Morgunblaðið - 11.11.2020, Side 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. NÓVEMBER 2020
sóknarmennskunnar voru honum
skjól um leið og þau þrengdu að.
Eftir útskrift fór hver sinn veg og
samskiptin urðu stopulli. Fjar-
skinn lengdi á milli okkar. Við
sambekkingar hans úr MA, sem
settum hvíta húfu á koll okkar
snemmsumars 1960, munum ekki
gleyma Má þótt horfinn sé úr
okkar hópi og líti nú grösin vaxa
neðan frá. Sjálfur þakka ég kynn-
in. Þau voru skemmtileg, stund-
um skrautleg en alltaf eftirminni-
leg. Ég mun sakna Más úr okkar
hópi. Eiginkonu og aðstandend-
um færi ég samúðarkveðjur.
Þröstur Ólafsson.
Nú er látinn einhver minnis-
stæðasti félagi undirritaðs frá
skólaárum og raunar seinni tím-
um. Fyrst kynntumst víð Már
Pétursson 1959-60, þá báðir í
Menntaskólanum á Akureyri.
Hann var þann vetur ritstjóri
skólablaðsins Munins, en hafði
veturinn áður verið formaður
málfundafélagsins Hugins. Hann
var því tvímælalaust einn helsti
forystumaður í félagslífi skólans
á sinni tíð þar. Eftirminnilegt er
að dagana 8.-12. nóvember 1959
var rafmagnslaust á Akureyri.
Gamla skólahúsið var þó að ein-
hverju leyti kynt upp og kennt
þar meðan birta var. Þó nokkrir
nemendur komu síðdegis flesta
dagana saman í ljóslausri
kennslustofu til að halda mál-
fundi, og held ég að Már hafi
mest staðið fyrir þessu. Menn
virtust óragari en annars við að
troða upp í myrkrinu. Már var
prýðilegur ræðumaður og átti
mjög auðvelt með að tala blaða-
laust og þarna naut hann sín.
Hann var ágætlega uppátækja-
samur í skóla og mjög skemmti-
legur og fyndinn félagi.
Næsta vor varð Már stúdent
og hvarf til náms í lögfræði við
Háskóla Íslands. Tveimur árum
síðar lá leið undirritaðs í sama
skóla og við hittumst aftur, störf-
uðum m.a. báðir í Félagi frjáls-
lyndra stúdenta. Þá athöfnuðum
við okkur næstu árin í Sambandi
ungra framsóknarmanna, sem
var talsvert öflugt og umtalað um
skeið. Þar var Már í stjórn og var
kjörinn formaður sambandsins í
fremur tvísýnni kosningu á þingi
þess á Hallormsstað 1972. Ég og
nánasti kunningjahópur okkar
studdum Má eindregið til þeirrar
forystu. Áður hafði þessi hópur
stutt þá Örlyg Hálfdanarson, nú
nýlátinn, og Baldur Óskarsson til
formennsku í sambandinu.
Már lauk lögfræðiprófi og
gerðist dómari og sýslumaður í
Hafnarfirði. Sagt var að dómar
hans í héraði hefðu einatt staðist
vel fyrir Hæstarétti, og var það til
vitnis um glöggskyggni hans og
lagaþekkingu. Það má segja að
Már hafi að sumu leyti verið eins-
konar þjóðsagnapersóna í lifanda
lífi fyrir ýmissa hluta sakir.
Már Pétursson var höfðingi í
lund. Haustið 1991 átti undirrit-
aður fimmtugsafmæli. Upp á það
var reyndar haldið á Ísafirði á
réttum degi. En svo hringdi Már
til mín og vildi halda upp á þetta
líka fyrir sunnan og myndum við
bjóða ýmsum fornum kunningj-
um sem þar bjuggu. Af þessu
varð og að kvöldi 7. desember
þetta ár var haldin mikil matar-
veisla heima hjá Má og Sigríði
konu hans að Hraunbrún 38 í
Hafnarfirði. Reyndar átti Már
sjálfur líka afmæli um þær mund-
ir. Gestir voru alls um 40, meðal
þeirra voru t.d. Steingrímur Her-
mannsson og Ólafur Þ. Þórðarson
alþingismenn, einnig Sveinn
Skorri Höskuldsson prófessor.
Þarna voru ræður haldnar og
gamanmál höfð í frammi. Fyrir
þennan vinargreiða og miklu
gestrisni var ég Má mjög þakk-
látur.
