Skessuhorn - 07.10.2015, Blaðsíða 24

MIÐVIKUDAGUR 7. OKTÓBER 201524
Vísnahorn
Gísli Ólafsson frá Eiríks-
stöðum var á sinni tíð
prýðisgóður hagyrðing-
ur og mátti raunar heita
skáld þó það geti að vísu
verið afstætt hverjir eru verðugir þess titils.
Eftir hann eru þessar vísur sem Skagfirðing-
ar raula stundum eitthvað úr ef vel liggur á
þeim:
Margir forðum ortu óð,
yngdu með því geðið,
þá voru líka föðmuð fljóð,
fengin staup og kveðið.
Nú hafa flestum bannað brag
bœndakjörin þungu.
Skuldir, dýrtíð, rollurag,
raunir á hvers manns tungu.
Látum hina þreyttu þjóð,
þjóna hvötum lægri.
Ég skal yrkja og elska fljóð,
allt að banadægri.
Veröld þegar við ég skil,
vini og kunningjana,
þá er nægur tími til
að tala um reikningana.
Á hinum svokölluðu kreppuárum upp úr
1930 höfðu víst allir fulla þörf fyrir peninga
og vafalaust Gísli Ólafsson sem aðrir. Eitth-
vað mun hann hafa verið nefndur í sambandi
við skáldalaun árið 1934 en fjárveitinganefnd
Alþingis sá þó ekki ástæðu til að svo færi. Gís-
li setti henni svohljóðandi grafskrift:
Lítils virði ljóð mitt er,
lifir hinna fremdin;
enda fór hún fram hjá mér
fjárveitinganefndin.
Í þeirri merku Mývatnssveit þykir gulstör
sem þeir nefna bleikju alls jarðargróða best.
Eitt sinn stóð svo á að prestlaust var á Skú-
tustöðum en eitthvað voru vomur á Mývet-
ningum um nýja prestinn því að þeir óttuðust
að hann myndi nytja engjar sem tilheyrðu
Skútustöðum en þá hefðu þeir misst spón úr
aski sínum. Konráð Erlendsson kvað þá um
Mývetninga:
Vænkast tekur Mammons mál,
máttur Drottins ræður ei.
Mývetningar sína sál
seldu fyrir mýrarhey.
Jón á Arnarvatni svaraði:
Sagt er að við höfum selt fyrir hý
sálna vorra gengi,
en Konsi lýgur þessu - því
það var bleiki-engi.
Mátti það mun allan gera hvort um var
að ræða úrvals engjastör eða mýrarudda en
Káinn gamli kvað um sjálfan sig:
Eins og gömul, götótt flík
gagnleg þó í fyrstu.
Verð ég bráðum liðið lík
látinn ofan´í kistu.

Björn Jónsson, að ég held sá sem kallaður
var Bjössi Bomm, lagði eitt sinn fram þennan
fyrripart:
Hamingjan er sem hálfsigin ýsa
í hjalli á forvaðaskeri.
Jóhann J.E. Kúld botnaði:
Knarreist líkt eins og kafandi hnýsa
kjaftfull í síldargeri.
Veit varla hvort það má nefna hluti eins og
að hnýsan nærist á síld. Það er svo vandratað
í veröldinni. Gæti orðið sakaður um andhný-
sulegan áróður. Árið 2012 fékk Ríkisútvarpið
bréf frá Simon Wisenthal stofnuninni þar
sem farið var fram á að hætt yrði að lesa Pas-
síusálmana í útvarpinu vegna þess að á meira
en 50 stöðum í þeim væri að finna andgyðing-
legan áróður. Ármann Þorgrímsson orti af því
tilefni:
Fanga leitað víða var
til varnar snerust gyðingar
flettu sálmum, fundu þar
fjölmargt því til sönnunar
að íslensk þjóð sé allsstaðar
Ísrael til bölvunar
föst í viðjum fornaldar
flestir séu rasistar.
Öll eldumst við nú samt hvort sem við erum
rasistar eður ei og Sigmundur Jónsson á Ve-
stara Hóli orti þegar hann fann á sér meiri el-
limörk en honum gott þótti:
Ónýtur ég er til puðs
annað líf má dreyma.
Krafturinn er kominn til Guðs
en kroppurinn ennþá heima.
Annar Skagfirðingur eða Borgfirðingur eft-
ir því hver talar. Kristján Árnason frá Skálá
eða Kistufelli orti líka:
Þjóð mín er lent inn á þrengingaveg,
þrýtur í pyngjunni auður.
Ég finn það nú betur og betur að ég
er billegri í rekstrinum dauður.
