Hvöt - 01.03.1953, Blaðsíða 22

20
H V Ö T
þessum gestum og gera þeim dvölina
ódýra við þeirra hæfi. Hver sá þetta
fyrst? Ekki hinir ráðandi menn né
veitingamennirnir. Það voru sviss-
nesku konurnar. „Zuricher Frauenver-
ein“ hefur nú komið upp rúmlega 30
ódýrum gististöðum víðs vegar um
landið, og er þar hvergi veitt áfengi.
En aðsókn hefur verið mikil eins og
sjá má á því, að í fyrrasumar voru
tekjur þessara gististaða sem svara
mundi 10 milljónum íslenzkra króna.
Það er miklu skemmra síðan ferða-
mannastraumur fór að beinast til Nor-
egs, en samt héldu Norðmenn — og
halda margir enn —— að ekki sé hægt
að taka á móti ferðamönnum nema
því aðeins að hafa dýr gistihús, þar
sem áfengir drykkir sé á boðstólum.
Þess vegna sagði kunnur norskur
læknir í gamni: „Ferðamennirnir
verða að fá öl og vín og brennivín
til þess að þeir geti notið náttúrufeg-
urðar Noregs“.
Seinustu árin hafa Norðmenn þó
rekið sig á það, að þetta er ekki ein-
hlítt. I ferðamannastraumnum eru
ekki eintómir stórjaxlar. Meginþorri
allra ferðamanna er fátækt fólk, sem
kemur til þess að sjá náttúrufegurð
Noregs án þess að vera með áfengis-
glýju í augum.
Talið er að í Noregi sé nú 2000
gistihús og veitingahús. Af þeim eru
um 300 eign bindindissamtaka, kristi-
legra félaga, ungmennafélaga o. s. frv.,
og þar eru hvergi áfengisveitingar.
Af opinberum skýrslum um ferða-
mannastrauminn til Noregs sumarið
1951 má sjá, að þá hefur aldrei verið
húsfyllir hjá hinum stóru gistihús-
um, þar sem nóg áfengi var á boð-
stólum. Rúmlega helmingur allra er-
lendra ferðamanna sóttist eftir að fá
inni á hinum ódýrari gististöðum og
einkum þar sem vín var ekki veitt.
Ungmennafélögin nota sjálf skála sína
mjög mikið, en samt fór nú svo þetta
sumar að rúmur helmingur af gestum
þar var erlendir ferðamenn.
— Hvað getum vér lært af þessu?
segir Olav Horneland rektor í Osló
í grein um móttökur ferðamanna í
Noregi. Sýnir það ekki einmitt að
stórkostleg breyting er að verða á
ferðafólkinu? Þessar tölur sýna, að
fjöldinn allur af þeim útlendingum,
sem heimsækja oss, á fullt í fangi
með að greiða ferðakostnaðinn og get-
ur því ekki leyft sér neitt óhóf. Þetta
verða þeir að hafa í huga, sem ætla
að taka á móti ferðamönnum í fram-
tíðinni. Þeir verða að skilja þá stað-
reynd, að hin vínlausu gistihús hafa
miklu hlutverki að gegna fyrir ferða-
menn nú á dögum. Og þeir verða að
taka tillit til þessa gagnvart öllum
þorra hinna erlendu gesta.
Af þessu mættum vér Islendingar
skilja, að til þess að taka á móti aukn-
um straum ferðamanna, verðum vér
að koma upp fleiri ódýrum gististöð-
um, en ekki mörgum vínveitingastöð-
um.