Morgunblaðið - 07.09.2020, Blaðsíða 15

15
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 7. SEPTEMBER 2020
Tómlegt Engir áhorfendur voru leyfðir á landsleik Íslands og Englands á laugardag. Þessi sat þó í hólfi Tólfunnar en snerti ekki trommuna allan leikinn, enda enginn til að taka undir húið fræga.
Eggert
Okkur er ítrekað
sagt, í fjölmiðlum og
á Alþingi, að stjórn-
völd þjáist af stefnu-
leysi og vanmætti,
bæði fyrir farald-
urinn og nú í honum.
Í raunheimum skul-
um við sem snöggv-
ast horfa til Ölfuss
sem er um 2.300
manna samfélag. Þar
er nú hafin uppbygg-
ing samkvæmt atvinnustefnu og
langtímasýn sem á sér rætur hjá
ríkisstjórninni, einbeittum áhuga
sveitarstjórnar Ölfuss og fjöl-
margra íbúa. Verið að undirbúa
aukinn vatnsútflutning (Iceland
Glacial) og kolefnisjöfnun hans,
byggja upp 5.000 tonna laxeldi á
landi í tveimur áföngum (Land-
eldi) og stefnt að stórfelldri yl-
rækt til útflutnings í samvinnu við
ylræktarbændur á Suðurlandi. Í
auðlindagarði Orku náttúrunnar á
Hellisheiði er að finna merka og
vaxandi þörungarækt sem skilar
omega-3-fitu, próteini og fleiri af-
urðum sprotafyrirtækisins Vaxa.
Nýtt þekkingar- og þróunarsetur
hefur tekið til starfa í Þorláks-
höfn og bætt hafnaraðstaða til út-
flutnings í Þorláks-
höfn hefur laðað að
Smyril Cargo Line
með sínar reglu-
bundnu flutn-
ingaferðir.
Þetta allt end-
urspeglar atvinnu-
stefnu stjórnvalda,
eins fjölbreytt og hún
er, öfluga nýsköp-
unarstefnu og nýja
sjóði, langþráða mat-
vælastefnu, metn-
aðarfulla samgöngu-
áætlun, vistvæna
orkustefnu og loftslagsvænar að-
gerðir. Framfarirnar minna okkur
á fjölmörg tækifæri sem bíða í
Suðurkjördæmi, allt frá Suður-
nesjum til Hafnar í Hornafirði, og
einnig á sjálfan raunveruleikann.
Hann felst ekki í stóryrðum allt
of margra í stjórnarandstöðunni
um stefnuleysi og getuleysi
stjórnvalda. Slík orð ala því miður
á ruglingi, reiði og sundrungu á
erfiðum tímum. Þar horfum við í
andlit lýðhyggjunnar, eða lýð-
skrumsins, þar sem stjórnmála-
menn taka að sér að deila og
drottna. Sem sagt: Verið er að
halla réttu máli með rakalausum
fullyrðingum, frammi fyrir raun-
veruleikanum sem blasir við.
Uppbyggingin einangrast ekki við
Ölfus. Áherslur á menntun, rann-
sóknir, innviðafjárfestingar, ný-
sköpun í öllum atvinnugreinum,
nýjar atvinnugreinar og grænar
áherslur eru stefnumið stjórn-
valda fyrir landið allt. Það er því
ekki um skort á markmiðum og
vanmátt stjórnvalda að ræða,
þvert á móti. VG leggur ríflega
sitt af mörkum í samræmi við
stjórnarsamning flokkanna
þriggja eins og hæfir félagslegum
stefnumiðum, jafnrétti og um-
hverfisvernd.
Þessi orð mín eru svar við
óréttmætri og innantómri gagn-
rýni. Þau eiga að vera áminning
til allra sem hafa áhuga á stjórn-
málum að máta raunveruleikann
við síbyljuna um vanheilsu ríkis-
stjórnarinnar, vangetu og van-
efndir. Samsteypustjórn er vett-
vangur málamiðlana og er byggð
á trausti. Undan því kemst eng-
inn flokkur á þingi sem tekur að
sér framkvæmdavald.
Eftir Ara Trausta
Guðmundsson » Það er ekki um
skort á markmiðum
og vanmátt stjórnvalda
að ræða, þvert á móti.
Ari Trausti
Guðmundsson
Höfundur er þingmaður
VG í Suðurkjördæmi.
Stjórnin? Hún er
ekkert að gera
Þessa dagana eru
sagðar af því fréttir að
Róbert Spanó, sem nú
gegnir embætti forseta
Mannréttindadómstóls
Evrópu (MDE), hafi sér-
staklega verið heiðraður
af Tyrkjum. Var honum
boðið til Tyrklands þar
sem hann var sæmdur
nafnbót heiðursdoktors
við háskólann í Istanbúl,
auk þess sem hann átti
fund með Erdogan forseta Tyrklands.
Þetta eru vond tíðindi. Sérstaklega að
dómarinn skuli þiggja svona fjólur af
ríki sem allir vita að reglulega forsmáir
vernd mannréttinda og hefur þurft að
verjast fjölmörgum kærum fyrir MDE
undanfarin misseri, m.a. fyrir brot á
tjáningarfrelsi borgara sinna.
Þegar Róbert var spurður um ástæð-
ur þess að hann tók við þessum gælum
svaraði hann því til að hefð væri fyrir
því að dómarar við dómstólinn gerðu
það þegar aðildarríki ætti í hlut. Svarið
er frekar bágborið svo ekki sé meira
sagt.
Í raun ættu dómarar við MDE aldrei
að þiggja svona viðurkenningar frá að-
ildarríkjunum. Aldrei. Ríkin eru aðilar
til varnar í kærumálum sem berast til
dómstólsins. Það er því ekki við hæfi að
dómarar taki við atlotum þeirra. Slíkt
hlýtur að rýra traust manna til dóm-
stólsins. Allra helst á þetta við þegar í
hlut á ríki sem er blóðugt
upp fyrir axlir af mann-
réttindabrotum sínum
eins og Tyrkir eru. Ró-
bert hefði hreinlega átt
að nota þetta tækifæri til
að uppræta hefðir af
þessum toga, hafi þær yf-
irhöfuð verið fyrir hendi.
Hvers vegna heldur
Róbert Spanó að Tyrkir
hafi viljað hengja á hann
orðu? Dettur honum ekki
í hug að það kunni að
vera vegna viljans til að
gera hann vinveittan
þeim stjórnvöldum í þessu landi, sem sí-
fellt þurfa að verja hendur sínar fyrir
dómstólnum? Mun hann láta það eftir
þeim?
Það er auðvitað forsmán ef dómarar
við dómstólinn eru svo hégómlegir að
vilja þiggja svona viðurkenningar frem-
ur en að afþakka þær í þágu þeirra
hagsmuna sem þeim hefur verið trúað
fyrir að gæta í þágu almennra borgara í
aðildarríkjum að dómstólnum. Það er
sorglegt að íslenski dómarinn við dóm-
stólinn skuli falla á kaf í þennan pytt.
Vonandi drukknar hann ekki.
Eftir Jón Steinar
Gunnlaugsson
» „Hvers vegna heldur
Róbert Spanó
að Tyrkir hafi viljað
hengja á hann orðu?“
Jón Steinar
Gunnlaugsson
Höfundur er lögmaður.
Heiður eða skömm?