Morgunblaðið - 16.09.2019, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 16. SEPTEMBER 2019
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Fundir/Mannfagnaðir

Félagsfundur

Almennur félagsfundur V.b.f. Þróttar verður
haldinn í húsi félagsins, Sævarhöfða 12,
þriðjudaginn 24. september. n.k. kl. 20.

Stjórnin
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Opin smíðastofa kl. 9-15. Opin vinnustofa kl. 9-12. Opin
handavinnuhópur kl. 12-16. Boccia með Guðmundi kl. 10. Félagsvist
með vinningum kl. 12.45. Myndlist með Elsu kl. 16-19. Opið fyrir inni-
pútt. Hádegismatur kl. 11.40-12.50. Kaffisala kl. 14.45-15.30. Heitt á
könnunni. Allir velkomnir. s: 535 2700.
Boðinn Félagsvist kl. 13. Boccia kl. 10.30. Myndlist kl. 13. Vatnsleik-
fimi kl. 14.30. Spjallhópur Boðans kl. 15 uppi í Kríusal.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Qigong kl. 7. Kaffi, spjall og
blöðin við hringborðið kl. 8.50. Frjálst í Listasmiðju kl. 9-12. Ganga kl.
10. Byrjendanámskeið í Línudansi kl. 10. Hádegismatur kl. 11.30.
Myndlistarnámskeið kl. 12.30. Handavinnuhornið kl. 13. Foreldra-
stund kl. 13. Félagsvist kl. 13. Síðdegiskaffi kl. 14.30. Kóræfing kl.
19.30-21.45. Allir velkomnir óháð aldri. Nánari upplýsingar í síma
411 2790.
Félagsmiðstöðin Vitatorgi Leirmótun kl. 8.30. Núvitund kl. 10.30.
Silkimálun kl. 12.30. Bókabíllinn á svæðinu kl. 13.10-13.50. Göngutúr
um hverfið kl. 13. Bridge kl. 13. Tónleika- og kaffihúsaferð á Kjarvals-
staði kl. 13.30. Skák kl. 14. Handavinnuhópur hittist kl. 15.30. Heitt á
könnunni fyrir hádegi. Verið hjartanlega velkomin. Nánari upplýsingar
í síma 411 9450.
Garðabæ Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10. Bridge í Jónshúsi kl.
13. Vatnsleikf. Sjál kl. 7.10/7.50/15.15. Kvennaleikf. Sjál. kl. 9.30.
Kvennaleikf. Ásg. kl.11. Zumba í Kirkjuhvoli kl. 16.15.
Gerðuberg 3-5 111 RVK Opin handavinnustofan kl. 8.30-16.
Útskurður m/leiðb. kl. 9-16. Qigong 10-11. Leikfimi Helgu Ben kl. 11-
11.30. Kóræfing kl. 13-15. Allir velkomnir.
Gjábakki Kl. 9 handavinna, kl. 9 Boccia-æfing, kl. 9.30 postulíns-
málun, kl. 10.50 Jóga, kl. 13.15 Canasta.
Gullsmári Postulínshópur kl. 9. Jóga kl. 9.30 og kl. 17. Handavinna
kl.13. Bridge kl.13. Félagsvist kl. 20.
Hraunbær 105 Kaffiklúbbur og spjall, allir velkomnir í frítt kaffi kl. 9.
Opin handavinna kl. 9-14. Jóga kl. 10-11. Hádegismatur kl. 11.30.
Sögustund kl. 12.30-14. Prjónaklúbbur kl. 14-16. Námskeið í olíumálun
kl. 14-18, 5.500 kr.
Korpúlfar Hugleiðsla og létt yoga kl. 9 í Borgum, ganga kl. 10 frá
Borgum og Grafarvogskirkju. Dans í Borgum kl. 11, allir velkomnir.
Jóna Hallgrímsdóttir leikur undir dansi. Skartgripagerð í Borgum kl.
