Morgunblaðið - 17.06.2020, Qupperneq 52

52 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. JÚNÍ 2020
✝ RóbertRóbertsson
fæddist í Reykjavík
27. maí 1943. Hann
lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Boðaþingi 1. júní
2020. Móðir hans
var Erna Ingólfs-
dóttir, f. 1924, d.
2003. Hálfsystkini
Róberts sammæðra
eru Vincent, Mike
og Lilja.
Hinn 5. febrúar 1966 giftist
Róbert Bergþóru Sigurð-
ardóttur, f. 2. mars 1944, d. 19.
desember 2002. Börn þeirra
eru: 1) Hulda María, f. 1966,
maki Steinar Bragi Stefánsson.
2) Sigurður Arnar, f. 20. maí
1967, d. 12. desember 2005. 3)
Erna Bryndís, f.
1975, maki Sig-
urður Þorgils Guð-
mundsson. Barna-
börn Róberts eru
Diljá Hrund, f.
10.2. 1990, Alex-
ander, f. 15.8. 1991,
Maria, f. 21.4. 1993,
Camilla Hrund, f.
17.8. 1998, Róbert
Orri, f. 13.11. 1998,
Victor Snær, f.
5.11. 2000, og Arna Bergþóra, f.
16.1. 2009.
Róbert lauk námi í húsgagna-
smíði árið 1965 og síðar húsa-
smíði og vann við iðn sína allt
þar til hann veikist árið 1996.
Útför Róberts fór fram í kyrr-
þey hinn 16. júní 2020 að ósk
hins látna.
Elsku besti pabbi. Ég sit hér
að skrifa minningargrein um þig
sem mér finnst vera svo skrítið.
Ég átti ekki von á því að þú færir
frá okkur strax. Þú áttir við veik-
indi að stríða í þó nokkurn tíma
en alltaf varstu jákvæður og blíð-
asti maður sem til var. Kvartaðir
aldrei nokkurn tímann, sagðir
alltaf „já það er allt í lagi með
mig“. Svona varstu og lýsir þetta
þér svo vel, hjartahlýrri mann er
erfitt að finna.
Ég rifja upp minningarnar um
þig og gæti skrifað endalaust því
þær eru svo margar en ég minn-
ist þó með hlýju í hjarta og brosi
þegar þú sagðir mér endalaust
sögur þegar ég var lítil og bæk-
urnar sem ég bað þig að lesa aftur
og aftur, alltaf varstu til í það og
áttir það til að breyta sögunni,
bara til að athuga hvort ég tæki
eftir því.
Þú varst svo endalaust hjálp-
samur og greiðvikinn og vildir
allt fyrir alla gera og taldir aldrei
neitt eftir þér. Varst einstaklega
góður afi og tengdapabbi. Ég
hugga mig við það að núna sértu
kominn til mömmu og Sigga
bróður sem þú saknaðir svo mikið
enda var það mikið áfall þegar þú
misstir konuna þína, þið svo ung,
og svo son þinn stuttu eftir það.
Þú ert mín hetja og ég sakna þín
meira en orð fá lýst.
Elska þig pabbi minn, hvíldu í
friði.
Þín dóttir,
Erna Bryndís.
Ég minnist Róberts Róberts-
sonar tengdaföður míns og vinar
með hlýhug, en leiðir okkar lágu
fyrst saman 2006 þegar við Erna
yngri dóttir hans byrjuðum að
rugla saman reytum. Þegar við
Róbert hittumst í fyrsta skipti
fann ég strax að hér var maður að
meiru, en þann dag var hann
mættur til að passa Camillu
barnabarnið sitt á meðan við
Erna fórum til New York með
eldri dóttir hans og tengdasyni.
