Sjómannadagsblaðið - 30.05.2008, Side 21

230. MAÍ 2008 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
Vinningur í hverri viku
Að Sjómannadagsráði í Reykjavík og
Hafnarfirði standa eftirtalin stéttarfélög
sjómanna:
Félag skipstjórnarmanna,
Félag vélstjóra og málmtæknimanna,
Sjómannafélag Íslands,
Félag íslenskra loftskeytamanna,
Sjómannafélag Hafnarfjarðar og
Félag bryta.
Tilgangur og markmið
Sjómannadagsráðs eru m.a.:
Að efla samhug meðal sjómanna
og hinna ýmsu starfsgreina
sjómannastéttarinnar og vinna
að nánu samstarfi þeirra.
Að heiðra minningu látinna
sjómanna og sérstaklega
þeirra sem látið hafa líf sitt
vegna slysfara í starfi.
Að kynna þjóðinni áhættusöm
störf sjómannsins og hin mikilvægu störf
sjómannastéttarinnar í þágu þjóðfélagsins.
Að beita sér fyrir menningarmálum er
sjómannastéttina varða og vinna að velferðar-
og öryggismálum hennar.
Að afla fjár til þess að reisa og reka
dvalarheimili, hjúkrunarheimili, vistunar-
og endurhæfingaraðstöðu, íbúðir og
leiguíbúðir, einkum fyrir aldraða sjómenn og
sjómannsekkjur.
Að stuðla að byggingu og rekstri
orlofshúsa, sumardvalarheimila og
alhliða orlofsstarfsemi fyrir sjómenn,
fjölskyldur þeirra og starfsmenn
samtaka þeirra.
Að beita áhrifum sínum á
stjórnvöld til setningar löggjafar
til styrktar framgangi markmiða
Sjómannadagsráðs.
Stjórn Sjómannadagsráðs
í Reykjavík og Hafnarfirði skipa:
Guðmundur Hallvarðsson formaður,
Sjómannafélagi Íslands.
Hálfdan Henrysson varaformaður,
Félagi Skipstjórnarmanna.
Guðjón Ármann Einarsson gjaldkeri,
Félagi skipstjórnarmanna.
Ásgeir Guðnason ritari,
Félagi vélstjóra og málmtæknimanna.
Birgir H. Björgvinsson varagjaldkeri,
Sjómannafélagi Íslands.
Aðildarfélög Sjómannadagsráðs
Heiðraðir
voru á Sjómanna-
deginum 2007
Ragnar E. Gunnarsson,
háseti
Magnús G. Jónsson,
háseti
Þröstur Sigtryggsson,
skipherra
Jóhann Gíslason,
vélstjóri
Bjarni Jónsson,
myndlistarmaður
áhöfnina sakaði ekki. Þess er einnig
vert að minnast að félagið var lengi í
samstarfi við Björn Pálsson flugmann
sem um árabil stundaði sjúkraflug og
sótti sjúklinga í alla landshluta, oft við
erfiðar aðstæður.“
Tilkynningarskyldan
Þá segir Haraldur að ekki megi gleyma
Tilkynningarskyldu íslenskra skipa
sem félagið beitti sér lengi fyrir og hóf
rekstur á 1966. Tilkynningarskylduna
rak félagið allt til ársins 2003 er
Vaktstöð siglinga tók við hlutverki
hennar með lögum frá Alþingi.
Slysavarnaskólinn
Haraldur kveðst stoltur af því að hafa
átt þátt í stofnun Slysavarnaskóla
sjómanna 1985. Sem formaður
Rannsóknarnefndar sjóslysa hefur
hann kynnst því vel hve mjög skorti á
að sjómenn hefðu næga þekkingu og
þjálfun til að takast á við erfiðar
aðstæður, þegar vá bar að höndum, og
fara með björgunar- og öryggistæki.
Nauðsynlegt var t.d. að þeir fengju
þjálfun í að taka á móti þyrlum á
hættustund. Í samvinnu við
sjómannasamtökin, samband
útvegsmanna og ríkið var ráðist í að
bæta úr þessu og hefja námskeiðahald
fyrir sjómenn um allt land. Þannig
eignaðist félagið gamla varðskipið Þór
sem breytt var í skólaskip og fékk
nafnið Sæbjörg. Hún þjónaði hlutverki
sínu til ársins 1998 er SVFÍ fékk
ferjuna Akraborg til eignar. Nú er það
lögbundið að allir sjómenn skuli fá
slíka fræðslu. Haraldur telur engan
vafa á því að stofnun
Slysavarnaskólans hafi haft veruleg
áhrif til að stuðla að auknu öryggi
sjómanna og björgun mannslífa.

Landsbjörg
Slysavarnafélagið Landsbjörg var
stofnað 2. október 1999 en þá
sameinuðust Slysavarnafélag Íslands
og Landsbjörg, landssamband
björgunarsveita sem stofnað var 1991
við samruna Landssambands
Hjálparsveita skáta og
Landssambands flugbjörgunarsveita.
Telur Haraldur að þetta hafi verið
farsæl ákvörðun og mjög til
framdráttar öllu starfi að slysavörnum
og björgunarmálum. Hann leggur
einnig áherslu á hversu mikilvægt það
er fyrir samfélagið að hafa starfandi
slík samtök sjálfboðaliða sem
Slysavarnafélagið Landsbjörg er.
Mikil fræðsla
Haraldur segir að hlutverk SVFÍ hafi
alls ekki verið einskorðað við
björgunarstörf á sjó og landi. „Félagið
hefur líka alla tíð lagt áherslu á
fræðslu í forvarnarskyni og beitti sér
t.d. á upphafsárum félagsins mjög
fyrir sundkennslu um allt land.
Félagið réð líka eigin starfsmann á
fjórða áratugnum, Jón Oddgeir
Jónsson, til að sinna slysavörnum á
landi. Hann ferðaðist um landið og
sinnti m.a. umferðarfræðslu og
kennslu í skyndihjálp. SVFÍ kom
einnig að fræðslumálum við
undirbúning á upptöku hægri
umferðar árið 1968. Einnig má nefna
sérstakt átak fyrir börn sem hófst
1992 og kvennadeildir SVFÍ tóku þátt
í ásamt öðrum félagasamtökum, þ.á
m. Rauða krossinum, undir heitinu
Vörn fyrir börn. Ég vil geta þess að
lokum að styrkur Slysavarnafélagsins
fjárhagslega til að takast á hendur hin
ýmsu verkefni hefur ekki síst byggst á
ötulu og fórnfúsu starfi
kvennadeildanna um allt land,“ segir
Haraldur Henrysson, fyrrverandi
forseti SVFÍ, að lokum.