13 og félagsvist í Borgum kl. 13. Tréútskurður hefst á ný á Korpúlfs-
stöðum í umsjón Gylfa Theodórssonar.
Norðurbrún 1 Morgunkaffi kl. 8.30, morgunleikfimi kl. 9.45. Opin
listastofa kl. 9-16. Upplestur kl. 11, trésmiðja kl. 13-16, ganga m.starfs-
manni kl. 14, bíó í betri stofunni kl. 15. Uppl í s. 411 2760.
Seltjarnarnes Gler á neðri hæð Félagsheimilisins við Suðurströnd
kl. 9. og 13. Leir, Skólabraut kl. 9. Billjard í Selinu kl. 10. Krossgátur og
kaffi í króknum, Skólabraut kl. 10.30. Jóga með Öldu í salnum á
Skólabraut kl. 11. Handavinna á Skólabraut kl. 13. Vatnsleikfimi í sund-
lauginni kl. 18.30. Skráningarblöð liggja frammi í Eiðismýri og
Skólabraut vegna haustfagnaðarins 26. september. Veitingar og
skemmtun.
Sléttuvegur 11-13 Selið á Sléttuvegi er opið frá kl. 10-16. Heitt á
könnunni frá kl. 10-11 og hægt er að líta í blöðin. Hádegismatur er frá
kl. 11.30-12.15, panta þarf matinn daginn áður. Spiluð er félagsvist
sem byrjar kl. 13.15. Kaffi og meðlæti er til sölu frá kl. 14.30-15.30.
Allir velkomnir. Síminn í Selinu er 568 2586.
Vantar þig
pípara?
FINNA.is
intellecta.is
Bjarni Eyjólfur
Guðleifsson
heiðraði mig með nærveru sinni.
Ég sagði honum frá ætlan okkar
hjóna að flytja til Akureyrar þar
sem konan vildi nema við HA.
Hann taldi það hið besta mál og
við ættum aldrei að vera hrædd
við breytingar. Það kæmi alltaf
bara gott út úr þeim og Akureyri
væri góður staður. Hann var full-
viss um að mér yrði vel tekið.
Það rættist alla vega af hans
hálfu. Hann reyndist góður vinur,
gestrisinn og eftirsóknarverður
félagi. Leiðir okkar lágu saman og
ég á margar minningar um gæða-
stundir með þeim hjónum Bjarna
og Pálínu.
Kannski má segja að það hafi
verið merkilegt að við, hann sem
doktor í líffræði og ég í forystu
Hvítasunnusafnaðarins, skulum
hafa getað átt þessa vináttu. Fólk
hefur gjarnan það álit að trú og
vísindi fara illa saman. En þannig
voru málin ekki hjá Bjarna.
Hann var formaður Gídeon-
félagsins á Akureyri þegar ég
kem þangað 2001 og bauð mig vel-
kominn í þann góða félagsskap. Í
Gídeon kynntist ég sjö félögum
með doktorsgráðu í sínu fagi.
Þeirra lífssýn var sú að Nýja
testamentið væri ómissandi félagi
á göngunni gegnum lífið. Við fór-
um saman með bókina góðu í
ýmsa skóla.
Illu heilli kunnu ekki allir skól-
ar að meta hina gildishlöðnu bók.
Hverjum skóla er það keppikefli
að undirbúa nemendur fyrir lífið
með góða menntun. En þegar öllu
námi var lokið og menn komnir
með doktorsgráðu eftir langt og
strangt nám þá lokuðu skólarnir
dyrum sínum á þessa hámenntuðu
menn með Nýja testamentið að
gjöf.
Bjarni og ég ræddum þessi við-
brögð sem Gídeon fékk en aldrei
varð þetta til truflunar á skap-
lyndi Bjarna sem var rólyndur, yf-
irvegaður og uppörvandi einstak-
lingur.
