Morgunblaðið - 15.04.2020, Qupperneq 17

9,9%
fretta-
bladid.is
14,0%
Fréttablaðið
8,8%
visir.is
9,7%
ruv.is
6,1%
RÚV:
útvarp/
sjónvarp
2,8%
Bylgjan/
Stöð 2
4,2%
DV
6,4%
dv.is
38,0%
38,0% allra frétta frá tíu stærstu fréttamiðlum landsins koma
frá fréttastofu Morgunblaðsins og mbl.is. Þessi elsta fréttastofa
landsins er mönnuð reynslumiklu fagfólki sem hefur aðeins eitt
markmið — að miðla vönduðum fréttum og fjölbreyttu efni til
lesenda á hverjum degi.
Ekki missa af því sem skiptir máli.
Komdu
í áskrift
strax
í dag
Sím
i 569 1100
m bl.is/a s kri
ft
Við skrifum fleiri fréttir
Heimild: Creditinfo - Fjölmiðlavaktin 2020
18,8%
Morgun-
blaðið
19,2%
mbl.is
Hið opinbera – ríki
og sveitarfélög – er
með mörg járn í eld-
inum. Það fjár-
magnar skólana, spít-
alana, gatnagerð,
landvernd, útsend-
ingar á bandarískum
gamanþáttum, sendi-
ráð, ráðherrabíla,
atvinnuleysisbætur
og svona mætti telja
mjög lengi.
Sumir halda því fram að mikið af
þessum opinberu umsvifum sé
yfirdrifið og krefjist alltof mikillar
skattheimtu. Bent er á að einhver
verkefna hins opinbera megi hæg-
lega færa í hendur einkaaðila á
meðan önnur eru gæluverkefni,
bruðl á fé og ber hreinlega að
leggja niður.
Í staðinn er þá yfirleitt spurt:
Hvaða verkefni hins opinbera eru
gæluverkefni?
Um þessar mundir er þessi
spurning að svara sér sjálf. Núna
er nefnilega verið að forgangsraða
í þágu lýðheilsu og heilsugæslu,
innviða og almannavarna. Öllum
ráðum er beitt til að halda í skefj-
um vírus sem herjar á heims-
byggðina. Þessi úrræði þarf vita-
skuld að fjármagna og þá þarf að
setja gæluverk-
efnin á hilluna.
Gæluverkefnin
eru með öðrum
orðum að koma
út úr skápnum.
Gott dæmi um slíkt
eru áætlanir um að
friðlýsa hið íslenska
hálendi og eyða í slíkt
stórfé. Þetta verkefni
hefur nú verið af-
hjúpað sem gæluverk-
efni með því að setja
það á hilluna.
Umhverfisráðherra
hefur greinilega fengið
þau skilaboð að nú sé
ekki rétti tíminn til að
brenna gríðarlega
miklu skattfé í gælu-
verkefni. Peningana þarf að nota í
eitthvað mikilvægt, sjáðu til. Það
þarf að forgangsraða. Bruðlið þarf
að bíða seinni
tíma. Gæluverk-
efnunum þarf að
fresta.
Ég vil hvetja
fólk til að fylgj-
ast vel með því
hvaða verk-
efnum hið opin-
bera er að slá á
frest þessar vik-
urnar. Þau eiga
það sennilega öll
sammerkt að
vera gæluverk-
efni sem hefðu
aldrei átt að
komast upp úr
skúffunni. Þeim
ber að fresta –
til eilífðar.
Gæluverkefnin
koma út úr skápnum
Eftir Geir
Ágústsson
Geir Ágústsson
»Nú þarf hið opinbera
að forgangsraða og
þar með afhjúpast gælu-
verkefni þess öllum.
Höfundur er
verkfræðingur.
geirag@gmail.com
Höfundur er eldri borgari og leið-
sögumaður búsettur í Mosfellsbæ.
arnartangi43@
gmail.com
Veturinn 1991-1992
sótti ég nám við Leið-
söguskóla Íslands
sem hefur starfað í
áratugi í Mennta-
skólanum í Kópavogi.
Þaðan lauk ég prófi
vorið 1992 og hefi
starfað við leiðsögn
þýskumælandi ferða-
manna um Ísland öll
sumur síðan að undanskildu einu
sumri vegna veikinda. Þetta nám
þótti mér ákaflega fjölbreytt og
skemmtilegt, sumt var þörf end-
urrifjun frá menntaskólanámi
mínu en með mjög mörgum við-
aukum.
Ein megináherslan við leiðsögn
sem okkur í Leiðsöguskólanum var
sérstaklega treyst fyrirvar að við
ættum ætíð að hafa öryggi ferða-
mannsins í fyrirrúmi. Í dag þykir
sjálfsagt í upphafi hverrar ferðar
að minna ferðamanninn á að
spenna öryggisbeltin en fyrir kem-
ur að reynir á þau á ögurstundu.
