Íþróttablaðið - 01.12.1966, Page 5

Teikning af Ólympiuleikvanginum í Mexico-borg.
Jf. Tímamismunur er eitt af
þeim vandamálum, sem Norður-
landabúar hafa við að stríða,
er þeir keppa t Mexico City.
Til skýringar má geta, að
Norðurlandabúinn þarf að
vakna um kl. eitt eftir miðnætti
miðað við Norðurlandatíma og
á því í erfiðleikum með að
sofna á réttum tíma í byrjun.
Þetta vandamál varir þó sjald-
an lengur en 4—5 daga.
Útdráttur.
I stuttu máli má segja:
1. Hið óhagstæða við keppni
í mikilli hæð við lágan loft-
þrýsting er það, að blóðið
tekur upp minna súrefni
við hámarkserfiði.
2. I öllum þeim íþróttagrein-
um, sem byggjast á mikilli
súrefnisupptöku næst lak-
ari árangur. Mun þetta hafa
áhrif á flestar hlaupagrein-
ar.
3. Einstaklings afturfarir frá
hámarks súrefnisupptöku
reyndust vera frá 4.87 og
niður í 4.11 L/min hjá pilt-
um eða 15.8% og hjá kon-
nm var mótsvarandi lækk-
un frá 3.24—2.68 L/min
eða 17%.
4. Getan til súrefnisupptöku
reyndist mjög misjöfn eða
frá 9—22.9% og er þá átt
við mismuninn á súrefnis-
upptöku í 2240 m hæð yfir
sjávarmáli.
5. Allir íþróttamennirnir veikt-
ust í Mexico City að undan-
teknum einum. Veikindadag
ar voru venjulega 1-3 í cinu.
6. Sjö af níu þátttakendum
höfðu eftir 18 daga dvöl í
Mexico City aukið súr-
efnisupptöku sína um 5%.
7. Sá eini, sem reyndist frísk-
ur allan tímann hafði eftir
aðlögunartímabilið 7 %
lægri hámarks súrefnis-
upptöku en upphaflega.
8. 40 tíma dvöl í hæð við
225