cliff Calvin var aö útskýra
Buffala-kenninguna fyrir vini
sínum Norm og þaó gekk svona
fyrir sig:
„Sjáðu nú til Norm, þetta virk-
ar svona....
Buffalahjörð getur aðeins farið
jafn hratt og hægasti buffalinn í
hjörðinni.
Og þegar veitt er úr hjörðinni
eru það hinir hægustu og veik-
ustu aftast í hjörðinni sem eru
drepnir fyrst. Þetta náttúrulega
val er mjög gott fyrir hjörðina í
heild sinni því að með reglu-
legum drápum á veikusm og
hægustu einstaklingunum
bamar heilsufar hjarðarinnar
og hraði hennar. Á sama hátt
má segja að mannsheilinn geti
aðeins unnið eins hratt og
hægustu heilasellurnar leyfa.
Eins og við öll vimm þá drepur
alkohól heilasellur en eðlilega
drepur það hægusm og veik-
usm sellurnar fýrst. Á þennan
hátt veldur regluleg inntaka á-
fengis því að veikari sellumar
drepast og þar með því að heil-
inn verður hraðvirkari og skil-
virkari. Þetta er ástæðan fyrir
því að maður verður svona klár
efdr nokkra bjóra!“

Flokkur jafnréttis
Erindi flutt á Jafnréttisþingi,
sem haldið var á Akureyri 7.
apríl 2003
Þegar horft er nokkra ára-
tugi aftur í tímann, þá er óhætt
að segja að okkur Islendingum
hafi miðað talsvert í átt til auk-
ins jafnréttis karla og kvenna,
sérstaklega hvað varðar hið
formlega umhverfi jafnréttis-
mála, þ.e. lagalegt umhverfi,
formleg viðmið og úrræði til
að framfylgja lögum. En það er
jafh óhætt að segja að hvergi
nærri hefur okkur tekist að
skapa þau huglægu viðmið og
viðhorf sem þarf til þess að
hægt sé að tala um fullt jafn-
rétti karla og kvenna. Það er
því ástæða til að halda áfram að
ræða, rannsaka og leggja til úr-
bætur í jafnréttismálum.
Innan Framsóknarflokksins
hefur um langt árabil átt sér
stað lifandi umræða um jafn-
réttismál og flokkurinn varð
þannig fyrstur flokka til að
samþykkja jafnréttisáætlun,
árið 1996, sem tekur til allra
stofnana flokksins. Á síðasta
flokksþingi, í febrúar s.l., var
samþykkt ný ályktun með ýms-
um nýjungum sem ætlað er að
verða jafnréttisbaráttunni til
framdráttar. Þar er m.a. kveðið
á um að hluti af starfsemi á
skrifstofu flokksins skuli helg-
aður jafhréttismálum og jafn-
framt eru gerðar kröfur til allra
stofnana flokksins um að þær
vinni starfsáætlun árlega, þar
sem fram komi hvernig þær
hyggjast vinna á grundvelli
jafhréttisáætlunar og hvaða að-
gerðir eru fyrirhugaðar í þeirn
tilgangi.
Ég vil leyfa mér að fullyrða
að frá því að Framsóknarflokk-
urinn fór að taka jafnréttismál
formlega á dagskrá hefur jafn-
réttishugsjónininni vaxið veru-
lega fiskur um hrygg innan
flokksins.
Ekki þarf að fjölyrða um þau
skýru skilaboð og miklu hug-
lægu áhrif sem sú staðreynd
hefur, að meirihluta þessa kjör-
tímabils, sem nú er að líða,
hafa ffamsóknarkonur skipað
ráðherrastöður til jafns við
karlana og jafhréttisstarfið inn-
an flokksins skilar sér einnig í
röðun á lista flokksins fyrir
komandi kosningar. Þannig má
t.d. benda á að 3 konur og 3
karlar leiða framboðslistana í
hinum 6 nýju kjördæmum og
hlutfalla kynja í efstu sætum
listanna er nokkuð jaínt. Þetta
gerist þrátt fyrir það að kjör-
dæmunum fækkar og baráttan
um efstu sæti eykst að sama
skapi. Framsóknarflokkurinn
er þannig í raun sú fyrirmynd í
íslenskum stjórnmálum, sem
við teljum svo nauðsynlegt að
hafa í jafnréttisuppeldi. Eg
held að enginn geti mælt því
mót.