Ég minnist Más Péturssonar
sem sérlega skemmtilegs vinar
og félaga. Sigríði ekkju hans og
systkinum hans eru hér með
sendar innilegar samúðarkveðj-
ur.
Björn Teitsson.
✝ ÓlafurGuðmundsson
fæddist á Sunnu-
hvoli í Reykjavík 15.
janúar 1930. Hann
lést á Hrafnistu
Laugarási 22. októ-
ber 2020.
Foreldrar hans
voru Guðmundur
Þorsteinsson raf-
virkjameistari, f.
22. febrúar 1893, d.
2. mars 1948, og Guðrún Jóns-
dóttir húsmóðir, f. 22. febrúar
1900, d. 1. september 1967.
Systkini Ólafs voru Viktor, f.
1912, Sigríður, f. 1917, Guðrún,
f. 1921, Sólveig, f. 1922, Óskar, f.
1925, Jón Rafn, f. 1928, og Krist-
rún, f. 1933. Þau eru öll látin.
Ólafur giftist 16. nóvember
1957 Ernu Arngrímsdóttur, f. 27.
júlí 1938. Foreldrar hennar voru
Arngrímur Friðrik Bjarnason, f.
2. október 1886, d. 17. september
1962, og Ásta Eggertsdóttir
Vopnafirði. Hann átti eftir að
vera þar öll sumur á uppvaxt-
arárum og tvo vetur á stríðs-
árunum. Hann gekk í Austurbæj-
arskóla og síðar í
Gagnfræðaskóla Reykjavíkur.
Fjölskyldan flutti í Meðalholt 13
á stríðsárunum og þar bjó hann
þangað til hann hóf búskap með
Ernu.
Hann vann lengi hjá Raf-
magnsveitu Reykjavíkur. Í löngu
verkfalli um tvítugt fór hann um
nokkurra vikna skeið í Strand-
höfn og hjálpaði til við að byggja
íbúðarhúsið þar, sem enn stend-
ur. Um þrítugt vann hann um
tíma suður með sjó hjá Jósafat
Arngrímssyni mági sínum en
sneri aftur til starfa hjá Raf-
magnsveitunni. Hann vann eftir
það í Hampiðjunni og síðustu
starfsárin sem húsvörður hjá Al-
mennu verkfræðistofunni og
sem gæslumaður á Kleppi. Hann
hætti störfum sjötugur.
Ólafur og Erna bjuggu lengst
af í Stigahlíð 32 og Eskihlíð 8.
Hann flutti einn í Hraunbæ þeg-
ar nálgaðist sjötugt og bjó þar í
nokkur ár. Síðustu 16 árin bjó
Ólafur á Hrafnistu Laugarási.
Útför Ólafs fór fram í Foss-
vogskapellu 30. október 2020.
Fjeldsted, f. 16. des-
ember 1900, d. 21.
mars 1986. Þau
skildu. Börn Ólafs
og Ernu eru: 1) Arn-
grímur Friðrik, f.
27. júlí 1958. 2)
Ásta, f. 25. sept-
ember 1959. Eig-
inmaður hennar er
Vignir Jónsson.
Dætur hennar og
Kristins Jens Krist-
inssonar eru Lilja, f. 29. maí
1979, og Úlfhildur Erna, f. 15.
október 1980. 3) Einar, f. 23. nóv-
ember 1960. Eiginkona hans er
Gunnhildur Stefánsdóttir. Börn
þeirra eru Ásgrímur, f. 23. nóv-
ember 1988, og Svandís, f. 3. júní
1994. Sonur hans og Gíslnýjar
Báru Þórðardóttur er Bergur, f.
15. júní 1981. 4) Sveinn, f. 4. maí
1963.
Ólafur ólst upp í Reykjavík,
fyrst á Óðinsgötu og var sendur
ungur í sumardvöl í Strandhöfn í
Ég man óljóst eftir að hafa látið
þig leiða mig, stakk lítilli hendi í
einn fingur hjá þér og þú leiddir
mig, þó ekki lengi. Það var eins
þegar ég var að læra að hjóla, þá
komstu út og studdir við hjólið, en
hafðir ekki mikinn tíma fyrir það.
Þú hafðir almennt lítinn tíma fyrir
okkur börnin.
