Morgunblaðið - 02.11.2020, Side 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 2. NÓVEMBER 2020
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
ÝmislegtHúsviðhald
Hreinsa
þakrennur fyrir
veturinn, og tek að
mér ýmis smærri
verkefni.
Uppl. í síma 847 8704
manninn@hotmail.com
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Framkvæmdir er í gangi í Félagstarfinu í Árskógum.
Aðalingangur lokaður, aðgangur í félagsstarf í gegnum Árskogar 6 - 8
. Opin smíðastofa kl. 9-15. Opin vinnustofa kl. 9 - 12. Opinn handa-
vinnuhópur kl. 12-16. Hádegismatur kl. 11.40-12.50. Heitt á könnunni.
Allir velkomnir. Það þarf að skrá sig í viðburði eða hópa: 411-2600.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffisopi og spjall kl. 8.10-11.
Ganga kl. 10:00. Hádegismatur kl. 11.30-12.30. Handavinnuhornið kl.
13:00. Síðdegiskaffi kl. 14.30-15.30. Allir velkomnir óháð aldri og
búsetu. Nánari upplýsingar i síma 411-2790.
Garðabæ Jónshús er opið og heitt á könnunni. Minnum á
grímuskyldu og muna að halda áfram upp á 2 metra regluna.
Tilkynningar um breytingar koma líka fram á facebooksíðu okkar
https://www.facebook.com/eldriborgararfelagsstarfgardabaer
Korpúlfar Ganga kl. 10 gengið frá Grafarvogskirkju, Borgum og inni
Egilshöll. Höldum fjarlægð og virðum allar sóttvarnir.
Þátttökuskráning í hádegisverð og kaffitíma í eldhúsinu. Skart í listas-
miðju kl. 13:00 í dag og Línudans með Guðrúnu kl. 13 í Borgum í
stórum sal, grímuskylda og 2 metrar. Grímuskylda í Borgum.
Starf á Korpúlfsstöðum fellur niður í óákveðin tíma.
Seltjarnarnes Námskeiðin í leir og gleri eru í samráði við
leiðbeinendur. Jóga í salnum á Skólabraut kl. 10.00 fyrir íbúa
Skólabrautar og kl. 11.00. fyrir íbúa utan Skólabrautar. Kaffikrókurinn
og aðrar samverustundir í dag eru eingöngu í boði fyrir íbúa
Skólabrautar 3-5. Minnum handþvott og sprittun og að grímuskylda
er í félagsaðstöðunni bæði hjá gestum og starfsmönnum.

Hluthafafundur
Hluthafafundur í Þorbirni hf. verður haldinn
þriðjudaginn 17. nóvember nk. kl. 11.00
á skrifstofu félagsins í Grindavík

Dagskrá:
1. Kosning stjórnar
2. Önnur mál

Stjórn Þorbjarnar hf.
Fundir/Mannfagnaðir
Færir þér
fréttirnar
mbl.is
FINNA.is
Kæri vinur, það
er margs að minn-
ast frá samskipt-
um okkar í rúm 30 ár sem við
félagarnir unnum saman. Alltaf
var það gleðin sem stýrði sam-
skiptum okkar. Það voru fáir
sem stóðu þér á sporði við að
stjórna stærstu lyfturunum hjá
Eimskip. Síðan tókst þú að þér
að stjórna akstrinum hjá okkur
bílstjórunum og vitum við að
það gat tekið á. Þú með skjá-
inn fyrir framan þig og við bíl-
stjórarnir gjammandi í talstöð-
ina, já eða í símanum við þig.
Við vitum að ein þín besta af-
slöppun var að fara með hólk-
inn upp á heiði og sitja þar fyr-
ir rebba. Síðan voru það
veiðiferðirnar í Brúarár, Álftá
og fleiri ár með góðum vinum,
þar sem þú greipst í gítarinn
og við vinirnir sungum hver
með sínu nefi. Þar var oft glatt
á hjalla og mikið hlegið. Eft-
irminnilegasta stundin var
þegar þú spilaðir á gítarinn
austurrískan slagara og Pétur
var að reyna að kenna Steina
stóra að jóðla. Við vorum 3
mínútum frá því að fara yfir
um af hlátri. Við söknum þess
að heyra í þér í talstöðinni. Þar
sem við eða þú helltum úr
viskubrunnum okkar enda
þóttumst við hafa svör við öllu.
Það skal ekki haft eftir hér
hversu svörin gátu verið öf-
ugsnúin, enda skemmtum við
okkur vel yfir þeim. Jæja,
„Strandamaðurinn sterki“, nú
ert þú kominn í sumarlandið
og við vitum hver tekur á móti
okkur þegar að því kemur.
