Hlynur - 15.02.1974, Síða 4

nokkuð misjafnt eftir verksmiðj-
um, hvað hlutur útflutnings-
magnsins er stór miðað við
framleiðslumagnið, t. d. flytur
Skinnaverksmiðjan Iðunn út um
90% af framleiðslu sinni, en
Gefjun og Hekla um það bil
helming af sinni framleiðslu.
— Nú er starfsemi verksmiðj-
anna tvíþætt, annars vegar úr- •
vinnsla landbúnaðarafurða og
hins vegar framleiðsla á neyzlu-
vörum fyrir almenning úr inn-
fluttum hráefnum. Hvor þáttur-
inn af þessum tveimur er að
þínu áliti mikilvægari?
— Það má segja, að hvort
tveggja sé þjóðinni gagnlegt, en
eins og fram, hefur komið hér
að framan, var verksmiðjuiðn-
aður samvinnufélaganna fyrst
og fremst byggður upp til að
vinna úr hráefnum landbúnað-
arins. Það er raunar sú eðlilega
þróun á sama hátt hér og ann-
ars staðar, því að þjóðirnar vilja
gjarnan sitja að úrvinnslu sinna
eigin hráefna og skapa með því
traustan markað og aukin verð-
mæti. Ég lít svo á, að hér hafi
samvinnumenn stigið heillaríkt
Spor, og þó að ekki blási ætíð
byrlega fyrir iðnaðinn í land-
inu, er það staðreynd, að hann
hefur verið til mikilla hagsbóta
fyrir þjóðfélagið, eins og kom
reyndar greinilega fram í síð-
ustu heim.sstyrjöld, þegar mikill
skortur var á ýmsum mikilvæg-
um neyzluvörum.
— Hvað er sá hópur fólks stór,
sem verksmiðjurnar hafa veitt
atvinnu á undanförnum árum?
— Það eru um 7-800 manns,
sem vinna að staðaldri í verk-
smiðjum á vegum deildarinnar.
— Og hvað má þá ætla, að
margir Akureyringar eigi af-
komu sína beinlínis undir vel-
gengni verksmiðjanna komna?
— Þessu er e. t. v. erfitt að
svara, en ef lagður er saman sá
fjöldi, sem vinnur við verksmiðj-
ur Sambandsins og iðnað
Kaupfélags Eyfirðinga, þá gæti
ég trúað, að við samvinnuiðnað-
inn á Akureyri ynnu um 1.000
Frá iðnstejnunni á Akureyri s. I. sumar, þar sem samvinnuverksmiðjurnar kynntu
jramleiðsluvörur sínar. Myndirnar eru úr sýningarstúkum Ileklu og Fataverk-
smiðjunnar Oefjunar.
hver um sig stærstar í sinni
grein í landinu.
— Nú er haldið uppi umfangs-
miklum útflutningi á fram-
leiðsluvörum verksmiðjanna.
Hvað er langt síðan þær byrjuðu
að flytja út vörur að einhverju
marki, og hvað er útflutningur-
inn mikill að vöxtum í dag?
— Það má segja, að útflutn-
ingurinn hafi byrjað þegar með
afulluninni árið 1923, og síðan
var jafnan nokkuð af fram-
leiðslunni flutt út, þó að þar
væri yfirleitt um smásendingar
að ræða. Hins vegar hófst um-
talsverður útflutningur á verk-
smiðjuunnum ullar- og skinna-
vörum í verulegu magni ekki
fyrr en á árunum í kringum
1960. Síðan hefur þessi útflutn-
ingur verksmiðjanna farið sí-
vaxandi, og s. 1. ár nam hann
um 460 miljónum króna. Það er
4 HLYNUR