Hvöt - 01.03.1953, Blaðsíða 18

16
H V Ö T
Þórarinn Árnason, Menntaskólanum:
Brot úp ferðasögu
Selsferð fer í hönd.
Sjötti bekkur, eða a. m. k. kjarn-
inn(!) úr sjötta bekk Menntaskólans
í Reykjavík, hefur safnazt saman við
austurdyr skólans og hefur lagt til
hliðar svefnpoka sína og nestisskrín-
ur, þeir sem þá hafa þær með sér,
og bíða þess að geta komið þessum
hlutum í örugga geymslu langferða-
bílanna, sem eiga að skila þessu fríða
liði heilu og höldnu á áfangastað.
Loksins er því stússi lokið, og ,,út-
lagarnir“ koma sér fyrir í ,,skipum“
þjóðveganna, eins notalega og þeim
er unnt.
Æðsti valdsmaður skólans kemur
og kynnir sér, hvort allir fara, sem
hafa skrásett sig til fararinnar. Þar
með er öllum undirbúningi lokið, og
hópurinn leggur af stað í fylgd tveggja
kennara í tveimur álitlegum bifreið-
um.
Fyrr en varir er komið út fyrir bæ-
inn, og það, sem eftir er leiðarinnar,
mætir auganu landslag, sem flestum
er svo alkunnugt, að það væri að-
eins til leiðinda að fara að lýsa því
hér. Við horfum ekki heldur mikið
á umhverfið, þar sem enn er skamm-
degi.
Auðvitað reyna menn á allar lundir
að stytta stundirnar, meðan á ferðinni
stendur. Sumir reyna að spjalla eða
syngja saman, aðrir dunda við að
lesa skáldsögur, vandaðar eða lélegar,
tímarit eða blöð.
Þeir, sem eru svo heppnir að sitja
sérstaklega rúmt, reyna jafnvel að
spila á spil.
Við leggjum nokkra lykkju á leið
okkar til að skoða Sogsvirkjunina
nýju og finnst mikið til þess mann-
virkis koma. Síðan er aftur haldið
af stað og komið í selið á áttunda
tímanum. Við berum inn föggur okk-
ar og komum þeim til bráðabirgða
fyrir á gangi inn af dyrunum.
Þá er næst að snæða. Nefnd nem-
enda sjálfra hefur séð fyrir matvæl-
um, en hver einstakur getur drýgt
hjá sér með eigin nesti, ef hann vill.
Ekki líður á löngu frá kvöldverði,
þar til hafizt er handa um skemmti-
atriði. Þau eru með hinu ólíkasta
sniði, leikþáttur, upplestrar, söngur o.
fl. og verður því ekki lýst nánar hér.
Þess skal aðeins getið, að þau fá góð-
ar undirtektir.
Síðan er dans stiginn fram eftir
nóttu, og er þátttaka í honum almenn.
Þrír ágætir bekkjarbræður gegna
störfum hljóðfæraleikara og þykir fara
það vel úr hendi. Lítils háttar lát
verður á dansi, er menn fá sér kvöld-
hressingu, en síðan heldur gleðskap-
urinn áfram.
Það er orðið í meira lagi áliðið,
þegar við loksins göngum til hvílu.
Karlmennirnir sofa á gólfi niðri í
svefnpokum. Aðeins betur er búið að
kvenfólkinu uppi á lofti.
Deginum eftir er varið til ýmissa