Hlynur - 15.04.1982, Blaðsíða 33

grqfqrgnHfyll
G.V.J. og P.A. völdu
Mús og ljón sátu og fengu sér
heilaskot á frumskógarbarnum, er
inn gengur stórglæsilegur kven-
gíraffi. „Þessa tek ég!“ segir músin og
færir sig.
Músin fer meö gíraffafrúnni en
kemur ca. klukkustund seinna löður-
sveitt.
„Hvernig gekk?“ spyr ljónið.
„Gekk og gekk", segir músin. Hún
vildi kyssa og kyssa, en ég hafði eigin-
lega annað áhugamál, svo til að gera
svo báðum Iíkaði, þá hlýt ég að hafa
hlaupið eina 20 kílómetra".
„Hvernig gekk með nýja kærast-
ann í gær?“
„Alveg voðalega, ég þurfti að
marglöðrunga hann".
„Hva, var hann svona ágengur?"
„AIIs ekki, hann var alveg að sofna
allan tímann".
„Ólafur, því ertu að hangsa þetta
við rúllustigann, þegar þú veist að
okkur liggur á?“
„Já, en mamma, ég missti tyggjóið
mitt og verð að bíða eftir því".
„Heyrðu, hverskonar kettir eru nú
þetta?“
„Síamskettir".
„Neeeei, mikill er máttur lækna-
vísindanna, það er ekki nokkur leið
að sjá, að þeir hafi verið aðskildir".
Skrítin veröld þetta.
Nú hefur Jón ekki sofið hjá kon-
unni í fleiri ár og svo skýtur hann
nágrannann, sem gerir það.
„Læknir, mig langar til að gefa þér
þennan kassa með Havanavindlum
með þakklæti fyrir aldeilis frábæra
meðhöndlun".
„Hva, en Jon, ég man ekki eftir að
þú hafir komið til mín í lengru tíma“.
„Ekki ég læknir, ekki ég, en
tengdamamma. Hún var jörðuð í
gær".
Hlerað úr síma á lögreglustöð í Stór-
Reykjavík:
Dingaling - dinga-linga-linga-ling.
„Já, halló! Er þetta á lögreglustöð-
inni?"
„Já“.
„Ég ætla að tilkynna bílþjófnað".
„Jæja, og nafnið?"
„Opel!“"
„Mamma, má ég fara út og horfa á
tunglið?"
„I lagi, í lagi, en farðu ekki of ná-
lægt".
„Er það rétt Guðni, að þú hafir
ekki talað við konuna þína í 4 ár?“
„Tja, ég hef barasta ekki viljað
grípa fram í fyrir henni.“
Heyrt í Landleiðavagni:
„Geturöu sagt mér, hvernig ég
kemst í Norðurbæinn?"
„Já, já, þú ferð út einni stoppistöð
á undan mér“.
Fundin er upp ný tegund frum-
skógarhernaðar í Nígeríu, sem um
leið eru bundnar vonir við að verði
gjaldeyrissparandi.
Óbreyttir eru sendir upp í tré með
vélbyssuhreiður og látnir liggja á fall-
byssukúlum á friðartímum.
Hlerað á stjórnarfundi:
„Við veröum að spara, sama hvað
það kostar".
Heyrt í kvennaklefanum í sund-
höllinni:
Sigga gamla leit skelkuð á Gunnu
glanspíu og spurði með titrandi rödd:
„Hva, enginn hárvöxtur, hvað hef-
ur eiginlega komið fyrir?"
„Heyrðu mig nú, gamla mín, hefur
þú heyrt um að þaö vaxi gras á hrað-
brautum?"
HLYNUR 33