Það var strax við fyrstu kynni
sem ég sá að við myndum eiga
góða samleið. Í gegnum þessi ár
sem liðin eru síðan höfum við Ró-
bert brallað margt þó að heilsa
hans og erfiðleikar hafi spilað þar
inn í, sviðaveisla, kjötsúpugerð,
nautasteikur sem og alls konar
matargerð og annað gamalt og
gott var sameiginlegt áhugamál
okkar, gátum talað endalaust um
að henda einhverju góðu á grillið
eða í pottana. Þegar við Erna
gerðum upp húsið okkar var hann
alltaf innan seilingar með ýmis
góð ráð, en Róbert var smiður að
mennt. Hann var þó ólíkur mörg-
um öðrum „ráðgefendum“ þar
sem hann gagnrýndi aldrei með
neikvæðum hætti, það var alltaf
uppbyggjandi sem hann hafði til
málanna að leggja, þetta vita
margir sem hann þekkja. Mér er
minnistætt þega Róbert tefldi við
mig, en hann var afar lunkinn
skákmaður, ég hélt ég væri að
vinna hann en svo kom leikurinn
sem öllu breytti þrátt fyrir að
hann hafi tvisvar til þrisvar í
skákinni boðið mér að „leika til
baka“. Þetta lýsir honum svo vel,
hann var svo mikill mannvinur og
mátti ekkert aumt sjá, ekki einu
sinni tengdasoninn tapa fyrir sér
í skák. Ljúfmennið Róbert hefur
kvatt, margir munu sakna hans
sárt og sérstaklega barnabörnin
sem áttu æðislegan afa sem hugs-
aði æðislega vel um þau og gaf
þeim mikla athygli í daglegu
amstri þeirra. Elsku Róbert
tengdafaðir og vinur, nú ert þú
kominn í faðminn hjá Beggu þinni
og Sigga. Ljúfari manni með jafn
mikið æðruleysi hef ég ekki
kynnst og þess mun ég sakna því
svona eintök af manneskjum er
ekki að finna á hverju strái. Ég
þakka fyrir allar samverustund-
irnar sem við höfum átt saman á
þessum árum, ég sakna þín, minn
kæri vinur. Takk fyrir allt og
hvíldu í friði.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Þinn vinur og tengdasonur
Þorgils Guðmundsson.
Elsku afi Ró. Ég trúi ekki að
ég þurfi að kveðja þig. Það er
ekki hægt að ímynda sér betri
afa, þú ert búinn að vera vinur
minn frá fyrsta degi og það eru
svo margar góðar minningar og
stundir sem við höfum átt saman
og mun ég varðveita þær eins
lengi og ég lifi.
Það var aldrei langt í bros og
grín frá þér, en fremst af öllu er
hversu mikill kærleikur geislaði
frá þér, orkan frá þér svo góð og
hlý og er ég þess fullviss að allir
sem þekktu þig væru mér sam-
mála.
Ég er svo þakklát og glöð yfir
því að við gátum eytt síðastliðn-
um jólum saman, það voru ynd-
islegar stundir sem hægt er að
ylja sér við. Sérstaklega er mér
kært eitt kvöldið á aðventunni
sem við eyddum saman og bök-
uðum heilan helling af smákökum
og drukkum kaffi. Elsku afi minn,
takk fyrir að deila uppskriftinni
þinni að besta rauðkáli í heimi,
þar voru ekki jól án þess að hafa
afarauðkál.
Elsku afi minn, við sem ætl-
uðum að gera svo margt saman í
sumar eins og göngutúra niður að
vatni. Það mun því miður ekki
verða af því, að sinni, en ég á svo
góðar minningar frá stundum
okkar saman og mun varðveita
þær að eilífu.
Það er huggun í harminum að
vita af þér í góðum höndum með
ömmu og Sigga.
Þangað til við hittumst næst
afi Ró.
Þótt döpur sé nú sálin,
þó mörg hér renni tárin,
mikla hlýju enn ég finn
þú verður alltaf afi minn.
(Höf. ók.)
Þín
Diljá Hrund.
Elsku afi minn. Ég hefði aldrei
getað óskað mér betri afa en þín
og betri mann er varla hægt að
finna, góðhjartaður, ljúfur og
hjálpsamur.
Afi, þú varst algjör stríðnis-
púki og hafðir svo gaman af því að
plata og stríða okkur krökkunum.
Það sem einkenndi þig hvað
helst er hversu barngóður þú
varst og mikill dýravinur, þér
þótti svo vænt um hundana mína
og þeim svo vænt um þig.
Afi, mér leið alltaf svo vel í ná-
vist þinni, nærvera þín svo hlý og
góð, alltaf jákvæður og með húm-
orinn í lagi, jafnvel á erfiðum tím-
um.
Ég á svo margar góðar minn-
ingar af okkar samverustundum,
það sem stendur upp úr eru allir
skemmtilegu ísbíltúrarnir okkar
sem við fórum saman og hvað við
hlógum mikið.
Ég elska þig afi minn, hef þig í
hjartanu og geymi.
