Morgunblaðið - Sunnudagur - 10.05.2020, Blaðsíða 15

10.5. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15
„Hann var ómenntaður og á lágum launum
en ákvað bara einn góðan veðurdag að hætta
að vinna, snúa sér að tónlistinni og fara að
taka upp plötu. Hans nánustu leist nú ekkert
á þetta; það var engin skynsemi í þessu. En
hann hefur ekki snúið við síðan. Sem er alveg
magnað,“ segir Tolli um Bubba bróður sinn.
Morgunblaðið/Ásdís
Ég man fyrst eftir honum í Silver Cross-vagni fyrir framan hálfkaraðan bústaðí Kjós. Það var mikið sólskin í kringum
hann. Það fór ekki mikið fyrir honum á þess-
um hvítvoðungsárum en smám saman fór
hann að taka sitt pláss,“ segir Þorlákur Krist-
insson Morthens, ávallt kallaður Tolli, um
bróður sinn Bubba.
„Sem barn var hann alltaf sprækur, fyrir-
ferðamikill og uppátækjasamur. Hann er
yngstur og lendir í því að verða „undirdogg-
aður“ af okkur hinum strákunum en um leið er
hann uppáhaldið hennar mömmu. Það bjó til í
mér afbrýðisemi.“
Notaður í dramatísk hlutverk
Varstu góður við hann?
„Nei, ekkert sérstaklega. Ég lét hann dálít-
ið finna fyrir því. Ég stríddi honum og vildi
ekkert hafa með hann að gera. En þegar
hann var svona tíu ára fór ég að hjálpa hon-
um að læra málfræði. Hann var með lesblindu
og ADHD og fékk ekki kennslu við hæfi. Ég
fann upp sjónræna leið til að fá hann til að
skilja föllin og stillti þessu upp eins og her-
sveit. Og hann lærði þetta strax og brilleraði í
prófinu en það var sagt að hann hefði svindl-
að. Þannig að þarna er ég aðeins farinn að
taka hann til mín,“ segir Tolli.
„Ég man að mamma bað mig um að taka
hann í minn vinahóp, en
þarna var ég um tólf
ára gamall og hann níu.
Hann var tekinn með
sem svona „súkkulaði“,
eins og það var kallað.
Hann var svona með í
plati, en honum var
slétt sama. Hann kann-
ast ekki við þennan
dólg sem ég upplifi að
ég hafi verið með við
hann,“ segir hann.
„Bubbi féll mjög vel inn í leikinn og dó
mjög flott þegar hann átti að deyja. Það var
hægt að nota hann í dramatísk hlutverk í
leikjum. Það fór einu sinni svo að við vorum
að leika í nýbyggingu og það var brú yfir
stigagang. Ég ræðst á hann og hann fellur
fram og niður á milli steypujárna. Hann
skaddaðist á nýra. Ég var hársbreidd frá því
að drepa hann.“
Eldsnöggur að pikka upp lög
„Ég og Allan bróðir vorum dálítið að pönkast
í honum og hann kvartaði og klagaði í
mömmu miskunnarlaust, en hún var höfuð
fjölskyldunnar,“ segir Tolli og segir mömmu
þeirra oft hafa skammað þá fyrir að hrekkja
Bubba.
„En það stoppaði okkur ekkert þannig. Svo
á unglingsárum var hann farinn að sulla í
brennivíni, sem gerði hann mjög ofbeldis-
fullan. Hann var í slagsmálum með götu-
drengjum og kom sér í veruleg vandræði.
Mamma hringdi og bað mig um að taka hann
að mér til Hafnar í Hornafirði. Þá byrjaði
þetta ferðalag sem hefur tengt okkur órjúfan-
legum böndum fram til þessa,“ segir Tolli.
„Ég sagði honum að koma og taka gítarinn
með, en við vorum þá báðir að pikka á gítar.
Hann var strax góður; eldsnöggur að pikka
þetta upp. Jón Óskar myndlistarmaður rifjaði
það eitt sinn upp að Bubbi hefði pikkað upp
pikkið hjá Donovan sem var bæði bassapikk
og lína í háu tónunum líka. Og einhvern tím-
ann hitti Bubbi Donovan og sagðist vilja spila
fyrir hann lag eftir hann. Þá sagði Donovan:
„Þú tekur bæði bassann og gítarinn! Þetta er
sitt hvort hljóðfærið á plötunni.“
Það var engin leið til baka
Tolli segir þá bræður báða búa yfir miklum
eldmóð, ekki síst vegna umhverfisins sem
þeir koma úr.