Þú söngst ekki fyrir okkur
systkinin. Það gerðu aðrir pabbar,
sérstaklega ef þeir höfðu fengið
sér í glas. Það gerðir þú ekki,
drakkst ekki, reyktir ekki og tókst
ekki bílpróf. Ég öfundaði svolítið
hina krakkana að eiga svona
hressa pabba. Svo fór ég að eldast
og ljóminn fór af pöbbunum sem
drukku. Ég sá þó ekki mikið af þér,
þú hafðir öðrum hnöppum að
hneppa, svona eins og karlar al-
mennt höfðu þá. Það var þó hægt
að ganga að þér vísum þegar
þurfti, eins og þegar við vildum
setja upp fótboltavöll bak við
blokkina á svæði sem enginn not-
aði. Þá komuð þið Hjálmar á 36 og
studduð krakkana, útveguðuð efni
í mörk og töluðuð við þá sem vildu
ekki sjá neitt gert á svæðinu, þang-
að til við gátum farið að spila.
Þegar ég komst á fullorðinsárin
gat ég loksins eytt einhverjum
tíma með þér. Þá var ég orðinn
nógu gamall til að sitja yfir kaffi og
kjafta, eins og þér þótti gott. Það
var allur lúxusinn sem verkamaður
hjá Rafveitunni og seinna í Hamp-
iðjunni leyfði sér. Svo fórstu að
vinna sem húsvörður hjá Almennu
og gæslumaður á Kleppi.
Þú hættir að vinna sjötugur og
síðustu tuttugu árin hafðirðu góð-
an tíma til að ferðast, fara á kaffi-
hús og hitta fólk, og nýttir það vel.
Við systkinin fórum með þig í ferð-
ir hér innanlands. Ég fór með þér
austur á land þar sem þú þekktir
alla firði og dali. Þú afsagðir alltaf
að fara út fyrir landsteinana þang-
að til Einar og Gunnhildur tóku
þig með í ferð til Kulusuk, og það
var allt sem þú sást af útlöndum.
Þá var hægt að setjast niður
með þér og fá sér Papúa frá Te og
kaffi, sem þau fluttu að lokum
bara inn svo þú fengir kaffi sem
þér líkaði, og ræða öll heimsins
mál. Þú varst að kynnast nýju
fólki fram á síðustu ár, og gast tal-
að við hvern sem er eins og jafn-
ingja. Þótt líkamsmættinum hrak-
aði varstu skýr í kollinum fram á
síðustu viku. Að lokum kvaddir þú
og það var eins og annað sem þú
gerðir, friðsælt og ekki annað að
sjá en þú værir sáttur við að
kveðja.
Sveinn Ólafsson.
Ólafur
Guðmundsson
Magnús Ólason
skipstjóri fæddist í
Innbænum á Akur-
eyri 13. mars 1935.
Hann lést 16. október sl. For-
eldrar hans voru Salóme Hó-
seasdóttir og Óli Magnússon.
Síðbúin minningar- og kveðju-
orð.
Það voru frískir og sprækir
strákar, sem ólust upp í Inn-
bænum þegar við Maggi vorum
að alast þar upp, hann bjó á
gamla Apótekinu og ég stein-
snar frá eða á gamla hótelinu og
varð okkur strax vel til vina. Í
þá daga voru það ekki tölvur, i-
Pad eða snjalltæki til allrar
lukku, sem héldu okkur innan
dyra, heldur létum við vindinn
um eyrun þjóta við ýmsa leiki
og íþróttaiðkun utan dyra. Við
vorum t.d. kappsamir mjög í fót-
boltanum uppi á Höfðanum og
var Maggi þar heldur betur lið-
tækur. Táknrænt er að hann
skuli svo lagður þar til hinstu
hvílu.
Bjarki var gamall síldarbátur,
sem lá lengi við Höefners-
bryggjuna og var hann iðulega
leikvöllur okkar við skylmingar
og aðra leiki og kunni Maggi vel
að bregða sverði. Bjarki átti síð-
ar meir eftir að verða vinnu-
staður okkar Magga á síldveið-
um fyrir norðan, en ég réð mig
um borð sem lempari. Fyrir þá
sem ekki vita er lempari látinn
Magnús Ólason
✝ Magnús Ólasonskipstjóri fædd-
ist 13. mars 1935.
Hann lést 16. októ-
ber 2020.
