Varnarmál - 01.06.1931, Blaðsíða 18

18
við, er um fram alt annað verður að gefa gaum. Þá, að sjálf-
sögðu, gleymist stílsmátinn að meira eða minna leyti. Fyrstu
árin er jþó minnisleysið mest, meðan menn eru að venjast
andrúmsloftinu og jafna sig eftir sitt fyrra líf. Skáldin tapa
gáfu sinni um lengri eða skemri tíma, og er svo alment. Þetta
ber ykkar heimi að taka til greina því það er rétt.
Þér, Ástvaldur minn, ræð eg sterklega til að athuga betur
orð þín, og láta enga óguðlega siga þér sem rakka á vonda
hundavaðið. Guði forði þér frá að gera nokkurt rangt séð
verk. Vertu æfinlega sannur og góður í orðum þínum um þá,
er gerast boðberar sannleikans, samkvæmt sjón og reynd ei-
lífa heimsins.
Þinn eins og áður,
Þórhallur Bjarnarson, fyrrum biskup yfir íslandi.
Votta með gleði fyrir erindi vors góða
biskups, sem veitir sólargeislum í sálir
vorar, viðkomandi Guðs eilífu rétt-séðu
málum.
Steingrímur Þorsteinsson,
áður kennari, nú vörður »Varnar« að Guðs ráði._
VIII. Helgi Hálfdánarson
á fundi 6. des. 1930.
Þá er settur þessi fundur. Lestu
versin: Ó sú unun, o. s. frv., svo hinir
nýju gestir fái að heyra þau. —
Steingrímur.
❖ * *
Aleinn góður Guð er sá, er störfum vorum stýrir. Það er
því alvaldur góður Guð er við verðum fyrst og síðast að
biðja og helga lífið. Það, sem eg fræði ykkur um, landsmenn
góðir, kveður nú við annan tón en áður. Nafn mitt er Helgi
Hálfdánarson.
Það efni, sem eg valdi mér fyrir þessa stund, er um þá
breytingu, sem stendur yfir í okkar heimi, og stendur til í
hinum gamla. Maður hefur verið eins og á milli vita öll árin,
og sinni vizku hefur hver fylgt eins og áður. Vizku, segi eg,