Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.2020, Side 12

12 FRÉTTIR
tvisvar á ári eru eldri vörur
seldar á útsölu til að rýma fyr-
ir nýjum. Það finnst mér eðli-
legasta dæmið. Útsölur til að
losna við lager, en ekki setja
hluti sem eru í endalausri sölu
á útsölu bara svo varan færist
aftur á upprunalegt verð eftir
útsöluna.
Ég átta mig samt á því að
það er ekki meirihluti fólks
sem er sammála mér í þessu,
en Black Friday, þá áttu að
geta gert alveg geðveik kaup
en það er bara ekki á Íslandi.
Hér heyrir maður jafnvel
dæmi þessa að menn hafi
hækkað verðin áður en Black
Friday kemur til þess svo að
lækka verðin enn meira á
þeim degi.“
Verstir að setja saman
Eftir fjórtán ár í IKEA hlýtur
Þórarinn að vera orðinn nokk-
uð leikinn með IKEA-sexkant-
inn og í samsetningu á hús-
gögnum. Hann segir að vinir
og vandamenn hafi nýtt sér
það reglulega á meðan hann
starfaði hjá IKEA og hringt í
hann ef þeir lentu í samsetn-
ingarvandamálum.
„Það má segja það og prenta
það að þeir sem eru verstir í
því að setja saman IKEA-hús-
gögn eru útlærðir trésmiðir –
þeir þurfa náttúrulega engar
helvítis leiðbeiningar.“
Þórarinn segir að starfið
hjá IKEA hafi kennt honum
margt. „Ég get ekki pakkað
því saman í eina setningu. Það
kenndi mér auðmýkt, hvort
sem fólk trúir því eða ekki,
en það er einn af hornsteinum
IKEA. Það kenndi mér líka
það, sem ég hafði reyndar líka
tileinkað mér í Domino’s, að
vera öðrum fyrirmynd. Hér er
ég á fullu að vinna með fólk-
inu alla daga. Í IKEA byrjaði
ég alla daga með minni hægri
hönd að ganga hring um
verslunina og hirða upp rusl.
Þetta er eitthvað sem er feiki-
lega mikils virði og eins og ég
sagði ég er aldrei hér í jakka-
fötum í vinnunni og í IKEA
var meira að segja bannað að
vera með bindi því fötin áttu
ekki að setja upp ósýnilega
veggi á milli fólks heldur er
enginn merkilegri en annar.“
Stoppuðu verðbólguna
Þrátt fyrir sterkar skoðanir á
starfsmannamálum og neyt-
endarétti telur Þórarinn að
það sé ekki í framtíðinni að
sækjast eftir því að verða
verkalýðs- eða neytendaleið-
togi.
„Nei, ég hef mjög sterkar
skoðanir á verkalýðshreyfing-
unni. Lengst framan af þá leit
ég á þá sem samstarfsaðila.
Frægt er það árið 2015 þegar
kjarasamningar voru gerðir
snemmsumars. Læknar fóru
í verkföll og þeir náðu fram
hörkusamningum. Svo var
samið við almenna vinnu-
markaðinn skömmu síðar. Og
það verður allt vitlaust út af
þessu. Atvinnurekendur hver
um annan þveran og seðla-
bankastjóri lofa okkur tveggja
stafa verðbólgu og að allt
myndi fara í kaldakol.
Á sama tíma og þetta er
að gerast er túristabylgjan
að verða að alvöru. Virkileg
aukning á milli ára. Krónan
er að styrkjast gagnvart öllum
helstu miðlum sem er líka gott
fyrir allan innflutning og létt-
ir á kröfunni um að hækka.
Verðbólgan engin.
Þarna voru allir fulltrúar
vinnuveitenda og seðlabanka-
stjóri og ríkisstjórnin með
rosalegan bölmóð um að þessi
kjarahækkun hefði verið allt
of há og allt myndi fara til hel-
vítis.
Ég held það hafi svo verið
19. ágúst þegar tvennt gerist.
Annars vegar að Seðlabank-
inn var með vaxtaákvörðun-
ardag og hins vegar að IKEA
kynnti nýjan vörulista. Seðla-
bankinn var með brjálæðis-
legan bölmóð og spáði mikilli
hækkun á verðbólgu bara
strax í desember. IKEA birti
heilsíðuauglýsingu þar sem
við auglýstum að við værum
að lækka til heilsárs, engin
ástæða væri til að hækka,
verðbólgan væri ekki að fara
af stað, krónan væri að styrkj-
ast, atvinnustigið var hátt og
inn flæddu túristar. Í einu vet-
fangi þá sýndum við fram á
það að keisarinn var gjörsam-
lega allsber. Og ég segi þetta
bara grjóthart: Við stoppuðum
verðbólguna því verðbólgan
er bara mannanna verk. Verð-
bólgan er ekki lögmál heldur
afleiðing þess sem við gerum.