Útför Magnúsar
fór fram 26. október
2020.
vera í kolaboxun-
um að lempa kol-
um fram á grind-
urnar svo
kyndararnir geti
mokað á katlana til
að halda uppi
dampi en Bjarki
var gamall gufu-
dallur. Þarna puð-
aði ég stráklingur-
inn drullusjóveikur
en mér til happs
var bjargvættur minn hann
Maggi líka um borð. Á þessum
árum á síldveiðunum var látið
reka eftir hádegi og fram eftir
degi og þegar skipverjar fóru í
hádegismat lagðist ég fram á
lestarlúguna ælandi og lystar-
laus en þá kom Maggi eitt sinn
með saltað hrossakjöt og sagði
við mig: „Þú verður að éta eitt-
hvað drengur og hrossakjötið
drepur þig ekki.“ Maggi sat hjá
mér á lestarlúgunni þar til
hrossakjötið var búið á diskinum
en auðvitað kom það allt til baka
því ég hélt engu niðri. En þetta
var ekki í eina skiptið sem
Maggi kom fram á lúgu færandi
hendi og ég braggaðist smám
saman. Þetta er bara smá saga,
sem lýsir Magga vel og hans
innra manni, ekkert nema hjálp-
semin. Ég gafst upp eftir þrjár
ömurlegar vikur en auðvitað
hélt Maggi áfram og varð svo
síðar meir öflugur, eftirsóttur og
vel liðinn sjómaður, stýrimaður
og skipstjóri.
Nú ert þú farinn og trúlega
sækir sjóinn næst á fjarlægum
miðum og vegnar vel, ekki efa
ég það enda var sjómennskan
þér í blóð borin en pabbi þinn,
Óli Manga, var dugmikill sjó-
maður á sinni tíð.
Ég bið að heilsa honum og
ágætri mömmu þinni henni
Söllu, sem þú varst kenndur við
í gamla daga. Þakka þér fyrir
allt Maggi minn og hrossakjötið,
við sjáumst síðar. Fjölskylda þín
fær alla mína samúð.
Hjörleifur Hallgríms.
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
GRÉTAR S. SÆMUNDSSON,
fyrrverandi aðstoðaryfirlögregluþjónn
í rannsóknardeild,
lést á líknardeild Landspítalans
sunnudaginn 8. nóvember.
Auður Baldursdóttir
Baldur Grétarsson Ásthildur Kristjánsdóttir
Sæmundur Grétarsson Guðrún Þorleifsdóttir
Selma Grétarsdóttir Søren Petersen
og barnabörn
Faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
SIGURÐUR HAUKDAL,
Boðaþingi 22, Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
föstudaginn 6. nóvember. Útförin mun fara
fram í kyrrþey.
Hólmfríður Haukdal Eðvald Smári Ragnarsson
Benedikta Haukdal Runólfur Maack
Anna Björg Haukdal Gísli Gíslason
og aðrir aðstandendur
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRHALLUR ARASON,
fv. framkvæmdastjóri og iðnrekandi,
Espigerði 14, Reykjavík,
lést á Landakoti sunnudaginn 8. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ágúst Á. Þórhallsson Hallbera Friðriksdóttir
Helgi Þórhallsson Bryndís Þorvaldsdóttir
Valdimar Á. Þórhallsson Nína Ármann
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ERLA JAKOBSDÓTTIR,
Grænumörk 2, Selfossi,
lést á Landspítalanum laugardaginn 31.
október. Útförin fer fram frá Selfosskirkju
fimmtudaginn 19. nóvember klukkan 15 að viðstöddum nánustu
aðstandendum. Athöfninni verður streymt á vef Selfosskirkju.
Fjölskyldan þakkar starfsfólki HSU, Sólvalla á Eyrarbakka og
deildar A6 á Landspítala fyrir nærgætna og góða umönnun.
Rúnar Jakob Gränz
Eygló Lilja Gränz Viðar Bjarnason
Emilía Björk Gränz Gísli Árni Jónsson
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÞORVALDUR HANNESSON,
Reykvíkingur og verkamaður,
Kleppsvegi 64, Reykjavík,
lést miðvikudaginn 4. nóvember.
Guðmunda Matthildur Oddsdóttir
Helga G. Þorvaldsdóttir Jóhann Aðalsteinsson
Rúna Jóhannsdóttir
Héðinn Þorvaldsson
Hildur Þorvaldsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
BENEDIKT RAGNAR LÖVDAHL,
Garðsenda 15,
sem lést föstudaginn 30. október, verður
jarðsunginn frá Bústaðakirkju fimmtudaginn
12. nóvember klukkan 13. Í ljósi aðstæðna í þjóðfélaginu verða
aðeins fjölskylda og nánustu vinir viðstaddir.
Athöfninni verður streymt á https://www.benediktlovdahl.is.
Lóa May Bjarnadóttir
Pétur Þór Benediktsson Anna Kristín Guðmundsdóttir
Bjarni Benediktsson Ireti Elizabeth Akinroyeje
Ása Diljá Pétursdóttir Dagbjört Lóa Pétursdóttir