Morgunblaðið - 16.07.2019, Qupperneq 16

✝ Árni SverrirErlingsson
fæddist að Galta-
stöðum í Gaul-
verjabæjarhreppi
3. júlí 1935. Hann
lést 2. júlí 2019 á
Heilbrigðisstofnun
Suðurlands á Sel-
fossi.
Foreldrar hans
voru Guðlaug
Jónsdóttir, f. 21.7.
1894, d. 6.5. 1981, og Jón Er-
lingur Guðmundsson, f. 1.8.
1899, d. 27.5. 1985, bændur á
Galtastöðum. Systkini Árna
eru stúlka, f. 21.2. 1929, d.
26.2. 1929. Rannveig, f. 18.1.
1930, d. 2.2. 1930. Guðmundur,
f. 7.4. 1931, d. 2.12. 2009. Arn-
dís, f. 2.7. 1932, og Sigurjón
Þór, f. 12.10. 1933.
Eiginkona Árna er Sigríður
Sæland íþróttakennari, f. 27.5.
1944, gengu þau í hjónaband
þann 8.4. 1967. Foreldra henn-
ar voru Hulda G. Sæland, f.
24.12. 1926, d. 22.1. 2018, og
Eiríkur Ágúst Sæland, f. 28.4.
1922, d. 22.11. 2002, garð-
yrkjubændur að Espiflöt í
Biskupstungum. Dætur þeirra
eru 1) Hulda Sæland, f. 19.3.
1966, maki Óðinn Kristjánsson,
f. 27.11. 1961. Börn þeirra
Árni, f. 1994, maki Frida
steins og Árna. Þar starfaði
hann til 1980 er hann hóf að
kenna við Iðnskólann á Sel-
fossi þegar verkleg kennsla
hófst þar. Iðnskólinn samein-
aðist svo Fjölbrautaskóla Suð-
urlands við stofnun hans 1981
og vann Árni þar til sjötugs og
var svo stundakennari til 74
ára aldurs, uppáhalds kennslu-
greinin var viðgerðir eldri
húsa. Hann sat í byggingar-
nefnd skólans mest allan tím-
ann er framkvæmdir stóðu yfir
frá 1985-1994. Hann stundaði
nám við Kennaraháskóla Ís-
lands og lauk 1982 námi til
kennsluréttinda á framhalds-
skólastigi. Árið 2001 lauk hann
námi sem svæðisleiðsögumað-
ur á Suðurlandi og stundaði þá
vinnu nokkuð. Sat í stjórn
Landverndar 1993-1995 og í
stjórn Ferðafélags Íslands
1996-2002 og vann mikið að
sumarlagi fyrir félagið frá
1985 og á meðan heilsan leyf-
ið. Var það mest við viðhald
fjallaskála félagsins. Í stjórn
Héraðskjalasafns Árnesinga
1999-2005. Hann tók virkan
þátt í endurreisn Tryggva-
skála á Selfossi og sat í stjórn
félagsins. Áhugamál voru
mörg en íslensk náttúra og
verndun hennar voru efst á
blaði, og ferðalög innan- og
utanlands. Sem ungur maður
æfði hann og keppti í íþróttum
og stundaði stangveiði. Hann
spilaði brids fram á síðasta
dag. Útför Árna Sverris fer
fram frá Selfosskirkju í dag,
16. júlí 2019, klukkan 13.30.
Höllgård, f. 1993,
Sigríður Sæland, f.
1998, Andri Snær,
f. 2003, d. 2003, og
Breki Þór, f. 2003.
Fyrir átti Óðinn
Sveinbjörn, maki
Ásta Jóna Jóns-
dóttir, eiga þau
fjögur börn, og
Aníta, f. 1987,
maki Guðmundur
Ingi Guðmunds-
son, eiga þau þrjá stráka. 2)
Rannveig, f. 23.9. 1967, maki
Brynjar Jón Stefánsson, f. 9.7.