Við eigum minningar um brosið
bjarta,
lífsgleði og marga góða stund,
um mann sem átti gott og göfugt
hjarta
sem gengið hefur á guðs síns fund.
Hann afi lifa mun um eilífð alla
til æðri heima stíga þetta spor.
Og eins og blómin fljótt að frosti falla
þau fögur lifna aftur næsta vor.
(Guðrún Vagnsdóttir)
Þín
María (Mæja).
Elsku afi, þótt þú sért farinn
frá okkur finn ég fyrir þér meira
en nokkurn tímann. Betri afa er
ekki hægt að finna. Ég mun aldr-
ei gleyma tímanum okkar saman
þegar ég, Róbert og Victor gist-
um alltaf hjá þér, horfðum á
myndir saman og borðuðum
nammi og spiluðum. Þú kenndir
mér að tefla og mér fannst alltaf
svo skemmtilegt að tefla við þig,
þótt þú ynnir alltaf. Þú ert risa-
stór partur af lífi mínu og það
mun aldrei breytast. Allar minn-
ingarnar mun ég varðveita að ei-
lífu. Það verður erfitt að sjá þig
ekki lengur en ég veit að þú ert á
betri stað og munt vera hjá mér
og passa upp á mig. Takk fyrir að
vera þú, vera fyrirmynd fyrir öll
barnabörnin þín og elska okkur
eins og þú gerðir. Minning þín
mun lifa í okkur öllum.
Þangað til næst, ég elska þig.
Camilla Hrund.
Afi var ljúfur og góður og hann
var besti afi sem hægt var að
hugsa sér, hann t.d. gaf mér alltaf
allt nammið sitt. Það var alltaf
gott að hitta afa. Afi hafði gaman
af að sjá myndirnar sem ég var að
teikna og mála og spurði mig allt-
af hvort ég væri búin að mála
nýja mynd. Þegar ég kom til hans
sagði hann alltaf: „Hæ, elskan
mín!“ Ég elska hann mjög mikið.
Arna Bergþóra.
Nú verða sumarbústaðaferð-
irnar ekki fleiri með vinum mín-
um og frændum, þeim Óskari og
Róberti eða Bibba eins og fjöl-
skylda mín kallaði hann alltaf. Í
þessa árlegu ferð fórum við ein-
ungis þrír frændurnir og fylgdi
henni alltaf mikil tilhlökkun, þar
sem við nutum kyrrðar sveitar-
innar og náttúru ásamt því að
grilla eftirlætisrétt okkar ásamt
öllu tilheyrandi. Margt spaugi-
legt kom upp á í þessum ferðum
og höfðum við Bibbi sérstaklega
gaman af frænda okkar Óskari,
sem alltaf var hrókur alls fagn-
aðar og hnyttinn í öllum tilsvör-
um.
Bibbi var þriggja ára þegar ég
fæddist, og var mikill samgangur
á milli fjölskyldna okkar, þótt
hann byggi á uppeldisárum sín-
um við Laugateig en ég á Ásvalla-
götu. Þá var mjög vinsælt að fara
í gömlu sundlaugarnar, sem voru
skammt frá æskuheimili Bibba.
Hann ólst upp hjá Lilju ömmu
okkar og síðar hjá Dóru Maríu
móðursystur.
Foreldrar mínir áttu sumar-
hús í Sléttuhlíðinni fyrir ofan
Hafnarfjörð og voru farnar þang-
að margar ferðir þar sem við
Bibbi spiluðum fótbolta, tefldum
skák og fórum í alls konar leiki
ásamt því að ganga á Helgafell og
fara inn í 100 metra hellinn þar
skammt frá. Á þeim tíma sáum
við aldrei neinn á fjallinu, en nú
er þetta orðin afar fjölsótt göngu-
leið.
Bibbi nam við Iðnskólann og
útskrifaðist þaðan bæði sem hús-
gagna- og húsasmiður og vann
við þá iðju alla tíð meðan heilsa
hans leyfði. Það var alltaf gott að
leita til Bibba með ýmislegt sem
þurfti að laga heima fyrir og alltaf
kom hann glaðbeittur og lagfærði
hlutina enda mikill hagleikssmið-
ur.
