Fréttablaðið - 07.01.2020, Síða 8

Frá degi til dags
Halldór
ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Helgi Magnússon FORSTJÓRI OG ÚTGEFANDI: Jóhanna Helga Viðarsdóttir RITSTJÓRAR: Davíð Stefánsson david@frettabladid.is, Jón Þórisson jon@frettabladid.is,
MARKAÐURINN: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is FRÉTTABLAÐIÐ.IS: Sunna Karen Sigurþórsdóttir sunnak@frettabladid.is.
Fréttablaðið kemur út í 80.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum
án endurgjalds. ISSN 1670-3871 FRÉTTABLAÐIÐ Kalkofnsvegur 2, 101 Reykjavík Sími: 550 5000, ritstjorn@frettabladid.is HELGARBLAÐ: Björk Eiðsdóttir bjork@frettabladid.is MENNING: Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrunb@frettabladid.is
LJÓSMYNDIR: Anton Brink anton@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is
Sighvatur
Arnmundsson
sighvatur@frettabladid.is

Meðal
opinberra
starfsmanna
eru stórar
kvennastéttir
sem ráða-
menn mæra
gjarnan á
tyllidögum.
Svigrúm til
að bæta kjör
þessara stétta
er hins vegar
aldrei til
staðar þegar
á reynir.