Man ekki fullar sönnur á því en held endile-
ga að Bjarni Gíslason sé höfundur næstu vísu
og endilega leiðréttið mig ef þið vitið betur:
Ekki gengur allt í vil,
úti er drengja gaman,
það er enginn tími til
að tala lengur saman.
Það er hinsvegar alveg fullvíst að ég man ek-
kert hver orti þessa:
Vertu kátur, vektu skraf,
vandann mátar harka,
sumir gráta öllu af,
aðrir láta slarka.
Enda svosem ágætt að hafa bara eftirfaran-
di lífsreglu:
Allt þó verði á tundri og tjá
tapaðu aldrei móði.
Bíttu á jaxlinn bara þá
og bölvaðu í hljóði.
Kristján Ólason orti þegar þótti við hæfi
að nóg væri lifað og bara eftir að kanna ön-
nur svið:
Kannað hef ég kalt og heitt
kátur meðal gesta.
Nú er bara eftir eitt
ævintýrið mesta.
Það er nú einhvern veginn svo með þet-
ta blessað líf okkar að öll fæðumst við nú ber-
rössuð í heiminn og flest förum við léttklædd
úr honum enda ótryggt með gagnsemi af skar-
ti eða skjólklæðum hinu megin. Hvernig við li-
fum þessu lífi getur skipt einhverju máli allave-
ga fyrir þá sem þurfa að umgangast okkur og
ætli þetta sé ekki ágætis ráðlegging og lokaorð:
Þó lífið veiti lágan sess,
löngum smár sé fengur,
hæstan met ég heiður þess
að heita góður drengur.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Bíttu á jaxlinn bara þá - og bölvaðu í hljóði!
PIstill
Stundum hellist
pólitísk fréttaleti
yfir mig, ég verð
beinlínis fráhverf-
ur líkt og Hákon
Sturluson á Hjall-
kálseyri gerðist.
Þá fylgist ég ekk-
ert með því sem er
að gerast, þá í raun-
verulegum frétt-
um það er að segja. En ég smelli þá
frekar miskunnarlaust á hlekki sem
innihalda krassandi titla þar sem ein-
hver er nýbúinn að missa 400 kíló,
hryllilegt atvik í leikfangabúð, ótrú-
lega dónalegt fólk á förnum vegi og
les allar athugasemdir þar, hundur
týndur - deili því með glýju í augun-
um yfir krúttmúsinni. Ég gerist sekur
um að smella á misvísandi fyrirsagnir
í gríð og erg, sérstaklega þær sem eru
orðaðar á óljósan og áhugahvetjandi
hátt. Skaftárhlaup fékk sína meðferð
á smelludólgnum, vísað í gamla frétt
en orðalagið var eins og það væri nú-
verandi hættuástand. Ég smellti sjálf-
sögðu á það. Allt í lagi, fréttamenn
verða víst að hafa í sig og á, ætli þeir
vinni á akkorði? Drita út fréttum,
miskönnuðum og heimildaröflun lítil
sem engin, Facebook-væðing frétta-
miðla er kannski vaxandi fyrirbæri
og ekkert við það að sakast svo sem.
Þetta þarf allt að passa fyrir snjall-
puttasíma og ekki of lengi að hlaðast,
ef fréttin er komin í það að vera máls-
greinaskipt þá sleppi ég að lesa hana.
Það fer of mikill tími í að lesa það,
ég er meira svona topp 10 lista mað-
ur eins og Sigmar Kastljósmaður var
með á X-inu í gamla daga.
Ég kann nefnilega að meta slíka
vinnu, því eftir sem frásögnin verð-
ur safaríkari því fleiri smelli fær hún
frá mér. Smelludólgar vefmiðlanna
eru vinir mínir. Ég gerist viljandi
fórnarlamb þeirra, ég skrolla stund-
um yfir bága fjárhagsstöðu mikil-
vægrar ríkisstofnunnar og jafnvel yf-
irvofandi verkfall þjónustustéttar en
ég skoða fyrir og eftir myndir af ein-
hverri stjörnunni. Aðrir munu örugg-
lega lesa þessar fréttir og matreiða
þetta ofan í mig. Ég er mjög hrif-
inn af samantektum og á auðvelt með
að taka afstöðu. Reyndar finnst mér
besta frétt vikunnar um OR og mæl-
ana. Ég las hana alla en var engu nær,
líkt og talsmenn OR. Fréttamaður-
inn hefði ekki getað skáldað fyrir-
sögnina, hún er það góð. Annars er
mér orðið sama um þetta mælamál,
ekki nema 7,1 milljarðar fór í leigu og
kaup á þeim aftur.
