Hvöt - 01.03.1953, Blaðsíða 17

H V Ö T
15
Hjörtur Gu'ðmundsson:
EKKJAN
sorglegar og enda átakanlega. En þær
vekja oft samúðartilfinningu mann-
anna, samúð með olnbogabörnum lífs-
ins og kalla fram hið góða í sálum
þeirra.
Endir flestra annarra mynda, nema
kannske helzt ítalskra, er oftast með
sama sniði. Söguhetjan sigrar alla
óvini sína og hjarta stúlkunnar, sem
hann elskar, þ. e. a. s., sem hann
elskar mest á því augnabliki, og varir
þeirra mætast í nokkurra mínútna
kossi.
Það er ef til vill hægt að læra að
kyssa af þeim og hvernig menn geti
komið óvinum sínum fyrir kattarnef,
en ekki annað.
Það, sem einkennir auglýsingar
amerísku myndanna eru orðin: æs-
andi, hrollvekjandi, afar spennandi,
bráðskemmtileg, sprenghlægileg o. s.
frv.
Líklega er verið að reyna að tæla
fólk til að sjá þær myndir, sem vit-
að er, að ekki muni mikið sóttar.
Bezt er því að fara lítið eftir dag-
blöðunum, þegar menn ætla að eyða
síðasta skildingnum í bíó á laugar-
dagskvöldi, láta sér aðeins nægja að
sjá, hvaða mynd er í hverju bíó og
hverjir leika.
Menn láta oft blekkjast af skrum-
inu.
Það hefur víst lítið gott verið sagt
um kvikmyndirnar í þessum þætti, en
í raun og veru er ég fegin því, að
þær skuli hafa verið fundnar upp.
Þær geta dregið úr tóbaks og áfeng-
isnautn unglinganna, og þær veita
manni oft skemmtilega kvöldstund á
drungalegu vetrarkvöldi.
Ég sé þau enn og sá í gær
þau silfurskœru tár,
er falla niSur hennar hvarm
og hylja nakin sár.
Mér gleymist ei sú gjörla sjón,
er grýtta treö ég braut,
áð margur berst við sára sorg,
vi8 syndir, böl og þraut.
ViS fátœkt mikla upp hún ólst
og enga menntun hlaut.
Þau merktu hana kjörin kröpp,
unz krafta hennar þraut.
Hún missti ungan manninn sinn
mörgum börnum frá,
en enginn rétti hönd né hjálp
í hreysiS litla þá.
Svo voru börnin burtu flutt
í bernsku móSur frá,
og hljóS hún kvaddi hópinn sinn
í hinzta skipti þá.
ÞaS féllu tár um föla kinn,
hún fann live smá hún var,
en enginn kom og kvaddi liljóSs
í kofa ekkjunnar.
Ég sé í anda hreysiS hljótt,
ég heyri ekkju mál.
Hún harmar blessuS börnin sín
og bernsku þeirra tál.
Ég sé um nætur sýnir oft,
ég sé hins veika táir.
Ég heyri gráit og harmakvein,
er hylja nakin sár.