Björn Smári
Sigurðsson
✝ Björn SmáriSigurðsson
fæddist 18. sept-
ember 1966. Hann
lést 19. október
2020.
Útför Björns
Smára var gerð 29.
október 2020.
Drottinn minn faðir
lífsins ljós
lát náð þína skína svo
blíða.
Minn styrkur þú ert
mín lífsins rós
tak burt minn myrka
kvíða.
(Bubbi Morthens)
Þín verður sárt
saknað, elsku vin-
ur, og guð geymi
þig. Sendum ættingjum og vin-
um okkar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Jóhann Geirharðsson,
Pétur B. Snæland, Halldór
Þórisson og Páll Sævar
Guðjónsson.
Öll eigum við það fyrir hönd-
um að hverfa yfir móðuna miklu
þegar þar að kemur en við von-
umst þó til þess að eiga langa
og góða ævi áður en kemur að
þeirri kveðjustund. Núna þegar
Björn Smári, samstarfsmaður
okkar hjá Eimskip til 35 ára, er
hrifinn á brott með litlum fyr-
irvara, ekki nema 54 ára, stönd-
um við eftir og vitum vart hvað-
an á okkur stendur veðrið.
Fyrir fáeinum vikum var hann
hér á meðal okkar kátur og
hress eins og hans var vandi.
Björn Smári hóf störf í út-
flutningi og strandflutningi hjá
Eimskip þann 19. ágúst 1985,
þá 19 ára gamall. Árið 1988
færðist hann yfir í skipaaf-
greiðslu og starfaði þar fram í
janúar 1997 er hann færðist yfir
í hlið 1 í Sundahöfn sem vigt-
armaður. Hann tók síðan við
starfi fulltrúa í flutningastýr-
ingu innanlands í júlí árið 2000
og vann lengi við akstursstýr-
ingu og þar með við beina þjón-
ustu og samskipti við viðskipta-
vini félagsins.
Björn Smári færðist yfir í ör-
yggisdeild Eimskips í septem-
ber 2017 og hefur síðan sinnt
þjónustu við samstarfsmenn og
viðskiptavini á athafnasvæði fé-
lagsins í Sundahöfn og Flytj-
anda. Hann var hvers manns
hugljúfi og alltaf boðinn og bú-
inn að aðstoða við hverskyns
verkefni sem geta verið mjög
fjölbreytt á stórum vinnustað.
Ég veit að ég tala fyrir hönd
okkar allra hjá Eimskip þegar
ég segi að það er mikill sökn-
uður hjá okkur sem höfum unn-
ið með Birni Smára og átt hann
að bæði sem vinnufélaga og
mörg okkar ekki síður sem vin.
Fyrir hönd okkar allra sendi ég
foreldrum hans og systrum og
fjölskyldunni allri okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Eyþór H. Ólafsson.
Mig langar að minnast kærs
vinar míns, Björns Smára Sig-
urðssonar með nokkrum línum.
Björn lést 19. október sl. og út-
för hans fór fram frá Lang-
holtskirkju fimmtudaginn 29.
október. Við kynntumst í starfi
okkar hjá Eimskip og báðir átt-
um við sameiginlegt að við byrj-
uðum ungir að vinna þar.
Okkar vinskapur hófst upp
úr síðustu aldamótum, en þá
vorum við saman á deild undir
stjórn Ragnars Þórs Ágústsson-
ar. Okkur varð strax vel til vina
og sá vinskapur efldist sífellt og
núna nokkur síðustu árin töl-
uðumst við saman í síma alveg
vikulega og stundum oftar ef
eitthvað sérstakt var í gangi,
svo sem eftir að hann veiktist í
lok september. Hvorugum okk-
ar gat dottið í hug að þessi
veikindi væri þetta alvarleg,
sem í raun reyndist. Björn var
á þessum tíma fullur tilhlökk-
unar, því hann var búinn að
finna sér bíl sem hann var
ákveðinn í að kaupa. Ekki nýj-
an, en bíl í góðu standi og sem
myndi gera honum kleift að
keyra hálendis slóða. Við vorum
töluvert í sambandi á þessum
tíma og 1. október kvöldið, sem
hann gekk frá bíla kaupunum
hringdi hann í mig, reyndar
sárlasinn en hann hafði tekið
smá hring á bílnum og var yfir
sig ánægður. Svo fékk ég senda
mynd af bílnum þegar hann var
kominn á stæðið fyrir fram hús-
ið hans. Mér er til efs að hann
hafi keyrt bílinn meira, því
næsta kvöld föstudaginn 2.
október sendi hann mér SMS
um að hann hefði verið keyrður
með sjúkrabíl beint uppá bráða-
móttöku. Við heyrðumst aðeins
á laugardeginum og hann sendi
mér SMS seint á sunnudeginum
um að hann ætlaði að reyna að
hringja í mig um kvöldið, sem
varð ekki því þá var hann kom-
inn á gjörgæslu. Og þetta voru
okkar síðustu samskipti.
