Feykir - 29.03.2017, Qupperneq 22

22 13/2017
Þegar halda á góða veislu
Albert í
eldhúsinu
Albert Eiríksson heldur
úti einni vinsælustu
matarbloggsíðu á Íslandi,
alberteldar.com. Auk þess
að birta þar uppskriftir
skrifar hann um borðsiði,
kurteisi og fleira. Albert tók
ljúflega í að deila með
lesendum einu og öðru sem
nýst getur í fermingarundir-
búningi og í veislunum
sjálfum.
Í bernsku minni á Fáskrúðsfirði
þóttu mér fermingarveislur
hinar bestu samkomur, því að
nóg var þar af fjölbreyttu
kaffimeðlæti og allir í góðu
skapi. Satt best að segja var ég
barn sem allar konur elskuðu að
gefa að borða, var afskaplega
matheill og tók hraustlega til
matar míns. Í þá daga var ekki í
boði að vera matvandur, enda
vissi ég ekki hvað það var. Þegar
ég hugsa til baka dáist ég að því
hve samtakamátturinn var
mikill og hvað fólk var duglegt
að aðstoða hvert annað. Þetta
átti við hvort sem verið var að
byggja hús eða halda fermingar-
veislu.
Hvernig á að
borða snyrtilega í
fermingarveislum
þar sem oft er þröngt
á þingi?
Ef um matar- eða kaffiveislu í
heimahúsi er að ræða er yfirleitt
komið fyrir litlum borðum þar
sem má leggja frá sér diska eða
glös. Þegar veitingarnar eru
eitthvað sem fólk tekur í
höndina, er aðalatriðið að
standa ekki við borðið og hindra
að aðrir komist að (eins og mér
hættir til að gera). Sumir taka
líka servíettu og raða á hana eins
og á disk sem getur stundum átt
við, en getur líka verið óþarfi.
Oftast er nóg að fá sér einn bita
í einu og hleypa öðrum að
borðinu – borðið fer ekkert frá
okkur.
Svo að allt gangi smurt fyrir
sig er gott að hafa einhvern sem
stjórnar veislunni. Viðkomandi
þarf að hafa augu á hverjum
fingri og vera óhræddur
við að grípa inn í ef
eitthvað er. Hann hefur
umsjón með myndasýn-
ingum, fjöldasöng, mynd-
böndum, söng, leikjum og
öðru því sem búið að að
ákveða og undirbúa.
Veitingar
Heimagerðar veitingar í ferm-
ingarveislum eru alltaf hlýlegar,
þó að vissulega sé þægilegast að
fá þær sendar heim. Aftur á
móti er ekki gaman að taka á
móti gestunum með sveittan
skallann. Góð skipulagning og
undirbúningur er því höfuð-
atriði. Fyrst þarf að ákveða hvað
á að bjóða upp á. Það er algengur
misskilningur að veislan verði
betri eftir því sem kaffimeðlætið
er fjölbreyttara. Hentugast og
best er að hafa fáar tegundir, en
góðar! Valið er því mikilvægt.
Best er að hafa það sem
maður er vanur, er einfalt og
klikkar aldrei. Marens brotinn
niður í þeyttan rjóma með hinu
og þessu brakandi sælgæti og
ávöxtum er til dæmis eitthvað
sem öllum finnst gott og hver
sem er getur útbúið. Það er
mikilvægt að muna að hafa ekki
bara sætar veitingar, sykur fer
illa í suma. Brauðtertur og
flatbrauð er alltaf vinsælt
kaffimeðlæti. Hrátertur hafa
marga kosti, þær geymast vel,
fara vel í maga og henta þeim
sem eru með t.d. glútenóþol,
mjólkur- og eggjaofnæmi.
Það sama á við um drykki í
veislunni. Ef á að bjóða upp á
gos (sem þarf svo sem ekki), er
best er að velja eina gostegund
sem flestum líkar og auk þess
sódavatn.
Við undirbúning fermingar-
veislunnar fá margir aðstoð frá
vinum og vandamönnum og þá
er best að ákveða réttina eða
terturnar í samráði við þá, helst
eitthvað sem maður hefur
prófað hjá þeim og veit að er
ljúffengt. Mikilvægt er að það
komi fram í veislunni hverjir
hjálpuðu til, svo að maður eigni
sér ekki allan heiðurinn sjálfur.
Ef prófa á eitthvað nýtt, er
nauðsynlegt að hafa gert prufu,
svo að ekkert geti farið úrskeið-
is.

Verða
fermingarbörnin að
halda ræðu, bjóða fólk
velkomið og bjóða því
að gjöra svo vel?
Ef fermingarbarnið vill það
ekki á ekki að neyða það til
þess. Við sem erum fullorðin
viljum ekki láta neyða okkur til
að gera hluti sem okkur langar
ekkert til. Hins vegar er hér
gullið tækifæri til að prófa að
vera „fullorðins“, taka til dæmis
fallega á móti gestum þegar þeir
koma. Þegar allir eru komnir, er
mjög þakklátt ef fermingar-
barnið stendur upp, þakkar
gestum fyrir að gleðjast með sér
og býður fólki að gjöra svo vel.
Munið bara að tala hátt og skýrt
svo gömlu frænkurnar heyri
hvert atkvæði. Eins er flott að
fermingarbarnið sé sýnilegt í
veislunni, gangi á milli gesta og
UMSJÓN
Fríða Eyjólfsdóttir
stólum, hvað er hægt að gera
annað en að borða, drekka og
fara svo heim. Þá koma söngur
eða leikir, sem allir geta tekið
þátt í, sterklega til greina.
Gjafir
Það er aldrei háttvísi að ætlast
til gjafa, hvert sem tilefnið er.
Fermingarbarn getur skrifað
óskalista, en ekki er smekklegt
að láta hann fylgja boðinu.
Foreldrarnir þekkja best áhuga-
málin og vita oftast nokkurn
veginn hvað barnið vanhagar
um og geta komið því áleiðis, ef
upplýsinga er óskað. Ekki er þó
við hæfi að nefna mjög dýra
hluti.
Samt sem áður er ljóst að
spjalli smávegis. Það er
sennilega erfiðasti hlutinn fyrir
suma, en þá er gott að vera
búinn að fara í gegnum
umræðuefni fyrirfram, oftast
þarf bara eina setningu eða
spurningu til að brjóta ísinn
(langt síðan ég hef séð ykkur, -
hvernig erum við aftur skyld?, -
hvernig hafið þið það? o.s.frv.)
og þá eru gestirnir fljótir að taka
við sér og leiða samtalið. Í lokin
er svo mikilvægt að vera til taks
til að kveðja og þakka fyrir
komuna. Þetta er allt hægt að
æfa í undirbúningnum. Það er
einmitt frábært ef fermingar-
barnið tekur fullan þátt í
skipulagningu og undirbúningi,
hefur til dæmis áhrif á það
hvaða veitingar eru á boð-
Hellt í bolla. MYND: ÚR EINKASAFNI