Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.2020, Blaðsíða 35
Hinn „saklausi“ Kio Briggs
Kio Briggs var metinn saklaus af íslenskum dómstólum, þrátt fyrir að lögregla
hefði fyrst um sinn litið út fyrir að hafa algjörlega skothelt mál í höndunum.
TÍMAVÉLIN
Ungur Breti kom til Ís-lands þann 1. septem-ber 1998, sem væri
varla í frásögur færandi
nema fyrir þær sakir að í
fórum hans fundust rúmlega
tvö þúsund e-pillur.
Umræddur maður var
Kio Alexander Ayobambele
Briggs, betur þekktur sem
Kio Briggs, sem átti eftir að
vekja mikla athygli í íslensku
samfélagi næsta árið.
Gerði lögreglu viðvart
Þann 31. ágúst 1998 hringdi
Íslendingurinn Guðmundur
Ingi Þóroddsson í lögregl-
una á Íslandi og gerði henni
viðvart um að væntanlegur
væri til landsins þrekvaxinn,
svartur maður með mikið
magn fíkniefna meðferðis.
Guðmundur þessi vissi að
upplýsingarnar voru áreiðan-
legar, enda hafði hann sjálfur
séð fíkniefnin í farangri Kio
Briggs, auk þess sem hann
sjálfur stuðlaði að því að Kio
Briggs kom til landsins, en
Guðmundur hafði keypt fyrir
hann farmiðann og skutlaði
honum á flugvöllinn.
Í staðinn fyrir upplýsing-
arnar vonaðist Guðmundur
eftir að geta samið um íviln-
un í sakamáli sem var rekið
gegn honum á Íslandi á þeim
tíma.
Það reyndist ekki erfitt fyr-
ir lögreglu að bera kennsl á
Kio Briggs í Leifsstöð. Briggs
er um tveir metrar á hæð og
kraftalega vaxinn.
Risinn með of stórar buxur
Briggs var ekki klyfjaður
farangri, hann hafði meðferð-
is eina Nike-tösku sem hafði
að geyma nokkrar efnislitlar
flíkur, ekki beint klæðnað
fyrir íslenska haustið sem þá
var gengið í garð. Ekki hafði
Briggs með sér peninga held-
ur, utan einhverra smáaura.
Í stuttbuxum í farangri hans
fundust teikningar af flug-
vellinum þar sem merkt var
hvar löggæslu væri að finna.
Grunur um smygl virtist á
rökum reistur og Briggs var
úrskurðaður í gæsluvarðhald.
Dreymdi um pláss á togara
Briggs neitaði ávallt sök.
Hann sagði að Guðmundur
hlyti að hafa komið e-pill-
unum fyrir í íþróttatöskunni
þegar Briggs sá ekki til.
FÓKUS 35
Erla Dóra
Magnúsdóttir
erladora@dv.is
Briggs væri nefnilega heiðar-
legur maður og hefði aldrei
neytt fíkniefna. Auk þess
kannaðist hann ekkert við
þær stuttbuxur sem teikn-
ingin hafði fundist í og sagði
þær of stórar á sig.
Briggs sagðist hafa komið
til landsins í heiðarlegum til-
gangi. Hann hefði heyrt að
það væri hægt að þéna vel
á sjómennsku og því hefði
hann ákveðið að ráða sig á
togara. Lögreglu þótti það
hæpin skýring í ljósi þess að
í farangri Briggs var ekki að
sjá fatnað sem hentaði á sjó,
heldur fremur á ströndina.
Briggs skýrði það svo að hann
hefði reiknað með að fá hlífð-
arfatnað á þeim togara sem
myndi ráða hann, auk þess
hefði hann ekki viljað fjár-
festa í hlýjum fötum ef hann
yrði svo sjóveikur og gæfist
upp á sjómennskunni.
Frægðarsól Briggs rís
Það fór svo að Briggs var
dæmdur sekur í héraðsdómi
og gert að sæta sjö árum
í fangelsi. Hann áfrýjaði
dómnum og þá færðist fjör
í leikinn. Hæstiréttur vísaði
málinu aftur til héraðsdóms
og ekki þótti rétt að halda
Briggs í gæsluvarðhaldi á
meðan málið var tekið fyrir
aftur. Þegar þarna var komið
voru um 8 mánuðir liðnir frá
því að Briggs kom fyrst til Ís-
lands.
„Kio Briggs gerðist nú heil-
mikil fjölmiðlastjarna á Ís-
landi í nokkrar vikur. Ótal
viðtöl voru tekin við hann
og vöktu þau mikla athygli.
Maðurinn var enda fjall-
myndarlegur og tilfinninga-
ríkur með ágætum og ekki
laust við að ýmsir hrærðust
til meðaumkunar þegar hann
lýsti því fjálglega hve kramið
hjarta hans væri yfir því að
hafa setið svo lengi saklaus í
fangelsi,“ segir í bókinni Ís-
land í aldanna rás.
