Vesturbæjarblaðið - júl. 2015, Blaðsíða 13

Vesturbæjarblaðið - júl. 2015, Blaðsíða 13
13VesturbæjarblaðiðJÚLÍ 2015 Kristín Jóhannesdóttir borgarlistamaður Kristín Jóhannesdóttir kvik- myndagerðarmaður og leikstjóri er borgarlistamaður Reykjavíkur árið 2015. Dagur B. Eggertsson borgarstjóri útnefndi Kristínu borgarlistamann 17. júní sl. Útnefningin er heiðursviður - kenning til listamanns sem með listsköpun sinni hefur skarað fram úr og markað sérstök spor í íslensku listalífi. Elsa Yeoman formaður menningar - og fer - ðamálaráðs gerði grein fyrir vali ráðsins á borgarlistaman- ninum við útnefninguna og var listamanninum veittur ágrafinn steinn, heiðursskjal og viðurkenningarfé. Kristín á farsælan feril sem leikstjóri kvikmynda, sjón- varpsmynda, sviðsverka í leikhúsi og útvarpsleikrita auk þess að vera handritshöfundur og framleiðandi kvikmynda. Hún hefur verið virkur þátttakandi í uppbyggingu kvikmyndasviðs á Íslandi og hefur kvatt sér eft- irminnilega hljóðs á liðnum árum til að vekja athygli á skertum hlut kvenna í framlagi til kvikmynd- agerðar. Kristín hefur leikstýrt fjölda leikverka við góðan orðstí bæði í Þjóðleikhúsinu, Borgar- leikhúsinu, Stúdentaleikhúsinu, Nemendaleikhúsi Leiklistar- skólans, Listaháskóla Íslands og fyrir sjálfstæðu leikhúsin. Hún leikstýrði óperunni Tungl- skinseyjunni sem frumflutt var í Peking og sýnd á Stóra sviði Þjóðleikhússins. Kristín hefur leikstýrt fjölda verkefna í útvarpi, annast bæði leikstjórn og handrit stuttmynda, sjónvarpsmynda og myndbanda, skrifað kvikmynda- handrit fjögurra leikinna mynda auk þekktustu kvikmynda hennar í fullri lengd, Á hjara veraldar og Svo á jörðu sem á himni sem hún jafnframt leikstýrði. Sérstakur stíll og listræn nálgun Kristínar hefur jafnan vakið athygli. Næsta verkefni Kristínar er kvikmynd í fullri lengd ALMA sem tekin verður upp í haust og er Kristín bæði handritshöfundur og leikstjóri kvikmyndarinnar. flugmálum og síðar tryggingamálum og Sigtrygg R. Eyþórsson framkvæmdastjóra og frímerkjasafnara en við fjórir héldum lengi hópinn. Tilviljanir geta haft áhrif Stundum geta tilviljanir haft áhrif á líf mannfólksins til langframa og það varð í mínu tilviki. Ég átti vísa vinnu í dómsmálaráðuneytinu eftir að hafa lokið prófum í lögfræðinni en áður en að til þess kom hitti ég lögmann og hann sagði mér frá því að Emil Jónsson sem þá var utan- ríkisráðherra ætlaði að ráða tvo menn til starfa í ráðuneytinu. Ég man vel þann morgun þar sem ég stóð á Lækjartorgi gegnt stjórnarnarráðinu og beið eftir að komast yfir götuna en utanríkisráðuneytið var þá þar til húsa auk forsætisráðuneytisins. Ég ætlaði að kanna hvort ég fengi viðtal við Emil. Það gekk eftir og þremur vikum síðar var ég byrjaður að vinna í utanríkisráðuneytinu sem segja má að hafi verið minn starfsvettvangur síðan bæði hér heima og erlendis. Ég var í Bretlandi á árunum 1973 til 1977 þegar landhelgisdeilan fyrri stóð sem hæst og þorskastríðin voru háð hér á Íslandsmiðum. Ég var síðan sendiherra í Bretlandi á árunum 1989 til 1995 og tók þá við starfi ráðuneytisstjóra í utanríkisráðuneytinu sem ég gegndi til 1999 er ég fór til Danmerkur sem sendiherra til 1992. Þá fórum við öðru sinni vestur um haf og ég gegndi starfi sendiherra í Washington til nóvember ársins 2006 er ég kom heim. Þar starfaði ég sem protokollsstjóri síðustu sex mánuðina í utanríkisþjónustunni en lét af störfum 2008. Eftir það sinnti ég skólastjórastarfi fyrir Diplómataskólans okkar 2010 og 2011 og fór síðan sjálfur í skóla sem var Ferðamálaskóli Íslands og hef farið sem leiðsögumaður