1960, sonur þeirra Brynjar
Jón, f. 2001. Börn úr fyrra
hjónabandi eru Díana Gests-
dóttir, f. 1988, maki Árni Páll
Hafþórsson, eiga þau tvo syni,
og Sverrir Gestsson, f. 1989.
Fyrir átti Brynjar Sigrúnu
Örnu, f. 1987, maki Hilmar
Guðlaugsson, eiga þau tvö
börn, og Böðvar Dór, f. 1995.
Árni ólst upp og bjó á Galta-
stöðum þar til hann hóf nám í
húsasmíði 1955 hjá Trésmiðju
Kaupfélags Árnesinga. Sveins-
próf tók hann 1959 og meist-
araréttindi fékk hann 1963.
Vann sjálfstætt með Stefáni
Kristjánssyni frá Geirakoti
1959-1965, er Árni og Þor-
steinn Sigurðsson iðnmeistari
hans stofnuðu Trésmiðju Þor-
Svo margs er að minnast og
margs að sakna. Veit varla hvar
ég á að byrja. Mínar helstu
æskuminningar með ykkur
mömmu eru öll ferðalögin og úti-
legurnar um landið. Nánast allar
helgar, öll sumur, var mamma
tilbúin með útilegudótið þegar þú
komst heim úr vinnunni um
kvöldmat á föstudögum. Þá var
borðað og svo ekið af stað eitt-
hvað út í náttúruna og helgarinn-
ar notið í afslöppun og skoðunar-
ferðum þar sem þið mamma
frædduð okkur systur. Minning-
ar úr litla A-tjaldinu sem þú
fékkst í fermingargjöf og öllum
leið svo vel í, þó að plássið væri
nú ekki mikið. Allt sem ég tók
mér fyrir hendur, hvort sem það
var skólinn, vinnan, au pair-starf
í útlöndum eða eitthvað annað,
þá studdir þú mig, styrktir og
fylgdist með öllu.
Börnunum okkar varst þú allt-
af stoð og stytta. Þegar þau gistu
hjá ykkur varstu ekki rór fyrr en
þau voru komin heim. Endalaust
djók, stórskrýtnar og fyndnar
gátur, ólsen ólsen, veiðimaður og
ýmislegt fleira skemmtilegt –
þau minnast þín með bros á vör.
Fótboltinn hjá Sirrí okkar var
þér mjög mikilvægur. Þú fylgdist
með öllum leikjum hennar og
vissir betur en hún um öll úrslit
þar sem þú settir alla leiki upp í
ákveðið form með ákveðnum lit-
um og úrslitatölur til fleiri ára.
Hjá þér fékk hún ófá faðmlögin
og styrk.
Get ekki sleppt því að minnast
á ferð okkar fjölskyldunnar með
ykkur mömmu í Þórsmörk á 50
ára afmæli Ferðafélagsins 2004.
Þá týndust Árni okkar og Sirrí í
ratleik ásamt fleiri börnum. Var
gerð mikil leit, en eins og allir
vita eru endalaus tré og miklir
skógar þarna. Ég að missa vitið
og hætt að geta talað af hræðslu.
Þú, elsku pabbi minn, róaðir mig
niður sem best þú gast. En þarna
voru einungis níu mánuðir síðan
við misstum Andra Snæ okkar.
Sem betur fer fundust börnin eft-
ir dágóðan tíma en vanlíðanin var
hræðileg hjá okkur.
Inn kirkjugólfið leiddir þú mig
þegar ég giftist elsku Óðni mín-
um og þú svo stoltur faðir. Við
auðvitað langsíðust í kirkjuna
þar sem þú sagðir að brúðurin
ætti alltaf að láta bíða eftir sér.
Allt það sem þú smíðaðir er
yndisleg minning, kofinn hans
Breka, útihúsgögnin á pallinum,
prjónakistillinn minn sem er
merktur með útskornum mynd-
um bæði af Selfossi og Vest-
mannaeyjum, brauðbretti, hita-
plattar og ýmislegt annað.