Björn var afar vel gerður og
traustur maður og vinur vina
sinna. Hann var líka afar trúr
vinnuveitanda sínum og ég þyk-
ist viss um að þar ríkir eftirsjá.
Björn var mikill veiðimaður
bæði með skotvopn og veiði-
stöng. Hann hafði dregið mikið
úr skotveiðinni síðustu árin, en
á árum áður fór hann bæði til
rjúpna og gæsa veiða. Deildin
okkar var mjög samheldinn og
Ragnar Þór deildarstjóri bauð
til villibráðar kvölds nokkur ár í
röð. Þá skaffaði Björn megnið
af villibráðinni, en Ragnar sá
um eitthvað til að skola henni
niður með.
Við Björn vorum ekki alveg
sammála með rjúpuna en ég var
með áróður um að það ætti að
friða hana algjörlega en ekki
skjóta. Björn var snillingur í
mannlegum samskiptum og
ekki veit ég hvort hann komst
að því að konan mín hafði alist
upp við að hafa rjúpur á jól-
unum og núna voru engar rjúp-
ur til og hvergi hægt að fá rjúp-
ur. Þannig að Björn bauð mér
að koma með sér til rjúpna. Þar
kom vel á vondan og svo átti ég
átti enga byssu. Þá segir Björn
„ég lána þér bara byssu“. Ég
fékk 6 rjúpur, sem víst bara
gott hjá byrjanda en Björn fékk
yfir 20. Í lok dags spurði hann
mig hvað ég þyrfti margar og
ég sagði 9 stykki. Þá seildist
hann í pokann sinn og dró upp
4 stykki handa mér. Konan mín
var alsæl með rjúpna jólin,
þökk sé Birni.
Ég votta fjölskyldu Björns
mína dýpstu samúð vegna frá-
falls hans.
Dagþór Haraldsson.
✝ Elsa HreindalSigurðardóttir
fæddist í Reykjavík
16. apríl 1941. Hún
lést á heimili sínu 15.
október 2020.
Foreldrar hennar
voru Sigurður Krist-
jánsson, f. 14. febr-
úar 1897, d. 28. nóv-
ember 2001, og
Kristjana Bjarna-
dóttir, f. 3. sept-
ember 1910, d. 5. maí 2008. Þeirra
börn voru, auk Elsu, Bjarni Hrein-
dal og Inga Hreindal, sem bæði
eru látin. Eftirlifandi systkini Elsu
eru Björg Hreindal, Sigurður
Hreindal og Ásgeir Hreindal.
Elsa giftist 7. október 1961 Eyj-
ólfi Halldórssyni, f. 11. janúar
1939, d. 9. ágúst 2004. Börn Elsu
og Eyjólfs eru: 1) Fríða, maki Sig-
mar Óðinn Jónsson,
þeirra barn er
Agnes. 2) Ragnheið-
ur Linda, maki
Björgvin Ólafsson,
börn hennar og
Ólafs Þorgeirssonar
eru Ísak Andri og
Elsa Rakel. 3) Hall-
dór Eyjólfur, maki
Elva Jóhanna Thom-
sen Hreiðarsdóttir,
þeirra börn eru
Sunneva Thomsen og Sandra
Thomsen.
Elsa ólst upp við ástríki for-
eldra sinna og systkina í Skóla-
vörðuholtinu og gekk í Austur-
bæjarskóla. Hún vann mestan
sinn starfsaldur við versl-
unarstörf.
Útför Elsu fór fram í kyrrþey
28. október 2020.
Elskuleg tengdamóðir mín til
32 ára, Elsa H. Sigurðardóttir, er
látin. Á þessum tímamótum fer
hugurinn á flakk og minningar
streyma fram. Í hugann koma
fyrstu kynni af henni og tengda-
föður mínum, Eyjólfi Halldórs-
syni, hvað þau tóku mér vel og
voru umvefjandi. Þau áttu fallegt
heimili í Úthlíð 4 í Reykjavík þau
ár sem ég stundaði nám í Kenn-
araháskólanum sem var skammt
frá. Oft skrapp maður í hádeginu
til Elsu og Eyfa sem kom alltaf
heim í hádegismat. Þar mynduð-
ust verðmæt tengsl. Þau hjónin
voru sérstök að því leyti að þau
gerðu sér far um að kynnast ungu
fólki og setja sig inn í líf þess.