Kenningar líffræðinnar um
þróun þvældust ekki fyrir Bjarna.
Hann áttaði sig á að kenningar og
tilraunir til útskýringa á tilver-
unni voru ekki endilega óum-
breytanlegar staðreyndir. Jesús
Kristur var ofar og þýðingarmeiri
en öll vísindi.
Viðfangsefnið hans var m.a.
rannsóknir á afleiðingum kals í
túnum. Eitt sinn hélt hann ræðu
til kynningar á Gídeon-félaginu og
líkti þá okkur við grasið. Við hefð-
um öll okkar rætur. En stundum
lentum við í lífsreynslu sem ynni
eins og nístandi vetrarkuldi. Jarð-
vegurinn okkar frysi og þá sliti
frostþenslan í túninu rætur
plantnanna. Við það ættu þær
enga framtíð. Þannig hefur trú
margra dáið af því að rætur okkar
þoldu ekki kuldann eða reynsluna.
Þá þarf að sá að nýju í kalblettinn
og það gerum við best með því að
gefa og sá Guðs orði á ný þar sem
skemmd kalsáranna er.
Mér fannst ég græða mikið á
því að kynnast þessum göfuga og
hámenntaða manni. Hann bæði
gaf út margar bækur um náttúru-
fræði og hef ég notið þess að lesa
þær, eins fór ég með honum í
skoðunarferðir sem voru auðvitað
háskólafyrirlestur um svæðið.
Ekki sá Bjarni ástæðu til að fjar-
lægja Guð eða Guðs orð úr sinni
náttúrufræði heldur naut þess að
sjá undur lífsins af skaparans
hendi. Nú hafa fræðasamfélagið,
Gídeon og fjölskyldan tapað góð-
um félaga og vini.
Ég vil þakka fyrir ánægjulega
samfylgd og bið Guð að hugga
Pálínu og börnin.
Snorri í Betel.
Það er lykilatriði fyrir hvern
prest sem kemur til starfa í nýju
prestakalli að þar sé fyrir fólk sem
tekur vel á móti þjóni sínum. Þeg-
ar við hjónin tókum þá djörfu
ákvörðun að sækja um brauð á
Möðruvöllum í Hörgárdal eftir
áratuga þjónustu á höfuðborgar-
svæðinu tók við nýr tími í lífi okk-
ar. Bjarni og Pálína tóku okkur
opnum örmum. Þau opnuðu heim-
ili sitt fyrir okkur og börnum okk-
ar með einstakri hjartahlýju og
sannkristnum kærleika. Pálína
söng í kirkjukórnum og gerir enn.
Bjarni sat í sínu vanalega sæti í
kirkjunni og þakkaði alltaf sér-
staklega hlýlega fyrir predik-
unina hvort sem hún var vond eða
góð. Þess háttar fólk er kjölfestan
í kirkjunni okkar. Og fyrir það ber
að þakka.
Einlæg trú Bjarna Guðleifs-
sonar birtist í ýmsum myndum.
Fyrsta myndin er að sjálfsögðu
kirkjurækni hans, önnur er kær-
leikurinn sem hann sýndi öllum,
alveg sama hverrar trúar þau
voru eða hvaða skoðun þau höfðu
á kirkjunni og öðrum málefnum
samfélagsins. Við Bjarni höfðum
sameiginlegan áhuga á tilurð
heimsins og tilvist Guðs. Þetta
gátum við rætt í þaula. Hann var
náttúruvísindamaður, náttúru-
unnandi og einlægur trúmaður.