Langar að koma með falleg
orð sem yndislegi Svenni minn
sendi mér þegar þú féllst frá:
„Það fór nú ekki mikið fyrir hon-
um pabba þínum. En á betri ár-
unum þegar ég var yngri þá
sinnti hann mér og Anítu systur
þegar við gistum hjá þeim eins og
við værum hans eigin börn. Það
er ekki sjálfgefið að ömmur og
afar, tala nú ekki um fósturafa og
ömmu, gefi sér svo mikinn tíma
fyrir orkumikil börn. Man svo vel
eftir því hvernig það var að vera
með þeim t.d. í sumarbústað þar
sem þau létu manni líða nánast
betur en heima hjá sér.“
Elsku pabbi minn, nú ertu
kominn til elsku Andra Snæs
okkar og ég veit að það verða
góðir endurfundir og þú kemur
til með að hugsa um hann, spila
með honum ólsen ólsen og djóka
svolítið.
Elskum þig endalaust og sökn-
um.
Hvíldu í friði, elsku pabbi,
tengdapabbi og afi.
Hulda, Óðinn, Árni,
Sirrí og Breki Þór.
Elsku pabbi, ferð þinni um
okkar grundir er lokið og allar
minningarnar um þig streyma
fram. Þú varst yndislegur pabbi
og afi. Allar minningarnar úr
æsku eru samofnar mömmu því
þið voruð alltaf saman í öllum
verkum. Þú og mamma með okk-
ur í ferðalögum, í fallega garð-
inum ykkar, í skúrnum eða á
verkstæðinu að vinna og alltaf
fékk maður að taka þátt í öllu þó
maður hafi örugglega oft seinkað
fyrir verkum. Hjónaband ykkar
mömmu er svo falleg minning,
þið voruð svo samstíga í öllu og
ástin svo skilyrðislaus og mikil
væntumþykja hjá ykkur í garð
hvort annars og til okkar systra
og okkar fjölskyldna. Gaman
þótti mér hvað þið Binni minn
náðuð vel saman, líkur húmor,
höfðuð gaman að segja sögur af
fólki og fljótir að sjá spaugilegu
hliðina á öllu. Báðir elskuðuð þið
náttúruna og það var yndislegt
að ferðast með ykkur mömmu
um landið og sem betur fer fór-
um við í nokkur ferðalög saman
og upp úr stendur þegar við fór-
um um afrétti V-Skaftafellssýslu
og að Fjallabaki. Margar ferðir
fóruð þið með börnin mín. Mikið
sem þú elskaðir að fá strákana
hennar Díönu í heimsókn og
margt smíðaðir þú af dóti handa
þeim. Þú varst mikill listasmiður
og hér í Hófgerði eru mörg hand-
verkin eftir þig frá litlum skraut-
munum og upp í hús, margt
smíðaðir þú fyrir kindurnar okk-
ar og var þitt síðasta verk að
smíða fjárkassa á traktorinn nú í
vor. Þú varst alveg svakalega
stríðinn og gast eytt löngum tíma
í undirbúning til að fá hjartað í
manni til að slá of hratt, hafðir
gaman að leggja fyrir mann
þrautir og gátur. Þú varst nátt-
úrubarn fram í fingurgóma, und-
ir þér hvergi betur en á fjöllum
með bakpoka og mömmu þér við
hlið. Þið hafið ferðast ein eða í
hópum, verið leiðsögumenn um
land allt og víða erlendis, bæði
gangandi og skíðandi. Þú æfðir
og kepptir í íþróttum og hafðir
gaman af að fylgjast með barna-
börnunum þínum á þeim vett-
vangi. Þú varst mikill grúskari
og settir fram vísur í tíma og
ótíma við allskonar tækifæri.
Þegar yngsti minn fór að safna
mynt studdir þú hann alla leið
því þessu hafðir þú safnað um
tíma og hafðir áhuga á. Þú stund-
aðir stangaveiði þegar ég var að
alast upp og fékk ég að dröslast
með þér í því. Þú sást um veiðina
í landi Laugabakka í fjöldamörg
ár og smíðaðir veiðihús sem við
gistum stundum í. Þú spilaðir
brids og leiddir sveitina Tapsárir
Flóamenn sem aðrir eru betri til
frásagnar af.
