Bændablaðið - 16.05.2019, Blaðsíða 20

Bændablaðið - 16.05.2019, Blaðsíða 20
Bændablaðið | Fimmtudagur 16. maí 201920 Fullyrðingar um að gróður- húsaáhrif búfjárstofna á loftslag séu svo alvarleg að best væri að hætta allri neyslu á kjöti virðast ekki standast skoðun. Oftast fylgja engin tölfræðileg gögn slíkum fullyrðingum og aragrúa rannsókna sem vísað er til ber alls ekki saman. Þá gleymist yfirleitt líka að taka inn í reikninginn að metangas, sem oftast er nefnt sem helsti skaðvaldurinn, eyðist í andrúmsloftinu á átta árum og er líka mikilvægt næringarefni örvera í jarðvegi. Ein fullyrðingin segir að ein kýr framleiði jafn mikið af gróðurhúsalofttegundum á ári og bíll sem ekið er 50.000 kílómetra. Svo segja aðrir að þegar tré deyr og rotnar losi það jafn mikið af gróðurhúsalofttegundum og bíll sem ekið er 200.000 km. Samkvæmt þessari speki væri þá væntanlega rökrétt að draga þá ályktun að best sé að útrýma öllum kúm á jörðinni og hætta að gróðursetja tré. Þegar farið er að skoða þessi mál í samhengi hlutanna er alveg ljóst að yfirlýsingagleðin er komin langt út yfir öll eðlileg mörk. Grasfóðruð jórturdýr hlutlaus í myndun gróðurhúsalofttegunda Í sumum skýrslum og gögnum um losun gróðurhúsalofttegunda er fullyrt að nautgripir standi fyrir losun á metani (CH4) sem samsvari um 50% af ígildi losunar á koltvísýringi á heimsvísu. Aðrar „vísindalegar“ skýrslur segja 36%, 26%, eða 18% og jafnvel 16%. Í úttekt Swiss Bio Farmer 2017 eru allar þessar fullyrðingar slegnar út af borðinu og bent á þá staðreynd að kýr séu hluti af náttúrulegri hringrás þar sem taka verði inn í dæmið kolefnis- og metanbindingu í jarðvegi og ýmislegt fleira. Þar er m.a. bent á að rannsóknir sýni að mikill fjöldi baktería og örvera í jarðvegi sem kallaðar eru „methanotrophs“ eða „methanophiles“ nærast á metani og séu þannig hluti af þessari hringrás lífs á jörðinni. Slíkar örverur þrífast einmitt best þar sem mikil losun getur verið á metani, eins og í mýrum og í sjó, og spila mjög mikilvæga rullu í þessari líffræðilegu hringrás. Í ljósi áhrifa örvera á metanlosun búfjár segir í úttekt Swiss Bio Farmer að þar sem kýr lifa og skíta, samsvari losun frá einni kú því sem „methanotrophic bakteríur“ gleypa í sig á 3,4 hekturum gróðurlands. Þannig sé metanlosun frá grasfóðruðum kúm nokkurn veginn í jafnvægi við það sem örverur gleypa í sig. Áhrifin af nautgriparækt á hækkun hitastigs af völdum þess sem nefnt er gróðurhúsaáhrif séu því sáralítil eða engin. Svo ekki sé minnst á þá vísindalegu niðurstöðu að metan brotnar mjög hratt niður í andrúmsloftinu. Gróðurhúsaáhrif metans sem í flestum fullyrðingum eru sögð vera 21-–28 sinnum meiri en koltvísýrings fær vart staðist ef tekið er tillit til þess að meðal líftími metans sem sleppur út í andrúmsloftið er ekki nema 8,4 ár. Kolefnishlutleysi grasfóðraðra nautgripa Í maí 2018 voru birtar niðurstöður í tímaritinu Agriculturar Systems, úr fimm ára rannsókn sem stýrt var af teymi vísindamanna frá Michigan ríkisháskólanum í Bandaríkjunum (MSU) og Sambandi ábyrgra vísindamanna (Union of Concerned Scientists - UCS). Þar kom fram að ef nautgripir eru meðhöndlaðir með ákveðnum hætti í öllu ræktunarferlinu geta grasfóðraðir nautgripir verið það sem kallað er kolefnisneikvæðir (carbon-negative) til styttri tíma og kolefnishlutlausir (carbon-neutral) til lengri tíma. Rannsóknin var leidd af Paige Stanley sem lauk