öðru hvoru. Ég hef einnig fengist nokkuð við að skrifa um kynningarmál útfærsla fiskveiðilögsögu okkar í 50 og síðan í 200 mílur. Þá tók ég þátt í stofnun kvikmyndafélags ásamt fjórum öðrum. Einn þeirra er Magnús Jónsson sem staðið hefur fyrir sögunámskeiðum við Háskóla Íslands en hann er bróðir Sveins Jónssonar fyrrum formanns KR. KR alltaf öflugt í körfunni Ég fór snemma að taka þátt í íþróttum í Vesturbænum. Við vorum mikið á gamla Fram- nesvellinum sem var þar sem Vesturbæjar- skólinn stendur nú. Ég man sérstaklega eftir tveimur strákum Þórólfi Beck og Dalla dómara. Þeir voru flínkir með boltann og við hinir litum upp til þeirra. Þarna komst ég líka í kynni við körfuboltann sem ég stundaði með KR. Af félögum mínum í körfunni má nefna Halldór Sigurðsson, Einar Bollason, Kolbein Pálsson, Kristinn Stefánsson, Jón Otta Ólafsson, Gunnar Gunnarsson og margir aðrir ágætis menn sem komu þar við sögu. Ég var lengi í stjórn körfubolta- deildar KR og var þarna fastur bæði í leik og starfi. KR hefur alltaf verið öflugt í körfunni. Ég hef einu sinni haldið veglega upp á afmælið mitt og það var í KR heimilinu og þangað mættu vel á fimmta hundrað gestir. Við óttuðumst að salurinn myndi ekki duga og hleypa yrði einhverjum af gestunum út á völlinn en til þess kom þó ekki. Og við þessir gömlu erum enn að styðja við og styrkja körfuna. Nú erum við ásamt fleirum búnir að afla um átta milljóna í styrki til landsliðsins í körfubolta sem er á leið til Berlínar í september næst komandi. Dawid Zinkoff Ég var formaður stjórnar KKÍ á árunum 1982 til 1983 en fór þá til starfa í sendiráði Íslands í Bandaríkjunum um tíma. Ég hafði áhuga á að saga kröfuboltans á Íslandi yrði skrifuð. Ég fór því sjálfur að leita að þeim manni sem hafði verið ábyrgur fyrir sporti bandarískra hermanna hér á landi á stríðsárunum og tókst að finna hann. Hann þekkti enn til hér á landi. Hafði oft komið hingað og eitt af því sem hann gerði var að stofna til félagsskapar bandarískra hermanna sem höfðu dvalið hér á árum heimsstyrjaldarinnar sem nefnist „Forgotten Boys of Iceland“ og taldi allt að þrjú þúsund meðlimi þegar mest var. Við höfðum samband eftir að ég kom til starfa ytra og hann fór að bjóða mér á leiki með Philadelphia. Gunnar Gunnarsson skráði síðan eftir Zinkoff sitthvað um körfuboltann hér á stríðsárunum. Ég tel mig hafa lært meira um mannleg samskipti og markmiðaset- ningu í körfuboltanum en í nokkrum skóla. Starfið þar kenndi mér margt sem síðar kom að góðum notum í störfum mínum fyrir utanríkisþjónustuna. Alltaf Vesturbæingur og KR-ingur Þótt ég hafi flutt úr Vesturbænum fyrir nokkru þá er ég enn Vesturbæingur og KR-ingur. Ég verð það alltaf hvar sem ég held til. Ég kem mikið í Vesturbæinn og nýti mér til dæmis bókasafnið á Eiðistorgi á Seltjarnarnesi og þjónustu fleiri aðila þar eins og efnalaugarinnar. Var einmitt að enda við að skila bókum þar þegar ég kom í þetta spjall við Vesturbæjarblaðið. Helgi Ágústsson KR andinn er síður en svo gleymdur. Myndin er tekin í bókasafni Seltjarnarness. Öflugir KR-ingar í körfunni. Frá vinstri: Kristinn Stefánsson, Jón Otti Ólafsson, Helgi Ágústsson, Gunnar Gunnarsson og Þorvaldur Blöndal. Myndin tekin á sjöunda áratug síðustu aldar. Kristín Jóhannesdóttir borgarlistamaður tekur við blómvendi úr hendi Dags B. Eggertssonar. Elsa Yeoman formaður menningar- og ferðamálaráðs stendur á milli þeirra.

x

Vesturbæjarblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vesturbæjarblaðið
https://timarit.is/publication/1114

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.