Elsku pabbi, þú greindist með
Parkinson fyrir hálfum öðrum
áratug sem smátt og smátt tók
frá þér lífsgæðin. Seinustu ár
fannst þér best að vera heima við
og dunda í garðinum, skúrnum
eða við tölvuna. Mamma var þér
ómetanleg hjálparhella í að láta
verkin ganga upp því hugur þinn
var svo virkur til framkvæmda.
Þú hefur lifað fjölbreyttu lífi en
alltaf verið elsku besti pabbi
minn hvar og hvenær sem er.
Minning þín lifir í hjörtum okkar
um alla tíð.
Þín dóttir,
Rannveig.
Elsku afi, orð fá því ekki lýst
hvernig mér líður núna. Þetta er
allt svo óraunverulegt, að þú sért
farinn frá okkur en ég veit að þér
líður mun betur. Öll þessi veik-
indi sem voru að hrjá þig núna á
endasprettinum voru farin að
kvelja þig svo mikið.
Afi var maður sem ég hef allt-
af litið upp til síðan ég man eftir
mér, svo duglegur, skemmtileg-
ur, mikill fótbolta áhugamaður,
hress og aldrei vantaði húmorinn
og djókið hjá honum.
Ég man þegar ég var lítil og
þú varst alltaf að taka mig í
kleinu.
Ég man þegar við tókum alltaf
„yeesss“-leikinn saman.
Ég man eftir öllum spilunum
sem við spiluðum saman á eld-
húsborðinu á Birkjó.
Ég man í hvert einasta skipti
sem við hittumst, tókstu alltaf
djók eða gátu og náðir mér alltaf.
Ég man þegar ég vildi alltaf
hjálpa þér að smíða eða brasa í
garðinum.
Ég man þegar ég kom alltaf
ein í heimsókn til ykkar á ung-
lingsárunum og þú vaktir alltaf
eftir mér á kvöldin ef ég kíkti út.
Ég man eftir öllu langa og
góða spjallinu okkar um fótbolt-
ann.
Ég man þegar ég kom og spil-
aði fótboltaleiki á Selfossi, þá
mættir þú alltaf.
Ég man að þú vissir betur um
minn eigin fótboltaferil heldur en
ég, þú varst með hann allan skrif-
aðan niður, merkt með litum,
hvern einasta leik og allt sem
tengdist mér og fótboltanum.
Ég man eftir öllum góða matn-
um sem þú eldaðir.
Ég man þegar ég þurfti oft að
hjálpa þér í tölvunni því að
tæknitröllið þú hafði ýtt á vit-
lausan takka.
Ég man þegar þú veiktist
meira og meira og litla afastelpan
varð alltaf hræddari en vissi
samt að þú værir að berjast í
gegnum þetta.
Það segir hversu þrjóskur og
duglegur þú varst þegar að þú
ætlaðir að fara að smíða handrið
við tröppurnar í bakgarðinum
hjá þér nokkrum vikum áður en
þú kvaddir.
Þakklátari gæti ég ekki verið
fyrir allar þessar ferðir á Selfoss
sem ég fór og heimsótti þig á
endasprettinum og hvað þá að
hafa náð þínum síðasta andar-
drætti með þér.
Afi þú varst einstakur maður
sem mér þótti svo vænt um og
elskaði svo heitt. Þú hefur verið
eini afi minn síðan ég var lítil og
stóðst þig eins og hetja í afahlut-
verkinu. Þú gafst lífinu lit.
Þú lifir í minningunum, elsku
afi
Hvíldu í friði. Takk fyrir allt.
Ég elska þig. Þín afastelpa,
Sigríður (Sirrí) Sæland.
Elsku afi.