„Við urðum að halda áfram, það var engin
leið til baka. Það bjó til í okkur metnað og
það gerði Bubba að miklum bardagamanni,
sem hefur sína plúsa og mínusa. En ef Bubbi
fær áhuga á einhverju verður hann góður í
því á mjög stuttum tíma. Alveg eins og þegar
Dylan kom kornungur úr sveitinni til New
York og hitti alla sem skipta máli, þá gerði
Bubbi það sama. Hann gerir það þegar hann
fer inn á nýtt svæði. Hann er fljótur að sjá út
af hverjum hann getur lært.“
Sástu strax að hann myndi verða tónlistar-
maður?
„Nei, ekki endilega. En ég man eftir því
augnabliki þegar hann tók ákvörðun um það.
Hann var þá í erfiðisvinnu í mjölinu, kannski
sautján ára. Hann var ómenntaður og á lág-
um launum en ákvað bara einn góðan veð-
urdag að hætta að vinna, snúa sér að tónlist-
inni og fara að taka upp plötu. Hans nánustu
leist nú ekkert á þetta; það var engin skyn-
semi í þessu. En hann hefur ekki snúið við
síðan. Sem er alveg magnað.“
Hungraði í sigur
„Svo heldur lífið áfram og Bubbi verður þessi
súperstjarna og verður dálítið fyrirferðar-
mikill. Stundum fannst mér hann einum of og
var að láta hann fara í taugarnar á mér. En
svo hef ég lært að ef einhver fer í taugarnar á
mér er það oft af því að viðkomandi er ekki
eins og ég vil að hann
sé. Það er alveg klárt að
það er ekkert auðvelt að
vera Bubbi. Það er snú-
ið hlutskipti að eiga sitt
prívat líf og vera sáttur
við sína prívat persónu
og vera um leið þessi
opinbera fígúra.“
Heldurðu að hann
hafi ekki viljað vera
frægur?
„Ég hugsa að hann hafi hungrað í sigur. Al-
veg sama hvernig hann hafi verið knúinn
fram. Þörfin fyrir að vinna er á sjálfstýringu
hjá honum, og það er líka erfitt. Í dag er hann
að þroskast og getur betur staldrað við og
notið þess sem hann hefur.“
Mannlegur ófullkomleiki
Bubbi segir þig hafa verið fyrirmynd sína.
Upplifðir þú það þannig?
„Ef ég fer að greina það má segja að ég
verð snemma eins konar föðurímynd fyrir
Bubba og sú ábyrgð er sett á mig. Í dag er ég
þakklátur fyrir að hafa verið til staðar fyrir
hann og það má ekki gleyma því að hann hef-
ur verið mér fyrirmynd líka. Ég hef sótt mik-
ið í það sem hann er; þennan lífskraft og
þetta viðhorf að gefast aldrei upp. Það er auð-
velt að hrífast af þessum eldmóð,“ segir Tolli.
„Bubbi hefur haft þann eiginleika að gera
sig berskjaldaðan og hefur ekki óttast það
heldur frekar nýtt sér það. Hann fer alltaf að
verða meiri samnefnari alþýðunnar. Og svo
gerir hann það sem oft gerist þegar alþýðu-
hetjurnar banka upp á á múra valdsins, valdið
yfirtekur hann. Hann hefur líka verið inn-
limaður inn í strúktúr þeirra sem hafa valdið,
menntamanna og hinna ríku. Og honum er
drullusama. Hann tekur það líka og minglar
við fígúrur valdsins, um leið og hann fer inn á
Litla-Hraun og syngur fyrir fanga. Hann ger-
ir það sem hentar markmiðum hans. Styrkur
hans liggur líka í því að gangast við sér, sem
er sjaldgæfur eiginleiki. Bubbi er stöðugt að
endurnýja sig og hefur kannski stundum ver-
ið í mótsögn við sjálfan sig, en það er bara
svo mannlegt. Og það er einmitt þessi mann-
legi ófullkomleiki sem gerir það að verkum að
við getum öll tengt við hann,“ segir Tolli.
„Í dag er hann að uppskera sátt og ró eftir
mikla innri vinnu. Svo má ekki gleyma því að
nefna hvað hann er mikill barnakarl. Það er
svo mikil bernska í Bubba; hann nær að halda
í þessa kátínu. Hann er á fallegum stað.“
„Ég var hársbreidd frá
því að drepa hann“
’Hann var í slagsmálummeð götudrengjum og komsér í veruleg vandræði.Mamma hringdi og bað mig
um að taka hann að mér til
Hafnar í Hornafirði. Þá byrjaði
þetta ferðalag sem hefur tengt
okkur órjúfanlegum böndum.