Hann brann fyrir því að sameina
þetta tvennt. Það tókst honum
bæði í ræðu og riti. Að eiga góða
nágranna er gulli betra. Bjarni og
Pálína voru einstakir nágrannar
þau tólf ár sem við bjuggum á
Möðruvöllum. Gagnkvæmar
heimsóknir ylja okkur við minn-
ingar um dásamlegar samveru-
stundir bæði tengdar hversdags-
legum viðburðum og
hátíðastundum. Það var mér sér-
stakt gleðiefni að fá að gifta flest
börn þeirra hjóna og skíra næst-
um öll barnabörnin, en þau voru
ekki fá þessi ár sem ég þjónaði á
Möðruvöllum. Ég er þess fullviss
að hvorki dauði né líf eða nokkuð
annað skapað geti gert Bjarna
Guðleifsson viðskila við kærleika
Guðs sem birtist í Kristi Jesú
Drottni okkar og frelsara og því
er ég viss um að trú hans og traust
á Guði muni hugga Pálínu mína,
börnin og barnabörnin um ókom-
in ár. Guð blessi allar góðu minn-
ingarnar sem við eigum um
Bjarna Guðleifsson. Hafðu þökk
fyrir allt og allt. Friður Guðs þig
blessi.
Kveðja frá Hólum í Hjaltadal,
Solveig Lára og Gylfi.
Það eru engir tveir eins. Það
eru svo sem engin ný sannindi, en
einhvern veginn komu mér þessi
orð fyrst í hug þegar ég settist við
að rita þessi orð í tilefni af andláti
Bjarna Guðleifssonar. Kynni mín
af Bjarna leiddu fljótlega í ljós, í
gegnum vináttu okkar í leik og
starfi, að hann var svo mörgum
góðum og sérstökum kostum
gæddur, að það virðist einboðið að
líta á hann sem mannlegt sérein-
tak.
Bjarni var rannsókna- og vís-
indamaður af guðs náð og var
frumkvöðull í þeim efnum. Má þar
sérstaklega geta um viðamiklar
rannsóknir hans á kali í túnum og
orsökum þess og óhætt að full-
yrða að elja og ástundun í þeim
fræðum hafi fært honum viður-
kenningu langt út fyrir landstein-
ana. Segja má að þessar víðtæku
rannsóknir hans á þessu sviði og
greinum því skyldum ætti að vera
hverjum manni verðugt sem lífs-
starf eitt og sér. Bjarni var hins
vegar óralangt frá því að vera eins
verkefnis maður. Áhugasvið hans
laðaðist gjarna að náttúruvísind-
um allt frá ýmsum jarðræktar-
greinum í landbúnaði og náttúru-
fyrirbrigðum af afar fjölbreyttum
toga sem hann hefur sjálfur lýst í
mörgum greinum, ritgerðum og
bókum.
Þá eru ónefnd störf hans sem
tilraunastjóra á Möðruvöllum í
Hörgárdal auk samstarfs okkar
hjá því aldna félagi Ræktunar-
félagi Norðurlands á Akureyri,
þar sem hann var um tíma fram-
kvæmdastjóri og ritstýrði ársriti
þess um árabil. Meðal áhuga-
verðra samstarfsverkefna okkar
Bjarna hjá Ræktunarfélaginu má
nefna sérstakt heimaöflunarverk-
efni félagsins, sem stóð um árabil í
samstarfi við ýmsa bændur og
ráðunauta á starfssvæði félagsins,
sem spannaði hinn forna Norð-
lendingafjórðung. Þá eru ónefndir
fjölmargir fræðslufundir fyrir
bændur um svæðið.
Bjarni var mikill áhugamaður
um viðhald og eflingu byggðar í
landinu og áttum við samleið með
byggðahreyfingunni Útverði sem
starfaði einkum á níunda áratug
síðustu aldar. Þá var hann mikill
útivistarmaður og margur tindur-
inn sigraður um dagana.