„Óbyggðirnar kalla og ég verð
að gegna þeim“ heyri ég þig
raula að morgni örlagadags þíns.
Það eru ekki allir svo heppnir
að fá að alast upp að stórum hluta
hjá ömmu sinni og afa. Að eiga
ömmu og afa sem tóku þátt í lífi
mínu af eins mikilli ást og um-
hyggju er forréttindi.
Að vakna með ykkur á Birkjó
við fuglasönginn er ein af þessum
ljúfu minningum sem ég mun
aldrei gleyma.
Útivist og ferðalög eru bestu
minningar mínar úr æsku. Strax
við þriggja ára aldurinn voruð
þið farin að fara með okkur í
göngur og ferðalög. Ég var
kannski ekki sú meðfærilegasta,
uppátækjasöm með meiru, vel
virk og með stórt skap, en alltaf
buðuð þið okkur með. Það lýsir
ykkur ömmu svo vel. Afi þekkti
Ísland eins og lófann á sér, vissi
allt og gat svarað öllu.
Tungufellsdalur um versló, að-
ventuferðir í Galtafell, Skóga-
fossskóla og Skálholt með ykkur
og Fjallavinum. Fyrsti leggur
Laugavegs þegar við gengum frá
Hrafntinnuskeri niður í Land-
mannalaugar með ykkur og FÍ
og haustferð í Þórsmörk með FÍ
eru ansi eftirminnilegar ferðir.
Þegar afi varð sextugur var hald-
ið upp á það með ferðalagi um
Austfirði. Vinnuferðir í Þórs-
mörk og Landmannalaugar með
tilheyrandi fjallgöngum. Ingólfs-
fjall, Viðeyjarferð, Vestmanna-
eyjar þar sem við gengum á
Helgafell og Eldfell. Hellisheið-
arganga þegar amma varð sex-
tug, Mallorca og veiðiferðir með
þér. Þvílík forréttindi að fá að
njóta þessa alls með ykkur.
Þú varst mikill grínisti. Mér er
mjög minnisstætt þegar við ein
jólin settum skóinn út í glugga
hjá ykkur og þú ætlaðir ekki að
missa af jólasveininum, náðir í
veiðivöðlurnar þínar og skrifaðir
langan óskalista, daginn eftir
kíktum við öll spennt í vöðlurnar
þar sem fimm stórar kartöflur
biðu þín. Þú áttir líka alltaf til
nóg af gátum og bröndurum sem
við náðum sjaldan að leysa.
Tækifærisgjafir og afmæli,
alltaf myndskreyttir þú svo fal-
lega og oftar en ekki fylgdi vísa
með. Alla konudaga fengu kon-
urnar í lífi þínu rós. Mér er mjög
minnisstætt þegar ég kom eitt
sinn heim af pæjumótinu og þú
komst færandi hendi með rósa-
búnt, eina rós fyrir hvert mark
sem ég skoraði.
Afi var líka mikill dýravinur og
þegar við veiddum flugur og báð-
um þig að stinga gat á lokið
stakkstu alltaf „óvart“ of stórt
gat.
Fram á síðasta dag nutu
strákarnir mínir góðs af allri ást
þinni og hæfileikum. Ég er svo
þakklát fyrir vináttu ykkar sem
þeir munu búa að alla ævi. Allt
sem þú smíðaðir og teikningarn-
ar sem þú gerðir fyrir þá í alla
leikina sem voru búnir til á
Birkjó.
Þið amma eruð helstu fyrir-
myndir mínar og hvatning í líf-
inu. Samband ykkar var svo fal-
legt og öll ykkar lífsgildi. Ég á
ykkur ömmu svo margt að þakka
og núna þegar þú ert farinn lofa
ég að hugsa vel um ömmu. Núna
tekur við nýtt ferðalag sem inni-
heldur fullt af gríni og nóg af
rjóma, góða ferð elsku afi.
Hoppa kátur út um dyrnar
við blasir himininn,
himinblár er bláminn
himneskur jökullinn.