Börnin þeirra voru þeim allt og
vinir þeirra og félagar urðu þeim
nánir vinir sem minnast þeirra
með væntumþykju og virðingu.
Elsa var afskaplega góð móðir
og helgaði hún í raun líf sitt börn-
um sínum og eiginmanni um ára-
bil. Þó ég væri nemandi í Kenn-
araháskólanum að læra fræðilega
uppeldisfræði þá lærði ég ekki síð-
ur mikið af Elsu hvað varðaði upp-
eldi barna og unglinga. Það nýtt-
ist mér í námi mínu og seinna í
uppeldi dætra minna. Hún var
einstaklega natin við börn og bar
virðingu fyrir þeim. Hún kenndi
mér að hlusta á börn, eyða tíma
með þeim og það að leyfa þeim að
líða eins og þeim liði hverju sinni.
Á sumrin fórum við stundum í
útilegur og þá með smekkfull box
af samlokum smurðum af Elsu.
Það að setjast út í náttúruna með
heimalagaðar samlokur var engu
líkt. Samlokurnar hennar Elsu
voru engar venjulegar samlokur
enda smurðar með majónesi og
kryddaðar með karríi. Í þessa
hefð höfum við fjölskyldan haldið.
Einföld samvera en svo dásamleg
og mikils virði.
Elsa og Eyfi voru samrýnd
hjón. Það varð Elsu mikið áfall
þegar hann féll frá. Hún varð ein-
hvern veginn aldrei söm eftir frá-
fall hans. Kannski var hún ekki
jafn fær í að rækta sjálfa sig eins
og aðra. Alltaf hlúði hún að sam-
bandi sínu við börnin sín og
hringdi mjög reglulega í þau og
fylgdist með öllum. Hún þreyttist
ekki á að tjá þakklæti sitt við þau
og mig og barnabörnin sín. Hún
var stolt móðir.
Síðustu mánuðir voru Elsu erf-
iðir. Heilsunni fór hrakandi. Þeg-
ar ég hitti hana í síðasta sinn sagði
hún mér að sig hefði alltaf langað
til að læra myndlist. Í gegnum tíð-
ina teiknaði hún mikið af fallegum
kortum handa okkur öllum og
skrifaði í þau hvetjandi og hlý orð.
Hún hefði orðið góður myndlist-
armaður og sennilega gert mynd-
ir af blómum í björtum litum en af
þeim var hún alla tíð mjög hrifin.
Að lokum vil ég þakka þér,
elsku Elsa, fyrir elsku þína til mín
og okkar allra. Guð verndi þig á
nýjum stað. Blessuð sé minning
þín.
Elva J. Thomsen
Hreiðarsdóttir.
Elsku fallega amma. Það var
alltaf best að vera hjá þér þegar
við frænkurnar vorum litlar.
Það var ávísun á vellystingar og
dekur að koma og gista, þú eld-
aðir bestu kjötbollur í heimi,
kenndir okkur að föndra fiska-
búr úr pappír og punktaleikinn.
Við héldum tískusýningu í
gömlu skvísufötunum þínum,
bjuggum til dúkkulísur og töl-
uðum við páfagaukinn Jóhann-
es.
Þegar ég var orðin eldri var
ennþá svo notalegt að koma í
heimsókn til þín, við helltum
okkur upp á kaffi, spjölluðum
um heima og geima, tískuna í
gamla daga, bíómyndirnar sem
þið afi sáuð, hamingjuna, lífið
og dauðann. Spiluðum svo
kannski „lagið okkar“ og aldrei
var hláturinn langt undan. Þú
hafðir svo góða nærveru, ást þín
til okkar allra var næstum
áþreifanleg og þú þreyttist
aldrei á að segja hve vænt þér
þætti um okkur. Það var stund-
um erfitt að halda sambandi
meðan ég bjó erlendis, en við
bættum það upp með bréfa-
skriftum, ég sendi þér póstkort
og þú sendir mér til baka bréf
með fallegum orðum sem ég
mun alltaf geyma. Ég er svo
þakklát fyrir tímann sem ég
fékk að eiga með þér og fyrir að
hafa fengið að kynnast þér, þú
sagðir að við værum trúnaðar-
vinkonur og það var alveg satt.
Þú elskaðir alltaf blóm, liti og
sólskin og ég er viss um að það
er nóg af því þar sem þú ert
núna, komin til afa, þar sem þið
tvö dansið saman inn í eilífðina.
Takk fyrir allt elsku amma.
Þín
Sunneva.
Elsa Hreindal
Sigurðardóttir