Feykir - 18.07.2018, Blaðsíða 9

Hún kom mér svo á óvart
öflug gleðitilfinningin
sem hríslaðist um mig
augnablikið þegar
Skagafjörðurinn birtist
mér er ég ók niður af
Vatnsskarðinu. Það var
daginn sem ég flutti aftur
norður. Ég gat nánast ekki
hreyft mig í bílnum því
agnarsmá Nissan Micra-
bifreiðin sem ég ók var
úttroðin af hreytunum úr
íbúðinni sem við bjuggum í
fyrir sunnan, svo troðin að
börnin fóru í hinum bílnum
og ég fékk að keyra ein með
Rás eitt á fullu gasi.
Ég man enn hvað ég varð
hissa á þessum sterku
hughrifum, Eyfirðingurinn
átti alls ekki von á því að
gleðjast svona innilega yfir
breiðum en alltumlykjandi
Skagafirðinum. En hvað
gekk eiginlega á? Tekur
Skagafjörðurinn öðrum
fremur betur á móti
aðfluttum andskotum
eða var bara óvenjugott
janúarveður þegar ég ók
niður Vatnsskarðið og
sjónarhornið heppilegt?

Vissulega var sjónarhornið
gott. En Skagafjörðurinn
kemur mér enn á óvart eftir
nokkurra ára búsetu. Það
sem ég reiknaði með að yrði
næstum því komin heim er
orðið heim; með Drangey
út um eldhúsgluggann
og Mælifellshnjúk um
stofugluggann. Nálægðin við
skepnurnar og náttúruna allt
um kring gerir manni gott.
Og þegar daglegt strit er
við það að ganga af manni
dauðum gera lítil augnablik
þetta allt þess virði, eins og
þegar ægifagurt sólsetrið
heldur fyrir manni vöku,
kvakið í álftum og gæsum
neðan úr eylendinu, og
jafnvel einföldustu hlutir eins
og nýútsprunginn túnfífill
eða maríuerla sem velur sér
hreiðurstæði í dráttarvél.
Fegurðin í því smáa, sjáið
þið til, í augnablikinu. Og
fólkið, hér býr ákaflega gott
fólk sem ég hefði ekki viljað
missa af því að kynnast fyrir
mitt litla líf.

Auðvitað er þetta ekki
þannig að í Skagafirði sé
allt fullkomið og ekkert megi
betur fara. Suðvestanáttin er
til dæmis óþolandi og rusl
við hliðina á ruslagámum
fullkominn óþarfi þegar við
búum svo vel að vera með
Flokku innan seilingar. Við
getum alltaf gert betur,
vandað okkur við að vera til
og lagt okkar af mörkum til
að gera gott samfélag betra.
- - - - -
Ég skora á samstarfskonu
mína, Eyrúnu Sævarsdóttur,
að hripa niður nokkur orð.
ÁSKORENDAPENNINN
Laufey Leifsdóttir Stóru – Gröf syðri, Skagafirði
Sjónarhorn
UMSJÓN
Lee Ann Maginnis
Eftirleitir í Vesturfjöllunum. MYND AÐSEND
Landsmótið á Sauðárkróki
Fjöldi mótsgesta talinn um
fjögur til fimmþúsund
Landssmót UMFÍ á
Sauðárkróki var haldið um
síðustu helgi, dagana 12.– 15.
júlí og var það nú í fyrsta sinn
haldið með breyttu sniði sem
fjögurra daga íþróttaveisla þar
sem allir, 18 ára og eldri gátu
skráð sig til leiks og valið úr
tæplega 40 íþróttagreinum.
Keppendur á mótinu voru
um 1.300 talsins og segir Ómar
Bragi Stefánsson, fram-
kvæmdastjóri mótsins, að
þátttakan hafi farið fram úr
fyrstu væntingum mótshald-
ara. Erfitt sé hins vegar að gera
sér grein fyrir heildarfjölda
mótsgesta en hann segist áætla
að um 4-5 þúsund manns hafi
mætt á svæðið.
Aðspurður segir Ómar að
sannarlega hafi verið almenn
ánægja með þetta nýja fyrir-
komulag og hafi fjölmargir
látið þá skoðun sína í ljós að
hér væri um að ræða frábært
verkefni sem örugglega væri
komið til að vera.
Eru einhverjir viðburðir sem
standa upp úr? „Ég vil ekki
taka einn viðburð fram yfir
annan því það voru svo margir
viðburðir sem heppnuðust
frábærlega,“ segir Ómar. „En
það sem stendur upp úr var að
hér var fólk að hreyfa sig, á
sínum forsendum, keppti, lét
Íslandsmót í júdó
Perlað af Krafti á Landsmóti
Einn af viðburðum
Landsmótsins á Sauðárkróki
um síðustu helgi var Perlað
af Krafti þar sem keppst var
við að ná Íslandsmeti í
perlun armbanda. Um 250
manns lögðu leið sína í
Árskóla og perluðu af kappi.
„Hugmyndin var að reyna
við Íslandsmetið sem var sett
af stuðningsmönum íslenska
landsliðsins og Tólfunni í maí
síðastliðnum. Þrátt fyrir
mikið keppnisskap þá náðu
þátttakendur á Landsmótinu
ekki því meti og stendur
Íslandsmetið því enn í 3983
armböndum“, segir Hulda
Hjálmarsdóttir, fram-
kvæmdastjóri Krafts. Alls
voru þó perluð 1386 armbönd
sem er frábær árangur miðað
við að fjölmargir aðrir við-
burðir og keppni áttu sér stað
á sama tíma. Á sama tíma og
sama stað var einnig keppt í
pönnukökubakstri sem
margir perlarar nutu góðs af
þar sem þeir gátu gætt sér á
ljúffengum pönnukökum inn
á milli."
„Það er alveg hreint
ómetanlegt hvað margir voru
tilbúnir að koma og perla
með okkur. En allur ágóði af
sölu armbandanna rennur til
Krafts, félags ungs fólks sem
greinst hefur með krabba-
mein og aðstandenda. Sam-
staðan var einstök og það er
það sem skiptir mestu máli,
að fólk komi saman að hjálpi
okkur að hjálpa öðrum“, segir
Hulda enn fremur.
/Fréttatilkynning
Keppst við að perla.
MYND: FE
vaða, lék sér og skemmti sér.
Það var tilgangurinn.“
Er farið að huga að því hvert
framhaldið verður? „Það tekur
alltaf tíma að koma með svona
„nýtt“ verkefni inn á markaðinn
og bókin segir að svona
viðburður taki um fimm ár að
festa sig í sessi. Við munum
setjast niður í haust og fara yfir
þetta frá a-ö. Það verður síðan
tekin ákvörðun í framhaldinu.
Ég er hins vegar fullviss um að
við tókum rétta ákvörðun um
að breyta mótinu og þetta mun
bara stækka og stækka. Hug-
myndafræðin um að allir geti
tekið þátt er í anda UMFÍ og ég
vona sannarlega að við mun-
um halda áfram á þessari
braut.“ /FE
Ómar Bragi Stefánsson. MYND AÐSEND
28/2018 9