I stefhuskrá flokksins fyrir
komandi kosningar eru ákvæði
sem sérstaklega er beint að
launamun kynjanna, sem svo
sannarlega er ljótur bletmr á
okkar samfélagi og nauðsyn-
legt að ráðast gegn. I þessu
sambandi leggjum við m.a. til
að rannsóknir á kjaramun kynj-
anna, í samvinnu við atvinnu-
lífið sjálft, verði auknar og nið-
urstöður þeirra notaðar til að
auka umræðu og meðvitund
um launamun kynjanna, sem
meðal annars á sér rætur í mis-
munandi fjölskylduábyrgð og
skorti á möguleikum til sam-
ræmingar fjölskyldu- og at-
vinnulífs. Þá er einnig lagt til
að ráðist verði í sérstakt átak til
að auka áhrif kvenna í atvinnu-
lífinu, bæði hjá hinu opinbera
og á almennum vinnumarkaði.
Herdís A. Scemundsdóttir
Við vimm að konur reka ein-
ungis um 20% fyrirtækja í
landinu og það er því augljóst
að hugmyndir og kraftar
kvenna í þágu íslensks atvinnu-
og efnahagslífs eru ákaflega
vannýttir.
Svo ég víki aðeins að þeirri
gagnrýni sem sem heyrst hefur
varðandi áherslur ríkisvaldsins
í uppbyggingu atvinnulífsins,
þar sem það er t.d. gagnrýnt að
fyrirhugaðar virkjunar- og ál-
versframkvæmdir á Austur-
landi muni fyrst og fremst
skapa ný störf fyrir karla. Þeirri
gagnrýni hefur verið svarað
með tvennum hætti, annars
vegar að hér sé ekkert síður um
að ræða kvennastörf en karla-
störf og svo hins vegar þá hafa
menn bent á að afleidd störf
muni nema hundruðum og að
þau störf muni ekki síst verða
til í hvers kyns þjónustu í kring
urn virkjun og álver og þar séu
konur í miklum meirihluta. Til
að glöggva okkur bemr á stöð-
unni og fleyta okkur áfram í
umræðunni, vil ég varpa því
fram hér að hlutaðeigandi
ráðuneyti, sveitarfélög og aðrir
þeir sem vinna að jafhréttis-
málum kanni og kyngreini öll
þau störf sem skapast munu í
kring um þá miklu uppbygg-
ingu atvinnulífsins sem á-
kvörðun um virkjun við Kára-
hnjúka og byggingu álvers hef-
ur í för með sér.
Þótt sitthvað hafi áunnist er
augljóst að enn er af nógu af
taka og trúlega verður það
seint sem ekki verður þörf fyr-
ir vettvang umræðu um jafh-
réttismál. Misrétti kynjanna
tekur stöðugt á sig nýjar og
nýjar myndir í takt við nýja og
breytta heimsmynd. Skugga-
hliðar alþjóðavæðingarinnar
og gróðahyggjunnar birtast
ekki hvað síst í kynjamisrétti,
klámvæðingu og auknu ofbeldi
gegn konum. Það er því mikil-
vægt að sofha ekki á verðinum
og bregðast skjótt við nýjum
straumum og breytingum á
samfélagsháttum.
HerdtsA. Sæmundardótti?;
kennari vió Fjölbrautaskóla
Norðurlands vestra á Sauðár-
króki skipar 3. sæti á lista Fram-
sóknarflokksins í
Norðvesturkjördæmi