Harmonikublaðið - 01.05.2015, Page 6

Jóhann Bjarnason
f. 18. apríl 1942 - d. 28. febrúar 2015
I dag kveðjum við góðan vin og félaga,
Jóhann Bjarnason eða Jóa Bjarna, eins og
hann var alltaf kallaður innan raða harm-
onikuunnenda.
Hann var maður sem var alltaf tilbúinn
að leggja Sambandi íslenskra harmo-
nikuunnenda (S.Í.H.U.) lið og var hann
formaður landsmótsnefndar þegar lands-
mót sambandsins var haldið á Hellu á
RangárvöIIum árið 2011, og er hægt að
fullyrða að það var eitt hið glæsilegasta
landsmót sem haldið hefur verið á vegum
sambandsins. Hann var sannur leiðtogi í
starfi Harmonikufélags Rangæinga til
margra ára og formaður þess félags um
árabil. Jóa Bjarna verður sárt saknað og
vill stjórn sambandsins þakka honum fyrir
ómetanleg störf í gegnum árin.
Um leið og við þökkum Jóhanni Bjarna-
syni samfylgdina sendum við okkar inni-
legustu samúðarkveðjur til eiginkonu
Jóhanns, Elsu Þorbjargar Árnadóttur og
fjölskyldu.
F.h Sambands íslenskra harmonikuunnenda,
Gunnar Kvaran, formaður.
Kveðja frá Harmonikufélagi Rangæinga
Góður félagi er farinn, allt of snemma. Jói
var einstakur maður, mikill tónlistarmaður
og óhætt að segja að harmonikan hafi átt
hug hans allan. Osérhlífni og metnaður
einkenndu störf hans fyrir Harmoniku-
félag Rangæinga þar sem hann var for-
maður. Hann var vel skipulagður og fram-
sýnn í formennskunni og stýrði félaginu
af miklum myndarbrag og dugnaði.
Jói átti frumkvæði að því að fara með
harmonikuna inn í leikskólana og kynna
hljóðfærið fyrir æsku landsins og hefur sá
háttur verið tekinn upp í öðrum harmon-
ikufélögum víða um land. Jói var alltaf
tilbúinn að vinna í þágu samfélagsins og
félagsins og var vinnan með honum að
landsmótum og ýmsum viðburðum
tengdum harmonikunni ógleymanleg, þar
vann hann af kappi og metnaði og segja
má að landsmótið á Hellu 2011 hafi
heppnast frábærlega undir hans forystu.
Jói var alltaf léttur og kátur þegar harmo-
nikan var annars vegar og alltaf stutt í
glettnina, góðan húmor
og skemmtilegar sögur.
Harmonikufélag Rang-
æinga fór undir góðri for-
ystu Jóa í skemmtiferðir
þar sem hann keyrði og
er ferð sem félagið fór upp
á Snjóöldu (930 m) á rútu
sérstaklega eftirminnileg
en þar voru nikkurnar
þandar. Harmonikufélag
Rangæinga sér eftir öfl-
ugum félagsmanni, því segja má að hann
hafi verið hjartað í félaginu. Victorian hans
Jóa er þögnuð en ekki efumst við um að
allir verði í stuði hjá Guði nú þegar hann
er mættur á svæðið. Fjölskyldu Jóa og EIsu
sendum við innilegar samúðarkveðjur,
minning um góðan dreng lifir.
F.h. Flarmonikufélags Rangteinga,
Guðrún A. Ottarsdóttir,
Auður Fr. Halldórsdóttir, Tryggvi
Sveinbjörnsson og HaraLdur Konráðsson.
Fallinn er frá góður vinur og félagi til
margra ára, Jóhann Bjarnason. Hann var
ættaður úr Landsveitinni, okkar kæru
sveit, en þangað á ég einnig rætur mínar
að rekja. Ræddum við oft saman um
sveitina okkar og marga af þeim höfð-
ingjum og kynlegu kvistum sem þar
bjuggu, höfðum við gaman af því að rifja
upp ýmsar góðar og skondnar sögur frá
gamalli tíð.
Jói hafði yndi af því að spila á harmoniku
og byrjaði mjög ungur að spila á dans-
leikjum bæði í Brúarlundi í Landsveit og
fleiri samkomuhúsum, ásamt margs konar
öðrum uppákomum, oftast með Sigrúnu
systur sinni, en mjög kært var á milli þeirra
systkina. Sigrún lést árið 2006.
Jói var alla tíð mikill dugnaðarmaður og
vinnuþjarkur, það kom glöggt fram í þeim
verkefnum sem hann tók að sér fyrir Sam-
band íslenskra harmonikuunnenda en þar
var hann oftast fremstur í flokki þegar taka
þurfti til hendi við hin ýmsu krefjandi
verkefni, einnig var hann fundarstjóri á
flestum aðalfundum sambandsins sem ég
man eftir, og naut virðingar allra fundar-
manna. Jói var formaður Harmonikufélags
Rangæinga til margra ára og aðaldrif-
fjöðrin í þeirra starfi. Félagið hefur
blómstrað og dafnað í hans höndum. Hafa
þeir félagar komið fram með ýmsar nýj-
ungar, t.d. með því að færa harmoniku-
tónlist markvisst inn í kirkjustarfið, spila
við messur og aðrar kirkjulegar athafnir.
Harmonikan var hans líf og yndi, einnig
var hann góður lagahöfundur og held ég
að flestir harmonikuleikarar á Islandi spili
lögin hans Hillingar og Nesjavallapolkann
og fleiri lög mætti eflaust upp telja. Þegar
ég var formaður Harmonikufélags Reykja-
víkur áttu félögin okkar mjög gott og
farsælt samstarf, það voru ánægjulegir
tímar og fyrir það vil ég þakka alveg sér-
staklega.
Kæra Elsa og fjölskylda, ég sendi ykkur
mínar innilegustu samúðarkveðjur, ég veit
að sorg ykkar er mikil, guð styrki ykkur
og varðveiti.
Spilafélögum í Harmonikufélagi Rang-
æinga sendi ég mínar bestu kveðjur og
vona að félagið haldi áfram að blómstra
og dafna í anda Jóhanns Bjarnasonar.
Ég kveð þig nú Jói, minn kæri vinur, með
þakklæti fyrir góða vináttu og samspil
gegnum árin. Eg veit að þú munt búa í
haginn fyrir okkur harmonikufólk og taka
vel á móti okkur af þinni alkunnu gestrisni
þegar þar að kemur, líklega spilandi eitt-
hvað af fallegu lögunum þínum, t.d.
Vögguvísuna þína sem er svo falleg.
Guðrún Guðjónsdóttir,
Harmonikufélagi Reykjavíkur.
6