Bæjarins besta - 07.06.1990, Blaðsíða 11

BÆJARINS BESTA
11
þessum tíma.
Nú, við förum frá bryggj-
unni hér í Súðavík kl. 20,30
um kvöldið þann 28. janúar,
í blankandi logni og skafandi
heiðbirtu og keyrum hér
vestur með hlíðinni, út af
Ófærunni. Ákveðið var að
fara vestur fyrir vegna þess
að Örnólfur hafði frétt af
fiskeríi norðvestur af Deild-
inni. í róðrinum á undan
höfðum við verið út af Aðal-
víkinni og lítið fiskað.
Yfirleitt svaf l.vélstjóri á
útstíminu og stóð svo
landstímið með stýrimannin-
um en ég vakti á leiðinni út
að Ófæru en var svo ræstur
um kl. 3,30 til að leggja.
Byrjað var að draga aftur um
kl. 5 og var þá komið smá
snjófjúk en ágætis veður.
Klukkan 7 um morguninn
var síðan komin stormspá og
upp úr því fór að vinda
stöðugt en það gekk samt vel
að draga.
Um hádegisbilið erum við
svo endanlega búnir að
draga og þá er komið for-
áttuveður. Þá erum við
staddir um 30 mílur norð-
vestur af Deildinni. Það er
byrjað að keyra í land með
veðrið á bakborðskinnung.
Við keyrum á hægri ferð og
erum alltaf að slá af vegna
sjógangs. Þrír skipverjar
voru bakborðsmegin að
fylgjast með brotsjóum. Þeir
voru búnir að kalla tvisvar
BROT og vorum við búnir
að snúa bátnum tvisvar und-
an og komnir á stefnuna aft-
ur þegar þeir kalla BROT.
Og í þeim orðum töluðum
skellur aldan á skipinu.
Eins og að
vera í rólu
Þetta var eins og að vera í
rólu. Höggið var svo gífur-
legt að skipið kastaðist.
tbl. — Fimmtudagur 30. jan. 1969. — 53. árg.
Svanur frá Súðavík fórst út af ísafjarðardjúpi
Björgunarbátur fannst
eftir þriggja tíma leit
KJ-Reykjavík, miðvikudag.
Um hálf þrjú í dag hey
varðskip, sem var statt
fyrir Vestfjörðum, veikt nc
arkall á neyðarbylgjunni,
kallaði þegar út, til að spj
ast fyrir um hver sent ha
neyðarkallið. Kom í ljós,
það voru skipverjar á S1
IS 240 frá Súðavík, sem ser
þetta veika neyðarkall
litla gúmmíbátaneyðartalsl
en Svanur var þá sokk
15—18 mílur út af D<
fyrir opnu ísafjarðardji
Höfðu skipverjar komist
gúmmíbátinn eftir að Sva
sökk, og fann Sólrún frá 1
ungavík bátinn skömmu
ir klukkan sex, en skipvei
voru síðan teknir um boi
varðskip.
Svanur ÍS 240 var gerður út
Súðavík, en báturinn er rúm
hundrað lesta sbáibátur, byg;
í Brandenburg í Austur—Þj
landi árið 1060.
Ekki er l.ióst hivað olli bv
Úrklippa úr Morgunblaðinu fímmtudaginn 30. janúar 1969, þar sem segir frá því er Svanur IS 240. fórst.
Manni fannst það fyrst fara
upp á við og síðan niður aft-
ur. Báturinn fór alveg á
syngjandi kaf. Þeir sem voru
bakborðsmegin hentust allir
yfir á stjórnborða. Ég gleymi
þeirri stund aldrei. Eg tók
ekki strax við mér en hugs-
aði að svona hefðu þeir nú
allir farið þessir bátar, á
landleið. Við ætluðum síðan
að reyna að keyra bátinn
upp en þá var dautt á vél-
inni. Sennilega hefur sjór
komist inn um loftinntök og
kæft á vélinni. Það var ekki
viðlit að reyna fara niður í
vél svo að við fórum að búa
okkur undir það að fara í
björgunarbátanna. Báturinn
rétti sig aldrei af og sökk á
tíu mínútum.
Það var geysilega erfitt að
komast út. Jóhann Alexand-
ersson komst upp á stýris-
húsið, bakborðsmegin og
náði að sparka lokinu af tré-
kistu sem björgunarbáturinn
vaf geymdur í. Þú getur í-
myndað þér hversu erfitt
þetta var fyrir hann því að
skipið liggur á hliðinni.
Taldi bara
fimm menn
Þegar þetta gerist er
klukkan 14.45. Menn byrja
að tínast upp og Jóhann
stekkur fljótlega um borð í
björgunarbátinn. Grétar
réttir mér síðan talstöðina og
ég sendi út neyðarkall. Ég
Jón á heimili sínu. 1 baksýn er málverk af gamla Bessanum en á honum starfaði hann í 16. ár.