Skessuhorn - 08.03.2006, Qupperneq 18

18
MIÐVIKUDAGUR 8. MARS 2006
^atssvnu>.:
*-
Byggt með vinnu- og fjárframlögum góðra manna
Um skátaskálann í Borgarnesi sem Svannasveitin Fjólur lét reisa árið 1972
%
Svannasveitin Fjólur, eldri kven-
skátar í Borgarnesi hafa síðan sveit-
in var stofhuð árið 1962 unnið að
hinurn ýmsu verkefnum til stuðn-
ings starfi Skátafélags Borgarness.
Eitt stærsta verkefhi þeirra er bygg-
ing og kostun húss sem hýst hefur
starfsemi Skátafélagsins og Svanna-
sveitarinnar ffá því 1972. Skáli þessi
var fluttur í jaðar Skallagrímsgarðs-
ins til móts við íþróttamiðstöðina í
Borgarnesi á síðastliðnu ári og má
með sanni segja að þar sómi húsið
sér vel. Nú hefur húsið verið endur-
byggt og við það byggður sólpallur
sem fellur vel inn í fallegt umhverf-
ið. Til að fræðast betur um tilkomu
og sögu þessa merka húss ræddi
blaðamaður Skessuhorns við Ingi-
björgu Hargrave sem verið hefur
virkur félagi í Svannasveitinni Fjól-
unum í fjölda ára.
Bakhjarl skátastarfsins
„Helsta markmið Svannasveitar-
innar er að hlúa að skátastarfi bæj-
laginu vantaði húsnæði. Starfsemin
hafði þurft að færa sig úr einu her-
berginu í annað innan bæjarins á
milli vetra. Olli þetta miklu rótleysi
og óöryggi innan starfseminnar. Þá
lagið Sigríður Jónsdóttir meðlimur
í Svannasveitinni fram þá hugmynd
að sveitin myndi standa fyrir því að
byggður yrði skáli. I framhaldi af
því ræddi sveitin um að koma upp
30 til 40 fermetra skála þar sem
Svannasveitin fengi aðstöðu fyrir
starfsemi sína en einnig myndu
yngri börn fá þar aðstöðu undir
skátastarf sitt. Fullvíst var að slík
aðstaða gæti orðið lyftistöng fyrir
starfsemi skátahreyfingarinnar í
þorpinu almennt. En Svannasveitin
var ekki nógu fjáð til að reisa slíkan
skála án hjálpar og vissi að til þyrfti
vinnu og peningaframlag einstak-
linga til að verkið ætti að takast,“
sagði Ingibjörg um tilurð þess að
ráðist var í byggingu hússins.
Hún sagði að Svannasveitin hafi
samið bréf með undirskriftalista og
Skátahúsið ktmiií á nýjan stað, endurgert og bætt ífallegu umhverfi íjaðri Skallap-ímsgarösins.
Undirskriftalistinn þar sem bæjarbúar lofiiðu vinnu- eða fjárframlagi til byggingar
hússins.
arins, að vera bakhjarl þess á allan
þann hátt sem sveitin mögulega
getur. Arið 1972 hafði skátastarfið
verið í lægð í nokkurn tíma því fé-
óskað eftir því að ef til framkvæmd-
anna kæmi þá myndi sá sem undir
listann skrifaði gefa hálft dagsverk í
vinnu við að reisa slíkan skála.
Fjöldi manns skrifaði sig á listann
og gaf það ýmist vinnu sína eða
fjármuni að andvirði hálfs til heils
dagsverks, eða um 500 til 1000
krónur, jafnvel 2000.
Húsið reist
„Bærinn gaf Svannasveitinni lóð
undir skálann sem var bakvið „Uti-
búið“ svokallaða sem ffam til ársins
2004 stóð við Borgarbraut. Þar
hafði áður staðið fjárhús og hlaða
en í dag er verið að leggja loka hönd
á nýtt fjölbýlishús á lóðinni. Það
skilyrði fylgdi þó lóðinni á sínum
tíma að húsið yrði flutt ef það yrði
fyrir skipulagi bæjarins og yrði því
að byggjast á súlum. Þá var ráðist í
byggingu hússins sem reist var af
þeim góðhjörtuðu mönnum sem
lögðu til tíma eða fjármuni til
verksins. Svannasveitin borgaði allt
efni í húsið en fékk þó aðstoð víða
að og eitt skemmtilegt dæmi er
hægt að nefna þegar kaupa átti
nagla hjá Vírneti. Þá lagði fram-
kvæmdastjóri fyrirtækisins til að
sveitin borgaði fyrir naglana með
vísu. Vísuna fékk hann stuttu seinna
og naglarnir fengust í byggingu
hússins.“
Kökusala til fjáröflunar
Til þess að borga efnið í húsið þá
tóku konurnar í Svannasveitinni lán
sem þær voru persónulega ábyrgar
fyrir. Til að borga lánið seldu þær
svo kaffi á sumardaginn fyrsta og
þegar handverkssýning barnanna
var í grunnskólanum. Margar kökur
þurftu í ofhinn fyrir þennan við-
burð sem varð sí vinsælli hjá bæjar-
búum. Segir Ingibjörg það frægt
þegar ein kvennanna þurfti að
hlaupa heim og taka köku sem ætl-
uð var fjölskyldunni í kaffitímanum
og koma með hana í söluna þar sem
langt var gengið á flest bakkelsið.