En varðandi tíðrædda fréttalesturs-
hegðun fólks, þá slæðist ein og ein al-
vöru óveðursfrétt í mest lesnu frétt-
ir vikunnar þegar veturinn er kom-
inn til að setja sveitarfélögin í bága
stöðu og sprengja fjárheimild Vega-
gerðarinnar með ofankomu. Því það
vilja allir vita hvenær þeir geta ver-
ið komnir á áfangastað og vilja sjá
hvort einhver óþokki í Vegagerðinni
sé búinn að loka veginum. En á með-
an ég hneykslast yfir biðröðinni fyr-
ir utan kleinuhringjastað og annars
konar vestrænni klósettmenningu, er
ég virkur í athugasemdum og stend
mig mjög vel í leiðréttingu á orðfari
og vali blaðamanna um hvað sé frétt-
næmt, þá er oftar en ekki spurt; ,,Djí-
sus kræst, er þetta frétt?”
Kveðja,
Axel Freyr Eiríksson, Borgarfirði.
Af milljarðamælum og fráhverfu
„Allir“ smelltu á fréttina á mbl.is síðastliðinn miðvikudag enda leit út fyrir að fólk
væri innlygsa í Skaftárhlaupi. Þessi „allir“ urðu jafn hissa þegar þeir sáu að um tíu
ára gamla frétt var að ræða.
Axel Freyr
Eiríksson.
Aðalfundur Öryrkjabandalags Ís-
lands var haldinn síðastliðinn
laugardag. Í framboði til formanns
voru Ellen Calmon, ADHD sam-
tökunum og Guðjón Sigurðsson,
MND félaginu á Íslandi. Ellen var
endurkjörin formaður bandalags-
ins til tveggja ára með 88 atkvæð-
um. Guðjón hlaut 22 atkvæði og 3
atkvæði voru auð. Halldór Sævar
Guðbergsson, Blindrafélaginu, var
sjálfkjörin varaformaður til eins árs
þar sem annað framboð var dregið
til baka. Bergur Þorri Benjamíns-
son, Sjálfsbjörg lsf., var sjálfkjörin
gjaldkeri til eins árs. Þess skal get-
ið að kosið var eftir nýjum lögum
ÖBÍ sem samþykkt voru á aðal-
fundi bandalgsins 2014. Kosið var
til allra embætta að þessu sinni.
Kosið var um formenn í fimm
málefnahópa og sitja þeir formenn
einnig í stjórn bandalgsins. Þau
eru:
Formaður málefnahóps – Kjara-
mál. María Óskarsdóttir, Sjálfs-
björg landssamband fatlaðra
Formaður málefnahóps – Að-
gengi. Grétar Pétur Geirsson,
Sjálfsbjörk slf.
Formaður málefnahóps – Heil-
brigðismál. Guðbjörg Kristín Ei-
ríksdóttir, Sjálfsbjörg landssam-
band fatlaðra
Formaður málefnahóps - At-
vinnu- og menntamál. Hjördís
Anna Haraldsdóttir, Félag heyrn-
arlausra
Formaður málefnahóps - Sjálf-
stætt líf. Rúnar Björn Herrera,
SEM samtökin
Þá voru kosnir 11 stjórnarmenn
í einni kosningu og réði atkvæða-
fjöldi hvaða fjórir stjórnarmenn
voru kjörnir til tveggja ára og
hverjir sjö til eins árs. Í framboði
voru 18 fulltrúar. Stjórnarmenn til
tveggja ára eru (röð stjórnarmanna
samkvæmt atkvæðamagni): Svava
Aradóttir, FAAS, Svavar Kjarr-
val Lúthersson, Einhverfusamtök-
unum, Maggý Hrönn Hermanns-
dóttir, Geðhjálp og Árni Heim-
ir Ingimundarson, Málbjörg - fé-
lagi um stam. Jafnframt voru 7 af
11 manna stjórninni kosnir til eins
árs. Þau eru: Erna Arngrímsdótt-
ir, SPOEX, Kristín Björnsdótt-
ir, Styrktarfélag lamaðra og fatl-
aðra, Daníel Ómar Viggósson, CP
félagið, Ægir Lúðvíksson, MND
félagið á Íslandi, Garðar Sverris-
son, MS-félag Íslands, Karl Þor-
steinsson, Ás styrktarfélag og Emil
Thoroddsen, Gigtarfélagi Íslands.
mm
Ellen Calmon.
Ellen Calmon endurkjörin
formaður ÖBÍ