Við viljum
snjalllausnir
eins og við
þekkjum
erlendis.
Gæði og glæsileiki
endalaust úrval af hágæða flísumFlísabúðin
Stórhöfða 21 | s: 545 5500 | flis.is
Gæði og glæs
ileiki endalaust
úrval af hágæ
ða flísum
Finndu okkur
á facebook
Vinna eða varðhald
Það má alveg klóra sér í höfðinu
um hvernig það gat gerst að
greiða þurfi Ólínu Þorvarðar-
dóttur 20 milljónir króna í
bætur fyrir að verða ekki
þjóðgarðsvörður á Þingvöllum.
Hefur hún sjálf sagt að ríkislög-
maður hefði ekki þurft að bjóða
svona mikið ef einhver hefði
einfaldlega tekið upp tólið og
beðið hana afsökunar. Athygli
vekur að upphæðin er fimm
milljón krónum lægri en ríkis-
lögmaður býður Alberti Klahn
Skaftasyni. Svo virðist sem ríkið
meti það meiri hremmingar að
fá ekki huggulega vinnu en sitja
saklaus í gæsluvarðhaldi í 118
daga og síðan fangelsi.
Steralasinn
Vofu sósíalismans hefur svo
sannarlega tekist að ná ból-
festu í Gunnari Smára Egilssyni.
Miðað við skrif hans á sam-
félagsmiðlum, sem verða gefin
út í 46 bindum fyrir næstu jól, er
ekkert sem gerist í okkar sam-
félagi ótengt bolsévisma. Tengir
hann meðal annars glæsilegan
sigur Hildar Guðnadóttur á
Golden Globe við tónlistar-
nám ríkisins, fyrir tíð nýfrjáls-
hyggjunnar sem gerði pöpulinn
að heiladauðum K100-hlust-
endum. Minna orð sósíalista-
foringjans helst á „afrek
Austur-Þýskalands“ í íþróttum
forðum, þar sem steralasni ein-
staklingurinn skipti engu.
arib@frettabladid.is
Veðrið er oft vinsælt umræðuefni á manna-mótum, en hefur á síðustu árum fengið vaxandi keppinaut; umferðina í Reykjavík. Þó höfuð-
borgin okkar sé með þeim fámennari hefur stjórn-
endum borgarinnar tekist að gera umferðina að
vaxandi vandamáli. Í stað skynsamlegra lausna sem
liggja fyrir eru væntingar bundnar við eina lausn;
borgarlínu.
Eitt dæmi um það sem bæta má er ljósastýring. Í
þeim bransa eins og öðrum tæknigeirum hefur orðið
snjallvæðing. Í f lestum borgum er notast við sjálfvirk-
ar stýringar með hreyfiskynjurum. Kerfin ná fram
„grænni bylgju“ svo bílarnir komist sem greiðasta
leið. Í Reykjavík er þessu öðru vísi farið. Við erum enn
með ljósastýringar sem stjórnast af klukku og nýtum
lítið þær tækniframfarir sem hafa orðið á síðustu ára-
tugum. Hér eru svo sett upp umferðarljós í tengslum
við byggingaframkvæmdir. Á þessum stöðum bíða
bílar oft við rauð ljós þó enginn sé að nota þau grænu.
Í sumum tilfellum lenda menn á röð rauðra ljósa og
hefur vinnuvikan heldur lengst vegna tafanna.
Fyrir átta árum síðan töldu borgaryfirvöld að draga
myndi úr umferð einkabíla. Hið þveröfuga gerðist. Í
stað þess að greiða úr umferðinni hefur verið þrengt
að henni. Í stað þess að bæta umferðarstýringu með
grænni bylgju, hafa rauðu ljósin logað. Allt var þetta
gert til að minnka hlutfall ferða með einkabílum en
það hefur heldur hækkað. Umferðartafirnar bitna
nefnilega á öllum ferðamátum, líka strætó.
Leysum umferðarvandann
Það þarf að taka upp nýjar áherslur í umferðarmálum
í Reykjavík. Vera leiðandi í snjöllum lausnum, en
ekki leiðandi í umferðartöfum. Skipulagið er á rangri
braut þar sem stofnunum fjölgar áfram í miðbænum
og umferðin liggur áfram með þunga í vestur á
morgnana og austur síðdegis. Ekkert hefur verið gert í
að skipuleggja Keldnalandið sem er hagkvæmt svæði
sem gæti létt á umferðinni. Það viljum við gera. Við
viljum snjalllausnir eins og við þekkjum erlendis. Það
þarf ekki að finna upp hjólið í þeim efnum.
Rauða bylgjan
Eyþór Arnalds
oddviti Sjálf-
stæðisflokksins
í Reykjavík
Ef lýsa ætti yfirstandandi kjaravið-ræðum á opinbera vinnumarkaðnum með einu orði yrði „hægagangur“ án efa fyrir valinu. Samningar f lestra opinberra starfsmanna hafa nú verið lausir í rúma níu mánuði og enn
virðist nokkuð í land á f lestum vígstöðvum þótt
vissulega hafi nokkur aðildarfélög BHM skrifað
undir samninga.
Mikillar þreytu og óþreyju er farið að gæta
hjá forsvarsmönnum þeirra stéttarfélaga sem
standa nú í samningaviðræðum við ríki, Sam-
band íslenskra sveitarfélaga og Reykjavíkur-
borg. Mestrar óþreyju gætir þó hjá félagsmönn-
um sem hafa horft upp á sama fréttaf lutninginn
af árangursleysi viðræðnanna allt of lengi.
Það hefur meira að segja ekki enn tekist að
klára kjarasamninga þeirra hópa sem eru innan
félaga sem stóðu að gerð lífskjarasamninga í vor.
Þó liggur fyrir að þeir samningar munu í öllum
aðalatriðum byggja á lífskjarasamningnum.
Samhljómur virðist vera hjá f lestum stéttar-
félögunum sem semja fyrir hönd opinberra
starfsmanna um að viðsemjendur þeirra leggi
einfaldlega of litla áherslu á viðræðurnar.
Fundir séu of fáir og of langt á milli þeirra.
Meðal opinberra starfsmanna eru stórar
kvennastéttir sem ráðamenn mæra gjarnan á
tyllidögum. Svigrúm til að bæta kjör þessara
stétta er hins vegar aldrei til staðar þegar á
reynir. Hér virðist lögmálið um framboð og
eftirspurn ekki virka sem skyldi. Skortur á
hjúkrunarfræðingum, ljósmæðrum og mennt-
uðum kennurum leiðir ekki til þess að þessum
starfsstéttum sé boðið sé upp á betri starfskjör.
Hér er mikið í húfi því hætta er á f lótta úr þess-
um stéttum takist ekki viðunandi samningar.
Ein af megináherslum í viðræðum opinberra
starfsmanna hefur verið á styttingu vinnu-
vikunnar. Samkomulag hefur náðst hjá félögum
BSRB en það tekur aðeins til dagvinnufólks og
enn er ósamið um styttinguna hjá vaktavinnu-
hópum. Þau tilraunaverkefni sem farið hefur
verið í varðandi styttingu vinnuvikunnar hafa
gefið góða raun. Hið opinbera sem vinnuveit-
andi hlýtur að sjá hvert stefnir í þróun fram-
tíðarvinnumarkaðarins og ætti því að leggja sitt
af mörkum til að koma þessu sjálfsagða máli í
gegn.
Sanna Marin, sem varð forsætisráðherra
Finnlands í desember síðastliðnum, hefur kynnt
framtíðarsýn ríkisstjórnar sinnar um sveigjan-
legri vinnutíma sem gæti endað í fjögurra daga
vinnuviku. Hún segir að fólk eigi skilið að eyða
meiri tíma með fjölskyldum sínum og öðrum
ástvinum. Þótt við Íslendingar séum kannski
ekki komnir eins langt og frændur okkar í
þessum efnum hljótum við að geta verið sam-
mála markmiðum hins 35 ára gamla forsætis-
ráðherra.
Hægagangur
7 . J A N Ú A R 2 0 2 0 Þ R I Ð J U D A G U R8 S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
SKOÐUN