Sakleysið og traustið
veikleiki
Briggs varð áberandi í ís-
lensku skemmtanalífi og birt-
ist reglulega á síðum blaða
sem greindu frá því hverjir
voru hvar. Briggs var líka
duglegur að mæta í viðtöl og
greina frá þeirri hryllilegu
reynslu að hafa verið sviptur
frelsinu.
„Ég bjóst náttúrulega
aldrei við þessu veseni öllu
saman. Einn mesti veikleiki
minn er að ég er frekar sak-
laus og treysti fólki auðveld-
lega svo þegar Guðmundur
bauð mér að koma til Íslands
og búa hjá sér þá dreif ég mig
bara. Ég bjóst ekki við því að
hann væri með einhver önnur
plön í höfðinu,“ sagði Briggs í
samtali við DV skömmu eftir
að hann var leystur úr haldi.
„En uppskeran af því að
treysta fólki er að ég hef eytt
rúmum átta mánuðum af
ævinni í fangelsi. Og enginn
á þessari jörð getur gefið mér
þann tíma aftur. Stórum hluta
þessa tíma var eytt í einangr-
un og það er ekkert smá gott
að vera frjáls. Ég tek ekkert
í lífinu sem sjálfsagðan hlut
eftir þessa lífsreynslu. Hvert
skref sem ég tek er mér mik-
ils virði og á hverju kvöldi
geng ég um höfnina og anda
að mér sjávarloftinu. Skoða
skipin og þau eru galdri lík-
ust eftir að ég kom út. Allar
píurnar eru ótrúlega fallegar
í mínum augum, fólkið vina-
legt og allur matur smakkast
dásamlega. Ég meina, það er
ekkert til neitt verra en að
lifa í búri.“
Engill og fiskur
Þegar þarna var komið sögu
DV 27. NÓVEMBER 2020
sagði Briggs að hann treysti
því að réttlætið myndi sigra,
og að réttlætið væri að hann,
saklaus maðurinn, yrði
dæmdur sýkn allra saka.
„Ég er vegabréfslaus og
flýg hvorki burtu eins og
engill né syndi frá landi eins
og fiskur. Ég ætla að reyna
að fá mér vinnu á meðan ég
bíð eftir því hvernig fram-
hald málsins fer – niðri
á bryggju eða jafnvel á
sveitabæ þar sem fólk þarf
á aðstoð að halda hjá manni
sem er vanur vinnu. Síðan
vonast ég til að hitta son
minn, Seth, sem er þriggja
ára. En því miður er þetta
mál búið að eyðileggja hjóna-
band mitt og móður hans,“
sagði Briggs við DV í maí
1999, en hann var dæmdur
í farbann á meðan mál hans
var enn fyrir dómstólum.
Fór svo að héraðsdómur
sýknaði Briggs og sýknan
var svo staðfest af Hæsta-
rétti. Var þar talið að ekki
væri hægt að slá því á föstu
að Briggs hefði vitað að efnin
voru í tösku hans. Eins fannst
dómurum ólíklegt að Briggs,
svartur og þrekvaxinn, hefði
talið sig komast í gegnum ör-
yggisgæslu á flugvellinum án
þess að vekja eftirtekt.
Saklausi maðurinn sekur
Málinu var því lokið og
Briggs hinn myndarlegi virt-
ist saklaus. Jafnvel bara ein-
lægur og guðhræddur maður
með ævintýraþrá sem hafði
villst inn í slæman félags-
skap. Það héldu í það minnsta
einhverjir, en þó ekki lengi.
Blekið var varla þornað á ný-
felldum dómi Hæstaréttar
þegar fregnir bárust af því
að Briggs hefði verið hand-
tekinn í Danmörku. Og fyrir
hvað ætli það hafi verið? Nú
hann var gripinn með um 800
e-pillur í fórum sínum.
Síðan þá hefur ekki mikið
til Briggs spurst. Hann
komst upp á kant við lögin
í Madrid 2014 og 2015, en
margir Íslendingar hafa
greint frá því að hafa rek-
ist á hann við dyravörslu
á Spáni. Hann hefur eitt-
hvað brugðist sér til Bret-
lands því að í ágúst á þessu
ári lýsti lögregla þar í landi
eftir honum. Hann átti að
mæta til afplánunar í fang-
elsi en hafði hlaupist undan
því. Guðmundur Ingi, Ís-
lendingurinn sem keypti
farmiðann fyrir Briggs, hélt
áfram að komast í kast við
lögin en hefur í dag snúið við
blaðinu og berst fyrir rétt-
indum fanga sem formaður
Afstöðu, félags fanga. n
Kio Briggs
var frelsinu
feginn enda
að eigin sögn
sárasaklaus.
MYND/TIMARIT.IS