Í einkalífinu var Bjarni mikill
fjölskyldumaður, enda einstak-
lega lánsamur með sinn lífsföru-
naut, Pálínu (Stúllu) Jóhannes-
dóttur, og börnin. Minnisstætt er
þegar þau Bjarni og Stúlla buðu
okkur fjölskyldunni ásamt öðru
vinafólki í eins konar þrettánda-
brennuhátíð í Möðruvallalandi. Þá
var svo sannarlega glatt á hjalla,
sem lengi verður minnst. Þá
gerðu þau hjón það ekki enda-
sleppt við okkur þegar kona mín,
Guðborg, útskrifaðist sem hjúkr-
unarfræðingur frá Háskólanum á
Akureyri vorið 2011 með því að
finna útskriftarveislunni stað í
safnaðarhúsi Möðruvallakirkju og
bjóða fjölskyldunni upp á gistingu
á sínu heimili.
Það sem einkenndi Bjarna
einna mest var einstaklega við-
kunnanlegt viðmót og þægileg
nærvera, oft í bland við líflega frá-
sagnargleði. Var þá gjarna stutt í
húmorinn þegar það átti við, sam-
fara kunnuglegri glettni í augn-
svipnum.
Það er mikið lífslán að hafa
kynnst Bjarna Guðleifssyni. Við
hjónin þykjumst vita að góður guð
muni taka vel á móti honum, en
Bjarni var ætíð sannur trúmaður
og biðjum þann hinn sama að veita
fjölskyldunni og öðrum syrgjend-
um huggun sína og blessun.
Þórarinn Lárusson.
Ég hitti hann fyrst fyrir meira
en hálfri öld. Það var við hornið á
Cirkus, einni af frumbyggingum
Landbúnaðarháskólans á Ási í
Noregi. Hann kom akandi á miklu
mótorhjóli, ávarpaði samferðafólk
mitt glaðlega og spjallaði við það á
norsku, raunar nýnorsku, en
skipti síðan skyndilega yfir á ís-
lensku og kynnti sig mér: Bjarni
Guðleifsson! Ekki í eina skiptið
sem hann kom mér á óvart. Við
áttum eftir að eiga saman nokkur
misseri í rannsóknanámi við
NLH; hann að glíma við orsakir
kals í túnum en ég við leyndar-
dóma heyþurrkunar. Við skipt-
umst þá gjarnan á áhyggjum
vegna lokaritgerða okkar, sem
urðu fullburða um líkt leyti;
áhyggjum já, þær voru nú oftast
framlag mitt yfir kaffi- eða teboll-
anum (ég man ekki lengur hvort
heldur þetta voru kaffi- eða te-ár
hjá nafna mínum). Nafni var
sjaldnast þrúgaður af áhyggjum
af verkum okkar heldur sá hann
birtu og möguleika í hverjum
kima þeirra. Líka þess vegna var
hann prýði hverrar samkomu
okkar íslensku Ásverjanna, sem
urðu margar og misformlegar. Þá
nutu sín vel einkenni nafna: já-
kvæðni, víðfeðm áhugasvið og
ekki síst græskulaus gamansemi.
Kostulegar sögur sagði hann okk-
ur, oftar en ekki af ævintýrum
sem hann sjálfur hafði ratað í en
bjargast úr með ýmsum og gjarn-
an kátlegum hætti. Misskiljið mig
þó ekki, hér var aldrei skrök á
ferð, hvað þá raup. Það var hins
vegar stíll og spenna frásagnar-
innar sem hóf söguna – og þar
með stundina – í sínar hæðir.
Ævistarf Bjarna varð mikið að
vöxtum og verður ekki tíundað
hér. Um það má fræðast í gagna-
bönkum. Þótt viðfangsefni okkar
tveggja sköruðust lítt og ekki
þótti mér einlægt gefandi að ræða
viðfangsefni við nafna minn. Mér
varð lærdómur í því að skynja lif-
andi áhuga hans á rannsókna-
verkefnum og það með hve opn-
um, nær því barnslega einlægum
huga sem og einbeittum hætti
hann nálgaðist úrlausn þeirra. Í
því birtist líka eftirbreytniverð
virðing hans fyrir verkefnunum.