mastersprófi frá MSU 2017 og hefur síðan stundað doktorsnám við Berkeley-háskóla í Kaliforníu. Hann segir að mögulegt sé til lengri tíma að norðurhluti Miðvesturríkja Bandaríkjanna geti með nautgriparækt lagt meira til loftslagsmála en menn hafi áður talið með stýrðri grasbeit (Adaptive Multi-Paddock (AMP) grazing). Hún geti í raun verið liður til að draga úr loftslagsbreytingum. Skipulögð beitarstjórnin vistfræðilega jákvæð Ástralski jarðvegsvistfræðingurinn Christien Jones telur að rannsókn vísindamanna hjá MSU sé ómetanleg í umræðunni um hvernig ræktun búfjár geti skipt máli við að draga úr loftslagsbreytingum. „Rannsóknirnar sýna að það eru klárlega að nást neikvæð gróðurhúsagasáhrif með vel skipulagðri beitarstjórnun (APM) vegna bindingar kolefnis í jarðvegi,“ segir Jones. „Að auki veitir slík beitarstjórnun ótal öðrum vistkerfum stuðning. Það stuðlar þar með að auknum líffræðilegum fjölbreytileika. Meðal annars getu jarðvegs til að binda í sér vatn, hann verði þolbetri og þessi aðferð bætir stjórnun á landrofi.“ Þar vísar Jones til þess að fjúkandi jarðvegur sé oft talin helsta útflutningsvara Bandaríkjanna. Með því að ala nautgripi upp allt til slátrunar í stýrði beitarstjórnun væri ekki verið að ala gripina á kornfóðri á seinni hluta uppvaxtartímans í fóðrunarstöðvum eins og nú er gert við 97% nautgripa sem aldir eru til kjötframleiðslu í Bandaríkjunum og víðar um lönd. Þó nú séu einungis 3% gripa grasfóðraðir allan sinn lífsferil, fer slík ræktun vaxandi. Tekjur af lífrænni grasfóðursræktun nautgripa jukust úr 6 milljónum dollara árið 2012 í 89 milljónir dollara árið 2016. Er þetta drifið áfram af aukinni meðvitund neytenda um heilbrigði og dýravelferð. Þá benda rannsakendur á að mykja frá nautgripunum bæti jarðveginn svo ekki þurfi að beita skordýraeitri eða öðrum áburði eins og gert er m.a. við kornrækt sem nýtt er til fóðrunar. Þá verði betra jafnvægi kolefnis og köfnunarefnis í jarðveginum. Báru vísindamenn þessar aðferðir við gögn úr tveggja ára rannsóknum við eldi nautgripa í fóðrunarstöðvum. Fjölþætt greining leiddi í ljós verulega minnkun í losun gróðurhúsalofttegunda undir stýrðri beitarstjórn. Ástæðan er m.a. sögð vera að í jarðveginum binst nægur koltvísýringur til að stöðva losun á metangasi. Er íslensk búfjárrækt kolefnishlutlaus? Miðað við þessar niðurstöður úr rannsókn MSU og UCS mætti ætla að verulegur hluti sauðfárbúskapar og nautgriparæktar á Íslandi geti þegar talist kolefnishlutlaus. Nautgripir hafa verið í eldi manna í árþúsundir Samkvæmt upplýsingum á síðu Department of Animal Science, þá eru til gögn sem sýna að nautgripaeldi hafi verið stundað í Mið-Austurlöndum frá því 6.500 árum fyrir Krist. Sumar heimildir nefna að jafnvel 10.000 svipaðar heimildir finnist um sauðfé, geitur, svín og hunda. Tilgangur nautgriparæktunar frá upphafi hefur verið margþættur og er svo sums staðar enn. Það er að útvega mat, þ.e. mjólk og kjöt sem og húðir í klæðnað, tjöld, báta og til annarra nota eins og í íslensku handritin. Einnig voru nautgripir notaðir sem vinnudýr til að draga vagna og plóga og er svo víða enn. Forfaðir þeirra nautgripa sem ræktaðir hafa verið er oft talinn vera tegund sem hét aurochs og var af villtum stofni evrasíu-uxa. Talið er að tegundinni hafi verið útrýmt á Bretlandseyjum á bronsöld, en síðasta dýrið af þessari tegund er talið hafa verið fellt af veiðimanni nærri borginni Varsjá