Óbyggðirnar kalla
og ég verð að gegna þeim,
ég veit ekki hvort eða hvernig
eða hvenær ég kem heim.
(Magnús Eiríksson)
Ég elska þig, þín
Díana.
Meira: mbl.is/minningar
Árni bróðir er fallinn í valinn
eftir baráttu við erfiðan sjúkdóm.
Þegar ég minnist hans streyma
þúsundir atvika fram í hugann en
aðeins fárra verður getið í
knappri grein.
Við systkinin ólumst upp í for-
eldrahúsum á Galtastöðum í
Flóa. Við áttum hvert okkar bú á
móaspildu austur við túngarð.
Búsmalinn var horn, leggir og
kjálkar. Við höfðum þetta sem
hrepp og vorum öll í hrepps-
nefndinni. Ég geymi enn hrepps-
skjölin og það er gaman að fletta
þeim nú. Árni flutti tillögu um
tímakaup, en peningar voru nót-
ur frá kaupfélaginu. Dísa flutti
tillögu um að sagðar yrðu sögur á
hreppsnefndarfundum og best
væri að þær yrðu svolítið smelln-
ar. Ég flutti tillögu um að bannað
væri að grípa fram í fyrir ræðu-
mönnum.
Við systkinin fórum að hjálpa
foreldrum okkar við bústörfin
eftir því sem aldur og þroski
leyfði. Vorið 1953 vildu foreldrar
okkar bregða búi, þá tókum við
Árni við búskapnum þá báðir
ógiftir. Var það félagsbú hjá
okkur. Árni hafði hug til smíða og
ákvað haustið 1955 að fara á
námssamning í húsasmíði hjá
Kaupfélagi Árnesinga á Selfossi.
Ég flutti að Selfossi vorið 1956 í
iðnnám Árni var til heimilis hjá
okkur hjónum þar til hann reisti
íbúðarhús á Birkivöllum 22 og fór
að búa þar með fjölskyldu sinni
eftir miðjan sjöunda áratuginn.
Eftir að hann hafði lokið sveins-
prófi fór hann fljótlega að vinna
með Stefáni heitnum Kristjáns-
syni frá Geirakoti við húsbygg-
ingar. Síðan vann Árni sjálfstætt
í nokkur ár, bæði á Selfossi og úti
um sveitir þar til þeir Árni og
Þorsteinn Sigurðsson, trésmíða-
meistari frá Seljatungu, tóku
höndum saman og stofnuðu Tré-
smiðju Þorsteins og Árna. Reistu
þeir smiðjuhús utan Ölfusár.
Þegar stofnsett var verknáms-
deild í tré- og járnsmíði, sem var
byrjunin á Fjölbrautaskóla
Árni Sverrir
Erlingsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku langafi, núna ertu
dáinn. Vonandi áttu gott líf
uppi í himninum. Núna gef-
ur guð þér nýtt hjarta. Þú
varst góður að smíða fyrir
okkur dót og leika við okk-
ur. Takk fyrir að gefa okk-
ur pening í baukinn. Þú
varst góður afi og við elsk-
um þig.
Þinn
Elmar Snær.
Elsku langafi sem ert
uppi í skýjunum að horfa á
okkur. Þú smíðaðir fyrir
mig hesthús, gafst okkur
stundum pening í baukinn
og varst svo góður við
okkur.
Þinn
Elimar Leví.
16 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚLÍ 2019
Ástkær faðir okkar, fósturfaðir, bróðir og
náinn frændi,
HJALTI SÖLVASON,
varð bráðkvaddur á Indlandi 11. júlí.
Útför mun fara fram í kyrrþey.
Sölvi Hjaltason Guðný Hjaltadóttir
Víðir Örn Gunnarsson Hrefna Sölvadóttir
Elsa Björk Harðardóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÓLÖF STEINUNN EINARSDÓTTIR
frá Ísafirði,
lengi til heimilis í
Fögrukinn 22, Hafnarfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir föstudaginn 5. júlí. Útförin fór fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Aðstandendur