Utúr þessu hafði sveitin dálitlar
tekjur og náði með því að borga
hægt og rólega upp lánið sem tekið
hafði verið fyrir byggingu hússins
svo aldrei þurfti að sækja um neina
styrki.
Skátastarfið í blóma
Síðan húsið var byggt hefur það
staðið fyrir sínu en starfsemi skát-
anna hefur verið í toppum og lægð-
um eins og gengur. Ingibjörg segir
það bitna á starfseminni að unga
fólkið þurfi að fara úr bænum til að
sækja menntaskóla og því erfitt að
halda sveita- og flokksforingjum.
Hún segir það alls ótækt að ekki sé
virkt skátastarf í bæjarfélaginu því
það séu alltaf einhverjir sem ekki
vilja eða geta tekið þátt í íþróttum.
Fyrir þremur árum segir Ingibjörg
að starfsemi skátanna hafi verið í
lægð og þá hafi Svannasveitin ráðist
í það að athuga hvort ekki vildi ein-
hver verða flokksforingi. Svanna-
sveitin bauðst til að starfa þeim við
hlið sem bakhjarl. Þá fékkst til
starfsins María Guðmundsdóttir og
hefur hún staðið sig mjög vel. Til
fiðs með Maríu fengust Olöf Krist-
ín Daníelsdóttir og Sonja Stefáns-
dóttir til að verða sveitaforingjar og
hafa þær einnig staðið sig frábær-
lega. I dag eru um 60 krakkar í
Skátafélaginu og ná foringjarnir að
vera vel vakandi og halda góðu lífi í
sveitastarfinu. Ingibjörg segir
krakkana hafa staðið sig mjög vel og
til að mynda fengu þau fjölda verð-
launa á síðasta landsmóti Skáta. Nú
stefha nokkrir meðlimir sveitarinn-
ar á alheimsmót skáta, svokallað
Jamborí.
Húsið flutt
í Skallagrímsgarðinn
Á síðastliðnu ári kom að því að
flytja þurftí húsið af þeirri lóð sem
það var byggt á upphaflega. Ekki
voru allir sammála hvert ætti að
flytja það og var Kjartansgata og
nágrenni tjaldsvæðisins ofarlega í
umræðunni. Einnig var kominn
tími á að gera húsið upp þar sem
það var komið til ára sinna. Til að
mynda var járnið utan á því sem og
aðrir hlutir orðnir frekar slitnir.
„Svannasveitinni hugnaðist best að
húsið yrði sem næst íþróttamið-
stöðinni þar sem stefna bæjarfélags-
ins sé sú að gera skóladaga barn-
anna samfellda og þá er mikilvægt
að öll íþrótta- og félagsstarfsemi sé
á sama svæðinu. Þó svo að ekki
væru allir sáttir við tilkomu skáta-
skálans við Iþróttamiðstöðina,
svona eins og gengur, varð það of-
aná. Bærinn flutti húsið, byggði
undirstöðurnar og setti það niður
til móts við Iþróttamiðstöðina í
jaðri Skallagrímsgarðsins. Svanna-
sveitin fékk Gísla Sumarliðason til
að annast verkefnið fyrir sína hönd.
Eiginmaður Maríu sveitaforingja
og bróðir hennar hafa svo unnið
stórverk við enduruppbyggingu
skálans og bætt við hann sólpalli. Þá
er kominn aðgangur fyrir fatlaða að
skálanum sem ekki var áður. Nú er
svo komið að húsið sómir sér með
prýði á nýja staðnum og sinnir vel
hinu vaxandi starfi sveitarinnar.
BG