í Póllandi árið 1627. Ekki er þó loku fyrir það skotið að einhverjir gripir af sömu tegund hafi lifað í öðrum heimshlutum eitthvað lengur. Jórturdýrin eru ekki mesti skaðvaldur náttúru og loftslags Í þessu samhengi er líka bent á þá athyglisverðu staðreynd að þegar Evrópumenn hófu landnám í Ameríku hafi verið þar fyrir á milli 25–100 milljónir nautgripa af buffalastofni og 100 til 200 milljónir bjóra, en öll þessi dýr voru að losa frá sér metan. Hvíti maðurinn nær útrýmdi þessum dýrum og fór að rækta nautgripi sem eru í dag að talið er nálægt 110 milljónir gripa auk annarra húsdýra. Talið er að nettólosunin þess bústofns í dag sé nokkurn vegin sú sama og var fyrir landnám hvíta mannsins í Ameríku. Það þýðir að verði öllum búfénaði í Ameríku útrýmt og náttúran látin vinna sig upp til fyrra horfs, myndi það engu breyta hvað varðar áhrif á margnefnd gróðurhúsaáhrif. Maðurinn og þéttbýlið er mesta náttúruógnin Mestu áhrifin yrðu trúlega ef öllum borgum og mannvirkjum mannsins yrði eytt af yfirborðinu svo graslendi og skógar fengju að vaxa þar óáreitt. Þar með yrði líka skrúfað fyrir óhóflega losun koltvísýrings út í andrúmsloftið vegna raforkuframleiðslu og iðnaðar. Í uppbyggingu borgarsamfélagsins í krafti óhefts peningavalds felst einmitt mesta ósjálfbærnin gagnvart náttúrunni. Þannig má væntanlega færa gild rök fyrir því að höfuðborg Íslands með öllum sínum mannvirkjum og mannlegum athöfnum sé mesta ógnin við náttúru- og loftslag á Íslandi í dag. Vísindamenn eins og doktor Ólafur R. Dýrmundsson hafa bent á að sennilega sé ekkert sveitarfélag í landinu sem hefur eytt jafn miklu votlendi sem ekki verður endurheimt. Þar má nefna alla Sauðhúsamýrina, Vatnsmýrina að mestu leyti, alla Kringlumýri, alla Sogamýrina, alla Laugamýrina, alla Kleppsmýrina og nær alla Fossvogsmýrina svo eitthvað sé nefnt. Síðan eigi bændur að moka ofan í skurði án þess að fyrir liggi viðmiðunarreglur um hvers konar skurði sé hagkvæmast að moka ofan í. Þetta hefur dr. Þorsteinn Guðmundsson jarðvegsfræðingur einnig gagnrýnt og fært fyrir því greinargóð rök í Bændablaðinu. Ef menn vilja vera samkvæmir sjálfum sér í fullyrðingagleðinni þýðir það væntanlega að best sé að afmá Reykjavík og aðra þéttbýliskjarna á Íslandi af yfirborði jarðar. Samkvæmt tölum US Emissions Inventory losar úrgangur í landfyllingum, iðnaður, þar með talinn olíuiðnaður og raforku- framleiðsla um 30.000 kílótonn (kt) eða gígagrömm (Gg) af metani út í andrúmsloftið á ári. FRÉTTASKÝRING Hörður Kristjánsson hk@bondi.is Bandarísk rannsókn sýnir að stýrt eldi grasfóðraðra jórturdýra sé kolefnishlutlaust og jafnvel kolefnisneikvætt: Fullyrðingar um skaðsemi jórturdýra á loftslagið oft á miklum villigötum – Mögulega gæti verulegur hluti sauðfárbúskapar og nautgriparæktar á Íslandi þegar talist kolefnishlutlaus Bandarísk rannsókn sýnir að ef nautgripir eru meðhöndlaðir með ákveðnum hætti í öllu ræktunarferlinu geta grasfóðraðir nautgripir verið það sem kallað er kolefnisneikvæðir (carbon-negative) til styttri tíma og kolefnishlutlausir (carbon-neutral) til lengri tíma. Mynd / Civil Eats Forfaðir þeirra nautgripa sem ræktaðir hafa verið er oft talin vera tegund sem hét „aurochs“ og var af villtum stofni evrasíu-uxa. Síðasta dýrið af þessari tegund er talið hafa verið fellt af veiðimanni nærri borginni Varsjá í Póllandi árið 1627.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.