Skessuhorn - 06.04.2005, Side 18

18
ÞRIÐJUDAGUR 6. APRIL 2005
^tttasunu..
Hinjullkomna
litasamsetning firndin?
Slitrur úr
dagbók listamanns
Föstudagurinn langi:
Dagurinn var langur og ljúfur, en
svo byrjuðu ósköpin upp úr mið-
nætti, þegar frúin kom heim og ætl-
aði að leggja bflnum, það lá við að
hún ylli stórslysi, því hún var næst-
um búin að keyra niður 2 mýgandi
karlmenn á bak við húsið okkar,
það tók mig langan tíma að róa
frúna niður og koma okkur í svefn.
Upp úr klukkan 2 vaknaði ég svo
við fagrar kvenmannsraddir, ég
náttúrulega glaðvaknaði og viti
menn, það voru 5 yngismeyjar fyrir
utan svefnherbergisgluggann minn,
þær töluðu hátt og allar í einu,
komnar á trúnaðarstigið, þama bak
við húsið mitt. Núna var ég fyrst
glaðvaknaður, en því miður vaknaði
frúin líka og öll bömin í húsinu, æ,
æ, og ég sem var að komast að
miklu leyndarmáli sem DV hefði
verið fengur að.
Frúin rauk út í glugga og rak þær
í burtu með harðri hendi, orðin
ansi örg. Eg ædaði aldrei að geta
sofnað aftur, orðinn svo spenntur
yfir leyndarmálum yngismeyjanna.
Svo upp úr klukkan 4 byrjaði svo
djammið fyrir alvöm þegar öldur-
húsinu í hverfinu mínu var lokað.
Það var mikið öskrað, talað hátt,
slagsmál og læti, já mikið rosalega
hlýtur að vera gaman.
Um morguninn þegar ég fór út
að viðra hundinn blasi við mér „dá-
fögur sjón,“ þvflík litasamseming
sem ljómaði á stéttinni við útidyrn-
ar hjá mér!
Eg sem hef lengi verið að reyna
að ná þessum lita-
tónum í myndun-
um mínum, en
aldrei tekist að ná
þessari fullkomn-
un á striga: Rauð-
ir tónar, appel-
sínugulir, brúnir
og purpuralitaðir,
þetta er í anda ex-
pressionismans,
þ.e. taumlaus
tjáning tilfirming-
anna. Þegar betur
var að gáð þá
hafði gerandinn greinilega ekki
mggið matinn vel, því að þetta var
ómelt og tannafarið í gulrótunum
og skinkunni er greinilegt, hakkið
ffekar illa steikt.
Nú vora góð ráð dýr. Eg varð að
passa hundinn, hann var svo
spenntur fyrir þessu. Eg mátti til
með að sýna frúnni listaverkið, hún
trompaðist og fékk taugaáfall, svo
ég snaraðist í regngalla og náði í
háþrýstidæluna og smúlaði dýrðina
í burm.
Kann að vera að ég panti mér
ekki pizzu með hakki, gulrótum og
skinku í bráð. Og óskandi væri að
menn fengju expressijóniskum
þörfum sínum fullnægt annarsstað-
ar en við útidyrnar mínar.
Bjami Þór, myndlistarmaður
Skólabraut 22, Akranesi.
Ambögumálfar
Þegar olíukóngarnir urðu upp-
vísir að ólöglegu samráði á síðasta
ári var málinu vísað til stofhunar
sem ber nafhið Samkeppnisstofh-
un. Orðið hefur forskeyti og er
samsett úr tveimur orðstofnum.
Um samsett orð gilda reglurnar að
fýrri hlutinn skal vera stofh orðsins,
eignarfall eintölu eða eignarfall
fleirtölu. Orðið keppni er óbeygj-
anlegt kvenkynsorð sem endar á i
og er ekki til í fleirtölu nema hjá
þeim allra hörðusm. Við höfum
fullt af svona kvenkynsorðum sem
enda á i og era óbeygjanleg. Dæmi:
Gleði, heppni, samheldni, bjart-
sýni, leikfimi, elli, hlýðni, hnýsni,
fyndni, reiði. Þegar þessi orð koma
sem fýrri hluti samsetts orðs, verð-
ur sá hluti óbreytmr. Dæmi: Gleði-
söngur, heppnisigur, bjartsýnikast,
leikfimihús, elliglöp, reiðikast.
Samkeppnisstofnun á því að
heita Samkeppnistofnun. Þér finnst
orðin í upptalningunni hér á undan
líklega mismunandi kunnugleg.
Það stafar af því að þetta auka s
hefur ekki enn náð að troða sér inn
í samskeytin í öllum orðunum. Við
eram vön „essinu“ í sumum orðum
en ekki í öðram sem bemr fer.
Hendum „essinu" út þar sem það á
ekki heima. Hvernig stendur á því
að við höfum troðið „essinu" inn í
samskeytin á nokkram samsetrnm
orðum þar sem það á ekki að vera?
Astæðan er vafalítið að við eigum
allmörg hvoragkynsorð sem bæta
við sig s í eignarfalli eintölu og þar
sem slíkt orð er fýrri hluti í sam-
ésái
settu orði og eignarfall orðsins not-
að kemur „essið“ sjálfkrafa og á
þarna heima með rétm. Við höfum
gleymt að taka mið af þessum mun.
Pössum okkur á óbeygjanlegu
kvenkynsorðunum í fyrri hluta
samsetts orðs. Ekki setja s þar inn.
