Fjölrit RALA - 15.01.1980, Blaðsíða 54

50
b. Samdráttur i framleiðslu
1. Likantilraunir sýna, aó samdrætti i mjólkurframleióslu
er mætt meö minni kjarnfóður- og áburðarkaupum auk fækkunar
kúa, séu heygæði hin sömu og kjarnfóðurverð litið breytt.
Ef jafnhliða samdrætti verður veruleg hækkun á kjarnfóðri,
er svörun likansins sú, að áburðarnotkun er aukin en hætt
er að nýta gripi til fullra afurða (sjá 5.2a).
Ná má sömu framlegð fyrir kúabúió þrátt fyrir 10% sam-
drátt i framleiðslu með þvi að auka heygæði, en þá má
draga verulega úr kjarnfóðurnotkun og fækka kúm (sjá 5.2d).
Er þá mióað við verðhlutföll kjarnfóóurs og áburðar 100/90,
en framleiðslan verður alltaf kostnaðarsamari við hærra
verðhlutfall.
2. Við leiðbeiningar til einstakra framleiðenda má með likan-
prófunum fyrst finna þá uppskerusvörun túna og nýtingu
kjarnfóðurs, sem svarar til reksturs búsins undanfarin
ár, aó gefnum heygæðum, sem væntanlega eru þó misvel
þekkt. Siðan má með frekari prófunum kanna, hvaða atriði
hafa mest áhrif á hagkvæmni ákveðinnar ársframleiðslu
mjólkur á búinu. Meó slikri samvinnu milli leiðbeinanda
og framleiðanda ætti likanið að koma aó gagni v-ið greiningu
á þvi, hvaða úrbætur i búrekstrinum gæfu framleiðanda mest
í aðra hönd.
c. Búskapartilraunir
Við góóa nýtingu á gróffóðri og vió bestu heygæði, gera
forsendur likansins ráð fyrir, að unnt sé að framleióa
mjólk á heyi eingöngu eða þvi sem næst, án þess að meðal-
ársnyt fari niður fyrir 3.000 litra.
Lagt er til, að nokkrir bændur verði fengnir til þess að
reyna þá búskaparaðferð og hagkvæmni þes.s aó framleiða
mjólk án innflutts fóðurs.