Við leggjum okkur fram að fylgj-
ast með veðurspám í langferðum
svo og fréttum ef vera skyldu ein-
hverjar ástæður fyrir okkur að
þörf sé á að hnika eða breyta ferð
að einhverju leyti. Það gerum við í
samráði við ferðaskrifstofu sem og
bílstjóra. Hefur stundum þurft að
grípa til þess að hnika einhverju
eða breyta vegna veðurs eða ann-
arra atvika sem ekki voru ljós í
upphafi ferðar.
Nú á dögunum voru grafalvar-
legar fréttir af hrakningum ferða-
fólks við Langjökul. Þar var farið í
vélsleðaferð þrátt fyrir að að kol-
vitlaust veður væri að skella á
jafnt á hálendinu sem á láglendi í
byggðum landsins. Kalla varð út
björgunarsveitir við mjög erfiðar
aðstæður við sunnanverðan Lang-
jökul. Nú er þetta ekki í fyrsta
skipti sem kæruleysi og léttúð
gagnvart veðri kemur við sögu.
Það gerðist fyrir örfáum árum hjá
sama ferðaskipuleggjanda sem
ekki verður talið viðkomandi aðila
til vegsauka. Fyrir rúmum tveim
áratugum varð á Vatnajökli einnig
í tvígang áþekkt kæruleysi gagn-
vart veðurspám sem því miður
rættust. Ferðir voru skipulagðar
þvert yfir Vatnajökul milli Jökuls-
els ofan við Smyrlabjargavirkjun í
Suðursveit og Kverkfjalla. Næstu
ár höfðu júristar nógan starfa við
málaferli og áttu þau drjúgan þátt
í að stærsta ferðaskrifstofa lands-
manna þá, Sam-
vinnuferðir-
Landsýn varð
nokkru síðar
gjaldþrota.
Svo lengi sem
eg man þá hefur
Leiðsögn, félag
leiðsögumanna á Ís-
landi margóskað eftir
því, að starf leiðsögu-
manna með leiðsögu-
próf frá Leiðsöguskóla
Íslands verði lög-
verndað. Um aldamót-
in síðustu var þessi
ósk til Alþingis mjög
ofarlega í huga okkar
sem þá vorum í stjórn
félagsins enda er starf
okkar bæði vandasamt
og því fylgir mikil
ábyrgð að allt gangi að
óskum. Leiðsögumenn þurfa oft að
vera nánast á tánum til að ekkert
fari öðru vísi en til er ætlast og
markmið okkar er að koma öllum
ánægðum til lokaáfangastaðar.
Nú er hópur fólks sem hefir
margsinnis sýnt að það hafi ekki
sömu viðhorf og við en telur sig
samt vera leiðsögumenn engu að
síður. Sá sem anar út í kolvitlaust
veður eða aðra hættu er ekki leið-
sögumaður í skilningi námsins í
Leiðsöguskóla Íslands.
Lítum í hegningarlögin frá 1940
en þar segir m.a. í 220. gr. 3. og 4.
málslið:
„Refsingu... skal sá sæta, sem
úthýsir ferðamanni eða segir hon-
um rangt til vegar, enda hefði
hann átt að geta séð að ferðamann-
inum myndi verða af því háski bú-
inn.
Fangelsi allt að 4 árum skal sá
sæta, sem í ábataskyni, af gáska
eða á annan ófyrirleitinn hátt
stofnar lífi eða heilsu annarra í
augljósan háska.“
Þarna er sérstaklega vikið að
ferðamanni og með hliðsjón af því
sem fram hefur komið gæti verkn-
aðarlýsing sem hér er lýst verið
heimfærð á það kæruleysi sem
þessar jöklaferðir taka til.
Það er með öllu óþolandi að leið-
sögumaður komist upp með að
setja ferðamenn í augljóslega
hættu og ógni öryggi þeirra. Starf
leiðsögumannsins einkennist ekki
af ábyrgðarleysi! Það á ekki að líð-
ast að hver og einn geti nefnt sig
leiðsögumann.
Lögverndun starfsheitisins leið-
sögumaður er mjög þörf í ljósi
undanfarinna atburða enda á
kæruleysi og léttúð hvergi að líð-
ast í íslensku samfélagi!
Lögverndum starf
leiðsögumanna
Eftir Guðjón
Jensson
Guðjón Jensson
» Sá sem anar út í kol-
vitlaust veður eða
aðra hættu er ekki leið-
sögumaður í skilningi
námsins í Leiðsöguskóla
Íslands.
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. APRÍL 2020
Umræðan