Hugur og hönd - 01.06.1971, Qupperneq 37

Finnskur heimilisiðnaður.
Skyldi ekki reynsla Finna í þessum efnum
geta komið okkur, reynslulitlum og ráðviltum
Islendingum, að gagni?
I finnsku sýningardeildinni var ungt fólk
við ýmiskonar iðju, leður- og leirföndur, postu-
línsmálun, bandvefnaði, knipl, rennismíði o.fl.
Auk þess, höfðu Finnar sem gestgjafar, sér-
sýningu á úrvali af finnskum heimilisiðnaði.
Þar var margt afar fallegt.
Svíar fjölluðu um heimili ungs fólks og
heimilisiðnað, og um þann fyrirlestur sá
Marika Larsson heimilisiðnaðarráðunautur og
byrjar á spurningunni: Eiga heimilisiðnaður
og heimilisiðnaðarvörur erindi inn á heimili
ungs fólks. Svarið er auðvitað komið undir
persónulegum áhuga og viðhorfum húsráðenda.
Odýrastar geta þær vönir tæpast orðið, svo
mikið er af ódýrum og handhægum búshlutum
á markaðinum. Aftur á móti er það heimili
sem byggt er upp að einhverju leyti á hand-
unnum og heimatilbúnum munum, oftast sér-
stæðara og skemmtilegra. Þar að auki vita
þeir, sem reynt hafa, hversu mikla ánægju
velheppnaður hlutur veitir, gerður með eigin
höndum. Þeir sem sjálfir „búa til“ öðlast
einnig um leið nokkra efnis- og vöruþekkingu.
Svíar koma til móts við áhuga fólks með ýmsu
móti. Margskonar námskeið eru haldin, víða
eru vefstofur, þar sem sérhver getur fengið að
vefa til eigin afnota og fengið aðstoð, ef með
þarf, hægt er að fá keypt efni í einstaka muni
til sauma, smíða, vefnaðar o.s.frv. ásamt vinnu-
lýsingu, og fleira er gert í þá átt. En fyrir þá,
sem vilja og geta keypt tilbúið er mikið úr-
val af vandaðri liandunninni vöru í sænskum
heimilisiðnaðarverzlunum. Brot af því var
sýnt í sænsku sýningardeildinni.
Norska fyrirlesturinn flutti Anne Lise Aas
innanhúsarkitekt. Hún sagði frá því, hvernig
10 og 11 ára drengir í einum bekk í barnaskóla
í Oslo hefðu leyst þau verkefni, sem þarna
voru sýnd, teiknaðar og saumaðar myndir úr
norskum ævintýrum. Verkefnið var fyrir fram
ætlað til sýningar á heimilisiðnaðarþinginu í
Finnlandi og valið í samráði við börnin sjálf.
Þau tóku þetta mjög alvarlega. Byrjuðu á að
lesa ævintýrin, skrifa ritgerðir og flytja fyrir-
lestra. Það var skemmtilegt að heyra hvernig
áhugi þeirra og hugmyndaflug var vakið, hve
þau unnu ákveðið og sjálfstætt. Þetta var
sannarlega alvöruverkefni, sem vert var að
HUGUR OG HÖND
37