Alla starfsævi sína var Bjarni að
bæta við þekkingu okkar á nátt-
úrulegu umhverfi og sögu þess,
auka við nýjum sviðum hennar,
tengja þau saman og að tengja
þau hinu mennska. Hann bar því
starfsheitið náttúrufræðingur
með sóma og betur en flestir sam-
tíðarmenn hans.
Og kemur þá að mikilvægri
sérstöðu nafna míns í hópi fræði-
manna: hæfileika hins góða sögu-
manns og fræðara, að miðla,
kynna okkur hinum fræðin og
rannsóknafundina – með ná-
kvæmni rannsakandans en ekki
síður með hrifningu og virðingu
fyrir verkum skaparans. Gilti þá
einu til dæmis hvort nafni fjallaði
um ánamaðk eða annað smádýr í
jarðvegi eða hrikalegan fjallgarð-
inn sem kringir Svarfaðardal.
Ég sakna nafna míns. Hann
kvaddi of fljótt. Hann átti enn
margt ógert. Ég og við hjónin
minnumst liðinna samverustunda
með virðingu, gleði og þakklæti,
ekki síst þeirra löngu liðnu, og
sendum fjölskyldu hans allri inni-
legar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Bjarna E.
Guðleifssonar.
Bjarni Guðmundsson.
Í dag kveðjum við góðan vin og
félaga. Bjarni gekk ungur til liðs
við KFUM og ákvað að kristin trú
og kristin gildi skyldu vera hans
leiðarstef í lífinu. Hann var virkur
félagsmaður fram á síðasta dag og
sat í stjórn félagsins um árabil.
Alltaf var hann fús að leggja hönd
á plóg. Hvort sem það var að mála,
dytta að, koma í heimsókn í barna-
starfið, sjá um fullorðinsstarfið
eða spjalla við unglingana. Öll
verk leysti hann af hendi með
gleði. Hann var sérstakur nátt-
úruunnandi og átti ekki erfitt með
náttúruvísindin og trúna. Setti
þau ekki upp á móti hvert öðru en
leit á undur náttúrunnar sem
sköpun Guðs. Hann var mjög
fróður og hugleiðingar hans snér-
ust oftar en ekki um náttúruna og
sköpunarverkið. Það var alltaf
gaman að hlusta á Bjarna. Hann
vakti áhuga hvers manns, bæði
barna og fullorðinna og enginn
var betri með börnunum í leiknum
„Jósep segir“ eða að segja góðar
sögur.
Bjarni var léttur í lund og oftar
en ekki kryddaði hann hugleiðing-
ar sínar með gamanmálum og
setti saman leiki, leikrit og önnur
skemmtiatriði eins og hendi væri
veifað.
Ég man sérstaklega eftir einni
hugleiðingu hans og í henni
minntist hann á að hann væri eig-
inlega Meðal-Jón. Ég er ekki viss
um að hann hafi metið sig rétt, því
í ótal mörgu var hann Meðal-Jóni
langtum fremri; í mannlegum
samskiptum, í þekkingu á nátt-
úrunni og óeigingjörnu sam-
félagslegu starfi sem svo margir
einstaklingar hafa notið góðs af
svo eitthvað sé nefnt.
Bjarni var mikill fjölskyldu-
maður, giftist Pálínu Jóhannes-
dóttur og eignuðust þau fjögur
börn. Þau hjónin voru mjög sam-
heldin og nutu þess að vera með
börnum sínum og fjölskyldum
þeirra þegar færi gafst.
Við þökkum Bjarna góða vin-
áttu og samstarfið í gegnum árin
og eigum þá von að hittast aftur á
himnum. Við biðjum góðan Guð að
hugga og styrkja Pálínu, eigin-
konu Bjarna, börn þeirra og fjöl-
skyldur. Minningin um mætan
mann lifir.
Fyrir hönd stjórnar KFUM og
KFUK á Akureyri,
Katrín Harðardóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Bjarna Eyjólf Guðleifsson
bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.