I dag höfum við í málinu orðin
ráðunautur og ráðtmeyti. Ef við
skoðum aftur reglurnar um samsett
orð, kemur í ljós að „ráðu“ á ekki
rétt á sér. Stofninn er ráð, eignar-
fall eintölu ráðs og eignarfall fleir-
tölu ráða. I ritverki frá næstsíðustu
aldamótum er talað um ráðanauta.
Ráðaneyti hef ég ekki fundið en
eins og allir geta séð passar „ráðu“
ekki eftir reglunum.
Hreinsum frekar en sóða út.
Þorsteinn Pétursson,
Arbergi 3, 320 Reykholt.

Þitt val - þínframtíð
aðið og verða þeir haldnir á
næstu dögum.
En um hvað snýst samein-
ing sveitarfélaga? Hver er
þessi sífellda þörf á að efla
þau og stækka?
Sveitarfélögin era annað
af tveimur stjórnsýslustigum
landsins og hafa sem slík
margar lögbundnar skyldur.
Þær lúta að skólamálum,
skipulagsmálum og félags-
málum svo nokkur séu
nefnd. Þeim ber lögum skv.
að annast um ákveðna þjón-
ustu við íbúana og hafa eft-
irlit með öðram. Lítil sveit-
arfélög ráða illa við að sinna
þessum skyldum sínum ein
og sér. Það hvað sveitarfélög
á Islandi hafa verið lítil hef-
ur gert það að verkum að
ríkið sinnir og ræður alltof
stóram hluta þeirrar þjónustu sem
íbúar vilja fá. Ef við viljum raun-
veralega efla þjónustu í heima-
byggð og hafa eitthvað að segja um
hvernig hún er veitt þá verðum við
að ráða henni. Við getum auðvitað
haft þetta óbreytt en þá heldur
valdið áfram að safnast á fárra
hendur fýrir sunnan. Því hefur
verið haldið fram í mín eyra að
sameining við Borgarnes færi allt
vald þangað. Hvaða vald spyr ég?
Hversu mikið höfum við að segja
um okkar mál þegar megnið af
valdinu er í Reykjavík?
Ég hef þá bjargföstu trú að þeir
sem vilja halda valdinu heima, þeir
era í raun sameiningarsinnar því
þá fyrst eram við að tala um eitt-
hvað vald og einhverja getu til að
stjórna okkar málum. í litlum
sveitarfélögum er stoðkerfið ekk-
ert og mörg dæmi um að þar starfi
ekki aðrar nefndir en sveitarstjórn.
Hvernig á sveitarstjórn að geta
sinnt öllum þeim ótal mörgu og
flóknu málaflokkum og sérfræði-
þjónustu sem íbúar óska? Hún
í rúm tvö ár hefur nú verið unn-
ið að því að greina kosti þess og
galla að sameina sveitarfélög í
Borgarfirði norðan Skarðsheiðar
og á seinni stigum kom Kolbeins-
staðahreppur inn í þær viðræður.
Nú liggur fyrir málefhaskrá þar
sem sameiningarnefhd leggur til
að þessi sveitarfélög verði samein-
uð og sveitarstjórnir hafa afgreitt
málið fýrir sitt leiti. Kosningin um
sameininguna fer fram 23. aprfl
nk.
Það er stór ákvörðun að sameina
þessi sveitarfélög og nauðsynlegt
að allir íbúar kynni sér málið og
skoði þau gögn sem hafa verið
unnin áður en þeir gera upp hug
sinn til sameiningar. Við eigum
ekki að þegja okkur í gegnum þá
daga sem eftir era fram að kosn-
ingum heldur ganga í málið og
skoða um hvað þetta snýst. Mikið
af upplýsingum hefur verið sent á
hvert heimili, enn meira af upplýs-
ingum má finna á vef sameiningar-
nefndar www.sameining.is og
meira kemup af gögnum nú næstu
daga. Þá er búið að boða 6 fundi
um sameiningarmálið vítt um hér-
getur það ekki og kaupir hana að
eða vinnur í samvinnu við önnur
sveitarfélög og er þá ekki búið að
flytja valdið burt þar sem hver
sveitararstjórn framselur vald sitt
til byggðasamlaga? Hættum að
telja sjálfum okkur trú um að við
séum að missa eitthvað vald með
sameiningu sveitarfélaga. Við
eram miklu frekar að öðlast það.
Það er fróðlegt að fýlgjast með
þeirri miklu uppbyggingu sem nú á
sér stað víða um land. Skyldi það
vera tilviljun að það er sérstaklega
að gerast þar sem sveitarfélög hafa
verið sameinuð? Ég held ekki.
Þetta sýnir fýrst og fremst að þar
hafa orðið til einingar sem veita í-
búum og atvinnulífi góða þjónustu
og þar vill fólkið búa. Við skulum
ekki missa af því tækifæri að gera
Borgarfjörð og Kolbeinsstaða-
hrepp að slíku svæði. Kosning um
sameiningu sveitarfélaga snýst ekki
um það hvort Kolhreppingar geta
áfram verið Kolhreppingar, Mýra-
menn eða Borgfirðingar eins og
helst mátti skilja á grein í Morgun-
blaðinu nú nýlega. Sameining
sveitarfélaga snýst um að mynda
öfluga einingu utan um sameigin-
legt atvinnu- og þjónustusvæði.
Það skulum við gera.
Sveinbjöm Eyjólfsson,
oddviti Borgarjjarðarsveitar