Það var engin ástæða þarna
fyrir hækkun. Þessi launa-
hækkun var bara í samræmi
við vöxtinn í efnahagnum.
Það var gengið á Má seðla-
bankastjóra, sem var eins
og algjör auli þarna í sjón-
varpsviðtölum og gat ekkert
sagt nema að ég væri einhver
draumóramaður. En eftir að
þetta stóra fyrirtæki IKEA
var búið að gera þetta þá gátu
menn ekki annað en farið að
lækka aftur.
Það sem hefur verið að ger-
ast síðan er það að það hefur
átt sér stað ákveðin hallarbylt-
ing í verkalýðshreyfingunni
og inn eru komnir aðilar sem
að sannarlega eru að berjast
fyrir verkalýðinn og ég get
tekið ofan fyrir Sólveigu Önnu
með að það er ekkert að því
að berjast fyrir hag þeirra
sem lægstu launin hafa en
það sem hún er að stinga upp
á sem lausn í þessum málum,
sósíalismi, það er fullreynt
í yfir hundrað ár Það hefur
hvergi gengið. Og orðræðan
hún er sú að við séum öll að
lepja dauðann úr skel nema
einhverjir örfáir ríkisbubbar
sem eru einhverjir auðvalds-
eigendur. En staðreyndin er
sú að við búum á einu besta
landi í heimi og það eru ekki
mörg lönd í heiminum sem
hafa það betra hvað varðar
jöfnuð í tekjum, lífaldri, eða
aðgangi að heilbrigði, svo
dæmi séu tekin.“
Ekkert bananalýðveldi
Þórarinn segir að Ísland sé
góður staður að búa á og tæki-
færin hér mörg.
„Við erum með óspilltari
stjórnvöld heldur en flestir.
Ég er ekki að segja að þetta
sé fullkomið. En að láta eins
og við búum í einhverju ban-
analýðveldi þar sem stór hluti
þjóðarinnar séu öreigar sem
eigi ekki til hnífs og skeiðar á
meðan auðvaldið og atvinnu-
rekendur séu upp til hópa
glæpamenn – þetta er bara
rangt. Að sjálfsögðu eru ein-
hverjir helvítis hálfvitar inn
á milli sem stela af starfs-
mönnum sínum. En ég neita
að vera settur á bekk með
þeim. Ég er búinn að leggja
ævisparnaðinn undir þetta
fyrirtæki mitt, ég er per-
sónulega ábyrgur fyrir þeim
lánum sem eru hér og ég fer
á hausinn – missi húsið mitt
– ef þetta gengur ekki upp.
Ég neita að láta setja mig á
bekk með einhverjum saka-
mönnum.“
Íslenski draumurinn
Íslenski draumurinn er raun-
verulegur að mati Þórarins og
sé hann sjálfur ágætis dæmi
um það.
„Það er þannig enn þá með
þetta ágæta land okkar að hér
hefur fólk sem á ekki neitt,
fleiri tækifæri en nokkurs
staðar annars staðar. Ég er
bara ágætis dæmi um það. Ég
er bara einhver bakari og bú-
inn að fá öll þau tækifæri sem
ég hef unnið mér inn sjálfur.
Það hefur enginn rétt mér
neitt. Ég er ekki með neinar
tengingar eða skyldur einum
né neinum frægum eða ríkum.
Bara venjulegur maður úr
Kópavogi. Mamma afgreiddi
í sjoppu. Það er þannig með
fólk sem vinnur fyrir mig,
þessa krakka hérna. Það er
ekkert verið að fara í mann-
greinarálit, þau sem standa
sig vel, mæta vel og eru heið-
arleg hafa öll tækifæri sem
eru í boði og það er enn þá
þannig land sem við vinnum í.
Ég er byltingarmaður rétt
eins og Sólveig Anna, ég vil
bara bylta hlutunum öðruvísi
en hún. Ég vil bylta þeim með
því að opna möguleika fyrir
fólk en ekki stýra fólki. Ég
elska landið mitt. Ég tel okkur
fáránlega heppin sem höfum
fæðst hérna en það þýðir ekki
að við getum ekki bætt það að-
eins. Ég vil geta ferðast milli
Akureyrar og Reykjavíkur
og stoppað í greiðasjoppu á
leiðinni án þess að þurfa að
borga 350 krónur fyrir sóda-
vatn. Væri ekki 200 kall bara
miklu betra verð? Þá myndi ég
líka fá mér pylsu og kannski
Prins póló og bland í poka en
í staðinn keyri ég bara beint
fram hjá.“ n
Þórarinn sagði skilið við IKEA til að bjóða landsmönnum upp á pitsur á áður óþekktu verði. MYND/ERNIR
27. NÓVEMBER 2020 DV
Það var gengið á Má seðla-
bankastjóra, sem var eins
og algjör auli þarna í sjón-
varpsviðtölum og gat ekkert
sagt nema að ég væri einhver
draumóramaður.