Síðar fengum við Ingó bróðir
Bibba til að byggja nýjan bústað í
Sléttuhlíðinni. Það var lítið mál
og var hann reistur á nokkrum
mánuðum og var allt handbragð
hans til fyrirmyndar og hefur
fjölskyldan notað hann síðan eða
þar til kveikt var í honum fyrr á
þessu ári. Þegar ég sagði honum
frá þessu atviki á sjúkrahúsinu
varð hann jafn dapur og ég enda
unni hann Sléttuhlíðinni og þess-
um bústað, sem hann hafði smíð-
að.
Ástin og vinur í lífi Bibba var
Begga eiginkona hans, sem dó
langt um aldur fram aðeins 58 ára
gömul. Við Helga minnumst
margra ánægjulegra heimsókna
og samverustunda með þeim
hjónum. Þremur árum seinna
varð Bibbi fyrir öðru stóru áfalli
er hann missti Sigurð Arnar son
sinn í bílslysi.
Heilablóðfall gerði síðan líf
Bibba erfiðara á seinni árum, en
þegar við hittumst sýndi hann
alltaf sama jafnaðargeðið, talaði
um lífið og tilveruna og aldrei
heyrði ég hann hallmæla nokkr-
um manni.
Að leiðarlokum sendi ég dætr-
um Bibba, þeim Ernu Bryndísi og
Huldu Maríu, og fjölskyldum
þeirra innilegar samúðarkveðjur.
Megi minningin um góðan
dreng lifa.
Gunnar Hjaltalín.
Róbert Róbertsson
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GARÐAR BJÖRNSSON
frá Krossavík, Vopnafirði,
lést á heimili sínu.
Jarðarför fer fram í kyrrþey.
Hjörtur Garðarsson Ester Ósk Hreinsdóttir
Gunnþórunn Guðrúnardóttir
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, systir, amma og
langamma,
LILJA H. GUÐJÓNSDÓTTIR DICK
frá Hafnarfirði,
lést á heimili sínu í Norður-Karólínu 10. júní.
Minningarathöfn á Íslandi verður haldin
síðar.
Mary Russo
Margaret og Randy Barnes
Jón og Stephanie Dick
Tom Thomsson
Svavar Guðjónsson og Skúlína
barnabörn og aðrir aðstandendur
Ástkær faðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR W. VILHJÁLMSSON,
lögfræðingur og deildarstjóri,
sem lést á Vífilsstöðum 26. maí, verður
jarðsunginn frá Langholtskirkju
fimmtudaginn 18. júní klukkan 13.
María Kristín Guðmundsdóttir
Guðmundur Thor Guðmundsson
Sara María Grau Anders Grau
Vilhjálmur W. Birgisson
Nína Júlía Machon
Martin Machon
Ástkær eiginkona mín, móðir,
tengdamamma, amma og langamma,
SVANHILDUR INGVARSDÓTTIR
Hrafnistu, Hafnarfirði,
áður til heimilis að Klettahrauni 5,
Hafnarfirði,
lést í faðmi fjölskyldunnar miðvikudaginn
4. mars. Útför hennar fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
fimmtudaginn 25. júní klukkan 15.
Sveinn Þorkell Guðbjartsson
Katrín Sveinsdóttir Kristján Rúnar Kristjánsson
Hildur Dís Kristjánsdóttir Þorgeir Albert Elíesersson
Sveinn Rúnar Þorgeirsson
Svana Lovísa Kristjánsdóttir Andrés Garðar Andrésson
Bjartur Elías Andrésson
stúlka Andrésdóttir
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við fráfall og útför eiginkonu, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu okkar,
RAGNHEIÐAR ÞÓRÐARDÓTTUR.
Séstakar þakkir færum við fólkinu á deild
B7 á Borgarspítalanum.
Magnús Hjálmarsson
Halldóra Magnúsdóttir
Lára Magnúsardóttir
og fjölskyldur
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÚLFUR SIGURMUNDSSON
hagfræðingur,
Kópavogstúni 10, Kópavogi,
lést 11. apríl. Útför hans verður gerð frá
Bústaðakirkju þriðjudaginn 23. júní klukkan 13.
Blóm vinsamlegast afbeðin. Þeim sem vilja minnast hans er
bent á hjúkrunarheimilið Sóltún.
Sigríður Pétursdóttir
Þóra Sæunn Úlfsdóttir Jóhann Ísak Pétursson
Einar Úlfsson
Úlfur Þór, Sigríður Ósk, Samuel, Stefanía Sóley